<h3 style="background: white"> ภรรยา “ข้าร้อนใจจะแย่อยู่แล้ว ท่านยังจะมาผ่าฟืนอีก ถ้ามีเวลาว่างก็น่าจะเข้าไปดูลูกบ้าง” </h3><h3 style="background: white"> “อ้าว มีกึม (ลูกสาวของเค้า) เป็นอะไร” </h3><h3 style="background: white"> ภรรยา“วันๆ ข้าเห็นลูกเอาแต่นั่งฝนหมึกอยู่ในห้อง” </h3><h3 style="background: white"> “งั้นเจ้าช่วยไปบอกลูกให้มาพบข้าหน่อย” </h3><h3 style="background: white"> ครู่ต่อมามีกึมออกมาหา “ท่านพ่อเรียกข้าหรือคะ” </h3><h3 style="background: white"> “เจ้าจงช่วยงานพ่อหน่อย” </h3><h3 style="background: white"> ภรรยา “ช่วยงาน อยู่ดีๆ จะให้ลูกทำงานอะไร” </h3><h3 style="background: white"> “ช่วยเอาข้าวสารไปให้ครอบครัวของคนงานที่เดินทางไปค้าขายที่ฮันยาง ผู้นำของครอบครัวจากบ้านไปซะนานคนที่อยู่ข้างหลังคงจะลำบากไม่น้อยจงไปช่วยให้กำลังใจถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ รู้มั้ย” </h3><h3 style="background: white"> ภรรยา“ทำไมต้องให้มีกึมไปทำงานพวกนี้ให้พวกหัวหน้างานไปทำสิ” </h3><h3 style="background: white"> “อย่าพูดมากได้มั้ย ตั้งแต่ไหนแต่ไร ข้าถือว่าคนงานเป็นเหมือนเจ้านายข้าคนหนึ่งเพราะพวกเขาช่วยข้าค้าขาย เพราะฉะนั้นเจ้าต้องถือว่าพวกเขาเป็นเหมือนนายด้วยเช่นกัน” </h3><h3 style="background: white"> “ข้าทราบแล้วค่ะ” มีกึมรับทราบ </h3><h3 style="background: white"> “วันเวลานั้นคือยาวิเศษ ถ้าต้องการรักษาบาดแผลในดวงใจของเจ้านอกจากวันเวลาแล้วก็จะไม่มียาอื่นอีก อย่าเศร้าใจเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง พยายามหางานทำ เข้าใจที่พ่อพูดมั้ย” </h3><h2 style="background: white"> สำนวนนี้แสดงให้เห็น </h2><h2 style="background: white">คุณธรรม </h2><h2 style="background: white">ความรักที่มีต่อลูกน้อง ต่อลูกของตนเอง </h2><h2 style="background: white">ข้อคิด</h2><h2 style="background: white">สำหรับผู้บริหารที่ดี ควรใส่ใจลูกน้อง คิดถึงใจเค้า ใจเรา </h2><h2 style="background: white">ให้ความรัก เข้าใจผู้ใต้บังคับบัญชา หน่วยงานเจริญได้ บุคคลเหล่านี้ก็มีส่วนที่ช่วยเหลือสนับสนุน เค้าทำงานไม่ใช่เพียงแต่ทำตามหน้าที่ เค้าทุ่มเท แรงกาย แรงใจ เสียสละ เพื่อหน่วยงานมีอยู่มากมาย </h2><h2 style="background: white">ความทุกข์จากความรัก หลายคนเคยประสบการณ์ วันเวลา ช่วยเหลือได้ครับ </h2><h2 style="background: white"> ให้เห็นความทุกข์ แต่อย่าเอามาเป็นทุกข์ (เคยได้ยินมา) เป็นสำนวนที่ดีครับ</h2><p style="background: white"> </p><h2 style="background: white"> ปาร์กดานุง </h2><h2 style="background: white"> ปาร์กจูมุง </h2><h2 style="background: white">สำนวนตอนนี้ เป็นตอนที่ ปาร์กจูมุง หัวหน้ากลุ่มซงซางเขียนจดหมายถึง ลูกสาว ปาร์กดานุง ที่เดินทางไปค้าขายข้างนอก </h2><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“พ่อรู้สึกเป็นห่วงมากที่สั่งให้เจ้าไปกับขบวนในช่วงฤดูหนาว แต่การที่จะเป็นพ่อค้าที่ยิ่งใหญ่จะต้องผ่านการทดสอบ ซึ่งพ่อเชื่อว่าเจ้าจะต้องทนได้ นับตั้งแต่อายุ 16 ตอนที่ได้เป็นคนงานในร้านผ้าไหมจวบจนเป็นนายห้างใหญ่ ในปัจจุบันพ่อไม่เคยไว้ใจใครเลย พ่อเคยบอกเจ้าแล้วเราต้องซ่อนมีดและงูพิษไว้ในใจเสมอ เพราะเหตุนี้ พ่อจึงมีวันนี้ได้ เพื่อความอยู่รอดของตัวเองคนรอบด้านของเราคือศัตรูทั้งสิ้น พ่อไม่รู้หรอกว่าเจ้าจะเข้าใจรึเปล่า ว่าชีวิตของพ่อต้องเสี่ยงต่อความตายอยู่ตลอดเวลา แม้เจ้าจะไม่ยอมรับหาว่าเส้นทางการเป็นพ่อค้าของพ่อมันผิด แต่พ่อก็อยากให้จำเอาไว้ ทั่วทั้งแผ่นดินนี้ พ่อไม่เคยไว้ใจใคร นอกจากเจ้าคนเดียวเท่านั้น การที่พ่อห้ามเจ้ายุ่งเกี่ยวกับเรื่องการค้าก่อนชั่วคราว ก็เพราะอยากทำให้เจ้าอดทนและเข้มแข็งขึ้น” </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><h3 style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> สำนวนที่ได้นำเสนอมานี้ แสดงลักษณะส่วนบุคคล จะดี จะชั่ว ก็เป็นทางเลือกหรือ แนวทางของฮุนต๊อกจูและปาร์กจูมุง </h3><p style="background: white"> </p><p> </p>
เมื่อชีวิตผิดหวังอย่านั่งท้อ จงคิดต่อสู้เถิดจักเกิดผล
ผิดเป็นครูรู้แท้จักแก่ตน เกิดเป็นคนต้องต่อสู้จึงอยู่ดี
แม้ชีวิตไร้สาระขณะนี้ ยังไม่สายเกินที่จะแก้ไข
แม้เวลาเหลือน้อยลงเพียงใด จงภูมิใจเมื่อเราได้ทำดี
ชอบบทความนี้ และชอบบทความให้ข้อคิดเพิ่มอีกทั้ง 2 ท่าน ที่ท่านทนัน ภิวงษ์งาม ให้สติเกี่ยวกับการใช้เวลา ทุกคนในโลกมีความเป็นธรรมที่สุดก็คือเรื่องของเวลา คือได้เวลาเท่ากัน 24 ชั่วโมง แต่เวลานั้นที่ได้ ต่างใช้เวลาไม่เท่ากัน บางคนก้ได้สาระ บางคนก็ไม่ได้สาระ แต่อย่างไรก็ตามถึงแม้บางคนใช้เวลาไปในทางที่ไร้สาระ แต่สาระนั้น ก็คือยังได้มีโอกาศ ได้ทำความดีอยู่บ้าง ถ้าผิดหวัง ให้หาอย่างอื่นมาทำเพื่อแก้ไข ไม่ปล่อยเวลาให้จมอยู่กับอดีต หรือความเลวร้ายที่กำลังประสบอยู่ ให้ลืมๆ
และของบทคควมท่าน Aviroot.sก็ให้กำลังใจคนที่กำลังท้อแท้ บางครั้งพบกับความผิดหวัง ก็จงให้โอกาศตนอีกครั้ง ถือว่าผิดเป็นครู อย่ามัวมานั่งฟูมฟาย และอย่ากลับไปทำซำอีก แม้เวลาจะเหลือน้อย แต่เวลาที่เหลือน้อยนี่ อาจทำให้มีคุณค่าได้
ชอบมากเลย เขามาเยี่ยมอ่าน เพราะเป็นชอบปรัชญาชีวิตไว้เตือนสติตนเอง