The Lion and The Hare
ผู้เขียนนั่งทำงานและได้รับ message จากใครบางคนมีข้อความที่น่าตื่นเต้นว่า
อย่าลืมอ่านโพสต์ทูเดย์ วันจันทร์ มีเรื่องที่ผมเขียนลงครับ
จากน้องเอก
ผู้เขียนได้รับข้อความแล้วรู้สึกตื่นเต้นและดีใจเนื่องจากในฐานะคนทำงานด้วยกันแล้ว ผู้เขียนพบว่าน้องเอก เป็นน้องที่ตั้งใจทำงานเพื่อคนชายขอบ ชนกลุ่มน้อย งานวิจัยในด้านการท่องเที่ยวอย่างดีเยี่ยม ถ้าไม่สนับสนุนน้องเอกหรือถ้าไม่ไปหาหนังสือเล่มข้างบนอ่าน น่าจะเสียดายนะครับ เอ ไปหาตอนนี้ยังทันไหมครับ…..
ผม ตอนพักเที่ยงแล้วครับ แต่ลืมดูชื่อคนเขียน
หนังสือพิมพ์ โพสต์ TODAY
ฉบับที่ 1544 วันจันทร์ที่ 30 เมษายน 2550
ข่าวภูมิภาค หน้า A12
หัวข่าว วิถีชุมชน
พาดหัว "ดึงวิถีชีวิตชาวเขา 'มูเซอแดง' ดูดนักท่องเที่ยว"
ขอบคุณท่านอาจารย์ขจิตครับ พี่จตุพรเก่งจริงครับ ผมเชื่ออย่างนั้น
และขอบคุณคุณ
สวัสดีค่ะ
กำลังไปหาอ่านค่ะ
อะไรๆ ดูมันชมพูไปหมดเลยนะ
คิดถึงครับ.
สวัสดีค่ะคุณลุง
อยากอ่าน หามาให้อ่านด้วยนะคะ
^___^
อย่างงัยอ.ขจิตลองเข้าไปตามนี้นะคะ แต่มันอยู่ในขั้นตกแต่งนะคะ ช่วยแนะนำด้วยคะ
ชอบอ่านเรื่องของอาจารย์ค่ะ รู้สึกว่าน่าสนใจดี อาจารย์เป็นคนที่เก่งมาก อยากรู้จักค่ะ เผื่อจะได้รบกวนขอคำปรึกษา ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ
ไม่ได้เข้ามาชมนานแล้วพัฒนาไปมากนะแล้วจะมาดูบ่อยๆ
The Lion and The Hare
There was a lion who woke up in one evening feeling hungry. He went to look for food in the jungle. He was so hungry that he wanted to catch anything he found. Suddenly, he saw a hare running about. The lion ran after the hare. Soon he caught that little hare. As he was going to eat the hare, he saw a deer. He because greedy. He thought he should eat the big deer instead of the hare. So he left the hare and turned to chase the deer. The deer ran as fast as he could for fear of the lion. The deer ran very fast that the lion could not catch him. Finally he stoped running because he was too tired. He said to himself, "I had better go back to eat the hare." He hurried back to the hare. But when he was at the place, the hare had gone.The lion was so sorry. He was greedy and now he had nothing to eat even a little hare.
Thanaphong
Math-com
+ อ.พี่ขจิตค่ะ...
+ ฝนหยุดตกหรือยังค่ะ...
+ ว้าว...พรุ่งนี้จะให้พ่อสัมอ่านจากที่ทำงานค่ะ...
+ แล้วให้พ่อสัมมาเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ...
+ ฝนตก ลมหนาว คุณพี่ไม่คิดถึงสาว ๆ บ้างเหรอค่ะ
+ อิ อิ มากดดันท่ามกลางสายฝนค่ะ...
+ แหม...ท่านพี่บล็อกชมพูอ่อนหวานจังเลยค่ะ...ใจละลาย...
+ คิดถึงค่ะ...ตานีร้อนอบอ้าวมากค่ะ...
ว้าว...บล็อกสีหวานจัง
ป้าเซ็กซี่ยังชมเลย....รู้จักป้าเซ็กซี่ไหมคะ ^^
+ ฮ่า ๆ ป้าเซ็กซี่...
+ โอ้เย้.....
+ ท่านพี่ อ.ขจิตรู้จักไหมเอ่ย...
+ เธอกำลังเข็นรถดอกไม้มาฝากพวกเราค่ะ...
+ ก๊าก ๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆ
+ เล่นเอาเกือบตกเก้าอี้กับมุขนี้ของท่านพี่ค่ะ...
ผม ตอนพักเที่ยงแล้วครับ แต่ลืมดูชื่อคนเขียน หนังสือพิมพ์ โพสต์ TODAY ฉบับที่ 1544 วันจันทร์ที่ 30 เมษายน 2550 ข่าวภูมิภาค หน้า A12 หัวข่าว วิถีชุมชน พาดหัว "ดึงวิถีชีวิตชาวเขา 'มูเซอแดง' ดูดนักท่องเที่ยว" โดย จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
อ้าว ยืมดอกไม้ บล็อกป้ามาหรือเปล่าเนี่ย
หรือแบบหยิบจากรูปป้ามา สารภาพมาดีๆ
น่ายินดีมากทีเดียวค่ะ..พี่เอกเป็นคนมีความสามารถ..ทำงานมากไป..สุขภาพแย่ๆ..น้องนุ่งอดเป็นห่วงไม่ได้..มาปายแว๊บๆ..ไปเมืองหลวงอีกล่ะ
ขอบคุณน้องแอน น้ำท่วมหรือยังจะส่งเรือไปให้ อิอิๆๆๆๆๆ
แวะมาอ่านครับท่านอาจารย์
แวะเข้ามาดูเฉยๆค่ะ
เมื่อ พฤ. 18 ก.ย. 2551 @ 22:02
833006 [ลบ]