สวัสดีค่ะ หมอรุ่งที่คิดถึง
ดีใจ ยินดี อนุโมทนาบุญที่ได้เก็บบุญได้บ่อย มากและตลอดนะคะ
รักษาสุขภาพ ทำงานด้วยความสุขกายสุขใจนะคะ
ครูอ้อยคอยอ่าน และมีความสุขไปด้วยกันเสมอค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับพี่
สบายดีนะครับ คิดถึงครับผม เป็นอย่างไรบ้างครับผม
ขอให้งานผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ มีความสุขในการทำงานนะครับ
และรักษาสุขภาพครับ
สวัสดีค่ะพี่รุ่ง
คิดถึงมากค่ะ ดีใจที่เห้นบันทึกของพี่รุ่งนะคะ
ส่งใจช่วยให้ทุกอย่างประสบผลสำเร็จด้วยดี และอนุโมทนาบุญค่ะ ...
น้องรุ่งค่ะ
ดีใจมากที่เห็นบันทึกนี้ และได้ยินเสียงของความคิดถึงที่ส่งถึงกัน คิดถึงนะค่ะ
ขออนุโมทนาสาธุบุญ
สวัสดีค่ะ พี่หมอรุ่ง
เอาความคิดถึงมาฝาก รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
สวัสดีครับ
สวัสดียามเช้าค่ะทุกท่าน
มีเวลาเข้ามาตอบบันทึกเล็กน้อย เพราะวันอาทิตย์ไม่ใช่วันหยุด ที่นี่ คลินิกจะหยุดวันจันทร์ ได้มีโอกาสเข้ามาG2K อีกครั้ง รู้สึกดีมากๆ ต้องร้องเพลงอสงไขย ให้ฟังแล้วค่ะ "...ส่งความคิดถึง ปลิวไปในอากาศ คิดถึงใจจะขาด เธออาจไม่เข้าใจ...แค่อยากให้รู้ ไม่ได้ต้องการสิ่งใด เธอไม่ต้องคืนใจ หากเธอไม่ต้องการ...." ขอจงมีความสุข ทั้งกายใจ และให้ยินดีที่ได้เกิดเป็นคนไทย หนึ่งร้อยความลำบากของเมืองไทย ไม่เท่าหนึ่งความลำบากของคนที่นี่ รักษาคนไข้ จึงได้รู้ว่า สิ่งที่วัดไทยคิดสงเคราะะห์เพื่อเป็นพุทธบูชานี้ กุศลสูงสุด คลินิก ๘ รูปีรักษาทุกโรค และฟรีในวันพระ ทำให้คนไข้มีจำนวนมาก วันละ ประมาณ ๗๐ คน เมื่อวานวันพระมีคนไข้มาก ตรวจรักษา จนลืมเวลากินข้าว เที่ยงครึ่ง รีบกิน รีบกลับมาทำงานต่อ คนไข้เขาก็รอเราค่ะ ไม่ใช่เพราะวันพระรักษาฟรี เลยมากันมาก ที่จริงคือทุกคนเจ็บป่วยจริงๆ อาจเป็นเหตุผล คล้ายเรื่อง ที่เคยบันทึกไว้ คิวการรักษา ที่ไม่มีวันมาถึง
คงต้องไปทำงานก่อน นมัสเต้
โยคีน้อย สู้ สู้
เป็นบุญเหลือเกินแล้วที่ได้มีโอกาสสร้างบารมีแบบพิเศษ ที่ไม่มีใครทำได้
คำว่าไม่ไปไม่รู้นั้น สำคัญมาก
จึงอยากให้คนไทย ไปแล้วจะรู้
การสร้างจิตสำนึกมิใช่สร้างได้ง่ายๆ การสร้างคนดีของสังคมก็ไม่ได้สร้างง่ายๆ
แต่การไปพบเห็นวิถีชีวิตของคนอินเดีย ครั้งหนึ่งสามารถสร้างจิตวิญญานได้ดี
จึงห็นแนวทางว่า หากคนไทยไปอินเดีย ก็จะรู้ อย่างที่โยคีน้อยกำลังเรียนรู้อยู่นี้ซึ่งเป็นเรื่องอัศจรรย์
ต้องไปจึงจะรู้
ดังที่ผมเคยบอก
อินเดียสามารถเป็นที่สร้างคนของไทยได้ เป็นที่บ่มเพาะการมองโลกอย่างเห็นจริงได้
เวลาผ่านไปเร็ว เดี๋ยวโยคีน้อยก็จะสำเร้จลุล่วงกลับมา นำสิ่งที่มีค่ามาฝากสังคม G2K และสังคมไทยด้วย
สาธุ
เสียงเรียกแห่งใจ บันไดแห่งจิต กู่เสียงเรียกร้อง ความหวัง ความหวัง ความหวัง
ขอให้คุณรุ่ง จงประสบความสำเร็จในทุกๆสิ่งครับ
ความหวัง ความต้องการ ยังคงอยู่ในทุกๆแห่งหน ทุกๆดวงใจ ยังคงต้องดำเนินต่อไป รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ
พี่หมอรุ่งคะ
ขออนุโมทนาสาธุกับสิ่งที่พี่หมอทำนะคะ
รักษาสุขภาพกายด้วยนะคะ ทำงาน ทำบุญจนเพลิน
สาธุค่ะ ^ ^
สวัสดียามค่ำค่ะพี่โยคี คุณสิทธิรักษ์และคุณกมลวัลย์
วันที่รู้สึกว่าต้องอดทน ผ่านไปด้วยดี ด้วยระลึกถึงหลายๆอย่าง กำลังใจจากทุกท่าน ที่ให้มาด้วยดีเสมอ และคำปลอบของพี่โยคีที่เหมือนยาถอนพิษ ในวันที่ ได้โทรมาถามสารทุกข์สุกดิบ ได้บอกไปถึงผลกระทบกับอากาศที่ร้อน แล้วตัวเอง ก็เหมือนจะเริ่มมีอาการคือ เสียงหายไปเฉยๆ เหมือนหวัดลงคอ แล้วพี่โยคีก็พูดว่า ร้อนกว่านี้ พุทธองค์ ท่านยังไม่ท้อในการสร้างบารมีเลย สารภาพว่า ตาที่กำลังแดงๆขณะนั้น มันมีอาการเป็นประกายขึ้นมา แล้วก็บอกออกไปว่า สู้ไหวค่ะ
นับจากวันนั้น ก็ยังไม่มีอะไรมาทำให้รู้สึกท้อแท้อีก
คงเป็นจากกำลังใจที่หลายๆท่าน ส่งผ่านมาถึง ขอบคุณในความมีน้ำใจและเป็นกัลยาณมิตรให้ในการสร้างบารมีครั้งนี้ค่ะ สาธุ
สวัสดีค่ะอ.ทนัน
พรุ่งนี้ แพทย์ที่คลินิก เขาชวนไปกินข้าวที่บ้านค่ะ แล้วจะกลับมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
คิดถึงอาจารย์ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอรุ่ง
ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะ
ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะอ.paew
ดูรูปนี้แล้ว สดชื่นดีจังเลยค่ะ เรื่องสุขภาพนี้ ระวังมาก บางครั้งอยู่ๆ เสียงก้หายไป บางครั้งก็แสบตา แสบจมูก เมื่อมีอาการผิดปกติ ก็จะกินยาฟ้าทะลายโจร ของป้าจ๋มทุกครั้ง ตามที่พี่เขากำชับมา ก็หายดีทุกครั้งไป
ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ ที่อินเดีย นี้ ถ้าอาจารยืได้มา คงได้เก็บภาพมากมาย โดยเฉพาะ พระอาทิตย์ ยามรุ่งอรุณ และตกดิน กับทุ่งข้าวสาลี ที่กำลังรอเกี่ยว ได้มองคราวใด เหมือนหัวใจพองโต เป็นสุขจังค่ะ