วัดเขาหินเทิน-1

โสภณ เปียสนิท

..................................

                ฟ้ายังคงสลัวมายาวนานหลายวัน แม้จะมีฝนตกไม่มากที่ซุ้มประตูแห่งภาคใต้ เมืองหัวหินบ้านเรา แต่ฟ้าดูหม่นหมองเหมือนหนึ่งร่ำไห้สำหรับบางสิ่งบางอย่าง ขณะเดียวกัน เพื่อนมนุษย์ร่วมประเทศทางเมืองเหนือกำลังทุกข์ทนกับภาวะน้ำท่วมอย่างหนัก หรือว่า น้ำตาฟ้าเป็นเรื่องบอกเล่าถึงความทุกข์ยากของใครบางคนมาถึงเรา

                เช้าวันเสาร์ที่12 กันยายน 2546 ที่ผมกำลังเขียนต้นฉบับอยู่นี่ ผมเดินทางไปทำบุญที่ “วัดเขาหินเทิน” กับครอบครัว เนื่องจากเห็นว่าชีวิตของคนสั้นนัก ไม่ถึงร้อยปีก็ล่วงลับทุกคน ห้าวันกับการทำงานรู้สึกว่าเพียงพอสำหรับการดำรงชีพ แม้เงินที่ได้รับจะไม่มากนัก แต่เพียงพอสำหรับหล่อเลี้ยงครอบครัวเล็ก ๆ พ่อแม่ลูก สามคน และรู้จักประหยัด ใช้จ่ายเท่าที่จำเป็น ไม่ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมตามโลกที่นับวันยิ่งก้าวตามวัตถุนิยมมากขึ้นทุกที หนึ่งสัปดาห์จึงควรมีสักหนึ่งวันสำหรับการทำบุญ

                ใช่ ผมยอมรับว่า คำว่า “บุญกุศล” ห่างไกลความรู้สึกของผู้คนธรรมดาสามัญเรา ๆ ท่าน ๆ ไปทุกที ผมไม่ได้ทำการวิจัยในเรื่องนี้โดยตรง แต่ผมใช้การสอบถามเพื่อนพ้อง ถามนักเรียนนักศึกษาที่ผมมีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตของพวกเขาเหล่านั้น จึงพอสรุปได้ดังที่เขียนข้างต้น

                ลำดับขั้นตอนชีวิตของคนในสังคมปัจจุบันนี้จึงพอสรุปได้ 2 ขั้นตอน คือ เมื่อเล็กศึกษา เติบโตมามีครอบครัว และ ทำงานหาเงินเลี้ยงชีพ จนกว่าจะถึงวันวายชนม์ เทียบกับตำราของพราหมณ์ ที่มีลำดับขั้นของชีวิตอยู่ 4 ขั้นด้วยกัน คือ พรหมจารี ศึกษาหาความรู้ คฤหัสถ์ ครองเรือน วานปรัสถ์ เริ่มศึกษาธรรม สันยาสี ออกบวชปฏิบัติธรรมหล่อเลี้ยงจิตเตรียมการไปสู่ปรภพ

                ขั้นตอนของชีวิตเราจึงดูว่า “ขาด” บางสิ่งไปอย่างน่าวิเคราะห์ หรือว่าชีวิตคนมีเพียงแค่ “เรียนและทำงานหาเงิน ใช้จ่ายเงิน” และจากโลกนี้ไปเงียบ ๆ ถ้าเป็นดังนี้ผมขอถามเพื่อเพิ่มพูนความคิดด้วยคำถามว่า “แล้วเรามีอะไรที่ทำให้ต่างจากสัตว์ชนิดอื่น ๆ บนโลกใบนี้” หรือว่าเราไม่ต่างไปจากสัตว์อื่น ๆ ก็ไหนใครบางคนว่า “มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ” หากไม่ต่างจากสัตว์อื่นแล้วจะประเสริฐกว่าสัตว์อื่นอย่างใด

                ในมุมมองของผม คำว่า มนุษย์ ที่เกิดจากคำสันสกฤตสองคำ มน ที่แปลว่าใจ กับคำว่า อุษยะ ที่แปลว่าสูง รวมสองคำแล้วแปลว่า “ผู้มีใจสูง” นี่ไงหลักฐานว่าเราเหนือกว่าสัตว์อื่น แต่ถ้าจะสูงกว่าสัตว์อื่นควรสูงกว่าด้วยเหตุผลอื่น ๆ นะครับไม่ควรจะมีแค่ชื่อ หรือคุณผู้อ่านว่าไม่จริง

                ผมพยายามดิ้นรนพาตนเองให้พ้นจาก “ชีวิตในวังวน” เหมือนเดิม ๆ ดังที่ฝูงชนในสังคมเลียนแบบกันเป็นอยู่ในปัจจุบัน ด้วยการไปวัดทำบุญ และทำกุศลด้วยการสนทนากับพระ

                วัดเขาหินเทิน หรืออาจเป็นแค่สำนักสงฆ์เล็ก ๆ ตั้งอยู่บนเขาหลังบ้านพักราชมงคล เขต 3 ที่ผมอยู่อาศัยไม่ไกลนัก จากบ้านพักเดินทางถึงวัดใช้เวลาเพียงแค่สิบนาที ผ่านถนนเปล่าเปลี่ยวไร้ยวดยานพาหนะใด ๆ ให้เห็น ผ่านหมู่บ้านจัดสรรใหม่ที่อยู่ระหว่างก่อสร้าง บ้านของชาวบ้านที่ดำรงชีวิตด้วยการให้เช่าม้าริมชายหาดหัวหิน บ้านพักหลังที่สองของข้าราชการครูคนหนึ่งที่คุ้นเคย ชายสนามหญ้าที่นักเล่นเครื่องร่อนมักมาชุมนุมอวดสายตาผู้ชมกันคับคั่งทุกยามย่ำเย็น เช้าวันนี้ว่างเปล่า นกกระปูดสีแดงสองตัวบินผ่านหน้าเข้าซุ้มผกากรอง นกเล็ก ๆ หลายตัววิ่งหากินดอกหญ้าริมทาง กลุ่มนกพิราบแตกฮือบินหนีเมื่อรถเราเข้าใกล้ เสียงนกบางชนิดร้องแข่งเสียงเครื่องยนตร์ของเราจากพุ่มต้นโพธิ์ใหญ่ริมทาง น้องกาญจน์ตื่นเต้นกับการได้เห็นธรรมชาติยามเช้าค่อนข้างมาก