ขี่รถเครื่องเก่า ๆ ถือกล้อง Nikon D60 ใหม่ ๆ กับการก้าวย่างไป..บนยอดดอยอินทนนท์ (3) ... ดอยอ่างกาหลวง (ต่อ)


จำได้นะครับ เรากำลังเดินอยู่ที่ "ดอยอ่างกาหลวง" ผ่านมาแล้วถึง ด่านที่ 7 อิงอาศัย

(ขี่รถเครื่องเก่า ๆ ถือกล้อง Nikon D60 ใหม่ ๆ กับการก้าวย่างไป..บนยอดดอยอินทนนท์ (2) ... ดอยอ่างกาหลวง)

 

 

 

เรามาเดินกันต่อ ...

 

 

ระหว่างทาง ผมเห็น เห็ด 1 เห็ด ขึ้นอยู่บนขอนไม้ท่ามกลางเฟิร์น เรียกว่าภาพซ้ำซ้อน ยังพอเรียกได้เลยครับ โผล่มาได้ยังไง ดอกเดียวเนี่ยนะ คล้ายเพชรในตมหรือเปล่าเนี่ย อิ อิ

 

 

พบป้ายเล่าเรื่อง "อ่างกา" ... "อ่างกา" เป็นแอ่งน้ำธรรมชาติ (พรุน้ำจืด) อยู่สูงที่สุดของประเทศไทย ... (อา จะให้ผมอ่านให้เหรอครับ ม่ายเอาล่ะ อ่านเองให้จบนะครับ อิ อิ)

 

 

ด่านที่ 8 วิหคไพร ... เป็นแหล่งดูนกแหล่งหนึ่งของประเทศไทย นกกินปลีหางเขียว นกกินปลีหางบ่วง ฯลฯ เยอะครับ เวลาเดิน เราจะได้ยินเสียงนกตลอดเส้นทาง ธรรมชาติมาก ๆ

 

 

เส้นทางคลาสสิคที่ยากเกินบรรยายในป่าดึกดำบรรพ์แห่งนี้

 

 

ด่านที่ 9 ภูมิอากาศท้องถิ่น ... อากาศเริ่มชื้นมากขึ้น เฟิร์นเริ่มเกาะลำต้นไม้ถิ่นมากขึ้น ... เลี้ยวขวาไป "ศาลเจ้ากรมเกียรติ" ตรงไป "ด่านที่ 10"

 

 

ผมเลี้ยวขวาไป "ศาลเจ้ากรมเกียรติ" เป็นทางลงดอยครับ สะพานจะชันสักหน่อย

 

 

เดินลงไปเรื่อย ๆ ครับ ...

 

 

บันไดชันนิดหน่อยครับ แต่เส้นทางสวยมาก

 

 

ถึงทางลง ทางเริ่มเสมอเท้า ...

 

 

ถึงแล้วครับ ใช้ระยะทางในการเดิน 150 เมตร ... ขอบอกครับว่า เสียวสันหลังมาก ไม่มีใครเดินด้วยเลย แถมเวลาก็เริ่มเย็นแล้วด้วย บรื้ยยยย

 

 

ศาลนี้สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์แด่ พลอากาศเอก เกียรติ มังคละพฤกษ์ และหัวหน้าอุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์ (นายนิพนธ์ บุญทารมณ์) ผู้ทำคุณประโยชน์ให้แก่กองทัพอากาศ และประเทศชาติ ซึ่งประสบอุบัติเหตุเฮลิคอปเตอร์ตกและถึงแก่อนิจกรรม ณ ที่นี้ หลังจากเสร็จภารกิจสำรวจที่ตั้งศูนย์ควบคุมและรายงานดอยอินทนนท์ เมื่อวันที่ ๒๙ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๑๔

(ข้อสังเกต คือ ใต้ศาลเจ้าจะเป็นเครื่องยนต์ของเฮลิคอปเตอร์ลำที่ตก ย้อนไปดูภาพบน)

 

 

เมื่อมาถึงที่ตั้งของศาลเจ้ากรมเกียรติแล้ว ก็ต้องเดินย้อนกลับไปทางเดิม เพราะไม่มีทางไปอีก

 

 

ต้องรีบเดินหน่อย ไม่ใช่ เพราะมันกำลังจะมืด แต่เพราะว่าหลังมันรู้สึกเย็นวาบ ๆ ครับ รีบไปกันเหอะ

 

 

ระหว่างทางก็เจอภาพใบไม้แก่ ๆ ร่วงอยู่บนสะพานทางเดิน พร้อมมีแสงอาทิตย์ฉายออกมาแสงเงา

 

 

ย้อนกลับมาเส้นทางเดิม ด่านที่ 10 ต้นกำเนิดน้ำ ...

 

 

นี่ไงครับ ต้นกำเนิดน้ำ จริง ๆ มันจะเป็นลักษณะตาน้ำที่ผุดออกมาจากพื้นดิน ซึ่งพื้นดินที่เป็นป่าพรุน้ำจืด มันเป็นการทับถมของใบไม้ในอ่างกะทะบนยอดดอย จะมีน้ำซับตลอดปี ไหลเป็นลำธาร แล้วไปรวมกับแม่น้ำแม่แจ่มที่อำเภอแม่แจ่ม แต่ตาน้ำเล็ก ๆ แบบนี้แหละครับ ช่วยกันรักษาไว้นะครับ

 

 

ลำธารเล็ก ๆ ... แต่ประโยชน์มหาศาล หรือจะเป็นลำธารใหญ่ แต่ไร้ประโยชน์ดีล่ะ

 

 

เฟิร์นที่เกาะอยู่ มีแสงสาดส่อง และเป็นเฟิร์นที่พร้อมจะผลัดใบใหม่ ปลายชี้ลง

 

 

ก้าวเดินไปเรื่อย ๆ ทุกมุมเดิน มีเสน่ห์เป็นของตัวเอง

 

  

เดินขึ้นบ้าง ...

  

 

เงยหน้ามองฟ้า ก็เห็นแต่ต้นไม้ เฟิร์น มอส ตะไคร่สุดขอบฟ้า ...

  

 

สร้อย ห้อย ระย้า เพราะฉันคือ ป่าของเธอ ...

  

 

ผมชอบแสงที่สาดมามาก มันเหมือนเทพนิยายในฝันของป่าดึกดำบรรพ์ในตำนาน

  

 

ใกล้แสงสุดท้ายเต็มที มอส ตะไคร่ เกาะราวสะพานดั่งเพื่อนรักที่ไม่ยอมแยกจากกัน

  

 

ฉันรักเธอ ... มอสบอกรักสะพานที่แสงสาดส่อง

  

 

ด่านที่ 11 คุณค่านิรันดร ... ป่ามีประโยชน์เอนกอนันต์เหนือที่จะกล่าว เหลือแต่เจ้า มนุษย์ เจ้าจะทำอย่างไรกับฉันล่ะ

 

 

ทางเดินแห่งเทพนิยาย ...

 

 

สะพานไม้ที่ฉันเดินผ่าน ... ต้นไม้ที่เลื้อยหาแสง ... เป้าหมายอยู่ไกล ๆ แต่ไม่เกินที่เราจะเดินให้ถึง

  

 

เฟิร์นยังคงมีอยู่ไม่เลือนหาย ... เป็นเส้นทางสุดท้ายก่อนออกมา

  

 

ผมจะกลับบ้านแล้วครับ หลังจากอิ่มเอิบใจภายในเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติอ่างกา

แถมมีเจ้าเมฆาแอบมาต้อนรับการกลับลงพื้นราบด้วย ... ก้อนเมฆสีขาวก้อนใหญ่ ๆ

 

ขอบคุณกัลยาณมิตรที่แวะเข้ามาเที่ยวชม

ผมหวังเพียง "ความสุข" ที่กำลังจะเกิดขึ้นในใจของแต่ละท่าน

 

บุญรักษา ทุกท่าน ;)

 

ป.ล. บันทึกต่อ ๆ ไปจะเป็นการบันทึกภาพเก็บตกด้วยกล้อง Olympus SP-570UZ ที่ไม่ใช่กล้อง Nikon D60 เหมือน 3 บันทึกที่ผ่านมาครับ ;) ... โปรดรอชมและเปรียบเทียบสีสันดูครับ

 

 

ข้อมูลภาพถ่าย

สถานที่ : อุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่

วันที่บันทึก : 15 ตุลาคม 2552

กล้อง : Nikon D60

ผู้บันทึก : wasawatdeemarn

 

 

บันทึกที่เกี่ยวเนื่อง

 

 

หมายเลขบันทึก: 307141เขียนเมื่อ 20 ตุลาคม 2009 13:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (34)

เย็นฉ่ำกับธรรมชาติจริงๆ เคยไปมาแล้ว  แต่ตามกล้องอาจารย์ประทับใจมากกว่า

สวัสดีค่ะ ไม่เคยไปค่ะ ขอบคุณที่นำเที่ยว แต่อาการเย็นวาบ ๆ ยังนึกไม่ออก

อากาศชื้นมากเลย ไหมคะ มีสีเขียวเต็มไปหมด เรียกว่าอะไรคะ

                 ที่อยู่ตรงไม้เสาทางเดิน

สวยมากครับ เป็นชอบการถ่ายรูปครับ แต่ไม่มีความรู้อาศัยถ่ายตามใจตนเอง ต้องขอคำแนะนำท่านด้วยละครับ ชื่นชมจริงๆๆ

สวัสดีค่ะ พี่อาจารย์ wasawatdeemarn 

โห... ใบไม้แก่ๆ ยังถ่ายภาพได้สุดคลาสสิค..  อิ อิ

ที่บ้านก็มีเฟริ์นค่ะ ขึ้นมาเอง คงมีสปอร์ปลิวมาจากไหนก็ไม่รู้  เพิ่งรู้ว่า ปลายใบเฟริ์นชี้ลงแปลว่าเขากำลังจะผลัดใบใหม่  แต่ว่าเขาโตเร็วมากเลยค่ะ สักพักก็แน่น ต้องถอนทิ้งไปบ้าง..

ถามอีกนิดนึงนะคะ  แล้วต้องคอยแตะเบรค ลงมาตลอดทางไหมคะ  อย่างนี้กินน้ำมันเบรคมากไหมคะ..

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ..  ชอบบันทึกแบบนี้มาก ดูภาพแล้วใกล้เหมือนไปเองอยู่ในบรรยากาศเลยค่ะ  อย่างนี้เรียกว่าฝีมือใช่มั๊ยคะ  อิ อิ    ขอให้พี่อาจารย์มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงตลอดเวลานะคะ..  เดี๋ยวน้องจะได้ตามไปเที่ยวอีกบ่อยๆ ด้วยค่ะ  อิ อิ..

 

พักเหนื่อยแล้วมาเข้าดงดิบต่อ ไปกับท่านเสือใหญ่ไม่กลัวอยู่แล้ว ๕ ๕ ...   

แล้วก็ต้องขำๆ อมยิ้มนิดๆ รู้นะคิดอะไรอยู่ ... ลำธารเล็ก ๆ แต่ประโยชน์มหาศาล หรือจะเป็นลำธารใหญ่ แต่ไร้ประโยชน์ดีล่ะ ...

อ้ะ มีแอบโร .. สร้อย ห้อยระย้า เพราะฉันคือป่าของเธอ ... คนอารมณ์เสือคิดนานไหมคะ ประโยคนี้นะ

มอส เกาะราวสะพานดั่งเพื่อนรักไม่ยอมพรากจากกัน ... Everlasting Friendship?

เห็นภาพแสงสาดส่องป่า นึกถึงหนังเรื่องล่าสุด นางไม้ ? น่าจะใช่นะคะ  ...  ขากลับเห็นพี่หมีตัวใหญ่โตย   ... ขอบคุณค่ะ เสมือนเดินป่าด้วย แต่ไม่เหนื่อยเลย

สวัสดีค่ะครูพี่เสือ

ตามาชมภาพสวยๆบรรยากาศดีๆดูเย็นๆร่มรื่นชุ่มชื้นใจดีจังค่ะ

แสงสวย...หุหุหุ  เกิดอาการอยากขึ้นมา...แต่ตอนนี้เทียนน้อยขอฝึก

ใช้กล้องเล็กๆธรรมดาก่อนนะคะ...โอ้วววววววววววอยากถ่ายได้แบบนี้บ้างจัง

ขอบคุณค่ะ ^_^

คุณคือคนแรกที่ดิฉันเยี่ยม เพราะแรงบันดาลใจในคำคมกับนิยามคำคม และความสนใจในการถ่ายภาพธรรมชาติ ฝีมือมุมกล้องเยี่ยมจริง ๆ สำคัญที่ รักธรรมชาติ

ขอบคุณมากครับ คุณพยาบาล kumfun ที่แวะมาชม ;)

สวัสดีครับ

ช่างเป็นบรรยากาศที่สุดบรรยายจริงๆเลย

อยากมีโอกาสไปซักครั้งครับ

ดูแล้วสบายทั้งกาย และใจครับ

ขอบคุณมากครับ

สำหรับภาพสวยๆอย่างนี้

"อาการเย็นวาบ ๆ" คือ กลัว ผอ สระ อี ครับ อิ อิ ;)

ขอบคุณมากครับ คุณ nana งาน พสว.ศอ.8 ;)

เรียกว่า มอส ครับ คุณ ครู ป.1 ;)

...

ขอบคุณมากครับ

ขอบพระคุณ ท่านอาจารย์ ดร. เมธา สุพงษ์ ครับ ;)

ฝีมือยังไม่ถึงขั้นครับ

น้อง นีนานันท์ ;)

เฟิร์นโตง่ายในอากาศที่เหมาะสม ครับ โดยเฉพาะที่ ๆ ชื้นมาก ๆ

สำหรับเบรคของรถเครื่องเนี่ย ผ้าเบรคก็จะสึกเร็วขึ้นครับ หากเบรคไม่ค่อยอยู่ ก็ต้องเปลี่ยน ให้ร้านเช็คให้

แต่สำหรับส่วนตัวของพี่ ... จะใช้ทั้งเบรคมือ และเท้า ผสมผสานตามความเหมาะสมครับ

ไม่งั้น ไม่อยู่แน่ ๆ ครับ มันค่อนข้างชันมาก

ขอบคุณครับ ;)

อิ อิ ขอบคุณครับ คุณ poo ;)

"... สร้อย ห้อยระย้า เพราะฉันคือป่าของเธอ ..." คิดไม่นานเลย ลำนำมันพาไปเองครับ

ตรงไหน "หมี" คุณ poo ... ไม่เห็นจะมีเลย (เพราะไม่ได้ส่องกระจก) 555

ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณครับ น้องคุณครู เทียนน้อย ;) .. ถ่ายภาพดีไม่ขึ้นอยู่กับขนาดและราคาครับ แต่ขึ้นอยู่กับ "จินตนาการ" และอาการรู้ใจกล้อง

รีบไปฝึกโดยไว :)

ยินดีต้อนรับสู่ชุมชนเสมือนแห่งนี้ครับ คุณ konsiri kon kronsudyod ;)

และยินดีมากกว่านั้น คือ การได้ต้อนรับความคิดเห็นแรกของคุณ konsiri kon kronsudyod นี่แหละ

;)

ยินดีครับ น้อง เทพ ;)...

ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมภาพธรรมะ + ชาติ เช่นนี้ครับ

  • สวัสดีค่ะ
  • ดูจบ เหนื่อยพอดี
  • คือ ลุ้นเวลาเดิน กลัวสะพานหัก/ทะลุค่ะ
  • แต่ธรรมชาติต้องยกนิ้วให้
  • ชอบมากโดยเฉพาะต้นไม้
  • แต่ถ้าหลงป่า คงน่ากลัวเหมือนกันนะค่ะ

ขอบคุณมากครับ คุณ น้ำผึ้งสีชมพู ;)

สะพานเป็นไม้สักครับ โอกาสหัก / ทะลุ นี่ยังน้อยกว่า ลื่น ครับ เพราะอากาศชุ่มชื้นตลอดปี มาเที่ยวหน้าไหนก็ได้เหมือนกันเลยครับ

แต่ถ้าหลงล่ะก้อ ... อาจจะไม่ได้ออกมาอีกครับ เพราะมันคือ แอ่งกะทะที่มีน้ำขัง บนแอ่งกะทะก็เป็นใบไม้ที่ทับถมกันมากนับล้าน ๆ ปี ตกไป หายวับ เลยครับ

;) เหนื่อยแล้วสุขใจไหมครับ

สวัสดี ครับ อาจารย์ wasawat

เป็นเสน่ห์ ...อีกมุมหนึ่ง ของอาจารย์

หลงไหล...กับเสน่ห์แบบนี้ เช่น กัน ครับ

แต่ ...ฝีมือยังไม่ได้ มาตรฐาน คงต้องหัดบ่อย ๆ

ชอบภาพนี้ ครับ

ละเอียด..ดีแท้

ขอบพระคุณ ครับ

อูยยย คุณ แสงแห่งความดี ;) ผมยังฝีมือไม่ถึงขั้นหรอกครับ

ตามองเห็นอะไร ก็ถ่ายไปเลยครับ ก็มาลองกล้องด้วย ยิ่งไม่ต้องคิดมาก

ขอบคุณมากครับ ;)

เฮ้อ คุยกับคนโร.. ไม่เท่าไหร่ แถมโบ.. อีกตะหาก เหนื่อยๆ

ต้องมาอธิบายกันอีกรอบ ... หมายถึงเมฆรูปหมีที่ยืนส่งอ.ไงคะ

ว่าแต่ท่านเสือใหญ่ เห็นเมฆเป็นรูปอะไรรึ จึงคิดว่าตัวเองเป็นหมี ๕ ๕

และแล้วก็เริ่มมองเห็นภาพคนลึกลับ ... จะรอชมภาพอีกกล้องเจ้า

อิ่มอาหารเย็น ว่าแต่อ.เสือหมี คงอิ่มอกอิ่มใจกับคำชมแล้วมั้ง .. อิ อิ

 

ตาม คุณ poo  มาดู หมี   จริงด้วยตัวสีขาวฟูๆ ตัวใหญ่ซะด้วย.. 

แล้วก็มาเดินป่า ให้ตัวเย็นๆ อีกรอบ  แบบสบายใจ ดีจังเลยค่ะ..

 

"หมี" นี่มันเมฆหรือครับ คุณ poo ;)

พิโถ พิถัง กาละมังก้นรั่ว ... ไม่ทราบจริง ๆ น่ะเนี่ย อิ อิ

สงสัยจะจินตนาการไม่ถึงครับ

กลายเป็น "อ.เสือหมี" ไปแล้ว เดี๋ยวพี่ชิว เอาไปใส่พจนานุกวนอีก จ๊าก

ไม่เอาอ่ะ เยอะแล้ว ((

ขอบคุณคร้าบ น้อง นีนานันท์ ที่แวะมาอีกรอบ ;)

สวัสดีค่ะ

รูปสวยทุกรูปเลย ได้บรรยากาศของป่าที่ดอยอินทนนท์จริงๆเลยนะคะ เคยไปมา แต่นานแล้ว ไปปฎิบัติธรรมค่ะ เงียบๆ สงบๆดีมาก

ภาพบรรยากาศเขียวๆ เย็น ทำให้ดูสบายตา สบายใจดีนะครับ พรุ่งนี้ผมจะเดินทางไปเชียงรายครับ จะถ่ายภาพเมฆบนเครื่องบินมาให้ชมนะครับ

วันนี้ต้องหาเวลาไปสะสางงานหลายชิ้น เที่ยวอีสานนานจนงานไม่เสร็จครับผม

ขอบคุณมากครับ พี่ศศินันท์ Sasinand ;) ... เงียบ สงบ และเข้าถึงธรรม ครับ

เป็นบรรยากาศปลายฝนต้นหนาวที่นาน ๆ ผมจะได้มีโอกาสสัมผัสเช่นกันครับ เพราะส่วนใหญ่มักจะไปตอนหนาวเลย ;)

รอชมภาพเมฆาครับ

เป็นวันแรกที่มีโอกาสได้เข้ามาเยี่ยมชม ชอบมากเลยค่ะ ธรรมชาติแบบนี้ แต่ไมม่มีโอกาสได้ปเลย ขอบคุณมากนะค่ะ ที่นำรูปสวยๆมาให้ชมกัน

ขอบคุณมากครับ คุณ Darunee ;)

ยินดีต้อนรับสู่ชุมชนเสมือนแห่งนี้นะครับ

แลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท