ว่าด้วย ชีวิตรันทด ของนักศึกษาปริญญาเอก


บันทึกประจำวัน

ตอนนี้กำลังมึนๆ งงๆ กับตัวเอง

มาเรียนดร.จะได้อะไรกลับไปมั้ย ก็อยู่ที่ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเนี่ยแหละ

กำลังนั่ง Design ระบบ คิดไปคิดว่า ขัดแย้งในตัวเองบ้าง บางทีก็คิดว่ามันใหม่ชัวร์ แต่สักพัก...เอ...มันน่าจะมีคนทำแล้ว ค้นๆๆ หาๆๆ ใครทำอะไรกันไว้แล้วบ้างนะในโลกนี้

ที่กำลังลนลานอยู่นี้ เพราะกำลังจะต้อง Present กำลังจะต้องเขียนโปรแกรม ฮืม...แค่คิดก็เครียดลงกระเพาะซะแล้ว

พักงานไว้ชั่วคราว เข้ามานั่งอ่าน G2K วันนี้ G2K ค่อยเร็วขึ้นค่อย หลายวันมานี่อืดอาดมาก คงจากที่เรื่องของ JavaScript ต่างประเทศ เรื่องของการบล๊อค...

นักเรียนปริญญาเอกที่นี่เค้าคิดอะไรกันนะ

ไปตามสอบถาม...และสัมภาษณ์ในเชิงทัศนคติ ได้ความว่า

  • มาเรียนต่อ เพราะเรียนจบโทมาแล้วต้องต่อให้จบเอก จะได้เสร็จเรื่อง เพื่อนชาวเกาหลีแสดงความเห็น
  • มาเรียนต่อ เพื่อจะได้กลับไปทำงานในหน้าที่การงานดีๆ เพื่อนชาวไต้หวันกล่าว
  • เรียนให้จบๆ แล้วจะได้กลับไปทำงานใช้ทุน เพื่อนชาวไทยเพิ่งมีลูกกล่าว
  • ไม่ได้สิ ผลงานของเราที่ทำ มันต้องใหม่ ต้องให้โลกรู้จักคนไทย เพื่อนชาวไทยในอเมริกากล่าว ทุกวันนี้ก็ลด spec ของงานตัวเองลงมาแล้ว กลัวจะต้องสร้างโลกด้วยสองมือข้า

หลายคนก่อนมาเรียน มีพลังกายและใจเกิน 200 วันเวลาผ่านไป ชักหนึดๆ ฮืม 90 ถึงอยู่มั้ยนะ

อุปสรรคต่างๆ บางครั้งเกิดจากสิ่งรอบข้าง (อุปสรรคที่ตัวเอง ต้องแก้เองอยู่แล้ว)

  • Supervisor ย้ายมหาวิทยาลัย ย้ายประเทศก็มี เพื่อนฮ่องกงย้ายตามซุปมาจาก UK อยู่ออสเตรเลียกล่าว ด้วยอาการจำใจ
  • ซุปของใครหลายๆ คนที่นี่ ย้ายไปโน้นไปนี่ เด็กก็มีตามมั่งไม่ตามมั่ง
  • หัวข้อที่คิดจะทำ เปลี่ยนไปนิดๆ หน่อยๆ จนถึงมากๆ ก็ว่ากันไป

แต่ยังไง ชีวิตนักศึกษาปริญญาเอก ที่ได้แน่ๆ คือวิชาเอาตัว(ให้)รอด (รึเปล่านะ)

เห็นพี่สมพรมาทักว่าไม่เขียนอะไรมานาน ฮืม...ช่วงนี้นึกงานไม่ออก ไม่รู้จะเขียนอะไร เปิดมาก็เลยออกแนวบ่นๆ เลย แฮะๆ ขอโทษผู้อ่านด้วยนะค้าอุตส่าห์อ่านมาถึงบรรทัดนี้

บ่นๆ อีกเรื่อง ...ช่วงนี้หน้าแพ้อะไรไม่รู้ แสบจัง อากาศที่นี่ทำไมแห้งอย่างงี้นะ ฮือๆ

กลับไปทำงานต่อดีกว่า

บายจ้า

^____^

หมายเลขบันทึก: 85383เขียนเมื่อ 21 มีนาคม 2007 12:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม 2012 13:32 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)

อืม....

ค่อยเป็นน้องแนนหน่อย

55555

บ่นมาเหอะ บ่นบ่อย ๆ

พี่ ๆ จะได้ตามไปเกี่ยวกับเรื่องบ่น มาใช้ประโยชน์ด้วย

ว่าแต่ ... คนแก่จำไม่ได้ว่า แนนเคยบอกหรือเปล่าว่ามาเรียน ดร. ทำไม

เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ

(ตอบก็ได้ ไม่ตอบไม่ได้)

มาเยี่ยมครับ รับฟังคำบ่นด้วยความยินดีจ้า

ช่วงนี้เบื่อๆ อะไรหลายๆ อย่างครับ ขาดแรงบันดาลใจด้วย ยังไม่อยากเขียนอะไรเลย ขอตามมาบ่นในบันทึกนี้หน่อย อิอิ

ไปดีกว่า  รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

 

มาร่วมบ่น เอ้ย! ให้กำลังใจครับ

อย่าเพิ่งท้อ อย่าเพิ่งเหนื่อย จุดหมายยังรออยู่เบื้องหน้า... ไม่ไกลแล้ว

คิดเสียว่า หนูยังดีกว่าคนอีกหลายสิบล้านคนในเมืองไทย ที่ไม่มีโอกาสอย่างหนู

อย่าว่าแต่เรียนปริญญาเอกที่เมืองนอกเลย ที่เมืองไทยก็ยังไม่มีโอกาสได้เรียน

ผมรู้ดี เพราะเดือนๆหนึ่งต้องพิจารณาคนที่เข้าคิวขอทุนเรียนต่อมากเหลือเกิน

หนูโชคดี บุญดีและวาสนาดีแล้วครับ

ขอเป็นกำลังใจให้สำเร็จการศึกษา เป็นดร.สาวสวยสมใจนึกนะครับ

หวัดดีจ้าแนน

  • มิน่าล่ะ เห็นแนนเงียบหายไปหลายวัน ที่แท้กำลังยุ่งนี่เอง แวะมาให้กำลังใจนะ
  • เราก็มี present อาทิตย์หน้าเหมือนกัน ฮือ ๆ ๆ

 

..ณิช.. 

  • พอกันเลย อ.แนน ช่วงนี้เขียน blog ไม่ออก เขียนวิทยานิพนธ์ไม่ได้ ว้น ๆ เอาแต่อ่านการ์ตูน เอ้อ

มาให้กำลังใจค่ะ case ของคุณแนนยังดีกว่าหลายๆ case ที่พี่เคยเจอนะคะ

เรื่อง ไม่แน่ใจ กลัวไม่ใหม่ เรื่องและเนื้อหาจะสมกับ PhD ไหม นี่เป็นปัญหาสากล เราต้องเชื่อมั่นในสิ่งที่เราทำ การได้ present ก็เป็นโอกาสนึงที่จะทำให้เราได้รู้เป็นแนวทางว่า เรื่องของเราเป็นยังไง คนอื่นเขามองยังไง มั่นใจได้เลยค่ะว่า เรื่องที่เราทำ เราคือผู้ที่รู้ดีที่สุด (ดีกว่าซุปด้วยซ้ำไปค่ะ เหมือนอวดดีแต่เป็นเรื่องจริงนะคะ)

 การได้ผ่านความรู้สึกทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ เป็นบทเรียนที่หาไม่ได้อีกแล้วค่ะ เก็บเกี่ยวเอาไว้เถิด ไม่นานเกินรอหรอกค่ะ สู้ๆนะคะ

สงสารหน้าจัง ทาครีมหลังล้างหน้าทันทีไว้เสมอ จะพอช่วยได้นะคะ เดี๋ยวกลับมาเจอร้อนเหนอะหนะแล้วจะคิดถึงร้อนแห้งๆที่นั่นนะคะ จะบอกให้

สวัสดีครับ

มาเป็นกำลังใจให้เฉยๆครับ ขอให้ผ่านพ้นช่วงวิกฤติไปได้อย่างราบรื่นนะครับ

 

สวัสดีค่ะ และขอบคุณค่ะสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ

สวัสดีค่ะพี่สมพร ขอบคุณพี่มาฟังคนบ่นๆ นะคะ สำหรับคำถาม เดี๋ยวเจอกันแล้วจะบอกเป็นการส่วนตัวดีมั้ยคะ ฮิฮิ

ขอบคุณน้องมะปรางเปรี้ยวมั่กมากนะคะ ได้กำลังใจเหลือล้นเลยค่ะ

สวัสดีจ้าจานเจษ เป็นอะไรจ๊ะ ทำให้เบื่อได้ สงสัยจะติดโรคขาดแรงบันดาลใจกันงอมแงม ขอให้หายเร็วๆนะ รู้สึกจานเจษจะติดค้างรูปที่ไปเที่ยวอยู่ที่นึง รักษาสุขภาพเช่นกันนะ อ๋อ ตอนกำลังพิมพ์เนี่ย ฝนตก...อากาศเย็นยะเยือก

ขอบคุณอาจารย์พิชัยที่เตือนสติค่ะ ใช่เลยมีโอกาสดีกว่าคนอื่นอีกหลายๆ คน มัวมานั่งบ่นๆ ไม่ได้แล้ว ขอบคุณค่ะ ฮึด...ขึ้นมาได้เพราะคำในประโยคสุดท้าย ...สาวสวย...ฮ่าฮ่าฮ่า

สวัสดีจ้าคุณณิช ผู้ร่วมชะตากรรม สู้ๆ นะคะ ขอให้ present คล่อง ผ่านฉลุย เย้ๆ

สวัสดีอ. Kae เขียนอะไรก็ไม่ออกเหมือนกัน แต่ไม่มีการ์ตูนให้อ่าน ขอยืมบ้างสิ อ่านเล่มไหนเนี่ย ฮ่าฮ่า

สวัสดีค่ะพี่โอ๋ ขอบคุณค่ะที่เป็นกำลังใจให้ ฮือๆ...เจอด่านง่ายๆ ยังบ่นเลย ไม่ได้แล้ว เดี๋ยวต้องเจอเขียนโปรแกรมอีก เขียน Thesis อีก มีหวังตาย ตอนนี้ต้องให้แกร่งกว่านี้ ขอบคุณค่ะ

  • ตอนนี้แนนหน้าแพ้อะไรสักอย่าง (ปกติเป็นโรคภูมิแพ้อยู่แล้ว แต่นานๆ เป็นที) มันลอกเฉพาะบริเวณใกล้ๆ ตา ลอกแล้วลอกอีก จึงบางมาก ทำให้ทาอะไรก็แสบ ตอนแรกทาครีมเว้นเฉพาะตรงที่เป็น แต่ก็ไม่หาย ตอนนี้ไม่ใช้อะไรเลยค่ะ ครีมกันแดดก็ไม่ใช้ ครีมงดทุกอย่าง แต่ใช้เจลล้างหน้าอยู่อันนึง หน้าเลยแห้งตึงไปหมด แต่ตรงที่เป็นเริ่มจะหยุดลอกแล้วค่ะ รอดูอีกวันสองวัน จะลองทาครีมดู เพราะกำลังจะหนาว เดี๋ยวแย่ถ้ายังแพ้ครีมอยู่

สวัสดีค่ะคุณไปอ่านหนังสือ (ชื่อหรือเนี่ย แฮะๆ เหมือนไล่ให้ไปอ่านหนังสือได้แล้ว) ขอให้ผ่านไปได้ค่ะ สาธุๆ

ขอบคุณทุกๆ คนมากนะคะ

 

^___^

ตอนนี้เวลาที่ NSW ต่างกับเมืองไทย 3 ชั่วโมงแล้วนะคะ ลดลงมาหนึ่งชั่วโมง

^___^

  • อ.แนน เป็นโรคเซ็บเดิมหรือเปล่า?
มาอีกรอบครับ   มิน่าละถึงรู้สึกหนาวๆ ต้องไปหรี่แอร์ซะหน่อย อิอิ  แวะเอาการบ้านมาส่งแล้วครับ  ชุดนี้ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ ไม่ได้ปราณีตเลย อาจะเป็นเพราะตอนไปอากาศร้อนมากด้วยครับ  กดดูที่นี่เลยจ้า

แวะมาเป็นกำลังใจครับ..

สุดขอบฟ้าเขาเขียว  ขอเพียงมีแรงใจ  ก็ป่ายปีนขึ้นลงได้อย่างสบาย ๆ 

เอากรรมลังจาย มาส่ง2เข่งใหญ่ๆนะ

.

อยู่ดีมีสุข นะน้าแนน 

ตื่นนอนมาวันนี้ นอนกลิ้งๆ อยู่บนเตียง นอนคิดเรื่องงานที่จะทำ คิดถึงความเป็นไปได้ คิดไปคิดมา กลิ้งไปกลิ้งมา ต้องลุกขึ้นมาจดๆ ไว้เดี๋ยวลืม แต่ห่างหายแหล่งกำลังใจใน G2K ไปซะนาน เข้ามาทักทายเพื่อนฟ้องซะหน่อย

 

สวัสดีตอนเช้าๆ ค่ะ

 

สวัสดีค่ะอาจารย์ Kae โรคเซ็บเดิมคืออะไรคะ ตอนนี้เริ่มหายแล้วค่ะ เย้ๆ หลังจากที่ไม่ทาอะไรที่หน้าเลย 3 อาทิตย์ ยุติการแพ้แล้ว เย้ๆ

สวัสดีจานเจษจ๊ะ ตามไปดูรูปแล้ว เป็น Trip ที่สนุกสนานดีนะ ถึงจะร้อน แต่ก็ดูจะมีมิตรภาพที่ดีกันจังเน้อะ ชอบอะไรเหมือนๆ กัน แปลก...แต่จริง ฮ่าฮ่า

สวัสดีคุณแผ่นดินค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ อย่างงี้ปีนขึ้นไปบนยอดเขาเขียวได้แน่ๆ แต่ไม่รู้มันจะสูงซะแค่ไหนนะเนี่ย แต่ขาลงคงง่ายแล้วล่ะ รู้เส้นทางทะลุปรุโปร่ง เพราะหลงทางไปมาจนชำนาญ ฮ่าฮ่า

สวัสดีจ้าตาหยู กรรม...เป็นหรอ ฮืมๆ กรรมเป็นลัง 2 เข่งใหญ่ๆ เนี่ย หนักเอาเรื่องนะเนี่ย แต่ก็ขอบคุณค้า อยู่ "เย็น" เป็นสุขค่ะ ตอนนี้อากาศประมาณ 25 แล้ว เย้ๆ เมืองไทยร้อนล่ะสิ หุหุ ได้ข่าวมา

 

ขอบคุณค่ะทุกๆ คน

^____^

สวัสดีค่ะน้องแนน

  • เรา..ครูอ้อยกับน้องแนน..เอากำลังใจมาแลกเปลี่ยนกันเนอะ

เฮ้ !

สวัสดีค่ะครูอ้อย ตื่นเช้าจังเลยค่ะ

เอากำลังใจสองเข่ง (ของตาหยู) ไปแลกเปลี่ยนกะครูอ้อย รอรับนะคะ ฮิฮิ (ตาหยูให้กรรมลังจายมา ต้องไปแปรรูปก่อน เป็น "กำลังใจ" ค่ะ ฮ่าฮ่า)

^___^

  • สวัสดีคะคุณแนน  ไม่ได้คุยกันซะนานเลยค่ะ แบบว่า คิดถึงนะคะ
  • ตอนที่ สามีดิฉันเรียน ป.เอกที่ญี่ปุ่น ใช้เวลาในการทำ ป.เอก 2 ปี พอดี  เคยถามเหมือนกันว่า ทำไมได้เรียนต่อเอก   ได้คำตอบว่า เพื่อนำความรู้ที่ได้กลับไปพัฒนาประเทศไทย  และบอกว่า ที่มาเรียนที่เมืองนอก เพราะต้องการ think global do local  (เป็นคำตอบที่ตัวดิฉันเองทึ่ง) ถามต่อว่า 2 ปี จบพอดี เพราะอะไร ได้คำตอบว่า  ต้องสร้างแรงบันดาลใจให้ตนเองให้ได้ก่อน ถามต่อว่า แล้วแรงบันดาลใจของเขาตอนนั้นคืออะไร คำตอบคือ   ต้องจบ 2 ปีให้ได้ จะได้กลับไปแต่งงานกับคุณอ้อ ดังที่สัญญาไว้  (อันนี้ดิฉันทึ่งมากกว่าอันแรกซะอีกค่ะ)
  • อากาศที่นี่ร้อน  เมืองไทย ร้อนนนนน..ยิ่งกว่าค่ะ  
  • เป็นกำลังใจให้คุณแนนจบเร็ว ๆ แล้วกลับเมืองไทยบ้านเรานะคะ   รักรออยู่ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่อ้อ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ

ที่เมืองไทยร้อนมากใช่มั้ยคะ (ใครๆ ก็บอก) แต่ที่นี่ตาร้อนมั่กมากแล้วค่ะ

ชอบคำตอบสุดท้ายจริงจริ๊ง

^___^

 

 

See global then back to live in local :)

อากาศที่นี่เริ่มเย็นแล้วค่ะ เย็นสบาย ...แต่ตายังร้อนอยู่ หุหุ

^___<

  • หลานแนนเป็นอย่างไรบ้างครับผม
  • เห็นเงียบๆๆไปเอาใจช่วยครับผม
สู้ๆค่ะ ขอให้มีพลัง สมองปลอดโปร่ง จิตแจ่มใส เป็นส่วนมากนะคะ วันไหนไม่ไหวก็พัก : ) เป็นกำลังใจให้ค่ะ

สวัสดีคะคุณลุงขจิต

ขอโทษค่ะตอบช้ามากไป ^__<

เงียบๆ ไปเพราะคิดอะไรไม่ค่อยออกค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

^___^

สวัสดีคุณมัทนา P ค่ะ

ขอบคุณมั่กมากเลยนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ บางทีจิตใจไปป่วนสมองมากไปหน่อย แต่จะพยายามสู้ๆ ค่ะ ขอบคุณนะคะ

^___^

  • ตามมาให้กำลังใจน้าแนนอีกรอบ
  • สบายดีไหมครับผม
  • ขอบคุณที่ทิ้งร่องรอยเอาไว้ครับ
ขอบคุณค่ะสองลุง
^__<
P สวัสดีจ้าลุงขจิต ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะพยายามไม่บ่น ไม่มีเวลามาบ่นแล้วค่ะ ไฟล้นก้นๆ โอ้ววว ร้อน ขอบคุณนะค้า
P สวัสดีจ้าลุงเอก ตามมาดูใจทันเลยค่ะ กำลังพะงาบๆ พุงอึด ใกล้อ้วนตายแล้ว ตอนนี้เครียดจนรับประทานเยอะขึ้น หิวตลอดเวลา 555 เคยเป็นมั้ย คงมีแต่ผู้หญิงเป็นมั้ง 555
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท