มาเที่ยวตรังในเวลาราชการ (ยกที่สอง: สำรวจรองเท้า)

        ถึงเวลาย้ายชีพจรลงมาอยู่ที่ตาตุ่มอีกรอบ เช้าตรู่วันนี้ (1 กันยายน 2552) ผมต้องรีบตื่นตั้งแต่ตี 4 กว่าๆ เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปตรังในเวลาราชการอีกรอบ แบบว่าขี้เกียจ round บนหอผู้ป่วยครับ อยากทำตัวเยี่ยงผู้บริหารของระบบราชการไทย เดินทางลูกเดียว ไม่ต้องทำงานที่หน้างาน (วอนซะแล้ว)

        ที่จริงแล้วกะอีแค่ 150 กิโลเมตรจากหาดใหญ่ ไม่เห็นจะต้องรีบตื่นขนาดนี้เลย ฮ่า ฮ่า ทั้งนี้คงเป็นเพราะไส้ผมตื่นช้ากระมังครับ กว่า 30 นาทีที่นั่งอยู่บนโถแห่งความสุขจึงจะสำเร็จสมดังไส้หมาย มันจึงทำให้ผมต้องรีบตื่นขึ้นมาเช้ากว่าปกตินี่เอง

        ผมมีนัดกับรถของคณะในเวลา 6 โมงเช้า คราวนี้เราเดินทางกับ Fortuner แทนที่จะเป็นรถตู้เหมือนทุกคราว จากนั้นออกไปรับท่านศาสตราจารย์กำแหง และคุณนงลักษณ์ที่โรงแรมเซ็นทรัล ซึ่งทั้งคู่นี้เปรียบเป็นดั่งบูรพาจารย์ของผม ที่ทำให้คนที่เกลียดการทำแท้งเข้ากระดูกดำ หันมาทำความเข้าใจในเรื่องจิตของคนที่ต้องการทำแท้ง และต้องทำให้ผมต้องเดินทางอยู่บ่อยๆในปัจจุบัน จากนั้นก็ไปรับอาจารย์หมอชัชวาลที่โรงพยาบาลหาดใหญ่ เป็นอีกท่านหนึ่งที่ช่วยสอนศีลธรรมในเรื่องต่างๆแก่ผมตลอดเท่ากับที่เราร่วมงานกันมา

        การเดินทางครั้งนี้ สืบเนื่องมาตั้งแต่การไปบรรยายที่วิทยาลัยพยาบาลนครสวรรค์ (ขอเรียกสั้นๆ แบบนี้นะครับ เพราะถ้าเข้าใจไม่ผิด วิทยาลัยพยาบาลทุกแห่งในประเทศไทยนี้ ล้วนมีชื่อเต็มว่า วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี แล้วตามด้วยชื่อจังหวัด) จากนั้นก็ไปที่ชัยนาท วกเข้ากรุงเทพฯไปพูดในงานประชุมวิชาการของกรมอนามัยที่โรงแรมรามาการ์เด้น จากนั้นงานก็เริ่มเข้าอีก เพราะวิทยาลัยพยาบาลที่ตรัง ยะลา สงขลาและนครศรีธรรมราช ต่างก็ขอการบรรยายเรื่องการทำแท้งหรือการแท้งที่ปลอดภัยจากทีมของเราตามมาอีกดังที่จะเล่าต่อไปนี้

        วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีตรังอยู่ชิดกับรั้วโรงพยาบาลตรัง และด้วยเหตุที่เรามาถึงก่อนเวลา จึงเลยไปหาอาหารเช้ากินกันก่อน ได้โทรศัพท์ไปหา "ปุ๋ม" เพื่อนที่เป็นเจ้าถิ่นเพื่อถามหาที่กิน "ร้านเรือนไทย" จึงเป็นที่หมายแรกของเรา ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับโรงพยาบาลตรังนั่นเอง สกปรกเท้าเล็กน้อย นั่นเป็นเพราะว่าเขากำลังราดยางมะตอย แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ติ่มซำไม่อร่อย เมื่อเราหย่อนก้นลง อาหารก็เริ่มทยอยออกมาตั้งโต๊ะ หมูย่าง เป๊าะเปี๊ยะทอด ปาท่องโก๋คู่ใหญ่ (มากๆ) เราสั่งติ่มซำเพิ่มอีก 11 เข่ง (เท่ไหม กินกันเป็นเข่งๆเลย) โจ๊ก และเกาหลาปลากับตำลึง อร่อยแค่ไหน สาธยายได้จากของเหลือ ซึ่งมีเพียงขนมจีบ 1 ชิ้นเท่านั้น

        วิทยาลัยพยาบาลตรังดูร่มเย็นและชื้นแฉะ ฮา...นั่นเป็นเพราะเมื่อคืนมีฝนตก เช้านี้น้ำจึงชุ่มอยู่ทั่วไป หน้าตึกอำนวยการมีต้นราชพฤกษ์ต้นใหญ่ยืนต้นแขวนฝักอยู่ แทบจะนึกออกเลยว่า ในวันที่มันออกดอกสีเหลืองสะพรั่งในหน้าร้อนนั้น มันจะสวยงามแค่ไหน และหลังจากหาอาจารย์เจ้าของโครงการพบ เราจึงเดินขึ้นไปยังชั้น 3 ที่ที่มีห้องบรรยายอยู่ และแน่นอนว่า ในเมื่อที่นี่เป็นวิทยาลัยพยาบาล ดังนั้นนักศึกษาทุกคนต้องถอดรองเท้าเข้าห้องประชุม ดูจากปริมาณคร่าวๆก็น่าจะประมาณ 200 คู่ เดินดูรองเท้าก็เกิดความสุข (ไอ้หยา) รองเท้ายังสามารถบ่งบอกลักษณะนิสัยของผู้ใส่ได้นะครับ บางคนรองเท้าเป็นเงางาม น่าจะบอกว่าเจ้าของรักสะอาด บางคนส้นสึกมาก เจ้าของน่าจะเป็นคนจริงจังกับการงาน บางคนส้นยับ เจ้าของน่าจะชอบใส่เหยียบส้น บางคนมีรอยถลอกที่ส้นเท้ามาก บอกว่าเขาถอดรองเท้าในลักษณะไหน บางคนมีเฉพาะส่วนส้นสูงเท่านั้นที่ถลอก นั่นน่าจะเป็นเพราะว่าเธอซุ่มซ่าม เดินตกร่องคูน้ำบ่อยๆ (ฮา)

แบบนี้เรียกว่า ประนีประนอม

สาวมั่น นางแบบ

มัธยัสถ์ น่าจะรวยในภายภาคหน้า

ลืมล้างเท้า

สันพังหมด เพราะเจ้าของชอบเหยียบทับ ไม่ใส่ให้เรียบร้อย

ชอบเดินตกร่องคูน้ำ

        เนื้อหาสาระของการบรรยายไม่แตกต่างจากที่พูดที่นครสวรรค์หรือชัยนาท นักศึกษาพยาบาลก็ให้การตอบสนองต่อการบรรยายอย่างดี ตอบคำถามที่ผมถามออกไปอย่างสนุกสนาน โดยคำถามเกริ่นนำคือ ตัวอย่างผู้หญิงที่ท้องในรูปแบบต่างๆที่ท้องแล้วไม่พร้อม มีทั้งคนที่เป็นโรคหัวใจ คนท้องที่มีลูกเป็น Down syndrome เป็นนักเรียนม.6 ที่สอบติดแพทย์ นักเรียนพาณิชย์ นักเรียนพยาบาล ตลอดจนตัวเองตั้งท้อง น้องๆบ่นว่า เป็นคำถามที่กดดันมาก แต่ผมไม่เห็นว่าพวกเขาจะกดดันตรงไหน เพราะเอาแต่หัวเราะกันลูกเดียว

        ผมจบการบรรยายด้วยการเปิด music video ของเพลง "Stand by me" ซึ่ง load มาจาก youtube เพลงนี้เนื้อหาดี ร้องด้วยนักร้องหลายชาติ ร้องหลายที่ แต่เอามารวมกันได้อย่างไพเราะเพราะพริ้ง เพื่อจะได้เป็นข้อสรุปสำหรับการบรรยาย ว่าเราพร้อมที่จะเป็นผู้ช่วยเหลือ สนับสนุนทางด้านจิตใจสำหรับผู้ที่มีปัญหาแล้วมาขอความช่วยเหลือจากเรา

        อาจารย์หมอชัชวาลเป็นคนหน้าเก่าที่เป็นวิทยากรใหม่ในครั้งนี้ อาจารย์พูดเรื่องการช่วยเหลือสำหรับคนที่ท้องไม่พร้อม รายนี้มาคล้ายๆอ.ประทักษ์ เพราะภาพที่เตรียมมาพูด บางครั้งก็พูดออกไปเรื่องอื่นๆได้สบายๆ เพราะท่านอ่านหนังสือมามาก รู้มาก และคิดเก่ง น่าฟังมากนะครับ ประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจและจับใจมากคือ มีคนมาขอทำแท้ง ท่านถามว่าทำไมต้องทำ "กลัวคนนินทา เพราะว่าท้องก่อนแต่ง" เมื่อมีการเตือนสติ "คนเขาก็นินทาไม่นานหรอก ถ้าผู้ชายยังรักเราอยู่ ดูแลเราอย่างดี วันหนึ่งเขาก็หยุดนินทา เพราะไม่รู้จะไปนินทากันต่อไปทำไม ผู้ชายก็ไม่ได้ทิ้งไป แต่หากเราทำแท้งแล้วมีคนรู้เรื่อง เขาจะนินทาไปนานแสนนาน" เออแฮะ ประเด็นนี้น่าสนใจมากนะครับ เพราะคนท้องส่วนใหญ่จะคิดเข้าข้างตัวเองแบบนี้แหละ กลัวอาย กลัวถูกนินทา กลัวไปทุกอย่าง

        ยังครับ ยังไม่หมด เพราะจู่ๆท่านก็บอกว่า "การคุมกำเนิดโดยการหลั่งนอก ไม่ท้องหรอก" ประโยคนี้ทำเอาผมตื่นจากอาการง่วง เพราะจะเฝ้าดูว่าท่านจะมามุขไหน "หลั่งนอกบ้านเมียไม่ท้อง แต่กิ๊กท้องครับ" เล่นเอาฮาตรึม

        อาจารย์กำแหงพูดเป็นคนสุดท้าย ในประเด็นการทำแท้งด้วยยาและการดูดด้วย MVA และจบด้วยการสาธิตการถอดประกอบเครื่องมือ เราเลิกกันประมาณ 4 โมงเย็นพอดีพอดิบ รีบกลับบ้านก่อนค่ำ เพราะคืนนี้อาจารย์วีระพลจะเป็นเจ้าภาพเลี้ยงแขก ได้ข่าวว่าจะพกไวน์แดงไปขวดหนึ่ง ธนพันธ์ตาลุก เพราะดื่มไวน์จะได้ช่วยลดโอกาสเกิดโรคหัวใจได้นะครับ แต่ตับแข็งไม่รับประกัน ฮา......