เสียงสุดท้าย....ของวีรบุรุษ ร.อ.กฤช คัมภีรญาณ


          อุดมการณ์ผลักดันจึงมั่นหมาย             
หวังสืบสายชายเชื้อทหารหาญ

รับหน้าที่แดนดินถิ่นภัยพาล                             
หวังสมานผนึกแน่นผืนแผ่นดิน


          ปีห้าศูนย์สูญสหายชายนักรบ               
"ผู้กองแคน"ยังไม่ลบรอยถวิล

แม้สูญเสียมิตรสหายยังได้ยิน                          
คำยืนยันไม่ทิ้งถิ่นอันตราย


           พ่อครับ....ปริญญาเอกใบนี้มีให้พ่อ      
อีกไม่นานเกินรอถึงเป้าหมาย
เสนาธิการผ่านเมษามาคลี่คลาย                       
ลูกจะย้ายเพื่อเพิ่มเติมวิชา
 
           ที่รัก....ใกล้เวลาคว้าฝันวันสมรัก          
ที่ทอถักความหวังดังปรารถนา
วันที่เราเดินสู่ประตูวิวาห์                                  
รอเวลารอพี่....นะที่รัก
 
            แม่ครับ....สบายดีอยู่ดีไหม                    
ส่วนตัวผมไม่เป็นไรอย่าห่วงหนัก
แม่ทานข้าวหรือยังเสียงดังทัก                          
เพียงชั่วพักในแดนเสี่ยง....คือเสียงสุดท้าย           

              

ที่มา คำพูดสุดท้ายที่ปลายสายของ  ร.อ.กฤช คัมภีรญาณ   เสียงสุดท้ายถึงที่รัก

       ความภูมิใจของแม่   หลับให้สบายที่รัก จากหัวใจแฟนวีรบุรุษ

หมายเลขบันทึก: 421816เขียนเมื่อ 21 มกราคม 2011 19:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)

เสียงสุดท้าย...ชายชาติทหารหาญ     ก่อนสิ้นลมดวงวิญญาณผกผิน

เหลือความดีทิ้งไว้ให้ยลยิน                ผืนแผ่นดินรับร่างวางลง

เสียงสุดท้าย...ชายชาติทหารห้าว       ผู้ใหญ่ป่าวประกาศลั่นหลง

จากสนธิผ่านมาอนุพงษ์                     ประยุทธคงปกป้องลูกน้องเป็น..นะ

น่าเสียดายนะครับครู กำลังจะจบปริญญาเอก กำลังจะแต่งงาน กำลังจะเป็นกำลังสำัคัญของชาติ

ในที่สุด ชีวิตไม่ยั่งยืน ล่วงลับดับหายไปอย่างรวดเร็ว เกินกว่าใครจะเหนี่ยวรั้งไว้ได้

เรียน คุณภาทิพ ผมอ่านกลอนของคุณ ออกจากใจจริง ๆ บางครั้งเราตีบตันในหัวใจ ผมคนรักกลอน คนหนึ่ง ผมมีกลอน 2 เรื่อง กลอนสอนศัพท์ และกลอนสอนศิษย์ ความยาวประมาณ 600 บท (กลอนแปด) ในหัวข้อกลอนเพื่อสังคม และของฝากคุณหนู เล็ก หนูใหญ่ ผมอยู่ใกล้ ๆนี้เอง คนคอน ขอฝากแนวคิดของผมในเว็บไซต์ผมด้วย ด้วยเรื่องที่ผมกำลังผลักดันคือเรื่องของสังคม แวะเข้าชมผมแล้วอย่าลืมส่งข้อคิดเห็นบ้างเป็นพระคุณยิ่ง

http://www.nature-dhama.ob.tc

สวัสดีค่ะ คุณวิโรจน์

ขอบคุณ...เสียงสุดท้ายแด่ชายกล้า   ร.อ.กฤช คัมภีรญาณ

 

สวัสดีค่ะ ผศ.โสภณ  นึกถึงหัวอกพ่อแม่และคนรักนะคะ

เสียดาย....ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณครู ประทีป วัฒนสิทธิ์  ครูภาทิพแวะไปเยี่ยมที่เว็บไซต์แล้ว

เดี๋ยวจะนำไปลิงก์ไว้ที่ห้องเรียนสีชมพู http://www.st.ac.th/bhatips/ ค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

คุณครูภาทิพ ครับ

           อีกกี่คนกี่แคนที่แดนใต้

           อีกกี่เพียรที่สิ้นใจแล้วเงียบนิ่ง

           อีกกี่คนสูญเสียที่พึ่งพิง

           อีกกี่ครจูหลิงทิ้งร่างลง

                 ใครจะสร้างสันติภาพอยากทราบแน่

                 เห็นมีแต่พวงหรีดเอาไปส่ง

                 แล้วให้ข่าวว่าเร่งสร้างความมั่นคง

                 แต่ก็งงที่ยิ่งนานยิ่งบานปลาย

.......................... ขอบคุณครับที่ช่วยกันส่งเสียงให้สังคมตื่นตัวในปัญหาชายแดนใต้ ....

สวัสดีค่ะคุณครู

สลดใจ หดหู่ มิรู้จบ                 อีกกี่ศพต้องพบความสูญเสีย

กี่ล้านหยดน้ำตาแม่ ลูก เมีย       ใครจะเคลียร์ใครจะสร้าง... ล้างรอยร้าว

  • ขอบพระคุณค่ะที่นำเรื่องราวมาลิงค์ให้ได้เข้าไปอ่าน "เสียงสุดท้าย"
  • อ่านแล้วเศร้าจัง คนเป็นแม่ก็คิดถึงหัวอกแม่ ใจสลาย
  • คิดถึงหัวอกแฟนสาวด้วยค่ะ 

สวัสดีค่ะคุณอิงจันทร์

      จึงน้ำตาไหลรินเมื่อยินข่าว

  เพราะยืดยาวเรื่องร้ายหลายสิบหน

  ล้วนชีวิตน้ำตาประชาชน

   ล้วนทุกข์ทนหวาดกลัวทั่วแดนดิน

 

ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณ

สวัสดีค่ะ คุณสันติสุข

      หลายชีวิตลับหายหลังให้ข่าว

      หลายครั้งคราวคนดีที่สูญเสีย

      หลายน้ำตาหลั่งนองของลูกเมีย

      หลายน้ำลายที่ลิ้มเลียของผู้นำ

 

ขอบคุณค่ะ

                            รูปํ ชีรติ มจฺจานํ นามโคตฺตํ น ชีรติ

       "ร่างกายของสรรพสัตว์ย่อยยับไป แต่ชื่อเสียงและคุณงามความดีหาย่อยยับไปไม่"

          จะซ่อนตัวในกลีบเมฆกลางเวหา ซ่อนกายากลางสมุทรสุดวิสัย จะซ่อนตัวกลางป่าเขาลำเนาไพร ณ ถิ่นใดพ้นตายนั้นไม่มี...คิดอยู่เหมือนกันว่าคุณครูต้องเอาเรื่องนี้มาทำเป็นบันทึกเพื่อเป็นการไว้อาลัยกับผู้ที่จากไป

 

                           รูปํ ชีรติ มจฺจานํ นามโคตฺตํ น ชีรติ

       "ร่างกายของสรรพสัตว์ย่อยยับไป แต่ชื่อเสียงและคุณงามความดีหาย่อยยับไปไม่"

                ผู้เอ๋ยผู้กล้า                        สนทนาทักทายภายเมื่อกี้

         เสียงหัวเราะหยอกล้อต่อพจี          เพียงไม่กี่นาทีที่เงียบไป

         ต่อแต่นี้เสียงเย้าแหย่พ่อแม่ครับ     เลือนหายลับแล้วคำเคยถามไถ่

         เหลือแต่หยดน้ำตาความอาลัย       เหลือชาวไทยสดุดีผู้พลีเอย

 

เสียงระเบิดกึกก้องเลือดนองหลั่ง

คนบ้าคลั่งยังไม่หมดลดเลยหนอ

จะให้ตายอีกเท่าไหร่ถึงจะพอ

แสนทดท้อพอได้ฟังหลั่น้ำตา

ฝากฝั่งฝันฝากไปให้ใกล้ยิ่ง

หลีกหลีสิ่งทรยศที่อดสู

สิ่งอื่นได้ไม่สำคัญเท่าคำ ครู

เป็นผู้รู้สืบสานให้แผ่นดิน

จงรักอยู่และรักไม่สูญสิ้น

นี่แผ่นดินถิ่นกำเนิดอันเลิศหรู

รักสิ่งใดไม่เท่าที่ให้ครู

ศิษย์นี้รู้ทำเช่นใดดั่งใจมี

รักและเข้าใจ เป็นที่ปลอดภัยแห่งดวงใจไทยทุกคน

  สวัสดียามเช้าค่ะคุณยาย

             น้ำเอ๋ยน้ำตา                   จะหลั่งมากี่ครั้งจึงหลั่งหมด

      คนอยู่หลังฟังข่าวเศร้ารันทด      เกินใจอดหลั่งน้ำตาคราได้ยิน

      หัวอกแม่คงแต่จะร่ำไห้             หัวอกพ่อคงสลายไปเสียสิ้น

      หัวอกสุดที่รักจักเลือดริน           ทุกที่ถิ่นพร่างพร่าน้ำตาเอย

 

ขอบคุณคุณยายที่มาร่วมสดุดีเขาค่ะ

                      

สวัสดีค่ะคุณทัศนีย์  ขอบคุณที่แวะมาร่วมสดุดีผู้กล้าค่ะ

          แผ่นเอ๋ยแผ่นดิน                       เมื่อทั่วถิ่นทุกข์เข็ญจำเป็นป้อง

    ทิ้งความสุขทิ้งครอบครัวรั้วเรือนทอง    ทิ้งนวลน้องอยู่ห่างต่างเขตแดน

    ต้องระมัดระวังนั่งผวา                       เดี๋ยวก็คว้าปืนขวับจับไว้แม่น

     หากประมาทพลาดไซร้คือตายแทน     ปกป้องแผ่นแดนดินถิ่นใต้เอย

       

แสนเสียดายชายชาติทหารหาญ

แสนสงสารพ่อแม่ชะแง้หา

วิปโยคโศกเศร้าเคล้าน้ำตา

ขอเถิดหนาอย่าโหดร้ายทำลายกัน

มาเถิดท่านมารักกันฉันพี่น้อง

มาปรองดองร่วมจิตคิดสมานฉันท์

มาก่อรักถักร้อยสร้อยสัมพันธ์

ให้คืนวันอันอันเลวร้ายจงหายไป

 

 

 

              เสียเอ๋ยเสียดาย                           ลูกผู้ชายเก่งกาจชาติทหาร

คอยปกป้องแผ่นดินถิ่นร้าวราน                       ต้องทนทุกข์สะท้านทุกวี่วัน

คอยระวังวังเวงใจในคืนค่ำ                            แม้เดินย่ำแต่ละก้าวยังหนาวสั่น

เพียงหนึ่งเผลอเพียงหนึ่งพลาดอาจพลั้งพลัน     และเมื่อนั้นลูกเมียเสียดายเอย

ขอบคุณภาพจาก http://img174.imageshack.us/img174/6408/lonely742719qd7.jpg

 

 

            ทหารเอ๋ยทหารกล้า      แม้ชีวาสละได้ไม่หวั่นไหว

   เพื่อปกป้องแดนดินถิ่นอำไพ     เพื่อชาติไทยสงบสุขทุกนาที

  ขอวิญาณทหารกล้าจงรับรู้        เราเชิดชูผู้กล้าต่อหน้าที่

 เสียชีวิตเลือดเนื้อเพื่อเป็นพลี      เพื่อศักดิ์ศรีของแผ่นดินถิ่นไทยเอย

 

 

 

  

   

  

     

         ลูกเอ๋ยลูกรัก                สุดจะหักห้ามจิตคิดลืมหลง

การจากไปของลูกสุดจะปลง     พ่อแม่คงอ้างว้างอยู่เดียวดาย

ลูกคือหวังพลังใจของพ่อแม่      แต่ดวงแดมาพลันดับลับเลือนหาย

คุณความดีนี่ยังอยู่มิรู้คลาย        คือความหมายของครูผู้กล้าเอย

 

 

 

           ภูมิเอ๋ยภูมิใจ                    เพื่อชาติไทยคงอยู่แม่สู้ฝืน

  แม้เป็นห่วงหวั่นผวาทุกคราคืน        ก็จำกลืนเก็บอารมณ์ข่มใจตน

  เมื่อข่าวร้ายให้มาว่าลูกจาก            น้ำตาพรากหลั่งมากว่าห่าฝน

  หากเพื่อชาติคงอยู่แม่สู้ทน            เปลี่ยนหมองหม่นมาภูมิใจในลูกเอย

             ที่มา ความภูมิใจของแม่

 

     สักวาทักษิณทิศาภาค            ล้วนมายมากเชื้อชาติศาสนา

ทั้งพุทธคริตส์อิสลามพราหมณา    ช่วยชักพาคุณธรรมนำจิตใจ

เหตุไฉนจึงทำลายหมายมุ่งฆ่า      อีกกี่คราน้ำตาจะหยุดไหล

ฤาธรรมะไม่ซึมซับประทับใจ         ชายแดนใต้จึงเลือดนองพี่น้องเอย

 

 

 

     วิญเอ๋ยวิญญาณ                    คงใคร่ขานถามไถ่เหตุใดหรือ

ความขัดแย้งสูเราเปล่าลงมือ         แล้วไยยื้อไยแย่งกลั่นแกล้งเรา

 เราต่างมีโซ่ห่วงบ่วงความรัก         มีภาระหน่วงหนักเลี้ยงดูเขา

ลูกเมียแม่คงย่ำแย่เกินบรรเทา        เมื่อพบเอาร่างสิ้นวิญญาณเอย

ลอบวางบึ้มชาวบ้านสะบ้าย้อยดับ 9 ศพ

       ที่เอ๋ยที่รัก                         จำหยุดพักแรงใจต่อไฟฝัน

ขอจงหลับสงบเย็นเป็นนิรันดร์       ณ สวรรค์แห่งฟ้าธาตรี

ที่คงค้างทางฝันฉันจะต่อ             จะไม่ท้อแม้เคียงข้างไร้ร่างพี่

จะซื่อตรงต่อรักด้วยภักดี              จะโอบเอื้อเพื่อปฐพีที่พี่รัก

    ที่มา หลับให้สบายที่รัก หัวใจแฟนวีรบุรุษ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท