"ชวนลูกเขย พาภรรยา กระเตงนาเซีย เลาะทะเล ฝั่งตะวันออก(กำแพงแสน แสนซึ่งจิตรกับดอกเตอร์ติดดินกินเสต็ก)

อาจารย์สั่งสเต็กเนื้อพร้อมเครื่องเคียงในการกินสเต๊กมากมาย แต่ผู้เขียนขาดสุนทรียในการกิน ไม่คุ้นชินทำให้ความอร่อยด้อยไปไม่หรอยอย่างที่คิด

ไปนอนคุยปุจฉา วิสัชนา ค้นหาธรรม กับพระวัดละหาร จนได้เวลาพระออกบิณฑบาตร ก็ออกจากวัดพร้อมนักบิน(บิณบาตร) มาแยกทางกัน พระส่งเพื่อนขึ้นแท๊กซี่ พระไปทำหน้าที่นักบินต่อ

แท๊กซี่มาส่งที่สวนสามพรานบ้านลูกเขย อาบน้ำแต่งตัวเสร็จโทรหาอาจารย์ ขจิต อาจารย์บอกว่าเข้าได้เลยกำลังรอ ชวนลูกเขยให้ไปส่งที่ มหาวิทยาเกษตรกำแพงแสน(ไม่หลับไม่นอนไม่พักไม่ผ่อน แต่ก็นอนหลับมาในรถ)

อ.ขจิต อ.สามารถเดินดูสวน

มาถึงม.เกษตรอจารย์ขจิตบอกให้รอหน้าคณะวิศวะจะออกมารับ (หลงกันหลายเวลา อาจารย์นึกว่าเข้าทางประตูหน้า แต่เรามาเข้าประตูหลัง)

ในที่สุดเส้นทางที่หลงก็มาบรรจบพบกันได้เมื่อการสื่อสารตรงกัน อาจารย์ขับมอเตอร์ไซค์ออกมารับ พาไปพบกับอาจารย์ สามารถ เศรฐวิทยา ผู้ชำนาญการด้านมะนาวมะกรูด เมื่อสองอาจารย์ได้พบกันจากการสนทนาได้รู้ว่าอาจารย์สามารถมีกิจธุระที่อยุธยาก็ต้องยกเลิก อาจารย์ขจิตเองก็งานยุ่งจนหาเวลาอยาก ผู้เขียนเองก็อยากจนด้วยเวลา มาพักผ่อนแต่ยังต้องการนำสิ่งดีๆเรื่องมะนาวไปฝากชาวเกษตร ดีกว่าซื้อข้าวหลามกลับไปฝาก แล้วคนยุ่งทั้งสามก็มาทำงานกันโดยการเยี่ยมชมที่ทำงานอาจารย์สามารถ แล้วไปต่อกันที่แปลงสาธิตมะกรูด กลับเข้าพิพิธภัณฑ์แมลง จนถึงเที่ยงได้รับความรู้เรื่องมะกรูดมะนาว ในเบื้องต้นคงต้องนำเกษตรกรเข้ามาอบรมแล้วไปขยายผลให้คนได้ปลูกได้มีมะนาวมะกรูดเป็นของตนเอง

มะกอกหน้าสนง.อ.สามารถ

แยกกับอาจารย์สามารถ แล้วอาจารย์ขจิตก็พามากินอาหารเที่ยงที่ในม.เป็นร้านเสต็กอาจารย์ยื่นเมนูให้เลือกอาหารชื่ออาหารไม่คุ้นชินไม่เคยผ่านสายตา แต่ก็เลือกสเต็กปลามาหนึ่งอย่าง อาจารย์สั่งเสต็กเนื้อพร้อมเครื่องเคียงในการกินสเต็กมากมาย แต่ผู้เขียนขาดสุนทรียในการกินไม่คุ้นชินทำให้ความอร่อยด้อยไม่หรอยอย่างที่คิดเพราะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่กินสเต็ก(นึกถึงตอนที่ชวนเพื่อนชาวกรุงมากินข้าวยำ กินข้าวมันแกงไก่ที่ปากพะยูน เขาก็ผสมเครื่องปรุงเครื่องเคียงไม่ถูกสูตรเช่นเดียวกัน)

อาจารย์ขจิตกรุณาแนะนำบอกเล่าการกิน ทั้งแนะนำอาจารย์ที่มาทานอาหารหลายคนให้รู้จัก แต่จำไม่ได้ แต่ที่จำได้คืออาจารย์ที่ไม่ได้มทานอาหาร คืออาจารย์ ดร.ทิพย์วัลย์ ศรีจันทร์ รู้สึกคุ้นชิน จำชื่อท่านได้เป็นอย่างดี

กินอาหารเสร็จคิดว่าจะบอกลาอจารย์ขจิต ด้วยความเกรงใจ แต่อาจารย์ยังมีน้ำใจ พาไปเยี่ยมชมมหาวิทยาลัย ให้ความพึงพอใจ ให้ความประทับใจ ผู้มาเยือนเป็นการประชาสัมพันธ์สิ่งดีๆของมหาวิทยาให้คนภายนอกเป็นกระบอกเสียงประชาสัมพันธ์ นำผู้เขียนไปชมปาล์มพระเทพในสวนนานาพันธ์ปาล์ม .....

ร้อนแดดเที่ยงน่าจะนั่งทำงานในห้องแอร์ แต่อาจารย์นำเดินพาผู้เขียนชมสวนปาล์ม แนะนำสถานที่ประชุม ทั้งยังนำไปหาของที่ระลึกของมหาวิทยาลัยให้แขกผู้มาเยือน ร้อนหนักพักเดินมากินน้ำกัน

บ่ายสองกว่าๆลูกเขยก็โทรมาว่ารออยู่หน้ามหาวิทยาลัย อำลาด้วยอาลัย คารวะกัลยาณมิตรอาจารย์ขจิตดอ๊กเตอร์ติดดินมิตรที่ได้พบพานในงาน โกทูโน ฟอรั่ม ครั้งแรก ไม่นึกไม่ฝันว่าอาจารย์จะให้เกียรติ ให้ความสำคัญ กับผู้มาเยือนอย่างมากมายเกินคำบรรยาย

มะกรูดปลูกเมล็ด มีหนาม

มะกรูดตอนกิ่งไรเหนาม

แจกันสามารถ

ลูกอะไรไม่รู้

ปาล์มเคราฤาษี

เขียนใน GotoKnow โดย วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ใน เดินทางหมื่นลี้ ดีกว่าอ่านหนังสือหมื่นเล่ม

คำสำคัญ (Tags): #ดร.ขจิต#ดร.ทิพย์วัลย์ ศรีจันทร์#ม.เกษตรกำแพงแสน#อาจารย์สามารถ เศรฐวิทยา

หมายเลขบันทึก: 363632เขียนเมื่อ 4 มิถุนายน 2010 06:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:00 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน