KM (ภาคปฏิบัติ) วันละคำ : 12. สร้างกับเสพ
• นักจัดการความรู้ต้องเน้นสร้างความรู้ขึ้นใช้เองมากกว่าเสพความรู้จากภายนอก
• ผมเองพยายามบอกตัวเองให้สร้าง ๘๐ – ๙๐% เสพเพียง ๑๐ –
๒๐%
ด้วยเหตุนี้ผมจึงมีวัตรปฏิบัติที่ไม่ดูทีวี ไม่อ่าน นสพ.
รายวัน แต่คอยตื่นตัวรับข่าวสารบ้านเมืองจากหลายๆ
ทาง โดยไม่เสียเวลามากนัก
มุ่งใช้เวลาสร้างความรู้ขึ้นใช้ประโยชน์มากกว่า
• อย่ามุ่งเสพความรู้ล้วนๆ ให้เจือสร้าง
(ความรู้) เข้าไปในกระบวนการเสพด้วย
• การสร้างความรู้วิธีหนึ่ง คือเสพอย่างมีสติ
(ทดลอง)
อย่าเสพอย่างเมามันหรือเมามัว
คือเสพตามคนอื่นอย่างไม่ตั้งคำถามหรือระมัดระวัง
• การสร้างความรู้ปฏิบัติ ทำโดยทดลองปฏิบัติ
คือทดลองเสพนั่นเอง
• ในการจัดการความรู้ เสพกับสร้าง (ความรู้)
คือสิ่งเดียวกัน แต่มองจากคนละมุม
• ปัญหาเกิดขึ้นกับคน/องค์กร ที่เอาแต่เสพ
ไม่สร้าง
ซึ่งหมายความว่าเอาความรู้ของคนอื่นมาใช้แบบลอกเลียน
ไม่ดัดแปลงปรับปรุงเลย
• สังคมไทยติดนิสัยเสพ
และเสพติด
อ่อนด้อยด้านการสร้าง
เป็นโอกาสให้คนที่ต้องการทำงานเพื่อสังคมเข้ามาช่วยกันขับเคลื่อนสังคมอุดมปัญญา
(Knowledge-based Society)
เราต้องช่วยกันทำประโยชน์ให้สังคมในเรื่องนี้
เรื่องคอขาดบาดตายสำหรับอนาคตของลูกหลาน
• ถ้าทำงาน / ดำรงชีวิต แบบปฏิบัติ KM
เป็นเครื่องมือบรรลุเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่
เราจะเป็นนักสร้าง (ความรู้) โดยไม่รู้ตัว
• การสร้างความรู้ปฏิบัติ เป็นเรื่องง่าย
ไม่จำเป็นต้องมีพื้นความรู้ทฤษฎีสูงๆ ก็ทำได้
หัวใจคือต้องรวมกลุ่มกันปฏิบัติ และ ลปรร.
ความรู้จากการปฏิบัตินั้น
และดูดซับความรู้จากภายนอกมาทดลองปฏิบัติ
ทำเป็นวงจรไม่รู้จบ
จะเกิดการเรียนรู้ตลอดชีวิต
• การสร้างความรู้ปฏิบัติ คือการเรียนรู้ตลอดชีวิต
• การสร้างนำมาซึ่งความมั่นใจตนเอง
การเคารพนับถือซึ่งกันและกัน
นำมาซึ่งความสุขความภาคภูมิใจร่วมกัน
วิจารณ์ พานิช
๑๓ กพ. ๔๙
วันมาฆบูชา
ปรับปรุง ๑๙ กพ. ๔๙
ไม่มีความเห็น