⊙ ผู้บริหารคือบุคคลสำคัญที่สุด ในการทำให้ KM เป็นเครื่องมือไปสู่เป้าหมาย   ไม่ใช่ภาระ

⊙ สำหรับพนักงานหน้างาน   KM คือเครื่องมือสู่ความภาคภูมิใจในผลงาน หรือความสำเร็จเล็กๆ ของตนหรือทีมงานของตน   และสู่การเห็นคุณค่า และเคารพความสามารถของเพื่อนร่วมงาน

⊙ หรือสู่ Happy Workplace นั่นเอง

⊙ ผู้บริหารต้องไม่กำหนดให้ “ทำ KM”   แต่เอา KM มาเป็นเครื่องมือออกแบบกิจกรรมที่สร้างบรรยากาศความภาคภูมิใจและเห็นคุณค่าใน intellectual capital ที่มีอยู่แล้วภายในองค์กร   โดยสร้างกิจกรรมที่นำไปสู่การเอาความรู้ฝังลึกดังกล่าวมาใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อองค์กร    และเกิดการยกระดับความรู้หรือหมุนเกลียวความรู้

 
⊙ สภาพข้างบนจะเกิดขึ้นได้ ผู้บริหารต้องใช้ทักษะการสื่อสารแบบใหม่    ที่เป็นทักษะการสื่อสารแนวราบ สื่อสารแบบ empowerment communication  สื่อสารแนวชื่นชมแกมท้าทาย 

วิจารณ์ พานิช
๒๗ ส.ค. ๕๑