KM (แนวปฏิบัติ) วันละคำ : ๕๔๓. ความรู้ที่มีวิญญาณ


          KM เป็นการ “จัดการ” ความรู้ที่มีวิญญาณ   มีอารมณ์ มีบริบท   เป็นความรู้ที่ดิ้นได้ ไม่ตายตัว    มีการ “จด” ไว้ในหัวใจของคน   เวลา ลปรร. ความรู้เหล่านี้จะไหลหรือหลั่งออกมาจากใจ   ยิ่งได้ใจของเพื่อนร่วมวง ลปรร. ความรู้ก็จะยิ่งไหลออกมาได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น   ในสภาพอารมณ์ที่เบิกบานเป็นอิสระ ความรู้จะไหลหรือโผล่ออกมาปฏิบัติการได้โดยอัตโนมัติ   ไม่ต้องใช้ความคิดเค้นเอาความรู้ชนิดนี้ออกมา 


          การเรียนรู้แนว KM จึงยิ่งเรียนยิ่งสนุก ยิ่งหายเหนื่อย   ถ้าเมื่อไรกิจกรรม KM ทำให้เหนื่อย ให้สงสัยว่ากำลังเดิน KM ผิดทาง    คือเป็น KM แนว mechanical  หรือ KM ไร้ชีวิต ไร้วิญญาณ

วิจารณ์ พานิช
๕ ส.ค. ๕๑

               

หมายเลขบันทึก: 199111เขียนเมื่อ 6 สิงหาคม 2008 15:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 01:26 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

แล้วเราจะทราบว่า ผิดทาง เมื่อไหร่คะ

หนูอยากชวนอาจารย์มาคุยกะชาวเขาค่ะ

๑๐ ปีแล้วมังคะที่อาจารย์ไปกับหนูที่ราชบุรี

หนูอาจจะประสบผลสำเร็จในหลายพื้นที่ (ขอขี้คุยหน่อยค่ะ)

แต่หนูก็ยังไม่ชนะในหลายพื้นที่ (ไม่ยอมใช้คำว่าแพ้)

อาทิที่บ้านห้วยแห้ง อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี

อาจารย์จำได้ไหมคะ

 

อาจารย์ไปด้วยค่ะ

จำได้ไหมคะ เมื่อวันที่ ๗ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๔๓

ถ้อยคำในบันทึกของอาจารย์ที่ติดใจหนูมาก ก็คือ หนูคิดว่า ยังทำอะไรผิดที่สวนผึ้ง แต่ยังคิดไม่ออกค่ะว่า จะทำอย่างไรต่อ

หลงทาง และยังเดินวน.... หาทางออกไม่ได้... ทำไงดีคะ ??

ส่งลูกศิษย์ไปลุยเมื่อพฤษภาคมที่ผ่านมา ก็น้ำตาตก กลับมากัน

http://gotoknow.org/blog/socialstudysp/186824

ขออนุญาตรำลึกความหลัง และชวนคุยค่ะ

วันละคำวันนี้สั้น แต่กินใจ ครอบคลุมกว้างขวางความสำคัญไว้ทั้งหมดเลยครับ ผมคงต้องขออนุญาตนำไปใช้อ้างอิงต่ออีกอย่างเคยครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท