สวัสดีครับ อ.วิจารณ์ ที่เคารพ

ได้เข้าไปอ่านบันทึกของ อ.ประเสริฐ แล้ว เห็นตามที่อาจารย์ได้เขียนในบันทึกว่า KM ต้องมีทั้งมิติการเรียนรู้เชิงจิตวิญญาณ และเชิงคุณค่า อยู่ร่วมกัน

ในการทำงานกับกลุ่มชาติพันธุ์ มีรูปแบบ มีกระบวนการที่ต้องอาศัย tacit k.  และต้องจำเพาะเจาะจงกับบริบทของกลุ่มชาติพันธุ์นั้นๆด้วย

KM ในกลุ่มคนทำงานบนดอย หากทำให้ดีๆ เราก็จะได้ นวัตกรรมการเรียนรู้ นวัตกรรมการทำงานชุมชนที่น่าสนใจ และช่วยพัฒนาได้อย่างเข้าใจเขามากขึ้น

ผลผลึกของ KM ที่เกิดขึ้นจึงไม่ใช่ ความรู้ที่เเข็งๆแต่เพียงอย่างเดียว แต่ประกอบด้วยความเป็นมนุษย์ และอารมณ์ ความรู้สึกประกอบกัน นี่คือพลังของความรู้ที่มีชีวิตครับ

ขอบคุณ อ.วิจารณ์ และ อ.ประเสริฐ ผู้ที่เป็นครูเป็นแบบอย่างชี้ทางดี เสมอมาครับ