คนทั่วไปมักมองว่าการทำงานเป็นเรื่องที่เบื่อหน่ายและเหนื่อย  คงจะดีไม่น้อยถ้าหากว่าเราสามารถทำงานและมีความร้ักกับงานนั้น  ถ้าหากว่าเราทำได้เช่นนั้น บางทีเราก็ไม่ได้มองว่าเราทำงานอยู่  แต่กำลังดูแลและให้เวลากับความรักเราอยู่ 

อย่างเช่น ตอนนี้เราคิดเรื่องหัวข้อที่นักศึกษาคิดว่าน่าสนใจที่จะทำโครงการพัฒนาซอฟต์แวร์  ตอนที่คุยกับนักศึกษาไป และคิดไป ก็ไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องของงาน  แต่มองว่าเป็นการคุยกับนักศึกษาเพื่อจะทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งที่เขาคิดมากขึ้น เพื่อจะช่วยกระตุ้นให้เขาสามารถคิดสิ่งที่น่าสนใจให้มากขึ้น เราไม่ได้มองว่าเป็นการทำงาน  อาจเป็นเพราะเรารักที่จะช่วยทำให้คนได้มีโอกาสมากขึ้นในการพัฒนาศักยภาพของตนเองและมีความสามารถมากขึ้น  ความรักเช่นนี้มาจากจิตใจที่คิดที่จะให้  ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่พึงมีมากกว่าความรู้สึกคาดหวังว่าจะได้รับอะไรจากคนอื่น