เยี่ยมบ้านนักเรียน>>>เราพลาดขนาดนี้เลยหรือ


ครูตุ๊กแกเคยใช้ความรู้สึกและสองตาของตัวเองตัดสิน แล้วความจริงไม่เป็นอย่างนั้น

 

 

 

            วันนี้ครูตุ๊กแกมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับการไปเยี่ยมบ้านนักเรียนว่าได้พบได้เห็นอะไรบ้าง  หลังจากที่ได้เริ่มไปบ้างแล้วจากบันทึกก่อนหน้านี้ แต่บันทึกนี้คงไม่สนุกเท่าบันทึกแรกหรอกนะคะ

            การเดินทางครั้งนี้มีทั้งความสนุก ตื่นเต้น ประทับใจและน้ำตาซึม  เรื่องสนุกๆก็คงไม่พ้นเรื่องความร้ายเดียงสาของเด็กๆ

ที่ครูตุ๊กแกชอบใจมีอยู่คนหนึ่งเป็นเด็กนักเรียนชั้น ป.1 ชื่อ สมหวัง ขณะที่คุยกับคุณแม่ของสมหวัง คุณครูถามคุณแม่ว่า อยู่บ้านสมหวังทำอะไรบ้าง คุณแม่นิ่งและยิ้มในขณะที่สมหวังชิงพูดขึ้นมาทันทีว่า ขนขี้วัวครับ เท่านั้นแหละค่ะ คุณแม่ของสมหวังหัวเราะก๊ากเลย  ครูตุ๊กแกก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น คุณแม่จึงเฉลยว่า สมหวังเขามาสั่งแม่ว่าถ้าครูมาบ้านแล้วถามว่าอยู่บ้านทำอะไรบ้าง ให้แม่ตอบครูว่า ขนขี้วัว แต่จริงๆแล้วไม่ได้ทำ  โอ้โฮ...คิดได้ยังไงเนี่ยเจ้าสมหวัง แค่ ป.1 เองนะ กะล่อนจริงๆ

และเรื่องสนุกๆอีกเรื่องคือ การเดินทางกับพาหนะคู่ใจจอมซิ่งทางบก (ใครยังไม่ทราบตามกลับไปอ่านที่บันทึก>>>>บ้านเธอ...บ้านฉัน...แล้วไปกันทางไหนล่ะ ) และนี่ค่ะพาหนะคู่ใจทางน้ำ ก็สองพี่น้องน้ำท่วมนี่คะ อิ..อิ..

 

น่าสนุกใช่ไหมคะ (แต่แอบลุ้นในใจค่ะ กลัวว่าจะล่มก่อนถึงปลายทาง อิ..อิ..)

บ้านนักเรียนหลายๆบ้านต้องข้ามคลองไปยังอีกฝั่งหนึ่ง เดินทางลำบากค่ะ แต่ก็เป็นสิ่งที่เราภูมิใจนะคะ ถึงแม้การเดินทางจะลำบากและมีโรงเรียนอยู่ใกล้บ้านแต่ผู้ปกครองก็เต็มใจที่จะส่งบุตรหลานมาเรียนที่ท่าไชยค่ะ

เรื่องตื่นเต้นคงไม่พ้นเรื่องของน้องหมา  บางบ้านเลี้ยงไว้มากมายหลายตัว เวลาเข้าไปเสียวน่องดำๆจะมีแผลจังเลยค่ะ อิ..อิ..  บางทีโดนไล่กวดรถก็มีนะคะ นึกแล้วเสียวค่ะ บรึย...  แต่ดีที่มีหน้าตาและสีผิวเป็นอาวุธเลยรอดมาได้อย่างหวุดหวิด  หุ..หุ..

เรื่องประทับใจคือบ้านหลังหนึ่งที่มีหลาน 5 คน อยู่กับ ยาย 1 คน (ครอบครัวคุณยายจอมซิ่งนั่นแหละค่ะ) หลังจากที่คุณยายพาครูตุ๊กแกไปตระเวนมาหลายบ้าน  คุณยายก็พาแวะบ้านตัวเอง ตอนเข้าไปถึงเห็นเด็กๆวิ่งเล่นกันอยู่ พอเห็นครูเด็กๆวิ่งหนีหายไปหมดเลยค่ะ( อ้าว..เห็นครูเป็นอะไรนี่ )

ครูตุ๊กแกจึงเดินเข้าไปในบ้านเมื่อนั่งเรียบร้อย เด็กๆกลุ่มนั้นก็เดินกระมิดกระเมี้ยนเข้ามาพร้อมกับส่งจานลูกเชอรี่ที่ปลูกเองพร้อมถ้วยน้ำจิ้ม(พริกกะเกลือส่งให้) โอ้โฮ...อึ้งค่ะ  สรุปว่าเด็กๆเตรียมรอรับครูตุ๊กแกอยู่แล้วด้วยความตั้งใจ  ถึงแม้ว่าจะไม่มีเงินไปซื้อขนมมาต้อนรับ แต่ก็แอบไปทำน้ำจิ้มเชอรี่มาให้ ทำเองนะคะ  คนที่ทำเป็นเด็กผู้ชายอยู่ ป.3 ค่ะ  ปลื้มมาก  เกิดมาไม่เคยทานลูกเชอรี่ที่ไหนอร่อยเท่านี้เลยค่ะ(ไม่ต้องบอกนะคะว่าอร่อยเพราะอะไร  ถึงแม้ว่าน้ำจิ้มจะเค็มจนตาปิดก็ตาม อิ..อิ..)

ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ครูตุ๊กแกออกเยี่ยมบ้านนักเรียนไปแล้วประมาณ 70 % เชื่อไหมคะ 20 % นักเรียนอยู่กับพ่อแม่ 

แต่อีก 50 % อยู่กับปู่ย่าตายายค่ะ บางคนโชคดีหน่อย ที่พ่อแม่ไปทำงานต่างจังหวัด ส่งเงินมาให้ทุกเดือน แต่นั่นเป็นเพียงส่วนน้อย เพราะส่วนใหญ่แล้ว พ่อแม่เด็กจะแยกทางกันแล้วทิ้งภาระไว้ให้กับปู่ย่าตายาย บางคน พ่อ หรือแม่ ไม่เคยกลับมาเยี่ยมเลยค่ะ ในขณะที่ ปู่ ย่า ตา ยาย ของเด็กเหล่านั้นมีอาชีพรับจ้าง  คงไม่ต้องบอกนะคะว่าฐานะจะเป็นอย่างไร

ครูตุ๊กแกแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยค่ะเมื่อไปเห็นสภาพบ้านหลายๆบ้านของลูกลิงตัวเอง และนั่นทำให้รู้สึกว่าตัวเองยังคงเป็นครูที่ดีไม่ได้ เพราะอะไรน่ะหรือคะ เพราะทุกครั้งที่มีการสำรวจนักเรียนเพื่อรับทุนการศึกษา รับแจกเสื้อผ้านักเรียนฟรี และให้ความช่วยเหลือนักเรียนที่ยากจนในด้านต่างๆ  นักเรียนที่ครูตุ๊กแกส่งรายชื่อคือนักเรียนที่สวมเสื้อผ้ามอมแมม บางครั้งนักเรียนที่ใส่เสื้อผ้าสะอาดๆก็จะบอกว่า บ้านหนูจนค่ะ ครูตุ๊กแกก็มักจะสวนกลับไปเสมอว่า จะจนได้ยังไงเสื้อผ้าเธอสะอาดเรียบร้อยขนาดนั้น และไม่ได้ให้ความช่วยเหลือเด็กเหล่านั้นเลย

แต่เมื่อครูตุ๊กแกมาเห็นสภาพที่แท้จริง  สิ่งที่คิดกลับไม่เป็นจริงตามที่เห็น นักเรียนที่แต่งกายสะอาดกลับมีสภาพบ้านที่แทบจะเรียกว่ากระต๊อบก็ได้ หลังเล็ก แคบ และเป็นเพียงสังกะสีแปะไว้เท่านั้น ที่สำคัญอาศัยอยู่กับยายค่ะ ครูตุ๊กแกน้ำตาแทบร่วง แต่คนที่ครูตุ๊กแกมองว่าจนเสื้อผ้ามอมแมม  และให้ทุน ให้นั่น ให้นี่ กลับมีบ้านหลังใหญ่โต  มีความเป็นอยู่ที่คอนข้างดี  บรรยายความรู้สึกไม่ถูกจริงๆค่ะ (ทำให้เห็นความเอาใจใส่ของผู้ปกครองที่ต่างกันใช่ไหมคะ)

เราพลาดขนาดนี้เลยหรือ

นี่คือเหตุผลที่จะจบเรื่องเล่าของการไปเยี่ยมบ้านนักเรียนไว้แค่วันนี้ ทั้งๆที่ยังเหลืออีกหลายคน  ก่อนหน้านี้ตั้งใจว่าจะรอให้ครบหมดทุกคนค่อยมาเล่าตอนจบ 

ครูตุ๊กแกกลัวค่ะ  กลัวว่าจะได้พบเห็นอะไรหลายๆอย่าง ที่ครูตุ๊กแกเคยใช้ความรู้สึกและสองตาของตัวเองตัดสิน แล้วความจริงไม่เป็นอย่างนั้น

การเยี่ยมบ้านนักเรียนครั้งนี้ให้บทเรียนราคาแพงกับครูตุ๊กแกมากมายเลยค่ะ  มากมายจริงๆ

                                              แม้นครูคิด    สักนิด   ชีวิตเจ้า

                                              คงไม่เขลา   เหมือนที่เป็น   เช่นวันนี้

                                             หากครูรู้   สักนิด   เจ้าไม่มี

                                             ในสิ่งที่   ควรจะมี   เหมือนหลายคน

                                                          หากครูรู้   สักนิด   ชีวิตเจ้า

                                                          คงแบ่งเบา   ความลำบาก   ความขัดสน

                                                          เจ้าคงยิ้ม   หัวเราะได้  ไม่ทุกข์ทน

                                                          เจ้ามืดมน  ด้วยครูเขลา  เบาปัญญา...

 

 

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 188443เขียนเมื่อ 16 มิถุนายน 2008 22:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:10 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (50)

มาทักทายก่อนนอน

และมาเป็นกำลังใจให้คุณครู

ขอบคุณครับ ;-)

สวัสดีครับ

อย่างนี้แหละ ถึงต้องไปเยี่ยมให้เห็นด้วยตาตัวเอง

เอ พ.ศ. นี้ยังมีคนชื่อสมหวังอีกเหรอเนี่ย แหะๆ

บันทึกนี้ประทับใจมาก เอาไปเลย 9.5 เต็ม 10

ได้เห็นครูไปเยี่ยมบ้านด้วยรอยยิ้มแล้วชอบจัง

เราก็เคยไปแบบคุณครูนั่นแหละแต่ไม่มีเรือนั่ง

ไปด้อมๆอยู่ที่ตลาดนัด เพราะผู้ที่เราแอบไปเยี่ยม

เขาชอบไปจับกลุ่มที่นั่น…แต่ไม่ชอบไปโรงเรียน

P

      สวัสดีค่ะคุณครู...สบายดีนะคะ

          ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ  ครูตุ๊กแกไม่ค่อยได้เข้าไปทักทายคุณครูเลยค่ะ อายจัง อิ..อิ..

          ส่งกำลังใจให้คุณครูในการทำงานด้วยนะคะ

          ฝันดีค่ะ

P

      สวัสดีค่ะอาจารย์...

         พอได้ไปเห็นจริงๆ หนูรู้สึกตัวเองพลาดไปหลายอย่างค่ะ แต่ไม่กล้าเล่าอายค่ะ

         ตอนแรกที่รู้ชื่อก็ 555 เหมือนกันค่ะ แต่จะบอกให้ค่ะ สมหวัง หน้าตาหล่อมาก หนูแอบขอกับคุณแม่เขาจองมาเป็นกิ๊กเรียบร้อยแล้วค่ะ อิ..อิ..

         อาจารย์ขา บันทึกนี้ได้ 9.5 ที่เหลือไม่เต็มสิบ เพราะวนไปวนมาเหมือนเดิมใช่ไหมคะ หนูเขียนเองอ่านเองยังเกือบหาทางลงไม่ได้เลยค่ะ ^___^

         ขอบพระคุณนะคะ  ฝันดีค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณta 

       ยินดีที่เข้ามาทักทายค่ะ (แต่ทำไมไม่ให้เห็นหน้าด้วยล่ะคะ)

       ครูตุ๊กแกมีความสุขกับการไปเยี่ยมบ้านนักเรียนในครั้งนี้มากค่ะ ด้วยความเต็มใจ  ถึงแม้ว่ากว่าจะหาทางไปได้แต่ละบ้าน แต่ไม่ท้อค่ะ สู้ๆ

       คุณtaคะ ที่ไปด้อมๆมองๆแถวตลาดนัดแล้วเจอไหมคะ ถ้าเป็นที่โรงเรียนเด็กๆไหวตัวทันค่ะ แต่ครูที่นี่ไวกว่ามักจะไม่รอดจับได้ทุกที อิ..อิ..

      ขอบคุณนะคะ

      

สวัสดีคะ...แวะมาเยี่ยมคุณครูคะ...อืม...เยี่ยมเลยคะ. เด็ก ดีใจนะคะ ที่ครูไปเยี่ยมบ้าน ...บรรยากาศน่าสนุกมากเลยคะ อยากนั่งเรือมั่งจัง...เป็นกำลังใจให้นะคะ...สู้สู้

Hi!

I can't use Thai, I don't know why but the only thing that I know "You're good teacher in my opinion, my sister."

Miss you, my brave teacher.

ครูตุ๊กจ๋า...

          เยี่ยมที่สุดจ้ะ..ประทับใจมาก เหมือนคุณครูธวัชชัยบอก

          นี่เองค่ะ...แฟนซีชีวิต

          ภาพเหล่านี้จะอยู่ในความทรงจำของครูตุ๊ก..

          เป็นข้อมูลพื้นฐานรายบุคคลของเด็กที่..วิเศษสุด..

          ที่ครูตุ๊กจะได้ใช้..นะคะ

          "หนึ่งกำลังใจ" อยู่ที่นี่ค่ะ..

          ฝันดีนะคะ..เพื่อวันรุ่งของพรุ่งนี้

ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้จากใจจริงค่ะ

อยากให้ทุกคนได้อ่านบันทึกนี้มากๆเลยค่ะ

ตามน้องหมอคนข้างบนเข้ามาทักทายค่ะ

เด็กๆ เหล่านี้น่ารักมากจริงๆ ครอบครัวก็น่ารัก ขอบคุณครูตุ๊กแกที่เล่าสู่กันฟังนะคะ

ปล.ครูตุ๊กแกว่าตัวเองผิวสีเข้ม ส่วนตัวแล้วคิดว่า่สีผิวแบบนี้กำลังสวยนะคะ ^ ^ ฝรั่งสาวๆ เจอล่ะร้องอยากได้มากๆ เลยค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องตุ๊กแก

 เห็นครูลงเรือแล้วเป็นห่วงจัง กลัวครูตกน้ำแล้วจะหาไม่เจอ อิอิ ประสบการณ์การสอนของครูตุ๊กแกยังน้อย ต้องสร้างสมอีกมากกว่าจะรู้และเข้าใจเด็กน้อยได้ดี เอาเถอะ!พลาดแล้ว;yนนี้ ยังมีโอกาสแก้ตัววันหน้านะ

สวัสดีครับ

  • จริงอย่างที่ครูตุ๊กแกพูดครับ ใช่เลย เด็กที่แต่งตัวมอมแมม ดูสกปรก บางคนถุงเท้าเหม็นมาก แต่ที่บ้านมีฐานะ เด็กที่แต่งตัวดี สะอาด พูดจาฉะฉาน หน้าตาดี แต่บ้านจน
  • เด็กบางคนดื้อที่โรงเรียนมาก แต่กลับไปอยู่ที่บ้านเรียบร้อยก็มี ครูสุเห็นหลายคนแล้ว สรุปว่าที่บ้านกับโรงเรียน เด็กจะไม่เหมือนกันเลย
  • มาอ่าน และก็ให้กำลังใจนะครับ

สวัสดีตอนเช้าค่ะ

แอบอ่านตั้งแต่บันทึกที่แล้ว สนุก และได้อรรถรสเหมือนตัวเองอยู่ใกล้ๆครูตุ๊กเลย

ขอบคุณนะคะ

  • บันทึกนี้ได้ใจลำดวนไปเต็ม100
  • เห็นประโยชน์ของการเยี่ยมบ้านนักเรียน

อยากเห็นครูทุกคน ทำกิจกรรมนี้ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูตุ๊กแก

  • ยอดเยี่ยมมากค่ะ ลูกลิงคงดีใจที่คุณครูไปถึงบ้าน ขอฝากว่าถ้าได้ร้อยละร้อยนะคะ  ลูกลิงของครูตุ๊กแกจะได้ไม่อิจฉากันไงคะ
  • ทั้งครอบครัวคงประทับใจการไปเยี่ยมบ้านของครูไปอีกนานแสนนาน
  • เป็นอีกหนึ่งกำลังใจส่งให้ครูตุ๊กแกนะคะ
  • รักษาสุขภาพไปพร้อม ๆกับความสุขที่ได้รับจากการทำงาน
  • รักค่ะ..........พี่เหมียว

เด็กที่แต่งตัวมอมแมม ดูสกปรก บางคนถุงเท้าเหม็นมาก แต่ที่บ้านมีฐานะ เด็กที่แต่งตัวดี สะอาด พูดจาฉะฉาน หน้าตาดี แต่บ้านจน

  • เด็กบางคนดื้อที่โรงเรียนมาก แต่กลับไปอยู่ที่บ้านเรียบร้อยก็มี ครูสุเห็นหลายคนแล้ว สรุปว่าที่บ้านกับโรงเรียน เด็กจะไม่เหมือนกันเลย
  • เห็นด้วยค่ะ เคยเห็นมาเหมือนกัน....แต่ไม่ใช่ทุกคนค่ะ...อยู่ที่ทางบ้าน เอาใจใส่แค่ไหนนะคะ
  • ครูตุ๊กแกคะ

    ความจริงไม่อยากพิมพ์ชื่อนี้เลยเพราะครูแอนกลัวมาก ตามมาอ่านงานของครูพอเข้ามาในblog รู้สึกอิ่มใจ สบายใจ ด้วย blog ของครูสวยงาม น่าประทับใจ วันหลังสอนครูแอนให้ทำอะไรสวยแบบนี้บ้างนะคะ

    เข้าเรื่องเลยสิ่งที่ครูเล่าให้ฟังก็คล้ายครูแอนหลายเรื่องโดยเฉพาะเรื่อง สิ่งที่เรามองเห็นไม่เป็นอย่างที่เราคิด ทำให้เราพลาดในการมองเด็กจริง ๆ ไม่เป็นไร คะ

    ผิดครั้งแรกเป็นบทเรียน ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูทำงานเพื่อเด็กต่อไปคะ

    สวัสดีค่ะคุณครู

    ตามคุณหมอมัทนาข้างบนมาเช่นกันค่ะ

    ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ เท่าที่รู้ครูน้อยคนนักที่จะลงพื้นที่และทำเพื่อเด็กแบบนี้ ขอปรบมือชื่นชมจากใจจริงเลยค่ะ ยิ่งเห็นภาพเด็กๆ แล้วภูมิใจในตัวครูมากเลยค่ะ

    ขอเก็บเรื่องราวเอาไปเล่าให้เพื่อนๆ ที่เป็นครูบ้างนะคะเพื่อประโยชน์กับเด็กๆ ค่ะ

    เรย์

    น่าสนุกจังค่ะ เป็นครูแล้วได้ไปเยี่ยมบ้าน ทำความรู้จักครอบครัวนักเรียน เมื่อรู้ปัญหา หาทางแก้ไขร่วมกันหลายฝ่าย

    ทำไมที่บ้านพี่ไม่มีครูมาเยี่ยมบ้านนักเรียนบ้างก็ไม่รู้ จะได้ ฟ้อง ๆๆๆ อ้าวถ้าฟ้องมากสงสัยครูจับผู้ปกครองเข้าห้องอบรมแน่เลยใช่ไหมคะ...

    พาหนะที่ครูตุ๊กแกใช้แต่ละเที่ยวนี่ อยากลองมั่งจังค่ะ

    คิดถึงตัวเองพายเรือเล่นแล้ววนอยู่นั่นเลยละค่ะ เกี่ยวกันไหมคะเนี่ย ^^

    • น้องครูตุ๊กแกเขียนจากความรู้สึกของคนเป็นครูอย่างแท้จริง
    • พี่ครูปู อดน้ำตาซึมด้วยความสะเทือนใจไม่ได้
    • เมื่อก่อนตอนเป็นครูใหม่ (ไม่นานนักหรอก อิอิ) รับเรื่องราวอย่างนี้ไม่ได้เลยค่ะ
    • ซึมเศร้า อยู่เป็นเดือน ๆ ไม่เข้าใจว่า ทำไมสังคมนี้ ถึงได้มีความเหลื่อมล้ำมากมาย และครูตัวน้อย ๆ อย่างเรา จะเปลี่ยนแปลงมันได้แน่หรือ
    • ครั้นพอโต ได้พบเห็น เข้าใจ ได้สัมผัสกับความงอกเงยที่ละน้อย จากการที่เราอดทนสู้ ไม่หนี หรือละทิ้งวิชาชีพไปเสียก่อน
    • จึงทำให้สังคมนี้ไม่โหดร้ายจนเกินไป เพราะมีครูดี ๆ ที่ตั้งใจอย่างพวกเรา ยังไงหล่ะค่ะ
    • พี่ครูปู ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกสิ่งที่น้องครูตุ๊กแกทำนะคะ :) 

     

    สวัสดีค่ะครูตุ๊กแกขา

     

    บางครั้งสิ่งที่เห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็นก็ได้ค่ะ  มาส่งกำลังใจให้ค่ะ  ยิ้มเข้าไว้  สู้สู้นะคะครูตุ๊กแก

    มาเป็นกำลังใจให้คุณครูคนขยันค่ะ บันทึกเรื่องนี้พิสูจน์คำพูดที่ว่า สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริง ๆ ใช่มั้ยคะ

    น้องตุ๊กแกคะ

    มาอ่านอย่างประทับใจและชื่นใจ  ประทับใจในสิ่งที่ครูตุ๊กมองได้อย่างลึกซึ้ง ถึงความเป็นอยู่ ถึงน้ำใจ ถึงเรื่องราวหลากหลายที่ได้พบจากการไปเยี่ยมบ้าน  ทำให้น้องเข้าใจเด็กมากขึ้น ซึ่งพี่เชื่อว่าความเข้าใจเหล่านี้จะทำให้น้องดูแลเด็กอย่างดีทีเดียว

    ชื่นใจที่เห็นการทำงานอย่างทุ่มเท ด้วยใจที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนและเมตตา..ของน้องด้วยค่ะ

    ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ นะคะ

    ครูตุ๊กจ๋า..สุดยอดเลยจ้า..

    คิดถึงนะจ๊ะ..ดูแลสุขภาพด้วยจ้า..^^

    แวะมาเยี่ยมครับ

    ชื่นชม ครูผู้ทำเพื่อเด็ก

    สมควรได้รับการคาระวะ

     

    P

          สวัสดีค่ะ...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

             บรรยากาศสนุกมากจริงๆค่ะ  โดยเฉพาะตอนหาบ้านนักเรียนไม่เจอแล้วต้องถามไปเรื่อยๆ โดยส่วนมากคนโตๆจะเรียกชื่อเล่นเด็ก แต่ครูมักจะเรียกชื่อจริง ต่างคนเลยต่างไม่รู้จัก กว่าจะสื่อสารกันได้ มึนค่ะ

            ถ้ามีโอกาสนั่งเรือลองดูนะคะ โดยเฉพาะแม่น้ำในชนบท อากาศดีมากค่ะ ลมพัดเอาความเย็นของน้ำขึ้นมาปะทะตัว ว้าว...

           ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือนด้วยมิตรภาพค่ะ  มีความสุขกับทุกวันนะคะ

    P

            My sister.

           I want to cry.

          You can't use Thai.

          Write in English.I'm P.2 teacher can't answer it.

          My English is weak .. weaker..and weakest.

         เจ้าของภาษาเห็นจะปวดใจไหมเนี่ย อิ..อิ..

         พี่แอนจ๋า ขอภาคภาษาไทยนะคะ อิ..อิ..

         ขอบคุณนะคะคำชม แต่หนูคิดว่าตัวเองยังคงเป็นครูที่ดียังไม่ได้อยู่ดี บางเรื่อง อาจหลายๆเรื่องด้วยที่หนูยังมุ่งมั่นไม่พอ แต่จะพยายามนะคะ

         I love you,my sister.

    สวัสดีค่ะครูตุ๊กแกที่รัก..

    มาย้ำเตือนค่ะว่า tag ความลับ ใกล้คลอดหรือยังค่ะ อิอิ ของมิมคลอดแล้วค่ะ และมาชวนไปอ่าน ความลับครูมิม วันนี้ดึกแล้วครูตุ๊กแกง่วงๆๆ จะนอนยังจ๊ะ พรุ่งนี้เดี๋ยวตื่นสายน่ะ อิอิ

    คิดถึงครูตุ๊กแก..เกินคำบรรยาย ฮา....ขอกอดแน่นๆ ก่อนไปนอนน๊า ......

    P

          สวัสดีค่ะ ศน.อ้วนที่รัก..      

            แฟนซีชีวิต...หลากหลายชุดเลยนะคะงานนี้

            ภาพเหล่านี้ยังคงอยู่ในใจหนูไปอีกนาน โดยเฉพาะ 2 บ้านสุดท้ายของวันนี้ เห็นความเป็นจริงแล้ว  เศร้าใจจังค่ะ

           ขอบคุณนะคะ ดอกจำปา หอมกลิ่นความคิดถึง ไกลถึงสุพรรณเลยค่ะ

           

                   มอบกล้วยไม้แทนคำขอบคุณค่ะ

            "หนึ่งกำลังใจ" อยู่ที่นี่ค่ะ.. และจะยังคงอยู่ตรงนี้ต่อไปอีกนานๆใช่ไหมคะ

           รักษาสุขภาพด้วยนะคะ เป็นห่วงทุกวันค่ะ

          

    P

           สวัสดีค่ะอาจารย์หมอ

          ปลื้มใจจังค่ะที่อาจารย์หมอแวะมาบันทึกนี้   

    ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้จากใจจริงค่ะ

    อยากให้ทุกคนได้อ่านบันทึกนี้มากๆเลยค่ะ

          โอ้โฮ...หัวใจพอง ยิ้มหน้าบานเลยค่ะ 

          ขอบพระคุณค่ะ  มีความสุขกับทุกวันนะคะ

    P

           สวัสดีค่ะอาจารย์...

          ปลื้มใจที่อาจรย์แวะมาบันทึกนี้เหมือนคุณหมอข้างบนเลยค่ะ

          เด็กๆน่ารักจริงค่ะ แววตาใสซื่อ ไม่ปนด้วยความทุกข์ถึงแม้ว่าสภาพครอบครัวจะไม่ร่ำรวย ออกจะขัดสนก็ตาม

    ปล.อาจารย์ทำให้ครูตุ๊กแกดีใจจนหัวใจพองอีกแล้ว แต่ทั้งโรงเรียนครูตุ๊กแกเข้มสุดค่ะ อิ..อิ

         ขอบพระคุณนะคะ มีความสุขกับทุกวันค่ะ

    P

             พี่นงเยาว์ที่รัก..

            หนูกะว่าถ้าเรือล่มเมื่อไหร่ หนูจะพยายามยิ้มให้กว้างที่สุด เพื่อคนที่มาช่วยจะได้มองเห็นง่ายๆค่ะ ^___^

            ประสบการณ์ของหนูยังน้อยจริงๆแหละค่ะ และที่สำคัญหนูคงต้องหนักแน่นและรอบคอบในการตัดสินใจให้มากกว่านี้

            ฝันดีนะคะ  รักพี่สาวค่ะ

    P

            สวัสดีค่ะครูสุ..

            เด็กที่แต่งตัวดี กลับเป็นเด็กที่มีฐานะยากจน แต่เด็กที่แต่งตัวมอมแมม กลับเป็นเด็กที่มีฐานะดี 

           ยิ่งออกเยี่ยมบ้านนักเรียนมากเท่าไหร่  ยิ่งได้เห็นความจริงของชีวิตมากขึ้นเท่านั้น

           และที่สำคัญ  ความเอาใจใส่ดูแลของผู้ปกครองไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะทางบ้าน แต่ขึ้นอยู่กับความใส่ใจ และการมีความรับผิดชอบของแต่ละคนมากกว่า ใช่ไหมคะ

          ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ ส่งให้คุณครูหอบใหญ่ๆด้วยเช่นเดียวกันค่ะ

    P

         สวัสดีค่ะคุณครู..

         บันทึกของครุตุ๊กแกห้ามแอบอ่านนะคะ เพราะถ้าเกิดขำขึ้นมาแล้วเผลอหัวเราะ คนข้างๆจะรู้นะคะว่าแอบอ่าน อิ..อิ..^__^

         ตามไปดูที่ประวัติแล้ว เราอยู่ไม่ไกลกันเลยนะคะ  ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

        ถ้าอยู่ใกล้ๆ ครูตุ๊กแกจะพาไปเยี่ยมบ้านด้วยเลยค่ะ ของจริงมีครบทุกรส ประทับใจไม่ลืมเลยค่ะ อิ..อิ..

        ขอบคุณนะคะ มีความสุขกับทุกวันค่ะ

    P

           สวัสดียามดึกค่ะ หัวหน้าฯ

           งานนี้คุณครูของโรงเรียนวัดท่าไชย เต็มใจที่จะไปให้ครบทุกบ้าน 100% เลยค่ะ

          ทุกๆเย็นก็ขอบรถสวนกันไป สวนกันมา ตอนเช้าก็มีเรื่องมาเล่าสู่กันฟัง เฮฮามากค่ะ

         และการไปเยี่ยมบ้านครั้งนี้ ทำให้กนูสามารถจัดลำดับความจำเป็นในการช่วยเหลือลูกๆของหนูได้ค่ะ จากที่เคยมือแปดด้านมาก่อน

         บันทึกนี้ได้ใจลำดวนไปเต็ม100

          เป็นกำลังใจที่ยอดเยี่ยมของหนูเลยค่ะ

         ขอบพระคุณ ด้วยความเคารพค่ะ

         

    P  P  P  P  P P P  P P P  P  P 

         ทุกๆท่านคะ  ครูตุ๊กแกขอติดไว้ก่อนนะคะ คืนพรุ่งนี้จะเข้ามาตอบค่ะ  คืนนี้ขอไปนอนก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสาย ไม่มีแรงวิ่งเล่น อุ๊บ วิ่งไล่ลูกลิงค่ะ

        ฝันดีนะคะ  ขอบพระคุณค่ะ

    P

           พี่เหมียวที่รัก.......

           คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ส่งถึงเชียงใหม่เลยนะคะ

           ตอนนี้หายยุ่งๆหรือยังคะ

           เยี่ยมบ้านนักเรียนคราวนี้ หนูบุกครบทุกบ้านเลยค่ะ กลัวว่าถ้าบ้านไหนไม่ได้ไป นร.จะโทรตามค่ะ เพราะมีอยู่วันหนึ่งนัดไว้ว่าจะไปบ้านนี้พอดีฝนตกยังออกไปไม่ได้ ปรากฏว่า นร.คนนั้นโทรตามค่ะ เลยต้องรีบไป

          ฝนสุพรรณตกทุกวัน หนาวถึงเชียงใหม่ไหมคะ

          ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ รักและคิดถึงครูพี่เหมียวทุกวันค่ะ

    P

          สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์

         นักเรียนจะแต่งกายสะอาด หรือ มอมแมม มาโรงเรียน ขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดูและเอาใจใส่ของผู้ปกครองจริงๆค่ะ

         การที่หนูได้ออกเยี่ยมบ้านนักเรียน ทำให้หนูต้องกลับมาปรับการตัดสินใจของตัวเองใหม่ อย่างน้อยก็ทำให้หนูมีความละเอียดในการตัดสินเด็กคนหนึ่งๆ มากขึ้น

         ขอบพระคุณที่แวะมาทักทาย ด้วยความเคารพค่ะ

    P

          สวัสดีค่ะครูแอน...     

    ครูตุ๊กแกคะ

    ความจริงไม่อยากพิมพ์ชื่อนี้เลยเพราะครูแอนกลัวมาก ตามมาอ่านงานของครูพอเข้ามาในblog รู้สึกอิ่มใจ สบายใจ ด้วย blog ของครูสวยงาม น่าประทับใจ วันหลังสอนครูแอนให้ทำอะไรสวยแบบนี้บ้างนะคะ

           ทำไมต้องกลัวล่ะคะครูแอน ครูตุ๊กแกใจดีนะคะ(ถ้าเด็กไม่ดื้อ อิ..อิ..)       

           การแต่งบล็อก ครูตุ๊กแกก็เรียนรู้มาจาก อ.ศิริพร ค่ะ ยังไม่ค่อยเก่งนัก แต่ถ้าครูตุ๊กพอช่วยอะไรได้ก็บอกนะคะ ยินดีค่ะ

           คนเป็นครูอย่างครูตุ๊กแก พลาดบ่อยค่ะ กับเด็กๆ ด้วยความเป็นคนใจร้อนและไม่ละเอียดรอบคอบ ตอนนี้กำลงปรับปรุงตัวเองอยู่ค่ะ

           ขอบคุณนะคะ มิตรภาพอันงดงาม ที่ส่งถึงกัน

           ส่งกำลังใจให้คุณครูแอนด้วย หอบใหญ่ๆเลยค่ะ

    P

           สวัสดีค่ะ...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

           ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ เท่าที่รู้ครูน้อยคนนักที่จะลงพื้นที่และทำเพื่อเด็กแบบนี้ ขอปรบมือชื่นชมจากใจจริงเลยค่ะ ยิ่งเห็นภาพเด็กๆ แล้วภูมิใจในตัวครูมากเลยค่ะ

           ส่งกำลังใจพร้อมคำชมแบบนี้ ครูตุ๊กแกก็เขินแย่สิคะ

          ไม่ใช่ครูตุ๊กแกคนเดียวหรอกค่ะที่ลงพื้นที่แบบนี้ ครูท่าไชยทั้งโรงเรียนไปหมดทกคนค่ะ และก็คิดว่า คุณครูทั้งปรเทศก็คงทำเหมือนกัน เพื่อลูกศิษย์ค่ะ

           ได้อะไรมากมายจากการเยี่ยมบ้านนักเรียนครั้งนี้ค่ะ

           ขอบคุณ มิตรภาพอันงดงามที่ส่งถึงกันค่ะ มีความสุขกับทุกวันนะคะ

    P

          สวัสดีค่ะพี่ดาวลูกไก่...

          มีผู้ปกครองหลายคนเหมือนกันค่ะ ที่ฝากให้ช่วยดูลูกๆเขาให้หน่อย เพราะกลับมาบ้านเล่นอย่างเดียว ไม่ช่วยทำงาน หนู เหวอ เลยค่ะ คิดดูสิคะ ผู้ปกครองยังบังคับไม่ได้ แล้วครูจะบังคับตามมาถึงที่บ้านได้หรือคะ อิ..อิ..

          ตอนนี้ที่บ้านหนูก็ได้ใช้เรือแล้วค่ะ น้ำท่วมค่ะ อิ..อิ..

          แต่หนูก็พายเรือไม่เป็นหรอกค่ะ วนไปวนมาเหมือนกัน ขนาดเป็นลูกแม่น้ำนะคะเนี่ย คริ..คริ..

         ขอบพระคุณที่แวะมาทักทาย มีความสุขกับทุกวันค่ะ

    P

           ครูพี่ปูคนสวย...คิดถึงๆๆๆๆๆๆ

           การไปเยี่ยมบ้านนักเรียนในครั้งนี้ โอ๊ย...หลายความรู้สึกค่ะ ที่มากสุดคงจะเป็นหดหู่ค่ะ

          เชื่อไหมคะบ้านลูกลิงของหนู ร้อย 80 น่าสงสารมาก บางบ้านเป็นเพิง มีสักกะสีเป็นหลังคาและฝาบ้าน บางบ้านเป็นจากทั้งหลัง บางบ้านหนักกว่านั้น ฝาบ้านเป็นไม้ซีกๆ แปะต่อกันรัยัห่างประมาณคืบหนึ่ง หลังคาสังกะสีผุ เวลาฝนตกเปียกหมดค่ะ  หดหู่ค่ะ  แต่โชคดีหน่อยที่ผู้ปกครอง่สวนใหญ่ยังเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่ค่ะ เลยยังออกทำงานได้

          นึกแล้วหดหู่(อีกแล้ว.....)

         ส่งกำลังใจและความคิดถึงให้พี่ปูด้วยนะคะ  มีความสุขกับทุกวันค่ะ

    P

         สวัสดีค่ะ

    บางครั้งสิ่งที่เห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็นก็ได้ค่ะ  มาส่งกำลังใจให้ค่ะ  ยิ้มเข้าไว้  สู้สู้นะคะครูตุ๊กแก

         คุณทะเลดาวจ๋า

         กำลังใจนี่แหละค่ะ ทำให้ครูตุ๊กแกยิ้มสู้ได้ทุกวัน  สู้ตายเลยค่ะ

         ขอบคุณสำหรับมิตรภาพอันงดงามที่ส่งถึงกันนะคะ มีความสุขกับทุกวันค่ะ

    P

          สวัสดีค่ะ ศน.     

    มาเป็นกำลังใจให้คุณครูคนขยันค่ะ บันทึกเรื่องนี้พิสูจน์คำพูดที่ว่า สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริง ๆ ใช่มั้ยคะ

         ถูกต้องนะคร้าบ.....

         สิ่งที่หนูเห็นกับสิ่งที่หนูคิด บางครั้งก็สวนทางกันค่ะ ได้พบความจริงหลายอย่างเลยค่ะครั้งนี้

         ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ส่งให้ ศน.หอบใหญ่ๆด้วยเช่นเดียวกันค่ะ

         มีความสุขกับทุกวันนะคะ

    P

          สวัสดีค่ะพี่อึ่งที่รัก...

          โอ๊ย..พี่อึ่งชมหนูเกือบตัวลอยเลยนะคะ

          ถูกต้องค่ะ ผลจากการไปเยี่ยมบ้านครั้งนี้ ทำให้หนูรู้ว่าหนูจะจัดการกับลูกลิงแต่ละคนอย่างไรถึงจะถกจุด ถูกกับปัญหา

         และทำให้หนูใช้สติมากขึ้นในการตัดสินอะไรหลายๆอย่างเลยค่ะ

        รักษาสุขภาพด้วยนะ มีความสุขกับทุกวันค่ะ

    P

           ครูแอ๊วจ๋า คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

         สงสัยต้องดูแลสุขภาพตัวเองจริงด้วยล่ะตอนนี้ รู้สึกจะมึนๆเพลียๆทุกวันเลย

        ครูแอ๊วก็ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะ งานเยอะใช่ไหมตอนนี้

        วันเสาร์ครูตุ๊กแกจะไปเคาะประตูบ้านนะจ๊ะ เปิดรอรับด้วยล่ะ คริ..คริ

        มีความสุขกับทุกวันนะจ๊ะ

        รักจ่ะ  จุ๊บ..จุ๊บ

    P

          ขอบคุณนะคะครูโย่ง เด็กๆน่ารัก พานดอกไม้ก็สวย ครูโย่งก็เท่ อิ..อิ..

          มีความสุขกับทุกวันนะคะ

    P

          ครูมิมจ๋า...

          ตามไปดูมาแล้วนะจ๊ะ ความลับของครูมิม (เด็กๆ...ซนจัง)

          ของครูตุ๊กแกผลัดไปอีกหน่อยนะ ไม่น่าจะเกินเสาร์อาทิตย์นี้ ตามมาล้วง..ความลับได้เลยจ่ะ  แต่ตอนนี้คิดไม่ออกง่ะ

         กอดแน่นๆ ก่อนนอนหน่อยนะจ๊ะ คิดถึงๆๆๆๆๆๆ ฝันดีจ่ะ

    สวัสดีค่ะ

    * อย่าทุกข์ให้มากนัก...สองตาสองหูที่รู้ที่เห็นอาจไม่เป็นจริงดั่งที่เห็นและรู้

    * ทำใจให้สบาย....ทำให้ดีที่สุดแล้วจะไม่เสียใจ

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท