สวัสดีครับ ฯ...

ในบางเวที  ผมได้บอกกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า  KM  คือเวลทีที่ช่วยกล่อมเกลาให้ผมเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ...

รู้จักตนเองมากขึ้น

รู้จักคนอื่นมากขึ้น

เรียนรู้มิตรภาพและมารยาทของการชื่นชมกันและกันอย่างปราศจากกำแพงกั้นและมายาคติ

รู้จักการเคารพตนเอง  บนพื้นฐานของการเคารพคนอื่น

....

KM ช่วยให้เรามีตัวตน และลดตัวตน ในเวลาเดียวกัน    รวมทั้งฝึกให้เราเคารพตัวตนของผู้อื่น

....

ขอบพระคุณครับ

ใช่ครับ  ความเชื่อฟังกับความเคารพ เป็นคนละเรื่องกัน  คนไทยชอบพูดควบกัน เลยคิดว่าเป็นเรื่องเดียวกัน

ใช่ครับ ..

เชื่อฟัง กับ เคารพ, เป็นคนละเรื่องกัน

เช่นเดียวกับ ...กลัว และ เกรง..ก็เป็นคนละเรื่องกัน  ใช่ไหมครับ

ขอบพระคุณค่ะอาจารย์หมอ  และทุกท่าน

หนิงชอบเข้ามาศึกษา(เก็บเกี่ยว)ที่ blog ของอาจารย์หมอ  แต่ช่วงหลังๆไม่ได้ทิ้งรอยไว้เลย

แต่ blog นี้ขอทิ้งรอยนะคะ  และเห็นด้วยกับทุกท่านเลยค่ะ

ด้วยความเคารพค่ะ

ขออนุญาตเรียนถามท่านอาจารย์วิจารณ์ ว่า"เพราะเหตุใดคนไทยจึงแยกความเคารพกับความไม่เชื่อฟังออกจากกันไม่ได้ครับ แล้วการจัดการความรู้อย่างเดียวจะสามารถทำให้แยกแยะความเคารพกับการไม่เชื่อฟังได้มากน้อยแค่ไหนครับ สำหรับกระผมที่ยังเป็นเด็กแต่บางครั้งต้องเป็นหัวหน้าของคนที่อายุใกล้เคียงกันและที่เป็นผู้ใหญ่กว่าแล้วเป็นคนที่ศึกษาตำราน้อยแต่ประสบการณ์ชีวิตมากมายแล้วไม่ยอมรับอะไรใหม่ๆ จนบางคนเป็นประเภทหัวดื้อมากๆด้วยครับ  ขอขอบพระคุณอาจารย์ไว้ ณ ที่นี้อย่างสูงครับ"