วันที่ ๑ เม.ย. ๕๑ ผมกลับมาเข้า Weekly Meeting ของ สคส. ยุคใหม่ ที่เป็นมูลนิธิ สคส.    หลังจากหายตัวไป ๑ เดือน เพื่อปรับชีวิตตนเอง

          กลับมาวันแรก ก็ได้ชื่นใจกับเรื่องแผนการทำงานรับใช้สังคมโดยเอา KM ไปส่งเสริม CSR ของสังคมไทย   โดยการเข้าไปตีความและบันทึก เผยแพร่ กิจกรรม CSR ขององค์กรต่างๆ    เลือกเฉพาะที่เป็นกิจกรรม CSR “ของแท้” ที่บางกรณีเจ้าตัวไม่รู้ว่าเป็น CSR ด้วยซ้ำ

    
          องค์กรที่ทำกิจกรรมดีๆ ต่อสังคมอย่างจริงใจ โดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม มี “ความรู้ฝังลึก” ในเรื่อง CSR   สคส. จะไปทำกิจกรรมเพื่อ Externalize ออกมาเป็น “ความรู้แจ้งชัด” ในสังคมไทย   เพื่อนำมา ลปรร. กันในวงกว้าง

          CSR (Corporate Social Resonsibility) เป็นเรื่องใหญ่ของสังคม   เป็นหลักการว่า วงการธุรกิจต้องไม่มุ่งผลกำไรสูงสุด โดยไม่คิดถึงผลประโยชน์ภาพรวมของสังคม   หรือจริงๆ แล้ว ธุรกิจต้องมุ่งการทำประโยชน์ให้แก่คนหลายกลุ่ม   อย่างน้อย ๔ กลุ่ม ตามแนวคิดของ Balanced Scorecard คือ

๑. เจ้าของ หรือผู้ถือหุ้น
๒. ลูกค้า
๓. พนักงาน
๔. สังคมวงกว้าง

วิจารณ์ พานิช
๒ เม.ย. ๕๑