สวัสดีครับ

วันนี้มาแบบโหดๆ นะครับ ;)

สวัสดีค่ะคุณครูตุ๊กแก

• ต้องช่วยกันค่ะทั้งครอบครัวและโรงเรียน รวมทั้งสังคมด้วย
• ช่วยด้วย ความรัก ดีไหมคะ..ยิ้มหน่อยค่ะ...^_^

สวัสดีค่ะครูตุ๊กแก

• วันนี้มาแบบบ่นๆ เหมือนเราเลย อิอิ
• ที่จริงแล้วจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของโรงเรียนอย่างเดียวไม่ได้หรอกค่ะทุกๆ ฝ่ายควรร่วมมือกัน
• บ ว ร  ต้องใช้ 3 ตัวนี้ค่ะ บ้าน วัด โรงเรียน แต่เดี๋ยวนี้อาจเหลือ 2 ตัว บ ร บ้าน โรงเรียน เพราะเด็กสมัยนี้ไม่นิยมเข้าวัดแล้ว
• อย่าน้อยใจเลยค่ะครูตุ๊กแกขา คิดว่าเราทำดีที่สุดแล้วจะสบายใจ
• เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
• คิดถึงๆๆ

    สวัสดีค่ะ...

       ที่เล่ามานี่โหดน้อยลงแล้วนะคะ  ถ้าในใจโหดกว่านี้หลายเท่าค่ะ  คริ..คริ

       ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ

       สวัสดีค่ะ...

              หนูจะรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งถ้าผู้ปกครองโทษโรงเรียนในขณะที่ผู้ปกครองผลักภาระให้โรงเรียนฝ่ายเดียว.(เครียดไหมคะวันนี้)

       พี่สาวจ๋า...วันนี้ทำไมถึงรู้สึกขาดกำลังใจได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้ เฮ่อ..

      แค่พี่สาวคนเข้ามาทักทายครูตุ๊กแกก็ยิ้มแก้มปริแล้วค่ะ *_*

      ฝันดีนะคะ

     ครูมิมจ๋า...

     ถ้าครูสร้างแล้วผู้ปกครองเสริม เด็กจะเดินไปถูกทางใช่ไหมคะ

     ครูมิมจ๋า  ครูมิมมาส่งกำลังใจในเวลาที่ครูตุ๊กแกต้องการที่สุด ตอนนี้มีบางสิ่งกำลังจะหายไปจากหัวใจครูตุ๊กแกค่ะ...

     คิดถึงนะคะ  ฝันดีค่ะ

สวัสดีครับ

(หลังจากหายตกใจ)

นี่เป็นเรื่องปกติไปแล้วนะครับ ที่ทางบ้านจะคาดหวังทุกอย่างจากโรงเรียน

แต่ยังโชคดี ที่ทางบ้านยังสนับสนุนอยู่บ้าง

นี่คือความจริงที่ต้องยอมรับ

แนวโน้มในอนาคต น่าห่วง ถ้าครอบครัว ไม่มีเวลาดูแลอบรมเด็ก

และน่าห่วงยิ่งกว่า ถ้าครูดูแลเด็กไม่ได้ หรือสร้างปัญหาให้เด็ก (ภาษาวิชาการเรียกว่า ผู้เรียน อิๆ)

เรา(ครู) ต้องเริ่มเท่าที่จะทำได้ก่อนครับ ที่ไม่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไป..

• ครูตุ๊กแกจ๋า
• ขาดกำลังใจ...เพราะเรามองแต่สิ่งที่ไม่เป็นดังใจค่ะ
• เรื่องดี ๆ มีตั้งร้อยตั้งพันเรื่อง .. เรื่องไม่ดีเรื่องเดียวทำไมต้อง..เศร้าด้วยค่ะน้องสาวคนเก่ง
• ก็เศร้าได้ ขาดกำลังใจได้นะคะ ... แต่ท้อและหยุดไม่ได้นี่นา..จริงไหม..มา..ซบตักอุ่น ๆ ของพี่ก่อนก็ได้ค่ะ...เดี๋ยวพี่เกาหลัง...และพัดให้เย็น ๆ น้องจะได้สบายใจขึ้น...ดีไหมจ้ะ...^_^
• พี่รู้นะชอบฟังเพลงใช่ไหมล่ะ
• พี่ชอบเพลงนี้ค่ะ ฟังแล้วลุกขึ้นมาบิดซ้ายป่ายขวา...ยิ้ม ๆ ให้กระจก..นั่นใครนะหน้าตาดีจัง..สวยด้วย..เก่ง..อารมณ์ดีอีกต่างหาก...เพอร์เฟ็ตมากเลย..ลูกสาวใครน้า...
• ลองฟังนะ อย่า อยู่ อย่าง อยาก จ้ะ... ^_^

ครูตุ๊กแกคนดี

• กำลังใจมิมมีให้ครูตุ๊กแกได้ทุกเวลาค่ะ แต่ถ้ายามนี้ครูตุ๊กแกต้องการมากที่สุด มิมจะส่งไปอีก 100 เท่าเลยนะคะ
• มีอะไรไม่สบายใจก็ระบายออกมาค่ะ มิมยินดีรับฟังหรือถ้าช่วยได้ก็ยินดีอย่างที่สุดค่ะ
• อะไรหนอที่หายไปจากหัวใจครูตุ๊กแกคนดี อยากรู้จัง อิอิ

• เศร้าอะไรกันเหรอคะ
• คุณครูตุ๊กแกผู้สนุกสนาน
• เลยรีบเข้ามาดู  สาระที่  1 ...ฮือๆๆ  ถอยดีกว่า  ไม่เอาดีกว่า
• แต่ เอ๊ะ  ถอยได้ไง  เสียชื่อครูสังคมหมดนะสิคะ
• งั้นเรามาหันหน้าคุยกันดีกว่าจะแก้ปัญหาไงดี  วิถีพุทธก็มีแล้ว 
• ธนาคารคุณธรรมก็มีแล้ว  พาไปเข้าค่ายพุทธบุตร  ทั้งเด็กทั้งครูร้องห่มร้องไห้ 
• ซึ่งในคุณธรรม   พอกลับมาแล้ว  เฮ ..ฮา ..ฮ่า ไฮ่  เจี๊ยกๆ

      สวัสดีอีกรอบค่ะอาจารย์

     ตกใจอะไรเหรอคะ..คริ..คริ..ไม่เคยเห็นครูตุ๊กแกเวอร์ชั่นนี้ใช่ไหมคะ

    แนวโน้มในอนาคตน่าเป็นห่วงจริงๆค่ะ ที่ผู้ปกครองจะไม่มีเวลาดูแลลูก ยิ่งตอนนี้อะไรก็แพงไปหมด  นึกถึงผู้ปกครองนักเรียนของหนูแล้วสงสารค่ะ  ที่สำคัญสงสารลูกลิงของหนูค่ะเฮ่อ....

   เปิดเทอมนี้คงต้องสู้กับอะไรอีกหลายอย่างเลยค่ะสำหรับคนเป็นครู ..เฮ่อ...

   ขอบพระคุณอีกรอบนะคะที่แวะมาทักทาย

สวัสดีครับครูตุ๊กแก

เด็กสมัยนี้อะไรก็เป็นไปได้หนอ ขนาด 3 ขวบ แท้ ๆ

ปิดเทอมก็เหมือนกัน เหมือนเป็นการปล่อยผีของเด็กยังไงก็ไม่รู้ เด็กประถม ไปทำสีผม แต่งตัวแก่แดดมาก ก็ไม่เห็นผู้ปกครองว่ายังไงเลยครับ

มาอ่านเรื่องของครูตุ๊กแก และมาขอร่วมแจมด้วยคนครับ

พี่สาวจ๋า

ครูมิมจ๋า

ครูรักจ๋า

    อาการปวดหัวที่เป็นมาทั้งวันกำเริบอีกแล้ว ขอไปนอนซบตักอุ่นๆให้พี่สาวคนไม่มีรากเกาหลังก่อนนะคะ เดี๋ยวคืนพรุ่งนี้ครูตุ๊กแกคนเดิมจะกลับมาคุยด้วย ฝันดีนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

เป็นกำลังใจให้ครูตุ๊กคนเก่ง

ท่านผอ.อนุสรณ์ ฟูเจริญ บอกว่ามีงานวิจัยสรุปผลการเกิดการเรียนรู้ของเด็กไว้น่าสนใจมากค่ะ

เด็กจะเกิดการเรียนรู้

จากโรงเรียน 20% จากที่บ้าน 60% และจากชุมชน 20%

นั่นแปลว่าต่อจากนี้ไปเราควรหันไปสนใจ ที่จะให้ผู้ปกครองรู้ว่า "ต้องช่วยกัน" ค่ะ

สวัสดีครับคุณครูครูตุ๊กแก

• แวะมาทักทาย
• ไม่ขอแสดงความคิดเห็น
• ถ้าพูดไปแล้วมันจะยาว ถึง รมว.ศธ.
• เป็นกำลังใจในการทำงานให้คุณครูนะครับ
• วันนี้ 1 ทุ่ม ครูข้างถนนจะเดินทางไปอบรมสัมนาที่ แปดริ้วครับ
• ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ..ครูตุ๊ก

• ครูตุ๊กมีแนวคิดที่ยอดเยี่ยมมากครับที่จะให้พ่อแม่ร่วมด้วยช่วยกัน  
• เด็กอยู่บ้าน 16 ชั่วโมง ต่อวัน อยู่โรงเรียนเพียง 8 ชั่วโมง  บ้านสอนได้มากกว่าครับ
• ปัญหาคือ  พ่อ-แม่ สอนไม่เป็น ขาดทักษะ หรือแนวปฏิบัติ
• ครูตุ๊กสอนสังคมใช่ไหม  ลองทำ "ชุดกิจกรรมสำหรับพ่อ-แม่ เพื่อการปลูกฝังคุณลักษณะอันพึงประสงค์แก่บุตรหลาน"  สัก 1 ชุด(1 เล่ม) ดีไหมครับ  ทำแล้ว ใช้แล้ว ถ้าเกิดประโยชน์ต่อเด็กแล้ว จะส่งเป็นผลงานทางวิชาการก้ได้ เพื่อประโยชน์กับโรงเรียนอื่น ๆ ต่อไป ครับ

บอกไปได้เลยว่า ศิษย์บางลี่วิทยาเก่งทุกคน

• พ่อแม่ไม่อยากให้มีปิดเทอมจริงๆนะคะ
• แถวบ้านตัดรำคาญเลยให้ลูกไปเล่นเน็ตในร้านเน็ตแทนซุกซนอยู่กับบ้าน
• ชีวิตจริงๆที่หลักสูตร หรือโรงเรียนแก้ไขไม่ได้หรอกค่ะ
• ทุกอย่างต้องเริ่มที่พ่อแม่
• หากเด็กมีปัญหาก็ต้องแก้ที่พ่อแม่ด้วยค่ะ

• ตามมาดู
• คิดถึง
• เลยเอาเพลงมาฝาก
• ฟังเพลงที่ 12 นะครับ

      สวัสดีค่ะครูรักษ์ ความเศร้าหายไปเมื่อได้นอนไป 1 วัน กับ 1 คืน คริ..คริ..งกนอนค่ะ

      ถูกของคุณครู หลังจากออกจากค่ายพุทธบุตร เจี๊ยกๆ

      ถ้าเริ่มต้นดี ผลผลิตก็จะดีใช่ไหมค่ะ

      ขอบคุณนะคะรักครูรักษ์จัง ฝันดีค่ะ

       สวัสดีค่ะครูสุ ดีใจที่ครุสุเข้ามาร่วมแจมค่ะ

     นึกแล้วยังโมโหไม่หาย ชีวิตตั้ง 6 ชีวิต จบลงเพราะเด็ก 3 ขวบ ไม่รู้จะโทษใครจริงๆ สงสารลูกแมวค่ะ

     ครูสุคะ  เคยมีเด็กนักเรียนถามครูตุ๊กแกว่า

ครูขา ทำไมครูไม่ทำสีผมแดงๆทองๆล่ะคะสวยดี

ครูตุ๊กแกตอบแบบนางงามอุ๊บ ตอบด้วยวิญญาณครูเลยค่ะว่า ถ้าครูไม่อยากให้นักเรียนทำอะไร ครูก็ต้องไม่ทำเป็นตัวอย่างค่ะ

     รู้ไหมคะเด็กตอบกลับมาว่าอะไร 

ถ้าอย่างนั้น ครูก็ต้องไม่ไว้ผมยาว ไม่ไว้เล็บยาวสิคะ

     โอ้โฮ  รู้ค่ะว่าเด็กเขาแซวเล่น แต่ครูตุ๊กแกเหมือนโดนต่อยปลายคางแล้วสลบกลางอากาศเลยค่ะ (เวอร์ไปไหมคะ) ไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ

     เคยเห็นเด็กอายุประมาณ 1 ขวบ ทำสีผมแล้วค่ะ ไม่รู้ว่าผู้ปกครองคิดอย่างไร เฮ่อ..พูดแล้วเครียด

    ขอบคุณที่แวะมาแจมค่ะ

• วันนี้แวบมาค่ะ ไปประชุมตจว.ค่ะ
• รู้ว่าน้องหายเศร้าแล้ว..ใช่ไหมคะ...
• เป็นห่วงเป็นใยค่ะ...^_^

      สวัสดีค่ะหัวหน้าฯ

          หนูค่อนข้างจะกังวลพอสมควรเรื่องการให้ความร่วมมือระหว่างโรงเรียนกับผู้ปกครอง ถ้าทั้งสองฝ่ายร่วมมือกันการศึกษาคงไปได้ไกลค่ะ 

         หัวหน้าฯคะ เคยมียายคนหนึ่งอายุมากแล้ว มานั่งพับเพียบร้องไห้และยกมือไหว้หนูกับพี่ที่อยู่ ป.2ก เพราะแกเดินมาและเหนื่อยมาก จริงๆแล้วเป็นผู้ปกครองห้อง ป.2 ก นั่นแหละค่ะ แต่พอดีหนูนั่งอยู่ด้วย มาบอกครูว่าสอนการบ้านหลานไม่ได้เพราะไม่ได้เรียน หลานก็ไม่มีพ่อแม่อยู่กับแกแค่ 2 คน และเล่าให้ฟังอีกหลายเรื่องค่ะ หนูแทบนำตาร่วงเลยค่ะ สงสารแกมาก

         ทำให้หนูถึงผู้ปกครองบางคนที่มีความพร้อมที่จะดูแลบุตรหลานในด้นการเรียนแต่ไม่ใช้ตรงนั้นให้เกิดประโยชน์

         เฮ่อ..นึกแล้วเครียดอีกแล้วค่ะ

ไปนอนก่อนค่ะ พรุ่งนี้เดี๋ยวตื่นไม่ไหวค่ะ

คิดถึงๆๆๆ

     หัวหน้าฯขา

        มีไวเผลอไปกดบันทึกก่อนยังไม่ได้ขอบคุณเลยค่ะ

        ขอบพระคุณนะคะสำหรับกำลังใจ  เปิดเทอมครูตุ๊กแกจะฮึกเหิมให้ดูค่ะ คริ..คริ..

        สวัสดีค่ะคุณครูกลับมาใช้รูปเดิมครูตุ๊กแกจำได้แล้วค่ะ คริ..คริ..

        เดินทางไปอบรมด้วยความปลอดภัย แล้วกลับมาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ

         ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ส่งกำลังใจให้คุณครูด้วยเช่นเดียวกันค่ะ

สวัสดีค่ะ ท่านดร. สุพักตร์ พิบูลย์

     จริงๆแล้วเริ่มมาจากผอ.โรงเรียนของครูตุ๊กแกท่านมีนโยบายให้ผู้ปกครองมีส่วนร่วมในการเรียนของบุตรหลาน หลังจากเปิดภาคเรียนท่านจะประชุมผู้ปกครองเพื่อเสนอแนวทางร่วมกันก็ได้ผลพอสมควรค่ะ

     แต่สำหรับเรื่องคุณธรรม จริยธรรม คงต้องร่วมกันหาแนวทางเพิ่มเติมค่ะ โดยสภาพของผู้ปกครองที่ยังต้องหาเช้ากินค่ำที่มีค่อนข้างมากที่ยังให้ความสำคัญกับตรงนี้น้อยกว่าเรื่องปากท้อง แต่ก็น่าเห็นใจนะคะ คงเป็นหน้าที่ของครูที่ต้องช่วยเหลือดูแล น.ร.กลุ่มนี้แทนผู้ปกครอง 

     ขอบพระคุณนะคะสำหรับคำแนะนำถ้ามีโอกาสครูตุ๊กแกจะลองศึกษาข้ามูลดูค่ะ 

     ขอบพระคุณ  ด้วยความเคารพค่ะ 

หนูภูมิใจที่หนูเป็นลูกบางลี่ค่ะ

      เมื่อวันอบรมที่ สองพันบุรีตั้งใจว่าถ้า ผอ.ลงมาจากเวที ครูตุ๊กแกจะไปกราบสวัสดี  ปรากฏว่ามัวแต่เก็บของที่นำไปจัดนิทรรศการอยู่เลยไม่มีโอกาส คราวหน้าหนูขอแก้ตัวใหม่นะคะ     

      ขอบพระคุณ ด้วยความเคารพค่ะ

    สวัสดีค่ะพี่นารี..คิดถึงจังค่ะ

      ตอนนี้เจ้าช็อคโกแลตที่รบกวนอยู่เป็นอย่างไรบ้างคะ

ชอบจังค่ะ ชีวิตจริงๆที่หลักสูตร หรือโรงเรียนแก้ไขไม่ได้หรอกค่ะ

      จริงๆค่ะ  เรื่องนี้ถ้าผู้ปกครองไม่ร่วมด้วยช่วยกันไม่มีทางสำเร็จแน่นอน ดังที่ท่าน ดร. สุพักตร์ พิบูลย์ วันหนึ่ง เด็กอยู่โรงเรียนเพียง 8 ชั่วโมง เพราะฉะนั้น ครอบครัวเป็นตัวช่วยที่สำคัญที่สุด

      ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย มีความสุขกับทุกวันนะคะ

    สวัสดีค่ะ อ.ขจิต

    ชอบจังเลยคนรู้ใจเนี่ย ครูตุ๊กแกเคยฟังเพลงของครูซันที่บันทึกของครูข้างถนนแล้วรู้สึกชอบ อ.ขจิตเหมือนเจ้าชายขี่ม้าขาวเลยค่ะ ที่นำเพลงของครูซันมาฝาก จุใจเลยค่ะ คริ..คริ.. โดยเฉพาะเพลงที่ 12 โหลดเก็บไว้ฟังเลยค่ะ เดี๋ยวจะตามโหลดให้ครบทุกเพลงที่ชอบ

    นี่ถ้าอยู่ใกล้ๆกระโดดกอดไปแล้ว (แบบที่ภูเก็ตไงคะ กอด..ด..ด คริ..คริ..)

    แต่น..แตน..แต๊น ครูตุ๊กแกคนเฮฮาหน้าบานกลับมาแล้วค่ะ

    นี่ถ้าพี่สาวอยู่ใกล้จะกระโดดกอดแล้วหอมสักฟอดเลยค่ะ

    มีความสุข สนุกกับการประชุมนะคะ

    ขอบคุณสำหรับความห่วงใย รับรู้ด้วยหัวใจเลยค่ะตอนนี้ ..หวานไหมคะ คริ..คริ..

     ครูมิมจ๋า...

     ตอนนี้อยากจะตะโกนดังๆว่า  รักครูมิมและพี่สาวคนไม่มีรากจังเลย...

     ขอบคุณสำหรับกำลังใจ รับไว้เต็มอ้อมใจเลยค่ะ  ฝันดีนะคะ

     ครูตุ๊กแกก็เริ่มง่วงแล้ว ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดีค่ะ  "ครูตุ๊กแก"

มาอย่างโหด แต่โหดอย่างห่วงใย  อิอิอิ......สู้นะคะคุณครู

• แวะมาเยี่ยม ๆ มอง ๆ
• คิดถึงครูตุ๊กแกค่ะ
• รักษากายใจให้ดี ๆ นะจ้ะ...เสียอะไรเสียได้...
• ห้ามเสียใจ....นะคะ...

มีนกแขกเต้าพี่น้องกันสองตัว

วันหนึ่งโดนพายุพัดไป ตกคนละทิศละทาง

ตัวหนึ่ง ตกไปอยู่ท่ามกลางโจรห้าร้อย ซึ่งก็ได้รับการดูแลและเลี้ยงดูจากโจรผู้เป็นหัวหน้าอย่างดี

ตัวที่สอง ตกไปอยู่ในท่ามกลางอาศรมฤาษี ซึ่งก็ได้เลี้ยงนกแขกเต้าตัวผู้น้องอย่างดีเช่นกัน

แน่นอนว่า สภาพแวดล้อมของนกสองตัวนี้ (ซึ่งออกจากแม่ตัวเดียวกัน) แตกต่างกัน

ก็ย่อมจะมีนิสัยที่แตกต่างกัน

ถามว่า นกแขกเต้าตัวที่ 1 ช่วยโจรในการดูต้นทาง เป็นนกที่ดีหรือไม่ ในสายตายโจร

และถามว่า นกแขกเต้าตัวที่ 2 จะเป็นอย่างไร ......

เด็ก...เกิดมาจากครอบครัวที่หลากหลาย เมื่อตกมาอยู่ท่ามกลางโรงเรียน ก็อยู่ที่ครูจะมีวิธีการสอนอย่างไรให้เด็กเป็นบุคคลที่พึงประสงค์หรือไม่

ถ้าเจอครูโจรห้าร้อย เด็กจะเป็นอย่างไร

ถ้าเจอครูฤาษี เด็กจะเป็นอย่างไร

"เธอเป็นลูกของใคร ฉันไม่รู้

เธอเป็นศิษย์ของครูสำคัญกว่า...."

ที่กล่าวมา มิใช่จะยกภาระอันหนักให้กับครู(ผู้มีเงินเดือนอันแสนจะน้อยนิด)

แต่มีตัวอย่างให้เห็นแล้วว่า ครู สามารถยกระดับวิญญาณของมนุษย์ โดยให้รู้ถูกรู้ผิด รู้แก่นสาร

มิใช่อยู่ที่เรียนจบสูงแล้วให้เขาเรียกครูอาจารย์ หรือว่ามิใช่สอนนาน อยู่นานในโรงเรียนอย่างเดียว

มาตรฐานตามสาระ ที่ 1 ศาสนา ศีลธรรม จริยธรรม

ถูกกำหนดในหลักสูตร แต่ที่ได้ผลน้อยเพราะปัจจัยด้าน "ครู"

...แทรกนิดหนึ่ง เมื่อเราพิจารณา ถึงล้อยางรถยนต์ยี่ห้อดัง เขาจะผิดยางเส้นที่มีคุณภาพได้ ต้องมีน้ำยางที่มีคุณภาพ ผ่านกระบวนการผลิตที่ควบคุมอย่างเป็นระบบ จึงจะได้ยางรถที่ต้องการของผู้ใช้...

แต่...เด็กไทย...ที่ไม่ใช่ยาง จะมีสักกี่โรงเรียนที่สามารถเลือกเด็กที่มาจากครอบครัวฤาษี

โรงเรียน...ไม่สามารถควบคุมปัจจัยนำเข้าที่เป็นเด็กนักเรียนได้

มีใช่ไหมว่า บางโรงเรียนที่ไม่รับเด็กที่มาจากครอบครัวยากจน ครอบครัวยาจก รับแต่นักเรียนที่มีแป๊ะเจี้ยที่สูง (และยังมีบางโรงเรียนไม่รับแป๊ะเจี๊ยแต่รับบริจาค คำว่าบริจาค มาจากคำว่า ปริ-รอบ จาคะ - สละ คือ เสียสละให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ยกเว้นให้ลูกชั้นได้เรียนในโรงเรียนดัง)

อาจจะดูว่า มีเจตคติลบเหลือเกิน

นี่...คือปัญหา

เด็กเขาไม่ผิดที่เกิดมา แต่คนที่ผิดคือผู้ใหญ่ โดยเฉพาะครู ไม่ทุ่มเทในการยกระดับจิตวิญญาณของความเป็นมนุษย์ให้เขา

....จะให้ทุ่มเทแค่ไหนล่ะ...เด็กตั้งเยอะ งานชั้นก็แยะ จะมีเวลาดูแลเด็กให้ทั่วถึงได้อย่างไรล่ะ... (เรื่องจริงในชีวิตครู ที่ชอบอ้าง)

เมื่อมีคำถามข้างต้น ให้กลับไปดู "จรรยาบรรณของครู" และความหมายของคำว่า "ครู"

ในมาตรฐาน สาระที่ 1 ข้างต้น ข้อที่ 1.1 ให้เข้าใจประวัติศาสนา

- ถามครูว่า เข้าใจแล้วหรือยัง ก่อนที่จะให้เด็กเข้าใจ

- ถามต่อไปว่า ครูเคยหาวิธีการใดที่ทำให้เด็กเกิดความตระหนักรู้ในสิ่งที่เรียกว่า "หลักธรรม" บางหรือไม่

ร่ายยาวมาซะเยอะ

วิธีการแก้ไข อยู่ที่ตรงไหน

ขอยกเรื่ององคุลิมาร มากล่าวก่อน

ความย่อ :

องคุลิมาร เดิมคือ เด็กชาย "อหิงสะกะ" เป็นเด็กที่ดี ได้ศึกษาในสำนักตักสิลา ตั้งใจเรียน อุปถัมภ์อาจารย์อย่างใกล้ชิด จึงเป็นที่รักของอาจารย์ และผลการเรียนก้าวหน้ากว่าศิษย์ทุกคน จนเป็นที่อิจฉาของศิษย์คนอื่น จากความอิจฉาตาร้อนที่เห็นคนอื่นได้ดีกว่าตนนี่แหละ เป็นเหตุให้ศิษย์คนอื่นพยายามหาวิธีการที่จะทำให้อหิงสะกะออกจากสำนักให้ได้ จึงวางแผนใส่ร้ายป้ายสี ว่า อหิงสะกะ เป็นชู้กับภรรยาอาจารย์ ทำให้อาจารย์ (ผู้หูเบา) ระแวง เคลืบแคลงสงสัย ครั้นจะไล่ไปก็หาเหตุผลที่เหมาะสมไม่เพียงพอ จึงออกอุบายว่า "มีวิชาหนึ่ง ต้องสะสมหัวแม่มือให้ครบ 1,000 นิ้วแล้ว จึงจะเรียนได้ อหิงสะกะ เป็นศิษย์ที่ดี ครูอยากให้เธอเรียนวิชานี้ จงรีบไปตัดนิ้วมาให้ครบแล้วเราจะสอนให้"

ไม่น่าแปลกใจเลย ครูคือ พ่อแม่ คนที่สอง อหิงสะกะ มีความเชื่อมั่น ว่า ที่อาจารย์สั่งย่อมจะไม่ใช่เรื่องชั่วร้าย จึงปฏิบัติการ เป็นโจรตัดนิ้วมือ และได้เปลี่ยนชื่อเป็น "องคุลิมาร"(มารผู้ตัดนิ้วมือ)ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้

เกือบจะครบ 1,000 นิ้ว แต่พระศาสดาโคดม (พระพุทธเจ้า) ได้ไปพบ และสร้างความตระหนักรู้ (consciusness) ว่า เราไปตัดชีวิตผู้อื่นได้ แต่เราไม่สามารถจะต่อชีวิตให้กับผู้อื่นได้ วิชาอันใดก็ตามที่เรียนแล้วทำร้ายชีวิตผู้อื่น จะมีประโยชน์อันใด

องคุลีมาร ได้ดวงตาเห็นธรรม และขอบวชในพระพุทธศาสนา

จะเห็นได้ว่า พระพุทธเจ้า ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับองคุลิมารเลยแต่แรกเริ่ม แต่เพราะเห็นว่า องคุลิมาร มีอุปนิสัยที่สอนได้ พระองค์จึงสอน และเปลี่ยนทัศนคติใหม่

ดังนั้น เราไม่สามารถควบคุมปัจจัยนำเข้าที่เป็นนักเรียนได้ แต่เราสามารถควบคุมกระบวนการสอนของเราได้ หล่อแหลม หล่อหลอม ขัดเกลา ปลูกฝัง คุณธรรมให้เกิดขึ้นกับจิตใจเด็ก มิใช่เพื่อเกรดเพื่ออามิสบูชา

การควบคุณกระบวนการ ก็มีครู ผู้บริหาร วัด บ้าน (บวร) ช่วยกันและมีเป้าหมายในทิศทางเดียวกัน มิใช่ว่า สถานศึกษามีอย่างหนึ่ง วัดมีอย่างหนึ่ง บ้านก็มีอย่างหนึ่ง ไม่มีทางที่จะบรรจบกันได้ ก็ทำนายได้ว่า ยากที่จะขัดเกลาเด็กของเราได้

ครู คือ ผู้หนักแน่น อยากอ่อนไหวกับคำว่า สอนไม่ได้ จงมั่นใจว่า มนุษย์ทุกคนฝึกได้ และฝึกได้ดีด้วย (ทนฺโต เสฏฺโฐ มนุสฺเสสุ)

เป็นกำลังใจให้กับ "ครูตุ๊กแก" ที่นำเรื่องเศร้าใจ ที่ไม่ใช่สังเวชใจ มาบอกต่อ เพื่อให้ครูทุกคนได้ช่วยกันผลักดันให้เกิดมาตรฐานตาม สาระที่ 1

ขอยกคำหนึ่งที่จะให้กำลังใจกับเด็กๆ ได้ คือ "คนเราสามารถเลือกได้เป็นอย่าง เราเลือกเกิดไม่ได้แต่เราเลือกทางเดินชีวิตได้ จะดีจะชั่วไม่ใช่อยู่ที่ชาติตระกูล แต่อยู่ที่ตัวเราตากหาก เราจะเลือกเป็นอะไรก็ได้แต่ขอให้เป็นดีก็แล้วกัน "

http://www.dhammadelivery.com/webboard.php?action=show&id=1472

รักครูตุ๊กแกเช่นกันค่ะ อิอิ

      สวัสดีค่ะคุณลิ้มศรี....

      บ้านเก็บตกฯยินดีต้อนรับค่ะ

      ครูตุ๊กแกสู้ตายอยู่แล้วค่ะ โดยเฉพาะคืนนี้ คริ..คริ..

      ขอกอดแน่นๆ แทนคำขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทายนะคะ

สวัสดีค่ะพี่สาวคนไม่มีราก..

     การประชุมเป็นอย่างไรบ้างคะเหนื่อยไหม..

     คืนนี้มาเป็นกำลังใจให้ครูตุ๊กแกด้วยนะคะ ต้องการที่สุดเลยค่ะ

     รักและคิดถึงพี่สาวทุกวันค่ะ

     ขอกอดแน่นๆ แทนคำขอบคุณนะคะ ^_^

คุณครูตุ๊กแกครับ

เพลงอยู่บันทึกไหนก็ไม่ทราบ

ถ้าเปิดไม่ได้ ก็ไม่ต้องลบหรอก

คนเข้ามาอยากอ่านมากกว่านะ ผมว่า

ส่วนเพลงนั้น ผลพลอยได้ อิๆ

ก่อนนี้เจอสองสามครั้ง เห็นแวบๆ อ้าว ลบซะแล้ว...

ฝนตก ชุ่มฉ่ำ

สวัสดีค่ะอาจารย์สิ้นศึก

       ตอนนี้ครูตุ๊กแกเหมือนกำลังออกศึกใหญ่  ใหญ่มากด้วยค่ะ

       ก็อาจารย์แสดงความคิดเห็นไว้ซะยาวขนาดนี้  แค่อ่านอย่างเดียวสมองกลวงๆที่ไม่ค่อยมีสาระของครูตุ๊กแกเริ่มหนักอึ้งแล้วค่ะ

       เดี๋ยวก่อนนะคะ  ขอตั้งท่ารับศึกก่อนค่ะ ขอเวลานึกก่อนนะคะว่าจะใช้กระบวนท่าไหนดี เฮ่อ..เริ่มจะเครียด

       อาจารย์คะ  ครูตุ๊กแกขอสารภาพตรงๆเลยนะคะว่า  อ่านแล้ว หัวใจของคนเป็นครูอ่อนแรง แผ่วไปเยอะเชียวค่ะ หรือง่ายๆก็คือหมดกำลังใจเลยค่ะ

       จริงๆแล้วครูตุ๊กแกไม่ถนัดเรื่องหนักๆแบบนี้เท่าไหร่นะคะ คุยแล้วเครียด

        แต่ขอนุญาตคุยกับอาจารย์โดยใช้พื้นฐานครอบครัวของเด็กๆในโรงเรียนครูตุ๊กแกซึ่งส่วนใหญ่หาเช้ากินค่ำนะคะ ไม่ขอมองไกลไปถึง เรื่องของแป๊ะเจี๊ย หรือ การรับเงินบริจาคนะคะ เพราะแนวทางของโรงเรียนต่างกัน

     ถ้าให้มองถึงนกแขกเต้าทั้งสองตัวตามความเคยชิน ก็ต้องบอกว่านกตัวที่อยู่กับโจรต้องกลายเป็นนกที่ไม่ดี และนกที่อยู่กับฤาษีเป็นนกที่ได้รับการศึกษาต้องเป็นนกที่ดี  ถามว่า นกตัวที่ 1 ช่วยโจรในการดูต้นทาง เป็นนกที่ดีหรือไม่ในสายตาโจร  ถ้าครูตุ๊กแกเป็นโจร ครูตุ๊กแกคงภูมิใจที่นกตัวนี้มีความกตัญญูรู้คุณ ไม่อยากให้โจรที่เลี้ยงเขามาต้องถูกจับ แม้ว่าเขาอาจจะกลายเป็นลูกโจรในสายตาคนอื่น  บางทีโจรนั้นอาจปล้นคนเลวมาช่วยคนดีแบบในละครก็ได้จริงไหมคะ

         อาจารย์บอกว่า

เด็กเขาไม่ผิดที่เกิดมา แต่คนที่ผิดคือผู้ใหญ่ โดยเฉพาะครู ไม่ทุ่มเทในการยกระดับจิตวิญญาณของความเป็นมนุษย์ให้เขา

....จะให้ทุ่มเทแค่ไหนล่ะ...เด็กตั้งเยอะ งานชั้นก็แยะ จะมีเวลาดูแลเด็กให้ทั่วถึงได้อย่างไรล่ะ... (เรื่องจริงในชีวิตครู ที่ชอบอ้าง)

เมื่อมีคำถามข้างต้น ให้กลับไปดู "จรรยาบรรณของครู" และความหมายของคำว่า "ครู"

ในมาตรฐาน สาระที่ 1 ข้างต้น ข้อที่ 1.1 ให้เข้าใจประวัติศาสนา

- ถามครูว่า เข้าใจแล้วหรือยัง ก่อนที่จะให้เด็กเข้าใจ

- ถามต่อไปว่า ครูเคยหาวิธีการใดที่ทำให้เด็กเกิดความตระหนักรู้ในสิ่งที่เรียกว่า "หลักธรรม" บางหรือไม่

ครู คือ ผู้หนักแน่น อยากอ่อนไหวกับคำว่า สอนไม่ได้ จงมั่นใจว่า มนุษย์ทุกคนฝึกได้ และฝึกได้ดีด้วย (ทนฺโต เสฏฺโฐ มนุสฺเสสุ)

       สมมตินะคะ (สมมติคือเรื่องไม่จริงใช่ไหมคะ..) ที่ต้องสมมติก็เพราะถ้าครูเป็นตามที่อาจารย์กล่าวมาข้างตามข้างบนจริงๆก็ต้องสมมติ  สมมติว่าครูมีกระบวนการจัดการเรียนรู้ที่เน้นให้ผู้เรียนมีคุณธรรมจริยธรรม โดยใช้กระบวนการที่หลากหลาย ทุ่มเททั้งใจและกาย เรียกว่ามีความตั้งใจเต็มที่  แต่เมื่อเด็กกลับไปบ้าน ต้องไปเจอสภาพพ่อ แม่ เล่นการพนัน  ดื่มสุราแล้วทะเลาะกัน(เหมือนในละคร)  เคยมีนักเรียนขาดเรียนโดยไม่ทราบสาเหตุ สอบถามไปยังเพื่อนได้ความว่า เห็นเพื่อนคนที่หยุดไปนั่งเฝ้าพ่อ แม่ของเขาเล่นไผ่ในงานศพ   แล้วสิ่งที่ครูสอนมาทั้งหมดจะเหลืออะไรคะ

      การควบคุณกระบวนการ ก็มีครู ผู้บริหาร วัด บ้าน (บวร) ช่วยกันและมีเป้าหมายในทิศทางเดียวกัน มิใช่ว่า สถานศึกษามีอย่างหนึ่ง วัดมีอย่างหนึ่ง บ้านก็มีอย่างหนึ่ง ไม่มีทางที่จะบรรจบกันได้ ก็ทำนายได้ว่า ยากที่จะขัดเกลาเด็กของเราได้

       ที่ครูตุ๊กแกพูดมาทั้งหมดก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ( และไม่ได้โทษว่าครอบครัวไม่ดีเพราะครอบครัวที่เอาใจใส่ดีก็มีมากอาจมากกว่าด้วย  แต่ก็ยังมีหลงเหลืออยู่ใช่ไหมคะ)  แค่อยากได้ความร่วมมือร่วมใจของผู้ปกครองในการขัดเกลาจิตใจเด็กๆ ท่านดร. สุพักตร์ พิบูลย์ บอกว่า ใน 1 วัน เด็กอยู่กับโรงเรียนแค่ 8 ชั่วโมง เพราะฉะนั้นเด็กมีเวลาอยู่กับครอบครัวมากกว่า 

      ไม่คาดหวังไกลนะคะขอแค่ให้ผู้ปกครองเด็กๆในโรงเรียนของครูตุ๊กแกที่ส่วนใหญ่มีอาชีพหาเช้ากินค่ำ มองแล้วเหมือนไม่มีเวลาอบรมสั่งสอนขัดเกลาลูก  ไม่เป็นไรค่ะขอแค่เป็นตัวอย่างที่ดีที่ดีให้กับลูกหลานก็พอแล้วค่ะ

โรงเรียน...ไม่สามารถควบคุมปัจจัยนำเข้าที่เป็นเด็กนักเรียนได้

      แต่ถ้าต้นทุนการผลิต(ครอบครัว)ดี  กระบวนการผลิต(ครู)มีคุณภาพ  ผลผลิต(นักเรียน)ก็น่าจะออกมามีคุณภาพนะคะ

      เอาเป็นว่า  ครูตุ๊กแกอยากเห็นนักเรียนของครูตุ๊กแกเป็นคนดีค่ะ  เปิดเทอมใหม่ครูตุ๊กแกคงต้องปรับปรุงตัวเอง ทุ่มเทให้มากกว่าที่เป็นอยู่(นี่คือความตั้งใจค่ะ)

      ขอบคุณนะคะที่เข้ามาแลกเปลี่ยนกัน (ตั้งแต่เขียนบันทึกมา  อาจารย์เป็นคนแรกที่ทำให้ครูตุ๊กแกเครียดกับการตอบคำถามค่ะ ฮือ..ฮือ..)

      มีความสุขกับทุกวันนะคะ ด้วยความเคารพค่ะ

       ครูมิมจ๋า...

       กลับมาแล้วเหรอคะ  คิดถึงจัง..

       ตกลงจะมาสารภาพรักหรือมาขบหัวครูตุ๊กแกกันแน่คะ คริ..คริ..น่ารักจัง

       ขอกอดแน่นๆ แทนคำขอบคุณ  ฝันดีนะคะ

       สวัสดียามเกือบจะดึกค่ะอาจารย์

      เพลงยังอยู่ที่เดิมที่เพิ่มเติมคือความคิดถึงค่ะ อ้าว .. คริ..คริ

     ยังไม่ได้ลบนะคะ  แค่พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสค่ะ คริ..คริ..

     เหลือเพลงคิดถึงอีกหลายเพลงเลย เดี๋ยวจะขึ้นอีกเรื่อยๆ อาจารย์อย่าเพิ่งเบื่อนะคะ คริ..คริ..

    ขอบพระคุณที่แวะมาทักทาย มีความสุขกับการฟังเพลงที่บ้านครูตุ๊กแกนะคะ  แต่ครูตุ๊กแกยังฟังเพลงของอาจารย์ไม่ได้เลย พยายามหลายครั้งแล้ว ฮือ..ฮือ.. 

สวัสดีค่ะ

* อะโหย๋....บันทึกนี้รสสามช่าเชียวนะ...เคยเห็นไหมแตรวงเป่าให้นางรำหน้านาคตั้งแต่บ่ายยันค่ำ...รับนาคแล้วยังไม่เลิกรำ....ครูก็พวกแตรวง....นักเรียนก็คนรำ...ผู้ปกครองก็ฝ่ายสนับสนุน

* ขอเป็นกำลังใจให้สู้ๆๆ ต่อไปจ้า...ทำไงได้อยากเกิดเป็นตุ๊กแกเอง

คุณครูครับ

กระผมต้องกราบขออภัยอย่างสูงที่ทำให้คุณครูไม่สบายใจ (เครียด)

เพราะคำว่าครู เป็นคำสากล เมื่อเอื้อนเอ่ยถึงเรื่องลบของครูจึงทำให้กระทบกระเทือนจิตใจครูทุกคน โดยเฉพาะครูตุ๊กแก (ทั้งที่กระผมไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้น)

คำกลางๆ ที่กระผมใช้จึงทำให้ผู้เป็นครูอ่านแล้ว หมั่นไส้ (ดูเหมือนกระผมเป็นคนปากจัด ,แรง, เป็นต้น)

แต่ที่สำคัญ สิ่งที่ทำให้กระผมดีใจมากๆ คือ

คำพูดของครูที่ว่า "เอาเป็นว่า ครูตุ๊กแกอยากเห็นนักเรียนของครูตุ๊กแกเป็นคนดีค่ะ เปิดเทอมใหม่ครูตุ๊กแกคงต้องปรับปรุงตัวเอง ทุ่มเทให้มากกว่าที่เป็นอยู่(นี่คือความตั้งใจค่ะ)"

กระผมเป็นคนหนึ่งที่เป็นปัจจัยนำเข้าที่เลวร้าย แต่ได้ครูวีระศํกดิ์ แก้วกิ่งเป็นคนสอนให้รู้จักคำว่า "คน" พระครูพรรณานฤมิตร เป็นผู้มอบโอกาสให้ได้เรียนในกรุงเทพฯ พระมหาจำนงค์ พระมหาประจวบ พระมหาวีระ พระมหาปรีชา พระมหาบุญเลิศ พระมหาสมส่วน พระมหาสฤษดิ์ พระมหาโสภณ และอาจารย์อีกมากมายที่ทำให้กระผมเข้าใจคำว่า ครู และทุ่มเทกระบวนการอบรมสั่งสอนให้ศิษย์เช่นกระผมน่ะครับ ถ้าไม่ได้ท่านเหล่านี้ ผมคงจะแย่กว่านี้เยอะ

อย่าถือผมเป็นอารมณ์ที่แสดงความคิดเห็นเยอะ พอดีเด็กคนนั้นเหมือนชีวิตของกระผมนะครับ

รักครูตุ๊กแกนะครับ

       สวัสดีค่ะอาจารย์ย่า

       วันนี้ข้างบ้านหนูมีแห่นาคพอดีเลยค่ะ

       อีกไม่กี่วันแตรวงก็จะเริ่มบรรเลงอีกแล้วนะคะ  อยากให้ถึงเร็วๆจัง

        " ครูก็พวกแตรวง....นักเรียนก็คนรำ...ผู้ปกครองก็ฝ่ายสนับสนุน "  คิดได้ไง สุดยอด

       ครุตุ๊กแกสู้สุดใจอยู่แล้วค่ะ ก็เกิดเป็นครูตุ๊กแกแล้วนี่ คริ..คริ..

       ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจ ฮึกเหิมอีกเยอะเชียวค่ะ

       สวัสดีค่ะอาจารย์...

       อาจารย์ขา อย่าใช้คำว่า กราบขอบพระคุณ กับครูตุ๊กแกเลยนะคะ

       เพราะสำหรับอาจารย์ ครูตุ๊กแกยังคงอ่อนทั้งวัยวุฒิและคุณวุฒิ  ทำให้ครูตุ๊กแกรู้สึกผิดอย่างไรไม่รู้ค่ะ

       ที่ครูตุ๊กแกรู้สึกเครียด ไม่ใช่เพราะความคิดเห็นของอาจารย์นะคะ  เพียงแต่ไม่เคยชินกับคอมเม้นท์ที่ค่อนข้างเป็นวิชาการขนาดนี้ เลยทำให้เครียดค่ะกลัวพลาดกับการตอบ

       แต่ครูตุ๊กแกดีใจนะคะที่อาจารย์เข้ามาแสดงความคิดเห็นที่ทำให้ครูตุ๊กแกมองได้หลายมุมขึ้น

       ครูตุ๊กแกยังยืนยันค่ะว่า จะเริ่มที่ตัวครูตุ๊กแกก่อนและจะพยายามโน้มน้าวให้ผู้ปกครองร่วมด้วย ช่วยกันให้ได้ค่ะ

       อาจารย์สบายใจได้นะคะ

       ตอนนี้หายเครียดแล้วค่ะ  รักครูตุ๊กแกนะครับ คริ..คริ..

       ขอบพระคุณอีกครั้ง ด้วยความเคารพค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูตุ๊กแก

• งานของครูปู ก็ต้องตั้งรับผู้ปกครองประเภทนี้ท๊างงงงปีเลยเข้าใจค่ะ (แต่ครูปู ชอบนะคะ ผู้ปกครองที่มีความเข้าใจทำนองนี้ คุยค่ะ นั่งคุยกันเลยค่ะ อิอิ จะโกรธ จะงอน จะอึ้งก็ว่ากันไป)
• ถือซะว่า เราก็ตั้งหน้าตั้งตาอบรมลูกศิษย์เรา เพื่อที่เค้าจะไม่กลายไปเป็นผู้ปกครองประเภทที่พูดจาอย่างนี้กับลูกของเค้าแล้วกัน นะคะ
• เป็นกำลังใจให้เพื่อนร่วมวิชาชีพค่า

สวัสดีค่ะครูปู

    ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ

    ใกล้เปิดเทอมแล้วเราคงต้องกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดใช่ไหมคะ  อยากให้โรงเรียนเปิดเร็วๆจังเลยค่ะ

   เป็นกำลังใจให้ครูปูด้วยเช่นเดียวกันค่ะ

   ขอบคุณที่แวะมาทักทาย มีความสุขกับทุกวันนะคะ

สวัสดีค่ะ

* กลับมาดูใหม่ ..อะโหย๋อาจารย์ท่านสิ้นศึกจริง ๆ ...รีบสมัครเป็นลูกศิษย์ซะเลย

* ชอบใจจัง ...ถ้านักเรียนเจอครูโจรห้าร้อยจะเป็นอย่างไร...ตอบรวมเป็นพัน..คูณเป็นหมื่น...อิอิ

* ต้องตามไปเยี่ยมอาจารย์สิ้นศึก....

สวัสดีค่ะคุณครูตุ๊กแก

• มาเยี่ยมค่ะ และมาให้กำลังใจกับความตั้งใจที่จะทำงาน ตอนเปิดภาคเรียนใหม่นี้
• คงเตรียมงานเกือบสมบูรณ์แล้วนะคะ
• เด็ก ๆ คิดถึงคุณครูตุ๊กแกแย่แล้วค่ะ
• เปิดเทอมใหม่นี้ก็คงเป็นเด็ก ๆ รุ่นใหม่ซินะคะ
• ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูตุ๊กแก มีพลังกาย ใจในการทำงานเป็นผู้ที่หนักแน่น ตลอดไปค่ะ
• จะรออ่านเรื่องราวของหนูน้อยจากคุณครูคนเก่งนะคะ
• รักค่ะ .พี่เหมียว

      อาจารย์ย่าเจ้าขา..

         ไปเยี่ยม อ.สิ้นศึกฝากบอกด้วยนะคะว่าครูตุ๊กแกหายเครียดแล้วนะคะ และครูตุ๊กแกดีใจที่สุดที่ อ.สิ้นศึกเข้ามาบันทึกของครูตุ๊กแก  ฝากบอกให้อาจารย์ท่านแวะมาอีกนะคะ ขอบคุณค่ะ

      รักอาจารย์ย่าค่ะ

       ครูตุ๊กแกไปวิ่งแข่งกับครูข้างถนนในฝันครูมิมคืนนั้นยังไม่หายเมื่อยเลย คืนนี้ต้องถอน อย่าหนีไปนอนก่อนนะ เดี๋ยวจะไปหานะจ๊ะครูมิมที่รัก

       โอ๊ะโอ..ใครเอ่ย แจ่มแจ๋วจริงๆ

       สวัสดีค่ะครูพี่เหมียว..

       ครูตุ๊กแกชอบรูปใหม่ของครูพี่เหมียวจังเลย พาคนมองหัวใจสดใสตามเจ้าของรูปไปด้วยค่ะ

       อิ..อิ..ตามไปคุยกับครูพี่เหมียวที่บันทึกของครูพี่เหมียวดีกว่า

       รักพี่เหมียวค่ะ