เรามีตึกที่สูงขึ้น แต่มีวัดน้อยลง
ทางด่วนกว้างขึ้น แต่จุดชมวิวแคบลง
เราใช้จ่ายมากขึ้น แต่มีน้อยลง
เราซื้อเยอะขึ้น แต่มีความสุขน้อยลง
.............................................................................
เรามีบ้านที่ใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวเล็กลง
ความสะดวกสบายมากขึ้น แต่เวลาของเราน้อยลง
เรามีปริญญาสูงขึ้น แต่เราใช้ความรู้สึกน้อยลง
ความรู้มากขึ้น แต่วิจารณญาณน้อยลง
ผู้เชี่ยวชาญมากขึ้น แต่การแก้ปัญหาน้อยลง
เรามียารักษาโรคมากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง
ทรัพย์สินเราเพิ่มหลายเท่าตัว แต่คุณค่าของเราลดลง
เราพูดคุยกันมากขึ้น แต่รักกันยากขึ้น และเกลียดกันได้ง่ายขึ้น
เราเรียนรู้ที่จะทำมาหากิน แต่ไม่เรียนรู้ที่จะมีชีวิต
เราเพิ่มวันเวลาให้กับชีวิต แต่ไม่ได้เพิ่มชีวิตให้วันแต่ละวัน
ครับผม ขอบคุณเช่นกันครับ
การเป็นนักคณิตศาสตร์นี่ผมเชื่อแล้วว่า
นักฟิสิกส์ รู้ว่าวัตถุมีอยู่จริง
นักเคมีรู้ว่ามีปฏิกิริยา และการเปลี่ยนแปลง
นักชีววิทยารู้ว่ามีชีวิต การเลือก และการดำเนินอยู่
นักคณิตศาสตร์รู้ว่ามีความจริง และความงามอยู่ในการเปลี่ยนแปลงของชีวิตที่ดำเนินอยู่
" หากแต่งแต้มสีสันแห่งความคิด
จักได้ผลิตผลที่เบ่งบาน
หากแต่ใจที่น้อมนำ....เพื่อสิ่งที่ฝังและฝันไว้
หากร่างกายที่แข็งแกร่ง..จงเป็นพลังเพื่อสร้างสิ่ง ดี ๆๆ สู่สังคม" ต่อไป....(ยินดีต้อนรับครับ)
ได้ย้อนคิด...กับชีวิตแล้วรู้สึกดีจังค่ะ
...สังคมทุกวันนี้ต่างคนต่างต้องต่อสู้เพื่อดิ้นรนทำมาหากิน ลืมย้อน หยุด และสงบดูตัวเอง ไม่มีเวลาให้ตัวเองได้ดูความเป็นไปของสังคม....
...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...
ขอบคุณมากครับ คุณ น.เมืองสรวง
ขอ เป็นกำลังใจที่ดีเช่นกันครับ