บ้านกลางสวนแสนรักแสนห่วงใย แสนอบอุนในหัวใจ.....


อีกสักครั้งที่จะเอ่ยคำว่าบ้านอย่างมีความหมาย

         ทุกครั้งที่ผมคิดถึงบ้าน มันรวบรวมความรู้สึกมากมายครับ  ไม่ใช่แค่บ้านหลังเก่า มุมสบาย หรือแค่ต้นไม้บางต้น    

         แต่ความอบอุ่นใจแม้เพียงได้แค่คิดถึง ไม่ต่างอะไรกับ ความรู้สึกที่มีต่อพ่อแม่หรือผู้มีพระคุณของผม  ต่อเพื่อน หรือคนที่ผมรัก  บ้านของผมจึงเหมือน พ่อแม่ เหมือนคนรัก  เหมือนเพื่อน เหมือนหมาตัวโปรด เหมือนกล่องจดหมายเก่า ๆ ที่รวบรวมเรื่องราวมากมาย เวลาที่เปิดค้นดูก็หลงเพลินซึมซับและระลึกได้ถึงเรื่องราวความรู้สึกที่ผ่านมา

                

           ที่บ้านแม้การเปลี่ยนแปลงจะมีอยู่ แต่ไม่รวดเร็วนัก หลายอย่างก็อยู่มานาน มาก ก่อนจะมีผมอยู่ในบ้านเสียอีก  และอาจจะอยู่ต่อไปจนกระทั้งไม่มีผมอยู่ที่บ้านอีกด้วย

                       

            บ้านผมยังดูยิ้มแย้มแจ่มใสมีชีวิตชีวาดี   โดยเฉพาะเมื่อสมาชิกที่อยู่บ้านกลับไปรวมกัน หรือมีผู้คนคุ้นเคยมาที่บ้าน ดูบ้านผมจะยิ้ม

                  

สดชื่นมาก ๆ แต่เห็นพ่อกับแม่เล่าว่า  บ้านเราเหงาลงไปถนัดตาตอนผมไม่อยู่ที่บ้าน  

                         

                  ก็ใช่นะ ผมเคยเห็นบ้านร้างบางหลัง ไม่มีคนอยู่ บ้านเหงามาก ซึมเซา บางหลังดูน่ากลัว ไม่มีใครอยากเข้าใกล้

                  หรือไม่ใช่แค่ผมที่คิดถึงบ้านนะ    บ้านเองก็คงคิดถึงผมเหมือนกัน

                         

          

                        

       

                 

                        

         

                     

หมายเลขบันทึก: 96165เขียนเมื่อ 14 พฤษภาคม 2007 16:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:00 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (37)

สวัสดีค่ะ

P

อบอุ่นมากค่ะ

รูปไม่ขึ้นค่ะ

P   ขอบคุณนะครับ  ผมใช้coppy paste ไม่ทราบว่าจะได้ผลหรือเปล่าน่ะครับ แต่น่าจะเห็นนะครับ

ตามมาดูค่ะ

แต่ไม่เห็นรูปเหมือนกัน

คุณ

P
ต้องเอาไฟล์รูปภาพมาลงใน blog ก่อนนะคะ

แล้วค่อยก๊อบมาลง จึงจะเห็นภาพค่ะ

ลองใหม่นะคะ จะรอชมภาพบ้านกลางสวนค่ะ

P   ขอบคุณมากนะครับ ที่ช่วยแนะนำ จะลองดูครับ อย่าลืมเข้ามาชมนะครับ เป็นเกียรติครับ

http://gotoknow.org/blog/wongsakit/93410

แนะนำการเพิ่มรูปภาพในบันทึกของตนเอง

P
ขอบคุณตาหยู มาก ๆ นะครับ ผมก็วน ๆ อยู่นานเหมือนกัน
  • น่าอยู่มากครับ
  • เป็นบ้านที่ดูสงบ ร่มรื่น
  • อยากมีบ้างจัง  กิเลสเริ่มวิ่งตามทันแล้ว
Pขอบคุณที่เข้ามาดูครับ เป็นบ้านเกิดของผมเอง เจ้าของบ้านตัวจริงคือพ่อกับแม่ผมน่ะครับ บ้านผมเองจริง ๆ ก็ยังไม่มีหรอก
           ที่นั่นสงบและไม่มีมลพิษครับ ที่นครนายกเป็นพื้นที่กำหนดให้ปลอดโรงงานอุตสาหกรรม ที่นั่นพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติอย่างเดียว
          แต่ผมก็ดู ๆ ว่าความเป็นชุมชนดั้งเดิมกำลังถูกรุกคืบ จนวันหนึ่งผมว่าที่นั่นคงเป็นเมืองตากอากาศที่อาจดูวุ่นวายก็ได้  ตอนนี้คงยังไม่มีใครคิดถึงตรงนี้  
          คุณ ออตก็มีได้ครับผมว่า  แค่การปลูกต้นไม้ หลากหลาย อย่าง แล้วก็ ใช้ชีวิตในธรรมชาติ ที่มี แบบพอเพียง
           ขอบคุณอีกครั้งครับ

บ้านน่าอยู่ ร่มรื่น มีชีวิต และมีความสุข

อบอุ่นค่ะ

P

ขอบคุณที่กลับมาเยี่ยมชมอีกครั้งนะครับ

  • บ้านน่าอยู่นะคะ ร่มรื่น สะอาดตา
  • แต่บ้านไหนๆถึงแม้จะหรู หรือน่าอยู่แค่ไหนก็ไม่เหมือนบ้านของเราเองนะคะ
  • อ่านบันทึกนี้แล้วสำนึกรักบ้านเกิด.....ชักคิดถึงบ้านบ้างแล้ว
P     ขอบคุณที่มาเยี่ยมบ้านผมนะครับ ที่บ้านผมไม่ค่อยนิยมชา กาแฟ เท่าไหร่นะครับไม่เหมือน อ.เม้ง  แต่ถ้าชวนทานของว่างก็คงจะพอ มีส้มโอรสเยี่ยม หรือไม่ก็มะม่วงหวาน ๆ ขนุนพันธุ์ดี  ก็พอมีนะครับ
              ใช่ครับไม่มีทางเหมือนบ้านที่เราเคยอยู่อู่ที่เราเคยนอน ครับ
              ผมว่า "บ้านคุณพิชชาก็คิดถึงคุณเหมือนกันครับ"

บ้านสวยน่ารักจังค่ะ

ธรรมชาติ สงบ อบอุ่น

และสัมผัสกับไออุ่น และ ความมีชีวิตชีวาได้จริงๆค่ะ

 บ้านมีความหมายต่อเรา

และ เรามีความหมายต่อบ้าน

จริงๆค่ะ

 

 

สวัสดีค่ะคุณmr. สุมิตรชัย คำเขาแดง

บ้านสวยจังเลยค่ะ น่าอยู่ ดูร่มรื่นต้นไม้เยอะแยะเลยค่ะชอบมากค่ะ

สวัสดีครับคุณ
P

มิน่าล่ะ ...เติบโตมาท่ามกลางธรรมชาติอย่างงี้ สุขภาพใจถึงดีนี่เอง

ผมว่าภาพตรงบันไดที่มีประกาศนียบัตร ฯ เรียกได้ว่าบันไดแห่งความสำเร็จดีไหมครับ

สวัสดีครับ

P
ผมถือวิสาสะเข้ามาเยี่ยมชมสิ่งสวยๆงามๆแล้วกลับไปนอนฝันหวานครับ      ขอบคุณครับ
P   ขอบคุณครับที่มาเที่ยวบ้านผม  ใช่มาก ๆ ครับ บ้านมีความหมายต่อเราและ เรามีความหมายต่อบ้านครับ  
         
P   ครับผม  หากผ่านไปนครนายก เชิญแวะชิมส้มโอพันธุ์ดีครับ (ราคาไม่แพง)  หะหะ   ชิมฟรีครับ ๆ
            แต่ที่พิษณุโลกก็เป็นเมืองที่น่าอยู่มาก ๆ ครับ ผมยังอยากไปเยือนแม่น้ำน่าน
            ขอบคุณมากครับที่มาชมสวนครับ
P  ผมว่าใช่เลย ธรรมชาติ ต้นไม้ ทุ่งนาสายน้ำ มด หนู แมลง พ่อ แม่ ปู่ย่า ยาย ทุกสิ่งทุกอย่างหล่อหลอมผมมาจริง ๆ ครับ  สุขภาพใจผม  หรือครับขอบคุณที่วิเคราะห์แบบนั้น  บางทีสุขภาพใจผมก็แย่มากครับ .................ผมจึงเลือกที่จะกลับบ้านแล้วนั่งลงตรงหลังบ้าน   มันช่วยบำบัดได้จริง ๆ ครับ
             ผมว่าคุณข้ามสีทันดร ก็คงจะมีความรู้สึกไม่ต่างจากผมนะครับ  เมื่อกี้ไปแลกเปลี่ยนเรื่องเพลงกับคุณ  ผมอยากให้ฟังเพลงของ ป้างนครินทร์  กิ่งศักดิ์ชื่อเพลงหลังบ้านครับ   เพลงของ พจนาจ ก็พูดเกี่ยวกับบ้านไว้ดีมาก 
             ขอบคุณที่คิดคอนเซปท์ ประกาศฯและบันไดครับ   ผมรู้สึกอย่างนั้นได้เลย  ทีแรกไม่เคยคิดมาก่อนเลยนะครับนี่  แค่เห็นว่าเหลี่ยมและมุมมันได้ก็เท่านั้น ( มันมีความหมายมากกว่านั้น อย่างที่คุณว่าจริง ๆ ครับ )
             ดีใจและขอบคุณมาก ๆ ครับ
P  ไม่ใช่วิสาสะหรอกครับ  ผมตั้งใจอยากจะเชิญชวนทุกคนมาเยี่ยมดูบ้านผม และฝากความคิดถึงบ้านไว้ นะครับ และอยากไปเยี่ยมบ้านคุณเหมือนกันครับ
          ผมยืนยันว่าการคิดถึงบ้านและกลับไปที่บ้านเป็นความรู้สึกที่ดีเยี่ยม  (เหมือนได้คุยกับคนรักเก่าเลยนะครับ)
            ดีใจและขอบคุณเช่นกันครับ

สวัสดีครับคุณสุมิตรชัย

ลึกซึ้ง ชัดเจน ยอดเยี่ยมเลยครับ ผมขออนุญาตนำเข้าใน แพลนเน็ตเรื่องน่าอ่านนะครับ

P         ขอบคุณมาก ๆ ครับยินดีมาก ๆ ครับ
 ขอบคุณคุณสุมิตรชัย P วันนี้ผมกำลังศึกษา วิธีการแสดงความคิดเห็นแบบให้เห็นรูปของผู้มาแสดงความคิดเห็นในบล็อกของเรา โดยการ copy แล้ว paste ตามที่คุณสุมิตรชัยเขียนไว้ และทดลองดูเป็นครั้งแรกครับ เห็นได้ผลเลยตามมาขอขอบคุณอีกครั้งครับ
ถ้าไปจริง น่ะ มีที่นอนให้ป่าว น่ากางเต๊นท์ มากๆ อากาศคงสดชื่นน่าดูเลย คนกทม. อิจฉาและ
P

          มีแน่นอนครับคุณหุย  ไม่ต้องกางเต๊นท์ให้ลำบาก  โฮ่ ...บ้านออกหลังใหญ่

           อากาศดีมากถึงมากที่สุด

           ยุงเยอะไปนิดพอได้บรรยากาศการสัมผัสธรรมชาติ

           หากสนใจเชิญครับยินดีต้อนรับอย่างยิ่ง

       ขอบคุณคุณสุมิตรชัยP มากครับ ผมชอบอ่านนิทานครับและจะนำไปเล่าเด็ก ๆ ชอบบันทึกเรื่อง บ้านกลางสวนแสนรักแสนห่วงใย แสนอบอุนในหัวใจ... ที่คุณสุมิตรชัยเขียนให้ความรู้สึกที่ดีมากครับและจะติดตามอ่านเรื่อย ๆ นะครับ มีนิทานมาฝาก 1 เรื่องครับ เรื่อง ช่างไม้พ่อลูก ครับ ข้อความอาจสับสนบ้างนะครับเพราะเป็นมือใหม่ใน G2K
ไว้จะไปแล้วจะบอก หน้าฝน คงชุ่มฉ่ำน่าดู

   บอกล่วงหน้าเยอะ ๆ นะครับจะได้เตรียมตัว...ต้อนรับ แหม ..ก็คือว่าผมทำงานอยู่ขอนแก่นน่ะครับ จะกลับบ้านซัก 2 เดือนครั้ง

           ที่นครนายก ตอนนี้ธุรกิจท่องเที่ยวและพักผ่อนจะแรงมาก ๆ คุณหุยทำด้านนี้อยู่อาจมีข้อมูลดีอยู่แล้วมังครับ  แต่หากจะให้ผมเป็นคนนำเที่ยวหรือจัดทัวร์ให้ก็ยินดีครับ

สวัสดีครับคุณมิตร

  • ขอโทษด้วยครับ เข้ามาเยี่ยมช้า เนื่องจากมัววุ่นๆ อยู่เหมือนกันครับผม เลยต้องให้เจ้าบ้านไปชวนถึงบ้านผมเลย อิๆ อายจังครับ
  • แต่ว่าเข้ามาแล้วเนี่ย คุณมิตรทำเอาผมคิดถึงบ้าน ต้องเร่งๆ งาน รีบกลับบ้านดีกว่าครับ... คิดถึงต้องมะม่วง มะยม มะพร้าว สะตอ ละมุด ไม้มูก ชมพู่ และอื่นๆ หน้าบ้านจังครับ
  • คิดถึงสระน้ำ คิดถึงปลาไหล ในสระ คิดถึงหอยโข่งในสระ ปลาหมอเทศ....
  • คิดถึงปลาคลักในนา คิดถึงยอดผักบุ้ง.....
  • คิดถึงเสียง กบยามฝนตกห่าใหญ่ คิดถึงเสียงเรไรยามเย็น....
  • ..... ดูบ้านคุณแล้ว ขอดื่มน้ำในโอ่งเย็นๆ ซักขันใหญ่นะครับ มีขนุนด้วยครับ เอามาต้มหั่นเป็นแว่น ไปทำเป็นผักจิ้มนำพริกมะนาว....วุ้ย นำลายไหลครับ....ทิชชูอยู่ไหน...อิๆๆ ยิ้มๆ ครับ
  • ขอบคุณมากๆ นะครับ เอ...ว่าแต่ว่า มีสาวผู้โชคดีคนนั้นอยู่ในบ้านยังเอ่ยครับ ฮิๆๆ....เผ่นละหว้า....คราวนี้
P

สวัสดีค่ะ

มาดูว่ารูปขึ้นหรือยัง อ้อ ขึ้นแล้ว น่าอยู่ น่าสบายจริงๆค่ะ Home sweet home จริงๆค่ะ

ลองไปรักบ้านเรากันหน่อยนะคะ

คลิกที่นี่

     ขอบคุณนะครับที่มาเยี่ยมบ้านผม  แต่ อ.เม้ง บรรยายถึงความเป็นพื้นบ้านทางใต้ได้ดีจังครับ  ความจริงทางใต้คงจะเป็นพื้นที่หลากหลายทางชีวภาพมาก ๆ เพราะที่นั่นชุ่มชื้นตลอดปี

         ไว้โอกาสมีจะไปเยี่ยมบ้านอาจารย์มั่งนะครับ  น้ำในโอ่งเย็น ๆ แน่นอนครับขันใหญ่ ๆ ผมกลับบ้านทีไรไม่อยากดื่มน้ำในตู้เย็นเลย ชอบตักจากโอ่งมากินเลย มันคุ้นเคยและหนำใจดี กินจากขัน  ถึงจะรู้ว่ามันไม่ค่อยถูกหลักอนามัยนัก  แต่มันสุขดีน่ะครับ

         ส่วนสาวผู้โชคดีครับ มีแล้ว  ก็เติมเต็มชีวิตผมให้บ้านผมมีความหมายมีชีวิตชีวาเพิ่มขึ้นไปอีก เสียแต่ว่าผมยังไม่มีสมาชิกตัวน้อย  ที่จะมาช่วยให้บ้านมีเสียงเซ็งแซ่ งอแง  ตลอดวัน 

          ครับผม  ขอบคุณอีกครั้งที่มาเยี่ยมครับ

P   ขอบคุณที่กลับมาดูอีกครั้งครับ  จะตามไปดูบ้านคุณ sasinanda ครับ
P

สวัสดีครับคุณมิตร

  • ยินดีต้อนรับครับ ลงใต้เมื่อไหร่ผ่านไปนคร แวะบ้านผมได้เลย ไว้จะให้เบอร์ติดต่อนะครับ หลังจากที่ผมกลับไปแล้ว แต่หากจะแวะไปก่อนผมกลับก็ยินดีต้อนรับเช่นกันครับ
  • สมาชิกในบ้าน ยินดีต้อนรับญาติมิตรในนี้เสมอครับ ขอบคุณมากนะครับ
  • มาเยี่ยมบ้านน้องมิตรแล้วค่ะโอ้โหบ้านน่าอยู่มาก พี่เคยเข้าไปแค่บ้านครูดำ ไม่เคยเลยเข้าไปด้านในเลย
  • ดีใจมากๆที่คนที่เจอบนบันทึก ที่กลับกลายเป็นคนที่เรารู้จักจริงๆ เออหนอพระเจ้าเล่นตลกจริงๆ พี่กลับไปใส่บาตรปีใหม่ที่บ้านทุกปีเราคงเดินสวนกันหลายครั้ง แต่ไม่รู้จักกัน
  • แต่การแลกเปลี่ยนพูดคุยบน G2K ทำให้เรารู้จักแง่มุมอื่นๆของใครหลายคนที่เราไม่อาจเห็นในชีวิตจริงของเขา
  • มันทำให้เรารู้จักกันได้ง่ายขึ้น เร็วขึ้น แม่พี่ยังงงและไม่เข้าใจอยู่ดี  เจอกันในคอมพิวเตอร์เป็นอย่างไร
  • ไว้กลับบ้านคราวหน้าเราคงได้คุยกันยาวๆ กว่านี้ แล้วพี่จะแวะไปบ้านสวนบ้าง หรือน้องมิตรจะแวะมาบ้านพี่ก็ได้นะ
  • ฝากสวัสดีคุณพ่อ คุณแม่น้องมิตรด้วย ท่านคงจำพี่ได้แน่นอน
  • อ้อน้องมิตร..ตอบเมล์ที่ให้ไว้กับG2K ด้วยนะ พี่ จะส่งรูปที่ถ่ายไว้และเบอร์โทรไปให้นะคะ

สวัสดีครับพี่นารี

          ขอบคุณที่มาชมบ้านครับ  บ้านพี่ผมเคยเข้าไปนานแล้วตั้งแต่เป็นเด็ก ๆ น่าอยู่มาก ๆ เช่นกัน มีต้นไม้เยอะมาก แต่ก่อนบ้านผมไม่ค่อยมีต้นไม้หรอกครับพึ่งมาปลูกตอนผมโตมากแล้ว ได้รดน้ำต้นไม้แทบทุกต้นมากะมือ 

           มันเป็นเรื่องราวใหม่ในปี พ.ศ.นี้จริง ๆ ครับ ในการรู้จักกันผ่านจดหมายอิเล็คทรอนิค เขียนไว้ให้ใคร ๆ อ่าน และได้ตอบกลับไป แต่ ที่นี่เป็นจดหมายที่คนเขียนแสดงออกถึงความคิดด้วย  คิดออกไปดัง ๆ ไม่ใช่แค่ความเห็น  แต่เป็นการกลั่นกรองและวิจารณ์ให้เกิดสิ่งดีงาม    ที่นี่เลยกลายเป็นแหล่งรวมของคนที่ชอบคิด เขียน อ่าน และ ถาม 

           โดยทั่ว ๆ ไปเมืองไทยเราไม่ค่อยมีวิธีการนำเสนอและรับฟัง วิจารณ์ หรือร่วมกันคิดขนาดนี้ เพราะบางคน หรือส่วนใหญ่อาจไม่ชอบพูด  หรือทักษะการนำเสนอแบบพูดไม่พร้อม

            เราจึงใช้ที่นี่เป็นเครื่องมือพัฒนาจุดนี้  และคนที่เจอกันจริง ๆ ก็ได้รับรู้การคิด เขียนของคนในนี้มาก่อน จึงพูดคุยกันได้อย่างคนรู้จักกันมาก ๆ

            อย่างไรก็ตาม ผมดีใจที่ ได้เจอพี่ครับ  มันเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ เพราะในโอกาสทั่ว ๆ ไปผมคงไม่มีทางโคจรไปพบและพูดคุยกับพี่ได้  หากไม่ใช่ช่องทางนี้   เพราะชีวิตจริงมีรูปแบบมากมายกว่า จะทำให้ผู้คนที่อยู่ในที่ต่างกัน สถานะหน้าที่ การงาน ฐานะ ต่างกันมาคุยกันได้.......เนาะ ทั้ง ๆ ที่อยู่ใกล้กัน

           มีอีกสองที่นะครับที่ทำให้คนจากที่ต่างกัน โดยมีหลายสิ่งแตกต่างกันมาคุยกันได้  คือโรงเรียน  และวัดนะครับ

          หากโรงเรียนและวัดคือที่ที่สร้างคน และสร้างสังคมให้ดี   ที่ G2K ย่อมคือกันนะครับ

           ขอบคุณ โรงเรียนเก่า และ G2K ที่ทำให้คนดี มาพบกันครับ ( ฮา..........พืดมานานที่แท้ชมตัวเองครับ )

           

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท