ชีวิตที่พอเพียง : 50. อยู่ในที่อันควร


• วันนี้ไปเผาศพญาติ    ได้พบคนที่สนิทกันพอจะพูดความลับกันได้    เขาทำงานในรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง    โดยมีตำแหน่งระดับผู้ใหญ่แล้ว    เขาบอกว่าก็ต้องทำงานไปตามกระแสการเมือง    เพราะไม่ว่ารัฐมนตรีคนไหนในรัฐบาลนี้มาเป็นประธาน ก็ “กินทั้งนั้น”     เขากล่าวถึงรัฐมนตรีคนแรกของรัฐบาลนี้ ว่า “กินเหลือเกิน” นี่ก็เป็นคำกล่าวของเขานะครับ ผมไม่รับรองความจริง     แต่คนคนนี้ผมเชื่อเขาครับ
• ทำให้กลับมาคิดถึงตัวเอง     ว่าเราโชคดี ได้ทำงานอยู่ในหน่วยงานที่เรียกได้ว่า “สะอาด” ไม่มีเรื่องคอรัปชั่นเลย    และส่วนหนึ่งผมก็ภูมิใจ ว่าผมก็มีส่วนอยู่ด้วยในการทำให้องค์กรเหล่านั้นสะอาด 
• หน่วยงานที่ผมเคยทำงานประจำ มี ๔ แห่ง   คือตึกอานันทราช รพ. ศิริราช,  คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์,  สกว. และ สคส.    โดยที่ ๓ หน่วยงานหลัง ผมมีส่วนสร้างระบบอยู่ไม่ใช่น้อย    ยิ่ง ๒ องค์กรหลัง กล่าวได้ว่าผมมีส่วนสำคัญในการจัดระบบงานและจัดองค์กร    คนที่จะมีโอกาสสร้างหน่วยงานตั้ง ๓ หน่วย มีไม่มากนักนะครับ    ที่จริงถ้านับหน่วยพันธุศาสตร์ ภาควิชาพยาธิวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มอ. เข้าไปด้วย ก็จะมี ๔ หน่วยงาน ที่ผมมีโอกาสได้วางระบบไว้   และผมภูมิใจว่าได้วางระบบให้ทำงานสนุก  เป็นหน่วยงานที่มีคุณภาพ  สะอาด (หมายถึงมีระบบป้องกันคอรัปชั่น)  และเอื้อต่อการเรียนรู้ของคน
• ผมเคยสงสัยเหมือนกันว่าคนนิสัยแข็งแบบผม ถ้าบังเอิญไปเป็นข้าราชการตามกระทรวง หรือกรม จะมีความก้าวหน้าหรือไม่ ผมเดาว่าคงไม่ก้าวหน้า   ในบางกรมผมน่าจะถูกตราหน้าว่าเป็น “แกะดำ”   และที่แน่ๆ คือนายคงจะไม่รัก    แต่ผมโชคดีที่ได้เข้าไปอยู่ในมหาวิทยาลัย    แม้ผมจะมีนิสัยแข็ง ไม่เคยไปอวยพรวันเกิด วันปีใหม่ต่อนายคนไหนเลย   และบางครั้งก็เถียงนาย เถียงเพื่อนร่วมงาน    บางครั้งก็ว่าคนเสียๆ หายๆ ตามนิสัยปากจัดและขี้โมโห    แต่โชคดีที่นายรัก   กล่าวได้ว่านายของผมรักผมทุกคน   นี่คงจะเป็นผลของการที่ “อยู่ถูกที่”   เดาว่าจุดอ่อนของผมคงจะได้รับการเยียวยาจากความขยัน และความตั้งใจจริงในการทำงาน
• เราโชคดี ที่มี “ชีวิตที่เลือกได้”   แต่มีคนจำนวนมากที่ไม่สามารถเลือกทางเดินชีวิตได้มากนัก   เขาจึงต้องจมอยู่กับอาจม ความชั่วร้ายของสังคม จนบางครั้งเขาอาจรู้สึกว่านั่นคือเรื่องปกติ   คนเหล่านั้นเป็นคนที่น่าสงสาร   คิดอย่างนี้แล้วรู้สึกว่าตัวเราเป็นคนมีบุญ    มีบุญที่ชีวิตได้อยู่ในที่อันควร   ทำให้ใช้ชีวิตแบบพอเพียงได้ง่าย    ผมมองว่าคนเราต้องมีสติ มีไหวพริบ ในการเลือกที่ทำงาน เลือกแนวทางดำเนินชีวิตด้านต่างๆ   

วิจารณ์ พานิช
๑๗ มิย. ๔๙  

หมายเลขบันทึก: 37340เขียนเมื่อ 6 กรกฎาคม 2006 09:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

เห็นด้วยกับอาจารย์เป็นอย่างยิ่งที่ว่า

"เราโชคดี ที่มี “ชีวิตที่เลือกได้”   แต่มีคนจำนวนมากที่ไม่สามารถเลือกทางเดินชีวิตได้มากนัก   เขาจึงต้องจมอยู่กับอาจม ความชั่วร้ายของสังคม"

โดยเฉพาะคนจบปริญญาเอกที่ต้องไปจมอยู่ในที่ซึ่งความสามารถที่มีไม่มีโอกาสได้ใช้ทำอะไร จะไปไหนก็ไปไม่ได้ เปรียบเทียบกับตัวเองแล้วถือว่าตัวเองโชคดีมาก ถึงแม้ความรู้ทางวิชาการที่ร่ำเรียนมาโดยตรงยังไม่มีโอกาสได้ใช้งานจริงจัง แต่ก็มีโอกาสได้ทำประโยชน์ให้สังคมในแง่ต่างๆกัน ได้สนุกกับการทำงานโดยไม่ต้องมีกรอบมากมาย ได้อยู่กับคนที่เปิดโอกาสให้เราได้ทำงาน ได้ใช้ประโยชน์กับความขยันและรักงานที่ทำของตัวเอง โชคดีที่สุดแล้วจริงๆค่ะ อาจารย์

ไม่ว่ารัฐมนตรีคนไหนในรัฐบาลนี้มาเป็นประธาน ก็ “กินทั้งนั้น”  

ลองสืบไปรัฐบาลก่อนๆบ้าง

ถ้าไม่มีก็เหลือเชื่อ

ดูให้รอบด้านไม่เชียร์ใครสุดโต่ง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท