มีผู้ถามในวงประชุมปฏิบัติการ KM ว่า “ความรู้คืออะไร”  

 
          ผมตอบว่า หากตอบในภาษา KM ความรู้คือสิ่งที่เรานำมาใช้ทำงานได้ ทำให้งานสำเร็จได้    แก้ปัญหาได้ ใช้ประโยชน์ในการดำรงชีวิตประจำวันได้   โดยนัยนี้ ไมโครโฟน ก็เป็น “ความรู้”   ความสามารถในการสร้างบรรยากาศในที่ทำงานที่เป็นอิสระ ก็ถือได้ว่าเป็นความรู้    ความสามารถในการสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจระหว่างกัน ก็เป็นความรู้    ความสามารถในการดึงเอาความรู้ปฏิบัติจากทีมงาน ออกมา ลปรร. กัน หรือเอามาปรับปรุงคุณภาพงาน ก็เป็นความรู้ 

          มิติของความรู้ มีทั้งมิติเชิงปฏิบัติหรือทำงาน   มิติเชิงอธิบายหรือหาเหตุผล   และมิติเชิงจิตวิญญาณ

          มองจากมุมของความสามารถในการทำงาน ความรู้น่าจะตรงกับคำว่า competency   ซึ่งก็น่าจะมีหลายแง่มุม ได้แก่ technical competency, human/relationship competency, learning competency, management competency, spiritual competency, self-development competency, conceptual competency, ethical competency, systems thinking competency, problem-solving competency   

          เราไม่จำเป็นต้องนิยามคำว่าความรู้ได้ ก็สามารถเอา KM มาใช้ประโยชน์ได้    เหมือนคนที่ขับรถใช้ประโยชน์รถได้ ไม่จำเป็นต้องรู้จักรถในทุกแง่ทุกมุม

วิจารณ์ พานิช
๒๕ เม.ย. ๕๒