หนาวยิ่งกว่าหนาว


เปล่านะ ไม่มีอะไรแค่อยากรวมไว้ในที่เดียวกัน

ไปแจมกะเขามา

 http://gotoknow.org/blog/ruamrosbotkawi/414914#2296782

 

            หิมะขาวพราวโพลนลมโหนห่ม

เพียงหนาวลมฤๅเท่าหนาวคิดถึง

คนไกลถิ่นร้าวรุกด้วยทุกข์ตรึง

ผ่านรำพึงว่าหนาวแสนยาวนาน
 

           ต่างแผ่นดินถิ่นไกลในฟ้ากว้าง

คงเคว้งคว้างวุ่นว้าน่าสงสาร

ผ่านความกลัวทุกข์ท้อทรมาน

นับวันผ่านกว่าผันนั้นเชื่องช้า
 

           เขาคร่ำครวญยากแค้นว่าแสนเข็ญ

ด้วยเหตุห่างเนื้อเย็นที่โหยหา

จึงหนาวหนักหนาวหน่วงดวงชีวา

หนาวอุราคิดถึงเธอจึงเพ้อความ


            หนาวหิมะหนาหนักยังจักหาย

หิมะพ่ายหนาวนวลชวนเข็ดขาม

หวังถวิลปริญญาสง่างาม

นกขมิ้นจากสยามจึงจำยอม


            เมื่อสมหวังดังหมายหายหนาวไหม


ที่เมืองไทยหนาวทุกข์ท้นจนผ่ายผอม


หนาวความชั่วทุรชนที่ปนปลอม

หนาวคิดถึงที่ตรมตรอมจะถูกเลือน
ที่นี่ไม่หนาวกำลังสบาย
หมายเลขบันทึก: 414944เขียนเมื่อ 19 ธันวาคม 2010 22:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 มิถุนายน 2012 21:09 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

บรรยายภาพตามที่เห็น

 

กลางความหนาวสาวหนึ่งซึ่งคงหนาว

มองทรายขาวคลื่นเ้หทะเลฝัน

มองคล้ายคล้ายหัวหินถิ่นสัมพันธ์

ทะเลนั่นมองคล้ายหัวใจคน อิอิ

         ที่เห็นยืนจดจ้องของหนึ่งสาว

ไม่มีหรอกความหนาวให้คิดถึง

เพราะพบพานนานเนิ่นเกินรำพึง

เพียงเก็บความซาบซึ้งสู่สายตา  

 

 (อิอิ  หนาวไหนก็ไม่ได้แอ้มค่ะ...ชินซะแล้ว)

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท