CEO ขององค์กรแห่งการเรียนรู้ควรปฏิบัติอย่างไร ไม่มีสูตรสำเร็จ ขึ้นอยู่กับทั้งหลักการ และสไตล์การบริหารของผู้นำสูงสุดนั้น
แต่ผมจะลองฟันธงเล่นๆ (ที่จริงฟันจริงๆ) ว่า CEO ของ LO ต้อง "นำแบบไม่นำ" และ "ไม่นำแบบนำ" และ "สร้างผู้นำทั่วทั้งองค์กร" ไปพร้อมๆ กัน
เป็นการฟันธงให้งงกันเล่น (ที่จริงงงจริงๆ)
เริ่มจาก staffing CEO ของ LO ต้องจัดหาคนที่คิดไม่เหมือนตนเองมาร่วมงาน ผมเห็นจุดอ่อนของหน่วยงานเชิงสร้างสรรค์บางหน่วยงาน ที่ ซีอีโอ จัด staffing แบบ monoculture คือรับคนจากสาขาวิชาเดียว (กับตน) เข้าทำงาน ผมมองว่านี่คือโลกทัศน์แบบเก่า คือโลกทัศน์ควบคุม-สั่งการ พูดกันง่าย "แค่มองตาก็รู้ใจ" ในขณะที่ใน LO เราต้องการความแตกต่างหลากหลาย สำหรับเป็นหน่ออ่อนแห่งการสร้างสรรค์ แต่ก็น่าเห็นใจผู้นำสูงสุดในหน่วยราชการ ที่ไม่มีสิทธิ์เลือกทีมงานได้มากนัก แต่กระนั้นก็ตาม ก็ยังสามารถใช้ภาวะผู้นำในการเสาะหาและใช้ "ทุนปัญญา" (intellectual capital) ที่แตกต่างกันภายในองค์กร มาสร้าง "พลังร่วม" (synergy) ได้ ถ้า ซีอีโอ รู้จัก "สร้างพลังจากความแตกต่างหลากหลาย"
หัวใจที่สำคัญของหน้าที่ ซีอีโอ ของ LO ประการที่สอง คือการร่วมกันกำหนด "ธง" ขององค์กร ทั้งในระยะยาว ระยะปานกลาง และระยะสั้น มี "ธง" หลายๆ แบบ สำหรับ "ถือ" โดยพนักงานหลายระดับ และต้องมี "ธง" KM โดยชวนกันกำหนดว่า เพื่อความสำเร็จขององค์กร ต้องการคนที่ทำอะไรเก่งบ้าง หัวใจอยู่ที่ "ทำอะไรเก่ง" นั่นคือ "ความรู้ปฏิบัติ" ที่องค์กรต้องการ
"ธง" จึงมีทั้งระดับเป้าหมาย และ "ธง" ที่เป็นความรู้ อันแฝงอยู่ในคนที่ "ทำเก่ง"
หัวใจประการที่ ๓ ของ ซีอีโอ จึงได้แก่ การส่งเสริมให้มีการค้นหา และยกย่อง "คนทำเก่ง" สารพัดเก่ง ที่จะขับเคลื่อนสู่ "ธง" เป้าหมายขององค์กร
ซีอีโอ ต้องรู้วิธี "ยกย่อง" แบบไม่ลอย และไม่หยุดนิ่ง ต้องยกย่องให้ทำต่อ เกิดพลวัตต่อเนื่อง ไม่เกิดการอิจฉา แต่เกิดความเคารพเห็นคุณค่าซึ่งกันและกัน
จึงเข้าสู่หัวใจประการที่ ๔ คือรู้จักขับเคลื่อน "Positive Change" เอาความสำเร็จมาขับเคลื่อน สร้างบรรยากาศเชิงบวก ใช้พลังแตกต่างหลากหลายให้เกิดผลเชิงบวก
หัวใจประการที่ ๕ - - - - (เชิญช่วยกันเติมครับ)
วิจารณ์ พานิช
๑๒ พย. ๔๙
ไม่มีความเห็น