ผมได้แนวคิดเรื่องนี้ระหว่างนั่งร่วมประชุมคณะกรรมการกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ เมื่อวันที่ ๑๑ พย. ๔๙ ที่นครนายก

      สสส. มีวาระหลัก (agenda) ในการทำงาน ปี พ.ศ. ๒๕๕๐ ว่า "สุขภาวะยั่งยืน  ด้วยวิถีชีวิตพอเพียง"   ซึ่งผมเห็นว่าเป็นวาระหลักที่งดงามน่าชื่นชมมาก

      ผมจึงมองว่า   วาระหลักนี้ น่าจะเป็นของประเทศไทย  ไม่ใช่เป็นแค่ของ สสส.    คือเจ้าของวาระหลักไม่ใช่แค่ สสส. แต่เป็นทุกหน่วยงาน ทุกภาคส่วนของสังคมไทย      การใช้ KM ขับเคลื่อนเรื่องใหญ่ในสังคมต้องการวิธีคิดแบบ "จิตใหญ่" ที่มองก้าวข้ามขอบเขตของหน่วยงาน  ไปสู่ภาพใหญ่ของสังคม

       การขับเคลื่อนเรื่องใหญ่ ที่มีหน่วยงาน มีภาคีหลากหลายภาคส่วนมาเกี่ยวข้อง ต้องการวิธีคิดและวิธีทำงานแบบ inclusive    คือใครมีความเชื่อ และความมุ่งมั่นร่วมกันพร้อมจะขับเคลื่อนด้วยกัน ถือเป็นหุ้นส่วนหมด     แม้จะมีความเชื่อเรื่องอื่นต่างกัน ก็เป็นหุ้นส่วนเรื่อง "สุขภาวะยั่งยืน  ด้วยวิถีชีวิตพอเพียง" ร่วมกันได้  

       เครื่องมือเดินเรื่อง หรือขับเคลื่อนร่วมกัน คือ เรื่องราวความสำเร็จ (success stories)     ใช้ยุทธศาสตร์เอาความสำเร็จมาเล่าเรื่อง  ชื่นชม และต่อยอดกัน     เอาความรู้หรือวิธีการจากความสำเร็จไปทดลองใช้     แล้วเอาความสำเร็จมา ลปรร. กันต่อเนื่อง เป็นวงจรไม่รู้จบ

        มีการจดบันทึก เรื่องเล่า  และขุมความรู้ปฏิบัติ เอาไว้ใช้งานต่อ     และให้ค้นได้

        มีการเอาเรื่องราวของความสำเร็จ  และกลุ่มผู้มีความสำเร็จ ไปสื่อสารสาธารณะ     เพื่อเอื้อต่อการสร้างเครือข่ายการเรียนรู้จากการปฏิบัติ     และเพื่อชื่นชม สร้างความมั่นใจที่จะค้นคว้าทดลอง "สุขภาวะยั่งยืน  ด้วยวิถีชีวิตพอเพียง" โดยคนเล็กคนน้อย  ในทุกภาคส่วน

         เป็นการขับเคลื่อน "สุขภาวะยั่งยืน  ด้วยวิถีชีวิตพอเพียง" ทั่วทั้งสังคม    ด้วยเรื่องราวของความสำเร็จ ที่มีอยู่แล้ว

วิจารณ์ พานิช
๑๒ พย. ๔๙