เรียน ท่านอ.วิจารณ์ค่ะ

• ดิฉันมักเห็นการนำเสนอผลงานที่มักเรียกดูรูปธรรมเสมอๆ....แม้จะเป็นเรื่องของ "หัวใจ"....จะหาตัวชี้วัดที่ชัดเจน(ออกแนววิจัย)ประมาณนั้น...แล้วการให้บริการด้วยหัวใจ  ด้วยความมีชีวิตชีวานั้นยากที่คนภายนอกจะประเมินหรือ ผู้เล่านำมาเล่าโอ้อวดกันให้เห็นได้ในเวลาอันสั้น...จะหาตัววัดจากที่ใดได้นอกจากผู้สัมผัสในช่วงนั้น.....
• ...แต่ก็รู้สึกมีกำลังใจค่ะที่อาจารย์เห็นความสำคัญของ "หัวใจ" อยู่เสมอมา  ทำให้อยากหาเรื่องในงานออกมาเล่าอีก...ทั้งๆที่อาจไม่มีใครเห็นว่าทำงานด้วยใจ...
• ขอบพระคุณค่ะ

-เรียนท่านอาจารย์

-ไม่เคยเห็นใคร พูดถึงวงจรซับซ้อนที่เอาหัวใจไม่คิดมารวมอยู่ด้วย

-ขออภัยรู้น้อยจึงงง งง

KM= input » process » output » feedback » ?

feedback » ?

Feedback อาจเกิดขึ้นเพราะ ทำงานแบบ ไม่คิด หรือ คิดไม่ถึง หรือ ทำโดย ไม่มี ตัวผู้ชี้วัด ที่ดีพอ ฯลฯ

Feedback อาจเกิดจาก บุคคลากร ภายในองค์กรเอง หรือ จากบุคคลากร ภายนอกองค์กร ก็ได้ ขึ้นอยู่กับว่าองค์กรนั้นทำงานใน  ระบบปิด หรือ ระบบเปิด?

ถ้าทำงานในระบบปิด ก็อาจจะควบคุม output » feedback ได้ง่ายกว่า ระบบเปิด

พอเกิด Feedback ก็อาจจะทำให้เกิด อาการ พูดไม่ออก (สุญญากาศทางคำพูด/นิ่ง/อึ้ง/หมดกำลังใจ/ห่อ/เหี่ยว)

จะเห็นได้ว่า เราย่อมสามารถพยากรณ์ output + feedback ได้จาก input ด้วยก็ได้ (ผลการทำนาย อาจจะแม่นกว่าหมอดูด้วยซ้ำไป)

โดยสรุป ผมเห็นว่า หากมี process+ตัวชี้วัด ที่เที่ยงตรง ถูกต้อง ทันเวลา ก็คือ เครื่องมือเอาชนะพฤติกรรม คิดอย่าง พูดอย่าง ทำอย่าง

ยกตัวเช่น คิดว่าจะไปออกค่ายจิตอาสา พูดว่าจะไปไปช่วยมวลชนผู้ทุกข์ยาก แต่เวลาทำเข้าจริง ก็กลับเน้นที่การไปเที่ยว เช่นนี้ เรียกว่า เพราะมี process+ตัวชี้วัด ที่ไม่เที่ยงตรง และไม่ถูกต้อง ซ้ำยังถูกใช้ในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม