กลอนสุภาพ : แฝกฟ้า


๏แฝกสานรากรัดดินมิสิ้นค่า
 
     ๏แฝกสานรากรัดดินมิสิ้นค่า 
              
แฝกรักษ์ธารามิเหือดหาย

แฝกแตกหน่อกอใหม่มิรู้วาย      
          
แฝกฟ้ามุ่งหมายมาเนิ่นนาน

อัจฉริยภาพแห่งฟ้าทั่วหล้ารู้             

ฟ้าเฝ้ากู้กอบดินทุกถิ่นฐาน

ฟ้าเพียรแพร่หากล้าพระราชทาน      

รอกี่กาลจึงเกิดแฝกแทรกทั่วไทย

ลงมือก่อนฟ้าเร้นมิเห็นฟ้า      
          
รีบสืบทอดเจตนาจะได้ไหม

ทุกเรือนไร่แฝกชุ่มชอุ่มใบ               

เป็นของขวัญยิ่งใหญ่ถวายฟ้า  ๚

 

หมายเลขบันทึก: 41852เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2006 17:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 05:48 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ

ขออนุโมทนา ไพเราะมาก

                   

ขอเทอดพระเกียรติในพระปรีชาสามารถและพระมหากรุณาธิคุณ เพื่อความสุขของเหล่าประชาไทยทุกหมู่เหล่า..

ขอบพระคุณพี่นงนาทที่แวะมาค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท