ขายของ เลี้ยงลูก และสอนนักเรียน ฝึกสติได้ดี

เชื่อมานานแล้ว ว่าการขายของ และการเลี้ยงลูก ต้องอาศัยความสุขุมเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง ใจร้อน วู่วาม ทำไม่ได้ ผมหมายถึง ทำไม่ได้ดี

เมื่อกว่าสิบปีมาแล้ว ครอบครัวผมหารายได้พิเศษเพิ่มเติม ด้วยการขายเสื้อผ้า ส่วนใหญ่เป็นเสื้อผ้าสตรีครับ เพราะขายดีกว่า ตลาดที่ขาย คือ ไนท์บาร์ซ่าของพิษณุโลก ไนท์หรือตลาดริมน้ำ เป็นตลาดซึ่งเปิดขายในเวลากลางคืน ตั้งแต่เย็นไปจนถึงสามสี่ทุ่ม ดังนั้น หลังโรงเรียนเลิก ผมจึงต้องรีบไปตลาด เพื่อจัดเสื้อผ้าบนแผงให้เรียบร้อย น่าดู ชวนซื้อ จากนั้น จะรอลูกค้า ซึ่งค่อยทยอยมาจนหนาตาในช่วงค่ำ

เกือบทุกคืนวันศุกร์ หลังจากเลิกขายของ ผมต้องเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อหาซื้อเสื้อผ้าแบบใหม่ๆมาขาย แหล่งซื้อประจำ ได้แก่ ตลาดนัดสวนจตุจักร ผมใช้เวลาเลือกซื้อในช่วงเช้าวันเสาร์ พอสายก็เดินทางกลับ ถึงพิษณุโลกเย็น ทันเวลาที่ต้องขายอีกครั้งพอดี

ผมทำอยู่อย่างนี้ ร่วม 3 ปี ระยะเวลาที่ขายของนี้เอง ทำให้ได้เรียนรู้ว่า การเป็นพ่อค้า แม่ค้า ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ การเจรจาขาย การต่อรอง เป็นศิลปะ คนขายต้องใจเย็นที่สุด ต้องอธิบาย พูดมากก็ไม่ดี ลูกค้ารำคาญ พูดน้อยเกิน ลูกค้าก็หนีหมด ลูกค้าจำพวกหนึ่งอันตรายมาก เพราะจะต่อรองชนิดชวนโมโหเลยทีเดียว ประเภทอยากได้ อยากซื้อ แต่ต้องถูกกว่านี้ ถูกที่สุดอะไรประมาณนั้น แม้บอกไม่ลดให้อีกแล้ว ก็ยังไม่ยอมไป อยู่ตื๊อจะขอลดท่าเดียว คนขายหลุดแสดงอาการไม่ดีออกไปเมื่อใด เมื่อนั้นการขายได้ ก็แทบจะเป็นศูนย์ บางทีอาจเสียลูกค้า ไม่มีโอกาสขายให้เขาอีกต่อไปเลย

ผมและภรรยาต่างเป็นข้าราชการ แต่ขายเสื้อผ้าเพื่อหารายได้เสริม เพราะคิดว่าลูกเล็กๆทั้งสองกำลังเติบโต เริ่มเข้าเรียน ค่าใช้จ่ายต่างๆมากขึ้น ประกอบกับช่วงนั้นลูกๆป่วยกันบ่อย ต้องเข้าพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลเป็นประจำทุกเดือน รายจ่ายจึงเป็นทวีคูณ

ผมมีลูกตั้งแต่อายุยังไม่มาก เรียนจบ ทำงาน แล้วก็แต่งงานเลย ฉะนั้น จึงรู้น้อยมากเกี่ยวกับการเลี้ยงดูบุตร อารมณ์ค่อนข้างวู่วาม ประกอบกับเด็กๆ ไม่ว่าจะเด็กที่ไหน มักงอแง โยเย เอาแต่ใจ ไม่ค่อยเชื่อฟังอะไรง่ายๆอยู่แล้ว ตามประสาเด็ก ผมเคยตีลูก โดยใช้ฝ่ามือฟาดก้นลูกเต็มแรงเป็นการลงโทษ เจ้าตัวน้อยของผมสะดุ้งร้อง สะอึกสะอื้น ทำไปแล้วก็เฝ้าแต่เสียใจ แอบน้ำตาไหล ผมเรียนรู้ว่า ต้องใจเย็นมากๆ ต้องมีสติ มีสมาธิ ลูกยังเล็กนัก ไม่รู้อะไร แล้วจะเกิดประโยชน์อันใด โง่สิ้นดี หวนนึกย้อนถึงวันเก่าๆ หากเป็นวันนี้ คงไม่เกิด อย่างที่เคยเกิด

ไม่ว่าจะเป็นการขายของ หรือเลี้ยงลูก จึงต้องตั้งสติให้ดีๆ อย่าให้ความโกรธ โมโห หรือหงุดหงิด เข้ามาครอบงำได้ ต้องรู้ตัวเร็วๆ มิเช่นนั้น อาจผิดพลาด ล้มเหลว ขายของไม่ได้ ต้องเสียใจ เพราะไม่สามารถย้อนการกระทำแย่ๆของตัวเองได้เลย การขายของ การเลี้ยงลูก จึงฝึกสติได้เป็นอย่างดี

แปลกจริงๆ ผมเป็นครูสอนนักเรียนมากว่า 20 ปี ไม่เคยคิดอย่างนี้มาก่อน เมื่อเช้านี้เอง ผมยืนฟังเพื่อนครูคนหนึ่งอบรมนักเรียนที่หน้าเสาธง เพราะเป็นเวรประจำวันนี้ด้วย แกพูดกับนักเรียนทั้งโรง ด้วยภาษาชัดถ้อยชัดคำ น้ำเสียงรื่นหู น่าฟัง แต่ฉับพลันนั้น แกหยุดหันไปตวาดนักเรียนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งทำอะไรผิดสักอย่าง น้ำเสียงฉุนเฉียวขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทำให้ผมต้องเงี่ยหูฟังแกเป็นพิเศษ ชั่วแป๊บเดียวน้ำเสียงก็คืนสู่ปกติ สามารถกลับไปคุยต่อเรื่องเดิม ซึ่งกำลังอบรมนักเรียนอยู่ได้

ผมแว่บ!ในใจเลย นอกจากขายของกับเลี้ยงลูกแล้ว การสอนนักเรียนก็เป็นอีกอย่าง ที่ฝึกสติได้เป็นอย่างดี

เขียนใน GotoKnow โดย ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
ใน ครูธนิตย์

คำสำคัญ (Tags): #ขายของ#สติ#สอนนักเรียน#เลี้ยงลูก#ธนิตย์ สุวรรณเจริญ

หมายเลขบันทึก: 279873เขียนเมื่อ 24 กรกฎาคม 2009 22:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (31)

kpam boon

เขียนเมื่อ 24 กรกฎาคม 2009 22:09 น. ()

ใช่ค่ะ คุณครูธนิตย์ โดยเฉพาะการสอนนักเรียน
พยายามนึกภาพคุณครูตอนดุค่ะ แต่นึกไม่ออก
ขอบคุณแง่คิดที่ดีที่มีให้แป๋มตลอดมาและคิดเองว่า
คงจะตลอดไปด้วยนะคะ...ขอบคุณค่ะ...หลานๆน่ารักจัง..

วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

เขียนเมื่อ 24 กรกฎาคม 2009 22:14 น. ()

สวัสดีครับอาจารย์ ไนท์บาร์ซ่า พิษณูโลกเคยแวะหาอาหารอิสลาม คึกคักมากครับ

ส่วนประเด็นเลี้ยงลูกผมก็มีประสบการณ์พอควรด้วยตำแหน่งคนงาน รพ.ที่แม่บ้านไม่ได้ประกอบอาชีพอำไร แต่ก็ผลักดันให้ลูกๆพ้นพงหนามมาได้ด้วยการศึกษาขั้นปริญญาของลูกสี่คน ที่สำเร็จไม่ใช่เพราะผมเป็นเพราะลูกๆเขาเองครับ

noktalay

เขียนเมื่อ 24 กรกฎาคม 2009 23:52 น. ()

สวัสดีค่ะ อาจารย์ธนิตย์

ขอชื่นชมในความขยันของอาจารย์มากเลย เลี้ยงลูก ขายของ สอนหนังสือทำไปพร้อมกัน
อาจารย์มีความมุ่งมั่นในสิ่งที่ทำ อาจารย์เลยประสบความสำเร็จ
ร่วมเป็นกำลังใจในการฝึกสติค่ะ

Kukiat KM

เขียนเมื่อ 25 กรกฎาคม 2009 00:37 น. ()

สมาธิคือการทำงานอย่างเห็นความเป็นปกติ เเละปัจจุบันขณะครับ

Kukiat KM

เขียนเมื่อ 25 กรกฎาคม 2009 00:38 น. ()

ชื่นชมอาจารย์ครับ

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 25 กรกฎาคม 2009 08:46 น. ()

สวัสดีค่ะ

พี่คิมเคยขายกาแฟค่ะ เปิดร้านกาแฟที่หน้าโครงการหมู่บ้าน
ติดกับการไฟฟ้าอำเภอวังทอง
ขายดีมากค่ะ ตอนนั้นกาแฟสดยังไม่แพร่หลาย
และได้มิตรภาพ รู้จักกับลูกค้าล้วนแล้วแต่เป็นคนมีความรู้ มีหน้าที่การงานดี จึงได้แลกเปลี่ยนไปด้วย
เคยไปที่ตลาดไนท์ฯ เหมือนกันค่ะ ไม่ได้ซื้ออะไร ไปเดินเล่นค่ะ ตอนเด็ก ๆเคยอยู่แถวนั้น บ้านของบรรพบุรุษค่ะ
ลูกชายลูกสาวน่ารักนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

krutoiting

เขียนเมื่อ 25 กรกฎาคม 2009 09:15 น. ()

อ่านด้วยความรู้สึกยินดีค่ะ
ก่อนอื่นขออนุญาตแนะนำของดีราคาถูกต้องไปโบ้เบ้ตอนตี 4ค่ะ
เสื้อผ้าจำนวนมากที่วางขายตลาดจตุจักร และพารุรัด ประตูน้ำ
มาจากโบ้เบ้ตี 4 นะคะ
อ.นั่งรถมา กะให้ถึงกรุงเทพประมาณ ตี 3
แล้วมาโบเบ้สะพานขาวนะคะ เขาขายประมาณ 2 ชั่วโมงก็เลิกขายค่ะ
พอตี 5 ก็ไปจตุจักรต่อได้เลยค่ะ
สมัยที่ลูกยังเล็กมากๆประมาณ 6 -7ขวบ ครูต้อยเคยตีลูกค่ะ
เพราะมีคนข้างบ้านเอาขนมมาให้ลูก
ขณะที่เขากำลังเล่นง่วนอยู่คนเดียว แต่ลูกไม่รับ
และตอบผู้ใหญ่คนนั้นไปว่า ไม่เอาค่ะ หนูไม่ใช่ขอทานนะคะ
ผู้ใหญ่มาบอกครูต้อยๆเห็นว่าลูกทำไม่ถูกจึงตีเสียแรงมากจนลูกกลัว
แล้วก็มาเสียใจ ที่ใจร้อนด่วนตัดสินใจในความคิดของลูก
ซึ่งเป็นสิ่งไม่ดีเลย
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ต่อไปค่ะ
ฝึกหัดให้ลูกเห็นและรูจักค้าขาย
ต่อไปลูกจะมีภูมิต้านทาน และมีทุนชีวิตที่เข้มแข็งค่ะ

pa_daeng

เขียนเมื่อ 25 กรกฎาคม 2009 10:48 น. ()

สวัสดีค่ะ อ.ธนิตย์
ป้าแดงอยากขายเสื้อผ้าตามตลาดนัดมากแต่เวลาไม่ค่อยอำนวย อยากขายของตามตลาดนัดค่ะ คิดว่าสนุกดี แต่ต้องมีปัญหาเหมือนที่อาจารย์บอกแน่ๆๆลูกค้าชวนโมโห อิอิอิ
ส่วนเรื่องลูก ป้าแดงไม่มีประสบการณ์ค่ะ แต่ตอนนี้อยู่กับพ่อ พ่อก็เหมือนเด็กค่ะ แต่ดื้อกว่าเด็กมากค่ะ เพราะฉะนั้นต้องอดทน
ตั้งสติให้ดีทุกเรื่องนะคะ เพราะหากเผลอกระทำลงไปแล้ว เก็บคืนไม่ได้ ก็จะทำให้เสียใจค่ะ
ชอบบันทึกนี้ค่ะ

ไม่บอก.....

เขียนเมื่อ 25 กรกฎาคม 2009 18:00 น. ()

สวัสดีค่ะ อาจารย์สุดหล่อ...

ขอชื่นชมอาจารย์นะค่ะ

อาจารย์เป็นตัวอย่างที่ดีมากๆค่ะ

ได้เข้ามาอ่านเรื่องของอาจารย์แล้วคิดอะไรได้หลายๆอย่างเลย

อยากชื่นชนอาจารย์มากโดยเฉพาะเรื่องการสอนนักเรียน อาจารย์สอนได้ดีมากๆ สอบอย่างตั้งใจ ในบ้างเรื่องบ้างหัวข้อที่นักเรียนไม่เข้าใจ อาจารย์ก็พยายามเน้นสอนให้เข้าใจจนได้..และอยากจะชมอีกหลายๆเรื่องนะค่ะ แต่!วันนี้ไม่ขยันพิมพ์แล้วค่ะ(ฮา) เดี๋ยววันหลังเข้ามาเยี่ยมชมใหม่ล่ะกันนะค่ะ

ธนิตย์ สุวรรณเจริญ