วันนี้ (๑๕ ม.ค.๕๔) ก่อนที่ผมจะเข้าไปสอนตอนบ่ายสามโมง ใจขอแวะที่วัดอุโมงค์ (สวนพุทธธรรม) แป๊บนึงก่อน
ผมได้ถ่ายรูปปั้นวัว รูปปั้นรูปเสือ และรูปปั้นหมา..มาฝากด้วยนะครับ ;)
วัวปูนปั้น เสือปูนปั้น แต่หมามันดันทะลึ่งมายืนเปรียบเทียบกับรูปปั้นพอดี แถมยืนนิ่งนานด้วยนะครับ ไม่ใช่ยืนประเดี๋ยวประด๋าว ตามองไปทางซ้ายมือของภาพอยู่นาน มันมองอะไร ?
เรื่องของเรื่อง ก็คือ เจ้าหมาตัวนี้มันขาไม่ค่อยดีไปข้างหนึ่ง แต่มันพยายามจะวิ่งตามเพื่อน ๆ ของมันที่วิ่งนำมาเป็นกลุ่ม ๆ ครับ แต่เหมือนจะกล้า ๆ กลัว ๆ หรือไม่ก็เพื่อนหมาไม่ยอมให้มันเข้ากลุ่ม มันจึงมองและคิดว่าจะทำอย่างไรดี
เดี๋ยวผมให้ดูภาพที่ได้บันทึกไว้ครับ ...
แก็งค์เพื่อนของมันมี ๕ ตัวครับ ...
มันวิ่งตาม ๆ กันมา ...
เห็นไหมครับ สามัคคีกันสุด ๆ ...
แก็งค์หมาทั้ง ๕ มีพัก ... ;)
นี่ไงครับ ไอ้ตัวนี้มันวิ่งกระเผลก ๆ มา แล้วก็มาหยุดมองอยู่ข้างรูปปั้นวัว กะ เสือ มายืนตำแหน่งที่ ๓ พอดีเลย
มองด้วยสายตาละห้อย และคงคิดว่า จะตามไปอย่างไร ก็อยากไปเล่นกับเขาบ้างอ่ะ ซึ่งในระหว่างการตัดสินใจนั้น ทำให้มันดูตัวแข็งไปเหมือนรูปปั้นเลย อิ อิ
เอาล่ะ ดูเหมือนจะตัดสินใจได้แล้ว เริ่มเมียงมอง ...
แต่แก็งค์หมาก็ไปไหน ไปกัน ทั้ง ๕ ตัว ...
วิ่งตามกันไป ...
วิ่งเร็วด้วยนะครับนั่น แสดงว่า มีเป้าหมายร่วมกันแล้ว ;)
อ๋อ มีฝรั่งยืนอยู่ตรงนั้นครับ สงสัยคิดว่า อาจจะได้อะไรกินบ้าง (เรียงลำดับกันเลยครับนั่น 555)
เจ้าตัวนี้ตัดสินใจเดินลงมาแล้ว แต่มาหยุดนิ่งตรงนี้ กล้า ๆ กลัว ๆ อยากจะไปเล่นกับเขา ก็ยังลังเลอยู่
ยังคงยืนมองอยู่นาน ...
แก็งค์หมาทั้ง ๕ ยืนอยู่แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้ให้อะไรกิน จึงเริ่มเดินกลับมา ฝรั่งเขาคงเป็นว่ามันสามัคคีกันดี จึงยกกล้องมาเพื่อบันทึกภาพเช่นกัน ส่วนพระเอกของเรายังคงหมดอาลัยตายอยากอยู่ที่เดิม
ระหว่างที่แก็งค์หมาทั้ง ๕ กำลังเดินกลับมาจากฝรั่ง เจ้าตัวนี้ก็เริ่มก้าวไปข้างหน้า แบบตามอยู่ห่าง ๆ ด้วยความไม่แน่ใจ
แก็งค์หมาทั้ง ๕ วิ่งกันเร็วขึ้น (น่ารักไหมครับ วิ่งไป วิ่งมาพร้อมกัน)
นี่ไงครับ ย้อนกลับมาอีกทิศนึงเลย ... หมาไม่มีสีครับ
และแล้ว พระเอกของเราก็พยายามเดินตามไป ทั้ง ๆ ที่ขายังเจ็บอยู่ ด้วยความอยากไปอยู่กลุ่มเดียวกับเขา อยากเล่นกับเขาบ้าง แต่ก็ไม่ทราบว่า จะสำเร็จหรือเปล่านะครับ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ....
จงมองแต่แง่ดีเถิด ... มนุษย์เราไม่มีใครดีได้ทุกเรื่อง ย่อมมีเรื่องที่ไม่ดีกันทุกคน
หากจำเป็นต้องทำงานร่วมกันเขาในสังคม ก็ควรปล่อย ละ วาง สิ่งที่ไม่ดีของเขา
เหลือแต่ส่วนที่ดีที่เราสามารถเลือกมองเห็นได้
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)
ปัญหาที่คาใจ แก้ได้เพราะเจ้าตัวนี้เหรอค่ะ
ถ้าใช่ฝากขนมไปให้ด้วยนะค่ะ
เป็นมุมมองที่สวยงามค่ะ มองแง่ดีของคนอื่น มองให้ลึกถึงความสามารถและความเก่งที่แอบซ่อนอยู่ และนำเอาความสามารถของเขาไปใช้ให้ถูก บางทีเป้าหมายที่พี่วัสตั้งไว้อาจจะง่ายกว่าที่คิดนะค่ะ ;)
สวัสดีค่ะ
พี่คิมฝากภาพ "หมาเอื้อเฟื้อ" ค่ะ
ภาพของอาจารย์...จบตอนท้ายซึ้งค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกที่ทำให้หัวเราะอยู่คนเดียวในยามดึก อ่านแล้วคิดว่า เจ้าหมาตัวนั้นมันรำพึงว่า ก้ายแล้วครับ วิ่งไปวิ่งมา
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.Wasawat Deemarn
เรื่องของหมา...คนไม่เกี่ยว...อิอิ ^_^
ดูๆไปก็น่ารัก...เล่าเป็นเรื่องเป็นราวเลยนะคะ...ยิ่งตอนที่เจ้าขาเจ็บยืนนิ่งนิ...ขำมากๆ
เพราะตอนแรกที่เทียนน้อยเห็นคิดว่าเป็นรูปปั้น...พออ่านไปถึงได้รู้ว่า...ตัวจริง
เสียงจริง...ถ้ามีเสียงด้วยนิ...คงรู้ว่ามันคุยอะไรกันระหว่างเดินทาง...ดูมันสามัคคีกันดี..
คนคงได้อายหมาบ้างละ...ดูมันรักกันดีนะคะ...สงสารก็แต่เจ้าตัวขาเจ็บ...
คงตามเพื่อนไม่ทัน...^_^ บทสรุปสุดท้าย ขอบคุณค่ะ...ที่ทำให้วันนี้มีรอยยิ้ม..^_^
ขอบคุณนะครับ น้อง สี่ซี่ ... ถือเป็นกำลังใจนะ ;)...
พายุย่อมพัดตามหน้าที่ของมันเสมอ ว่าม่ะ..
พี่ คิม นพวรรณ ... ขอบคุณมากนะครับ ;)...
พฤติกรรมแบบอยากไปเล่นกับเค้ามาก ๆ ครับ คุณครู เมียวดี ;)...
ขอบคุณที่มีความสุขนะครับ
น้องคุณครู เทียนน้อย ... น่าสงสารจริง ๆ แหละ เพื่อนวิ่งไปวิ่งมา 10 รอบ
เจ้าตัวนี้ยังคิดไม่ออกมาจะทำอย่างไรดี เพื่อนก็เล่นทิ้งกันเห็น ๆ
แต่มันสามัคคีกันมาก ๆ ครับ
ยินดีที่มีรอยยิ้มครับ ;)...
สวัสดีวันครูค่ะท่านอาจารย์ มาเยี่ยมให้กำลังใจในการเดินทางเสาะหาภาพมาให้ได้ชื่นชม แม้จะเป็น " หมา" ก็งามในความรู้สึกยามที่มองดู อยู่กับธรรมชาติ วัดนี้ร่มรื่นนะคะ ซึ้งใจในคำสอนค่ะ
เห็นหมาๆ ที่วัดอุโมงค์ เลยทำให้นึกถึงอดีตที่เคยทำความผิดแบบจำเป็นที่วัดนี้ไว้ครั้งนึงค่ะ
ขอบคุณมากครับ ท่าน ผอ.ประจักษ์ ปานอินทร์ ;)
สวัสดีวันครูเช่นกันครับ คุณครู Rinda ;)...
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่เล่าให้ฟังนะครับ คุณ โรงเรียนพ่อแม่ ;)...
ยังไงตอนนี้คงต้องทำบุญกุศลมาก ๆ นะครับ และขออโหสิกรรมเจ้าตัวนั้นด้วย แบบเอ่ยชื่อเลยนะครับ ;)
ขอบคุณมากครับ คุณครู ฐานิศวร์ ผลเจริญ ;)...
สวัสดีครับ ผมไม่ได้ไปวัดอุโมงค์มาเกือบ 10 ปีแล้ว
ยังรำลึกถึงหลวงตาและวัดเสมอ...
ขอบคุณมากครับที่นำบรรยากาศที่วัดมาแบ่งปัน..
คุณครู คือ ผู้สร้างโลก ด้วยการสร้างศิษย์
สุขสันต์วันครูครับ...
ขอบคุณครับ
สวัสดีวันครูเช่นกันครับ ท่าน อ.นุ ;)...
น่ารักจัง กลมกลืนนะคะวัว เสือ น้องหมา จับภาพแล้วได้มุมคิดเชียวนะคะ
ปูมีหนังสือ มองแต่แง่ดีเถิด อยู่ในมือด้วยค่ะ ชอบจัง ส่งกำลังใจให้หายเหนื่อย ใจนะเจ้า :)
เห็นวัดอุโมงแล้ว คิดถึงบรรยากาศสงบๆ และอิ่มรำส้มตำรู ... ฝันดีนะอ. เสือเอย :)
ขอบคุณมากครับ คุณ poo ;)... กลมกลืนและแนบเนียนมาก ๆ ครับ
เจ้าตัวนี้ เนียนๆ อิอิ แวะมารำลึก มีโอกาสจะไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดที่ เงียบสงัดค่ะ
เห็น หมาเคียงคู่รูปปูนปั้นเเล้วขำครับ :)
ได้ชมหนังแผ่นเรื่องนี้ขำดีค่ะ น่ารักแบบหมาๆนะคะ
แนบเนียนและกระมิดกระเมี้ยนมากครับ
ขอบคุณครับ คุณ ครูเอ ;)...
มันหยุดดูหลายนาทีเลยครับคุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ;)...
เหมือนรูปปั้นเปี๊ยบ ;)
สัตว์ก็มีชีวิตจิตใจเหมือนคนเรานะครับ พี่อาจารย์นุช คุณนายดอกเตอร์ ;)...
ขอบคุณครับ
เจ้าตัวนี้ สงสัยเป็นญิง อิอิ
v v
ขอบคุณครับ คุณ ครูเอ ;)
อ่านบันทึกนี้แล้ว คิดถึง นายน้องจิ้ม อ. เสือเน้อเจ้า
นั่นสิคุณ Poo ... กลับมาอ่านอีกรอบ แล้วย้อนกลับมาคิดว่า เอ เราเขียนแนวนี้ได้เนาะ
ขอบคุณบันทึกที่ทำให้เราเขียนเก็บเรื่องราวได้นะครับ ;)...