ทุกย่อมระงับได้ที่เหตุแห่งทุกข์

ทุกข์ของมหาวิทยาลัยไทยที่มีจำนวนเป็นร้อย คือ ทุกแห่งยังไม่มีคุณภาพ

หลักฐานคือ จุฬาฯมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของไทยยังติดถึงอันดับที่ 233 ของโลกจากการจัดอันดับของนิตยสารไทม์

เมื่อเหตุแห่งทุกข์เป็นเพราะไม่มีคุณภาพ...วิธีดับทุกข์ก็คือทำมหาวิทยาลัยให้มีคุณภาพ..ก็แค่นั้นเอง

หลักประกันคุณภาพมหาวิทยาลัยตามมาตรฐานสากลคือ"ระบบ"(System)

การออกแบบระบบ(System Design)ให้มหาวิทยาลัยคือประตูสู่การมีคุณภาพดับทุกข์มหาวิทยาลัยได้

มหาวิทยาลัยใดอยากมีคุณภาพก็ต้องพยายามศึกษาให้รู้วิธีการออกแบบระบบ

ขอบอกเอาบุญว่า..จุฬาฯสามารถติดอันดับไม่เกินตำแหน่งที่ 50 ของโลกอย่างแน่นอนถ้ารู้วิธีออกแบบระบบ System Design ดังกล่าว

จะออกแบบระบบได้ต้องเข้าใจ Knowledge Management System หรือ KM.System เสียก่อน..โดยเปิดดูที่ Wikipedia

ประเด็นสำคัญของการออกแบบระบบอยู่ที่การสร้างเรื่องต่างๆทุกเรื่องของการบริหารมหาวิทยาลัยให้เป็นระบบ(ตามมาตรฐานสากล)โดยทุกระบบต้อง

1. มีเป้าหมาย(Objective หรือ Purpose)

2. มีวิธีปฏิบัติ(Procedures หรือ Processes)แสดงขั้นตอนความสำเร็จของแต่ละระบบ

3. ระบุหัวข้อสำคัญอื่นๆของระบบ เช่น Policy, Scope, เป็นต้น

ประโยชน์ของความสามารถในการออกแบบระบบ Knowledge Management System

1. ทำให้มหาวิทยาลัยไทยพากันติดอันดับสูงของโลก เนื่องจากมี"ระบบ"เป็นหลักประกันคุณภาพเพราะ"ระบบ"เป็นตัวป้องกันข้อบกพร่องที่ทำให้ไม่มีคุณภาพ

2. ทำให้การบริหารทุกคณะในมหาวิทยาลัยมุ่งไปในทิศทางเดียวกัน บุคคลากรทุกคนเข้าใจตรงกัน

3. ป้องกันความผิดซ้ำซากที่เกิดจากความพยายามลองผิดลองถูก(Reinventing the wheel)

4. ลดการเสียเวลาเพราะไม่มีระบบ

5. ระบบสร้างความชัดเจนจนไม่จำเป็นต้องเสียเวลาฝึกอบรมบุคคลากรบางเรื่อง

6. แม้จะมีคนเก่งลาออกไป ระบบช่วยให้งานเดินต่อได้โดยไม่มีอุปสรรค

ที่สำคัญคือ การบริหารที่มีระบบเป็นมาตรฐานสากลที่ทั้งภาครัฐและภาคเอกชน(รวมทั้งมหาวิทยาลัย)ต้องปฏิบัติตาม เพราะประเทศไทยเป็นสมาขิกขององค์กรดังกล่าวและรัฐบาลไทยเคยให้สัญญาว่าจะปฏิบัติตามบทบัญญัติของมาตรฐานสากล

สาเหตุที่รัฐบาลไทยยังใช้การบริหารที่ไม่มีระบบไม่ใช่เพราะจงใจหลีกเลี่ยง

แต่เป็นเพราะนักบริหารชั้นสูงของราชการยังออกแบบระบบ(System Design)ไม่เป็นนั่นเอง