เรื่องที่ ๑๕ ทำไมจึงเลือกเป็นครู

ระหว่างที่ครอบครัวของฉันมาชุมนุมกัน เราคุยกันเรื่องผู้มีชื่อเสียงคนหนึ่งซึ่งหาเงินได้ มากมหาศาล...แล้วฉันเลือกอาชีพครูทำไมกัน  ฉันฟังการสนทนาของญาติ ๆ อย่างใจลอย เพราะมัวครุ่นคิดหาคำตอบ

      ฉันจำได้ว่า ลูก ๆทั้งสามคนเห็นฉันอดตาหลับขับตานอนไม่รู้ว่ากี่คืนและกี่สุดสัปดาห์เพื่อเตรียมการสอน  ฉันจำได้ว่าลูก ๆ ตั้งใจฟังฉันระบายความคับข้องใจเรื่องอุปกรณ์การสอน ขั้นตอนต่าง ๆ และความรับผิดชอบอันหนักหนาที่ดูจะตกเป็นภาระของครูอย่างไม่รู้จบสิ้น ... ฉันจำได้ว่าเมื่อถึงเวลาที่ลูก ๆ ต้องเลือกอาชีพ ฉันยังเฝ้าหวังอยากจะได้ยินว่ามีใครคิดจะเจริญรอยตามแม่บ้าง คิดใคร่ครวญกันอยู่นาน ก็ยังไม่มีใครเอ่ยถึงเรื่องการเป็นครู ฉันจึงตระหนักอย่างเศร้าใจว่าอาชีพนี้คงไม่อยู่ในความคิดของลูกคนใดเลยด้วยซ้ำ อากัปกิริยาของลูกเหมือนจะบอกว่า “จะเลือกเป็นครูไปทำไมกัน"

            ขณะที่เสิร์ฟของหวาน ทุกคนก็ยังติดใจคุยกันเรื่องเงินเดือนมหาศาลของใครคนหนึ่ง  ตอนนี้เองโทรศัพท์ดังขึ้น สามีของฉันส่งโทรศัพท์มาให้พลางบอกว่า “เขาจะพูดกับบอนนี่  บล็อก”  ว่าแล้วก็กลับไปกินของหวานจานโปรดต่อ

            “สวัสดีค่ะ  บอนนี่ บล็อก พูดค่ะ “ฉันพูด ในใจคิดลังเลว่าควรรับโทรศัพท์ระหว่างการกินเลี้ยงกับญาติ ๆ หรือๆไม่

            “คุณครูบอนนี่ บล็อก ที่เคยสอนในโรงเรียนอนุบาลใช่ไหมค่ะ”

ฉันรู้สึกตื่นเต้นขึ้นทีละน้อย  สมองคิดอย่างรวดเร็ว ทบทวนความจำถึงสมัยเมื่อนานมาแล้ว   “ใช่จ๊ะ !” ฉันบอกด้วยความตื่นเต้น แต่กว่าจะได้ยินคำพูดต่อไปจากผู้ที่โทรศัพท์   มาก็รู้สึกเหมือนกับว่าเวลาผ่านไปนานมาก

“หนูชื่อแดนิแอลค่ะ แดนิแอล รัสส์ หนูเรียนชั้นอนุบาลกับครูค่ะ”  น้ำตาแห่งความแปลกใจและปิติไหลลงมาตามแก้มฉัน

            “จ๊ะ” ฉันตอบเสียงแผ่วขณะที่จำเด็กน่ารักแสนดีคนนั้นได้

            “คือปีนี้หนูจบชั้นมัธยมปลายแล้วค่ะ หนูพยายามติดต่อคุณครู อยากจะบอกว่าคุณครูทำให้ชีวิตหนูเปลี่ยนแปลงไปมากค่ะ”

            ว่าแล้วแดนิแอลก็พรรณนาว่าฉันทำให้ชีวิตแกเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร ฉันไม่ได้มีอิทธิพลต่อแดนิแอลเฉพาะสมัยที่ยังเรียนชั้นอนุบาลเท่านั้น แต่ยังเป็นแรงจูงใจสำคัญเมื่อแกต้องการคนคอยช่วยเหลือในยามที่เผชิญปัญหาท้าทาย   “หนูนึกเห็นภาพคุณครูคอยชมและให้กำลังใจหนูตลอดเวลา”

            “เราเลือกเป็นครูไปทำไมกันหรือ”

ก็เพราะผลตอบแทนนั้นแสนจะงดงามน่ะสิ..

ครูธรรมดาทั่ว ๆ ไป จะบรรยายให้ศิษย์ฟัง  ครูที่ดีอธิบาย  ครูที่ดีมากสาธิต              ครูที่ดีวิเศษจะให้แรงดลใจแก่ศิษย์ 

                     วิลเลียม อาร์เธอร์ วอร์ด

ฉันเป็นครู  ครูคือผู้นำทาง

ฉันไม่มีมนตร์วิเศษอะไร

เดินบนน้ำไม่ได้ แหวกน้ำทะเลก็ไม่ได้

ฉันเพียงแค่มีใจรักเด็กเท่านั้นเอง

                   มาร์วา   คอลลินส์  

จุดประสงค์ในการสอนเด็กคือ

เพื่อทำให้เด็กอยู่ได้โดยไม่ต้องพึ่งครู

                  เอลเบิร์ต  ฮับบาร์ด