• “ทฤษฎีขนมเปียกปูน” ช่วยเตือนเราว่า ต้องอย่าทำ KM แบบ “ขนมชั้น”   คือต้องให้ KM เนียนอยู่ในเนื้องาน   อย่าให้แยกออกเป็นอีกส่วนหนึ่งจากเนื้องาน
• คำอื่นๆ ที่มีความหมายเดียวกัน คือ บูรณาการ (integration), องค์รวม (holistic)
• KM ที่ดีที่สุด ผู้ทำ KM จะไม่รู้สึกตัวว่าตนเองกำลังทำ KM    ไม่รู้สึกว่ากำลังมีภาระเพิ่ม   แต่รู้สึกสนุกสนานและมีความสุขกับกระบวนการที่ร่วมกันทำ   และมีความสุข ความปิติ จากผลของกระบวนการและกิจกรรมนั้น
• ดังนั้นสุดยอดของ KM คือ “ไม่ทำ KM”   เพราะ KM ได้เข้าไปเนียนอยู่ในเนื้องานแล้ว    เป็น km inside 
• กล่าวอีกนัยหนึ่ง   ต้องทำ KM แบบ “ไม่ทำ KM”  
• ที่สำคัญ ส่วนผสมของขนมเปียกปูนต้องมีเครื่องมือพัฒนางาน พัฒนาองค์กร พัฒนาคน อีกหลายขนาน เป็นส่วนผสม   ไม่ใช่มี KM เพียงอย่างเดียว
• ส่วนผสมของ “ขนมเปียกปูน” จะมีอะไรบ้างนั้น ไม่มีสูตรตายตัว    แต่ละองค์กรต้องทดลองผสมเอาเองจากการปฏิบัติ   ไม่มีสูตรสำเร็จ

วิจารณ์ พานิช
๘ พค. ๔๙