เพราะจ้า แต่ตัวหนังสือ

เล็กจังสงสารยายเพ่งสายตานะ

• ขอบคุณพี่สาวคนดีที่มาให้กำลังใจค่ะ
• ยังมีปัญหาเรื่องการปรับตัวอักษรค่ะ
• ขออภัยยังเขียนบล็อกไม่คล่องค่ะ

ไพเราะจริงๆค่ะ

อยากให้คนที่คุณธรรมทิพย์เขียนถึง

ได้อ่านจัง คงจะชอบมากทีเดียว

• ขอบพระคุณมากค่ะ
• เขียนถึงหลายปีแล้วค่ะ...ฟังเรื่องราวชีวิตของเขา
  แล้วก็เกิดแรงบันดาลใจ...เวลาท้อก็อดคิดถึงนักสู้ผู้นี้ไม่ได้

ทะเลทรายที่แห่งแล้ง ยังเห็งแสงแห่งวารี ศัทธาที่คุณมี เป็นเข็มชี้ให้ฉันเดิน ขอบคุณเรื่องราวของคุณทั้งหมด ทรนง โครตชมพู

จากแม่ ที่ต้องเก่งและแกร่งให้เท่ากับแม่ที่มีหัวใจดุจเพรชอย่างแม่ของคุณ ขอบคุณเรื่องราวความรักที่ที่ครอบครัวคุณมีให้กันมันแบ่งปันมายังฉันและทำให้ฉันเข้มแข็ง ลูกชายสองคนที่ฉันมีป่วยเป็นเหมือนคุณทรนงค่ะ

• สวัสดีค่ะ  คุณฐิตารีย์ วิริยะโมกขธรรม
• ขอบพระคุณที่เข้ามาทักทายพร้อมแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ
• ขอเป็นกำลังใจให้คุณ  และลูกชายทั้งสองคน
  คุณทรนง  โคตรชมพูคงภูมิใจหากทราบความรู้สึกของคุณนะคะ
• ขอให้มีไฟฝันอันเข้มแข็งตลอดไปค่ะ

ขอบคุณมากครับสำหรับบทกวีบทนี้ ชื่นชมครับ

ขอบคุณ คุณทนง โคตรชมภูที่มาให้กำลังใจค่ะ
ขอให้พระคุ้มครอง สุขภาพแข็งแรงนะคะ