(จั๊กกะจั่นจะถอดร่างออกจากคราบเดิมตามรอยผ่าดังในภาพ)
ผมเห็นชาวG2K.แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันมาพอสมควร น่าจะได้เค้าบ้างแล้วว่าท่านใดถนัด มีจุดเด่น มีความสามารถ มีประสบการณ์พิเศษในด้านใด นอกจากจะจัดเป็นหมวดหมู่แล้ว ไม่ทราบว่า..ถึงเวลาหรือยังครับ? ที่ชาวเราจะงัดเอาชุดความรู้ที่ผ่านประสบการณ์ตรงของท่าน แปรรูปออกมาเป็นตำราเพื่อนำไปสู่การฝึกฝน-อบรม ประชุม-สัมมนา-ศึกษาดูงาน-จัดค่ายสาธิตความรู้ ความรู้ของชาวG2K จะเป็นพลังร่วมด้วยช่วยการสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้อย่างเป็นรูปธรรม
(มนุษย์เราเมื่อเติบโตขึ้น ถ้าไม่คิดปรับอะไรก็จะแพ้แมลง)
เรื่องนี้ไม่เร่งร้อนรวบรัดอะไร ใครว่าง นึกอยากจะทำอะไรเชิงรุก ก็ลุกขึ้นมาออกแบบวิธีการนำความรู้ของแต่ละท่านออกมา เป็นหลักสูตร หรือวิธีการปฏิบัติง่ายๆ ยกตัวอย่าง เช่น
หมอเบิร์ด ไปชวนชาวบ้านพัฒนาวิสาหกิจชุมชน เอาของเหลือใช้ครัวมาจัดการความรู้ เส้นขนมจีนที่เหลือขาย เอามาเป็นวัตถุดิบทำขนมกรุ๊บกรอบ เอาสิ่งละอันพันละน้อยมาเพิ่มมูลค่า ปรับสูตร ปรับรส ปรับการบรรจุ ทำเครื่องหมาย ติดป้ายราคาฯลฯ ดูแลความสะอาดและมาตรฐาน
ยกระดับงานสมัครเล่น งานนิทรรศการในชุมชน ไปสู่การเรียนรู้วิธีพัฒนาตัวเองไปแบบมืออาชีพ โอท๊อปญี่ปุ่นเขาเริ่มจากจุดเล็กๆ ทำให้ดี ทำให้เด่น ใส่ใจทุกขั้นตอน ทำเรื่องธรรมดาให้เป็นเรื่องพิเศษ
ท่านบางทรายเคยเล่าไว้ ..เวลาชาวญี่ปุ่นเขาจะมอบของที่ระลึกให้ใคร เขาคิดละเอียดถึงความหมายและคุณค่า ..กล่องบรรจุขนม ยังทำให้คนได้รับปลื้มจนต้องไปค้นในถังขยะมาเก็บไว้บนหิ้ง เขาทำได้ถึงขั้นเข้าไปสู่ความรู้สึก เข้าไปถึงจุดประทับใจ สินค้าของเขาจึงมีคุณค่ามากกว่ามูลค่า ประเทศไหนทำได้ย่อมเจริญรุ่งเรือง มีงานทำ มีรายได้ สิ่งนี้ไม่ใช่เป็นเพียงมรดกชุมชน แต่เป็นวัฒนธรรมของชนชาติเขาที่เดียวละขอรับ
"เอาลิงค่างกลางป่ามาฝึกสอน เล่นละครลิงได้ดั่งใจหมาย
นี่เป็นคนทั้งแท่งแกร่งใจกาย เรียนไม่ได้อายลิงจรืงไหมเอย"
ผู้สันทัดกรณีในBlogมีมากมายหลากหลายอาชีพ อาจารย์แป๋ว สอนทำแกงกะหรี่ญี่ปุ่นวันไหนครัวระเบิด ท่านสะมะนะนึกะ ควงตะหลิวพลิ้วหน้ากระทะผัดไทย ไม่ใครก็ใครตาค้าง หมอเจ๊ทำอาหารภาคใต้เด็ดสะเด่านักละขอรับ ราณีมือหนึ่งด้านอาหารและขนมมังสะวิรัติ ท่านอัยการชาวเกาะ สอนร้องเพลงควบคู่สอนกฎหมายชุมชน สอนคุณธรรมจริยธรรมสไตล์ชาวเกาะ ใครสนใจงานพัฒนาเชิงโครงสร้างระดับจรยุทธไปทั่วพิภพ ต้องไปกอดเอวถามท่านบางทราย ปาลียอน สิงห์ป่าสัก ครูอ้อยกับดร.ขจิต ทิ้งกระดานดำมาสอนภาษาอังกฤษแบบกอดไปสอนไป ครูอึ่งสอนการบริหารการศึกษาชั้นปฐมวัยให้มีความรู้คู่ความร่าเริงสมวัย
Conductorสอนวิธีคิดวิธีมองอย่างนักเศรษฐศาสตร์+วิทยาศาสตร์ ซูซานนี่ซือเจ๊ด้านเทคนิคไอที หนูจิ ม.ศิลปากร เสนอแบบอย่างของเยาวชนคนรุ่นใหม่ หมอสุธีสอนเรื่องป่วนถึงลูกถึงคน วิธีทำอย่างไรวิชาจึงจะร้อนจนถึงขั้นร้อนวิชา เล่าฮูแสวง นั่นเอาดีทางทำนาแบบสุดเริดไปแล้ว
..แต่ละท่านใช่ว่าจะชี้แนะได้เรื่องเดียว โธ่!! หมอเบิร์ดนี่นะ ใครกลุ้มใจได้คุยด้วยลืมทุกข์ลืมโศก เปลี่ยนจากคนหน้ามุ้ยมาเป็นปลากระดี่ได้น้ำภายใน5นาที ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ อิ อิ..
ถ้าผมไล่ชื่อไปทุกคนคืนนี้ไม่ได้นอนแน่ แต่ตระหนักในใจว่าทุกท่านมีเอกลักษณ์ของตัวเองทั้งนั้น เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลาหรือโอกาสอันควร ที่จะได้ใช้ความรู้ตัวเองมาช่วยสังคมและบ้านเมืองอย่างเต็มฝีมือ ดังนั้นเมื่อทราบอย่างนี้แล้ว กรุณาออกแบบชุดความรู้ของท่านเองตามสบายๆ
..ภายใต้ความรับผิดชอบของประชาชนคนไทยคนหนึ่ง
ถ้าท่านจะมีส่วนสร้างชาติ ท่านจะใช้วิชาความรู้ท่านด้านไหนอย่างไร?
ผมมองชาวG2K.เป็นสมบัติของชาติที่มีค่ายิ่ง
ถ้าจะค้นหานักพัฒนา นักวิชาการ นักปฏิบัติในประเทศนี้
ที่ชุมนุมกันอยู่ในG2Kนี่แหละ
จะเอาศาสตร์ไหน? ระดับไหน? เจ๋งแค่ไหน? ตัวจริงเสียงจริงอยู่ที่นี่
จะเอาประเภทวัดใจเกินร้อยไหมละ
บอกเดี๋ยวนี้..ฟ้าสะท้านเดี๋ยวนี้แหละ!!
นี่คือเหตุผล ทำไมผมจึงรัก และ..
ทะนุถนอมญาติของผมเหมือนไข่ในหินบุฟองน้ำ
รักจริงๆนะ จะเปลี่ยนนามสกุลเป็นนางสาวหรือไม่เปลี่ยน
ก็ยังรักมั่นยืนมั่นคงเมี๊ยนเดิม
นึกยังไงก็หาเหตุผลที่จะไม่รักไม่ได้ !!
เอกสารอ่านประกอบ จาก เล่าฮูแสวง รวยสูงเนิน
ขออนุญาติแสดงความคิดเห็นนะครับครู เห็นด้วยกับครู ครับ "ถอดแบบ" ความรู้มาเก็บใส่ไว้ห้องใดห้องหนึ่ง และก็อัพเดรทเรื่อยๆ อ่ะครับผม
นุ่ยก็มาร่วมวง ถอดสักแบบสิ
ครู ครับ ผมหนะยัง "อีกนาน" แค่แก่กระลาแก่ประมาณ ป้าแดง เองครับ (ถวายพระเพลิงป้าแดงซะ อยากรีบไปนอน)อ๋อ แล้ว อนุญาติ ของผมเขียนไม่ผิดนะครับ เพราะผมคิดว่า ครู เป็นญาติ ที่มาทีหลังของผม อิอิอิอิ ....
..ภายใต้ความรับผิดชอบของประชาชนคนไทยคนหนึ่ง
ถ้าท่านจะมีส่วนสร้างชาติ ท่านจะใช้วิชาความรู้ท่านด้านไหนอย่างไร?
การศึกษาไทยสอนให้คนรู้อย่างไร? เราจะร่วมส่งเสริมการศึกษาไทยอย่างไร?
กราบขอบพระคุณมากครับ
เพื่อนๆหนูต้นไม้
ออกมาเดินเที่ยวตอนเช้า
ดื้อ ร่าเริง
ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ได้ครับ จะเอาไว้เขกหัวตัวเองครัีบ เก็บเอาไว้ให้ด้วยนะครับ ใครอยากฉลาดก็มาขอใช้บริการได้นะครับ
ขอบคุณมากครัีบ
ครูฯครับ
คน > สมอง > รับรู้ > พัฒนา > พฤติกรรม > ผลผลิต > คน > สมอง > รับรู้ > พัฒนา > พฤติกรรม > ผลผลิต >>>
เส้นทางสู่ความสำเร็จ ผ่านขบวนการพัฒนาสรุปความจัดเจนและขยายตัวไป
เราขาดไหมครับ ขอบคุณมากครับ
อ่ะ...ก้มหน้าเดินออกจากบันทึก....ก้มมองหาความถนัดเฉพาะด้านของตัวเองเผื่อจะตกๆหล่นๆ ตรงพื้นบ้าง...แง...หาไม่เจอ...ดูเหมือนว่าตัวอุ้ยจั๋นตาจะเป็นคนจับฉ่ายน่ะค่ะ คำเมืองเรียกว่าแกงโฮ๊ะ คือเก็บของเหลือๆ มาสมรมกัน...จวนบูดซะด้วย..แง (อีกที)
ครูฯครับ
คน > สมอง > รับรู้ > พัฒนา > พฤติกรรม > ผลผลิต > คน > สมอง > รับรู้ > พัฒนา > พฤติกรรม > ผลผลิต >>>
เส้นทางสู่ความสำเร็จ ผ่านขบวนการพัฒนาสรุปความจัดเจนและขยายตัวไป
เราขาดไหมครับ ขอบคุณมากครับ
ไม่ขาดอะไรเลย
อ้อ ขาดอย่างเดียว
ยังไม่ร้อยเรียงเขียนออกมา อิ อิ อิ ขอนุญาต 3 อิ
สวัสดีค่ะพ่อครูบา ติดตามมาจากตลาดนัดฯ ครั้งที่ 1 ค่ะ ที่บ้านก็เลี้ยงวัวเหมือนกันค่ะ
*JasmiN*
ยึดที่ตัวแก่นหรือยึดที่เปลือก หรือคราบตกค้าง....
สวัสดีค่ะท่านครูบา สุดท้ายทุกคนก็ได้แลเห็นซึ่งก้นบึ้งของหัวใจของกันและกัน(จำมาจากในหนังสือของเจ้านายค่ะ)
พ่อครูเจ้า
คาดว่าปีนี้คงได้มีโอกาสไปดงหลวง
เห็นด้วยอย่างมากเลยที่พวกเรามาช่วยกัน แบ่งปันความรู้กัน ได้นำไปใช้ด้วยล่ะ
กราบพ่อครูฯค่ะ
เข้ามาเรียนว่า " รับทราบ " ถึงภารกิจค่ะ และเห็นด้วยว่าวิชาแกงโฮ๊ะเพื่อชาติของพี่สร้อยเป็นวิชาที่สำคัญที่สุด เพราะปัจจุบันเบิร์ดก็ใช้วิชานี้แหละค่ะ อิ อิ
ลานดอกต้อยติ่งยังสวยอยู่เหมือนเดิมเลยนะคะ แม้นจะโดนเหยียบย่ำอย่างหนักหน่วงตอนปลูกต้นไม้ก็ตาม ..คนเราก็เป็นแบบดอกต้อยติ่งได้นะคะ ^ ^
พ่อครูบาคะ...กำลังพยายามอยู่ค่ะ
ถึงเวลาแล้วที่เราจะได้นำความรู้ ประสบการณ์ที่สั่งสมมานาน ออกมาใช้ในการพัฒนาตัวเอง ครอบครัว สังคมและประเทศชาติของเรา ผมเชื่อว่าทุกท่านทำได้อย่างแน่นอนครับ
คิดถึงพ่อครูจังเลยครับ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
ผมว่ารูปนี้น่าจะให้รางวัลรูปประวัติศาสตร์นะครับ อิอิอิ
เห็นมาหลายบันทึกแล้ว
รักษาสุขภาพด้วยนะครับพ่อครูบาฯ
