· ชีวิตของคนเราต้องการการฝึกฝน (exercise) จิตใจให้มีความละเอียดอ่อน เข้าไปถึงอารมณ์
· แต่เรากลับมองเรื่องจิตใจและอารมณ์ไปในทางลบ มองแต่ด้านลบของจิตใจและอารมณ์ ทำให้ไม่ตระหนัก และขาดโอกาสฝึกฝนในด้านบวก ด้านดี
· ในกระบวนการ KM เราจะปฏิบัติเรื่อง “ความรู้” ที่ลึกจากระดับเหตุผล ระดับวัตถุธรรม ไปสู่ระดับนามธรรม ที่ไม่ได้ใช้เหตุผล แต่ใช้ใจและอารมณ์ เน้นที่จิตด้านดี และอารมณ์บวก
· เราฝึกฝนการเปิดใจสู่กัน ทั้งเปิดรับ เปิดแบ่งปัน และเปิดให้ปัน
· ฝึกฝนในชีวิตการทำงานประจำวัน จนจิตใจละเอียดอ่อนขึ้น สูงขึ้น เป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ (ตลอดชีวิต)
· “ความรู้” ส่วนหนึ่งใน KM เป็นความรู้สึก เป็นสิ่งที่สัมผัสได้ แต่อธิบายได้ยาก รับรู้และเรียนรู้ได้ด้วยใจและสัมผัสเชิงอารมณ์ ไม่ใช่เหตุผล
วิจารณ์ พานิช๔ ม.ค. ๕๑
ไม่มีความเห็น