พฤติกรรมบางอย่างของสัตว์ อาทิ แมลงหวี่ที่เจริญมาจากผลไม้ชนิดใด จะกลับไปวางไข่ยังผลไม้ชนิดนั้น ปลาแซลมอนจะว่ายกลับไปวางไข่ ผสมพันธุ์ ยังลุ่มน้ำซึ่งเป็นถิ่นกำเนิด ผมรู้สึกเอง แม้ไม่ถูกต้องตามตำราว่า  พฤติกรรมบางอย่างของคนก็คล้ายอย่างนี้ 

เมื่อเกือบสองปีที่แล้ว ผมมีโอกาสเล่นดนตรีบนเวทีอีกครั้ง หลังจากเคยเล่นประจำกับเพื่อนครู จนเป็นงานพิเศษอย่างหนึ่ง ในโรงเรียนที่ผมบรรจุ เมื่อกว่า 20 ปีก่อน

หลังจากย้ายโรงเรียน กลับมาอยู่บ้าน ได้แต่คิดถึงบรรยากาศเคยเล่นดนตรี จึงไปซื้อกีตาร์มา 1 ตัว กะจะเล่นประจำทุกวันเหมือนแต่ก่อน เอาเข้าจริง ผมเล่นกีตาร์น้อยมาก แทบพูดได้ว่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ผมไม่ได้เล่นกีตาร์อีกเลย ซื้อกีตาร์มาตั้งโชว์เท่านั้น แต่จนเดี๋ยวนี้ ผมก็ยังรู้สึกว่าอยากจะเล่น มีความสุขที่ได้เล่น 

ฉะนั้น แม้จะนานมากแล้ว แต่การเล่นดนตรีบนเวทีเล็กๆวันนั้น ท่ามกลางคนดูซึ่งเป็นลูกศิษย์ ทำให้ผมชื่นฉ่ำหัวใจขึ้นมาอย่างประหลาด

พี่ที่เล่นด้วยกัน พูดถึงการเล่นดนตรีครั้งนั้นอย่างประทับใจ ซึ่งก็ไม่ต่างอะไรจากผม ทั้งๆที่วันนั้น ค่อนข้างขลุกขลัก มีอุปสรรคมาก จากเครื่องเสียงไม่พร้อม

อย่านึกว่าคงเล่นดนตรีเก่งๆกัน เปล่าเลย งูๆปลาๆทั้งนั้น อาศัยใจรัก ผมหัดเล่นกีตาร์ครั้งแรกด้วยตนเอง หลังเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยใหม่ๆ เพื่อนเขาเล่นเก่ง พอเขาวาง ผมก็จับบ้าง เพลงแรกที่หัดเล่น คือ “ว.ค.รอรัก” ของวินัย พันธุรักษ์ เพราะคอร์ดง่ายและเกี่ยวกับ มศว.

ก่อนจาก เธอรับปากแน่นัก 

ความรัก ฉันจึงไม่ย่อท้อ 

ฉันนี้ ไม่มีเงินเรียนต่อ 

ฉันจึงรอ เธอจบ มศว.มา

พูดถึงเพลงที่เกี่ยวกับ มศว. มีอีกเพลงมักร้องเล่นกันสนุกๆ เป็นเพลงแปลง ทำนองเพลง “เด็กปั๊ม” อันโด่งดัง(สมัยนั้น) 

พี่เรียนอยู่ มศว.  

ถึงรูปพี่ไม่หล่อ  

แต่คอทองแดง 

รักพี่เถิดนะ...

เพลงต่อมาที่หัดเล่น คือ “ชาวนาอาลัย” ของคนด่านเกวียน เพราะชอบเนื้อหา

ลูกเมียพี่น้อง ซึ่งเป็นชาวนา 

ทุกคนต่างหลั่งน้ำตา คลาท้องทุ่ง 

ผืนนาย่อยยับ ขาดคนเฝ้าคอยปรับปรุง 

เพื่อนบ้านมามุง เพื่อไว้อาลัย

ครั้งบรรจุใหม่ เพลงเอกหรือเพลงประจำตัวของผม คือเพลง “ข้างถนน” ของคาราวาน ชอบเนื้อหาเอามากๆ เพราะสะท้อนสภาพสังคมบ้านเราได้อย่างถึงแก่น ในใจผมแล้ว นับวันเพลงนี้ยิ่งทันสมัย ก็ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจน นับวันยิ่งห่างมากขึ้น มิใช่หรือ?

อกเขาอกเรานั่นหรือ คือกัน 

ชีวิตอยู่ใต้สวรรค์ คนรวย 

มีรถถนนตึกราม มากมาย 

สิ่งของสิ่งกินสิ่งขาย มากมี 

ซวยตรงเงินจะซื้อ ไม่มี 

จนต้องทนเก็บก้นบุหรี่ ก็ยังเคย

ส่วนมากผมชอบเนื้อหาสาระของเพลง จึงมีน้อยมากที่ผมจะชอบเพลงสมัยใหม่ มิได้รังเกียจรังงอนอะไร แถมพยายามฟัง พยายามเข้าใจด้วยซ้ำ เพราะเราเป็นครู น่าจะคุยเรื่องเดียวกันกับเด็กๆได้ อย่างไรก็ตาม แม้พยายาม ก็ยังฟังไม่ค่อยจะรู้เรื่องอยู่ดี

การเล่นดนตรีวันนั้น มีผมกับพี่อีก 2 คน พี่คนหนึ่งเล่นกีตาร์ พี่อีกคนร้อง เล่นอยู่ 4-5 เพลง ล้วนเป็นเพลงที่ครูชื่นชอบทั้งหมด เพลงหนึ่งคือ “ของขวัญ” ของแฮมเมอร์

ฉันไม่ใช่คนเก่ง 

ฉันไม่ใช่คนกล้า 

ฉันไม่ใช่ศาสดา 

แต่ปรารถนาความยุติธรรม

อีกเพลงเป็นเพลง“ลูกแม่”ของครูซัน ครั้งแรกที่ได้ฟังเพลงนี้ ผมรู้สึกชอบทันที เมื่อได้ฟังซ้ำๆยิ่งชอบ จึงอยากให้ลูกศิษย์ฟัง และชอบเพลงอย่างนี้บ้าง จะได้ระลึกถึงพระคุณของแม่ ทำแต่ความดี ที่สำคัญจะได้คิดถึงแม่มากๆเหมือนครู

กว่าจะคลอด กว่าจะคลาน กว่าจะผ่าน มาคิดดู 

ที่ฉันมี เลือดนักสู้ เพราะฉันเคยอยู่ ในท้องชาวนา 

ฉันเกิดมา จากความรัก ฉันโตมา จากน้ำใจ 

รักของแม่ แสนสดใส คือความยิ่งใหญ่ สู่ผองชน 

ยามฉันเจ็บ แม่เจ็บกว่าฉัน แม่บากบั่น แม่ทุกข์แม่ทน 

ยามมีไข้ แม่ไถ่ถอน ก่อนจะนอน แม่สอนสวดมนต์ 

ฉันจึงมี ความรักให้คนทุกคน ฉันจึงมี น้ำใจให้คนทุกคน 

แม่ห่วงลูก อยู่ทุกแห่งหน แม่อ่อนโยน ดับความดื้อดึง 

พระคุณแม่ มากเกินคณานับ ลูกขอกราบ ด้วยความซาบซึ้ง 

รักของแม่ ยังติดตรึง เป็นคนดีที่หนึ่ง ในดวงแด 

ลูกจะทน บนทางชีวิต ไม่ทำผิด ไม่อ่อนแอ 

ทุกข์ปานใด ลูกจะไม่ยอมแพ้ จะเป็นคนดีของแม่ ตลอดไป

ระหว่างที่เตรียมเครื่องเสียง ไมโครโฟน และกีตาร์บนเวที นักเรียนค่อยทยอยมาจนล้นหลาม คงสงสัยว่า ครูพวกนี้จะทำอะไรกัน ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นเล่นดนตรี เล่นกีตาร์เป็นด้วยหรือ ผมกับพี่ๆกระหยิ่มยิ้มย่องกันแล้ว เมื่อเห็นนักเรียนสนใจ

แต่พอเล่นไปๆ นักเรียนเริ่มชิน เริ่มรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ประกอบกับเครื่องเสียงไม่ดัง จึงค่อยหนีหาย ทีละคนสองคน จนเหลือไม่กี่คน ซึ่งอาจเกรงใจ หรือเข้าใจความรู้สึกครูยามนี้

พูดเรื่องนี้กับพี่ที่เล่นดนตรีด้วยกันวันนั้นเมื่อใด..ก็ฮาทุกที แต่เห็นเหมือนกันว่า ประทับใจและชื่นฉ่ำหัวใจอย่างประหลาด สัญญากันว่าโอกาสดีๆ ได้เครื่องเสียงครบๆ เราจะลองอีกครั้ง

ขอบคุณ : youtube.com และเว็บไซต์บ้านครูซัน)