..สิ่งที่หลายท่านสะท้อนมา บ่งบอกถึงการมีชีวิตอยู่ภายใต้กรอบที่รัดรึง ถึงจะเป็นหน้าที่ ตั้งใจ จนคุ้นชิน แต่ก็นั่นแหละ มันเพียงส่วนเสี้ยวความรับผิดชอบของชีวิตเท่านั้น ความรู้สึกนึกคิด ร่างกาย จิตใจ ต้องการผ่อนคลายตามสมควร เราจึงหาโอกาสไปท่องเที่ยว เล่นกีฬา ไปสปา และพักผ่อนตามชอบ แต่ก็นั่นแหละ บางทีดูเป็นการจัดการดีแต่ก็อยู่ในระบบ ยังไม่อิสระ ปล่อยวางตัวและจิตใจให้เว้นวรรคได้อย่างแท้จริง ด้วยข้อจำกัดที่จำเป็น

โลกแสนกว้าง แต่ทำไม มองไปแคบ

หาที่แอบซับน้ำตาหาไม่ได้

มุมที่เคยซานซบหลบผองภัย

ก็มีอันเป็นไปไม่ว่างพอ

วรรคทองกวีเอกบทนี้ บางคนประสบอยู่ อุดอู้ อึดอัด เครียด แต่ก็ไม่มีทางเลือก กลุ่มคนแซ่เฮ จึงเร่พบกันเพื่อหาวิธีปลดระวางพันธะ อย่างง่ายๆตามใจฉัน..จะมีที่ไหน โอกาสอะไร ที่จะได้ทำอย่างใจคิด ไม่ใช่คิดอะไรง่ายๆ แต่ใจไม่อยากยุ่งเหยิงกับกติกามัดมือชก ขอเป็นตัวเองสักวินาทีหนึ่งจะได้ไหม ให้กายและใจมีอิสระ นั่งนิ่งๆ ยิ้มบางๆ อิงหมอนขิด มองไก่คุ้ยเขี่ยแมลงเงียบๆ ชิมอาหารง่ายๆ น้ำเปล่ามีไว้ ผลไม้สัก1จาน งีบบ่าย เงียบๆสงบ ตื่นมาพบคนตระกูลฮามาชวนเฮ

• จะใส่เสื้อ "หมากกะแหร่ง" จะแปลกไหม
• แม่เฒ่า ยิ้มเริงร่า พาสุขสรรค์
• บัวปริ่มน้ำ เห็นแล้ว "ทึ่ง" นึกขึ้นพลัน
• อยากใส่มั่ง..เพียงลำพัง..คงน่าดู..อิอิ...

แหมกะเรื่องแค่นี้สบายมาก หมอเบิร์ดอยากพักยังไงให้ที่

ถ้าสนใจตูบน้อยในภาพนี้ ขึ้นบัญชีจองไว้ให้เบิร์ดแล้ว

·         กราบพ่อครูค่ะ

·         โอย หัวใจจะวาย อยากได้ๆๆๆๆๆๆๆๆ จะได้นอนเล่นมั้ยคะ น่าจะเย็นฉ่ำดีจัง...ไปขอนอนกับพี่สร้อยได้มั้ยน้อ 

·         พ่อคะเบิร์ดนุ่งผ้าถุงเข้าอบรมได้มั้ยคะ  ถามจริงๆนะคะ เพราะอยากนุ่งมากๆ ถามพี่อึ่งอ๊อบ พี่อึ่งตอบว่า " จ๊ากส์ อิ อิ " แหละค่ะ..!?!?!

• ตั้งใจว่าจะหาเสื้อผ้าๆๆสบายๆๆใส่
• มีพ่อใหญ่ แม่ใหญ่ ให้ผ้าขาวม้าไว้หลายผืนยังไม่ได้ใช้เลย
• เอาไปใส่ที่บ้านพ่อได้ไหม
• แข่งกับคุณหมอเบิร์ด

เรื่องเหล่านี้ใช่ว่าจะไม่มีผู้พยายามคิด การท่องเที่ยวเชิงเกษตรนิเวศน์ ไปพักบ้านโฮมสเตย์  ไปจัดสัมมนาที่โรงแรมสนามกอล์ฟในหุบเขา ไปท่องเที่ยวทางทะเล หรือไม่ก็ไปต่างประเทศ แต่เล่าแล้วก็เล่าเลยนะ..ต่อให้ไปยังไงจัดโดยใคร วิเศษแค่ไหน?..

เราก็ไม่สามารถไปกับคนที่รู้ใจได้กลุ่มใหญ่ อย่างนี้หรอก

เราไม่สามารถไปได้สะดวก ง่าย ประหยัด อย่างนี้หรอก

เราไม่สามารถจัดการรายละเอียดอย่างใจเรา อย่างนี้หรอก

เราไม่เพียงพานพบหลบผองภัย แต่เอาตัวและหัวใจไปสัมผัสอิสระ อย่างนี้หรอก

(ไก่เหล่านี้ดำเนินชีวิตในธรรมชาติที่เรียบง่าย ไม่ต้องแต่งตัวทาปากพอกหน้า)

มีเหตุผล คำอธิบายหลายร้อยเล่มเกวียน แต่คนวาสนาบกพร่อง ก็ยังมองไม่เห็น และเข้าใจไม่ได้ว่า เฮฮาศาสตร์คือศาสตร์แห่งความเรียบง่ายของชีวิตและสังคม ที่บ่มเพาะขึ้นด้วยมือและใจของพวกเราเอง ช่วยกันเติมความรัก ใส่ใจในกันและกัน 

(ดอกไม้นี้ ไม่เคยเข้าร้านเสริมสวย ก็สวยได้สม่ำเสมอ)

ไม่มีใครจัดสรรสิ่งที่ว่านี้ให้เราหรอกนะหวานตา

ถึงจะมีมันก็เป็นเพียงภาพลวงตา

ไปสัมผัสมาเท่าไหร่แล้ว

อาจจะดูดี แต่มันก็ไอ้แค่นั่นแหละ

เป็นนิทรรศการเสียมากกว่า

อย่าลืมเอาหัวใจมาด้วยนะ

เอามาทำไมหรือ

เอามาเป็นรางวัลให้ตัวเอง

เหนื่อย หนัก ช้ำมามากแล้ว ใจเอ๋ย

จะได้โอกาสมาวางเฉยสักหนึ่งวัน สองวัน ก็ยังดี

Key Word:

การเรียนรู้ตนเอง สำคัญที่สุด รู้จักใจตนเอง หาอารมณ์ตนเองให้เจอ
(จากคนไร้กรอบ)