บททดสอบบทแรกกับการเดินทางเพื่อเรียนรู้ที่ "วังเวียง" ครับ...

ขอบคุณเพื่อนร่วมเดินทางที่ร่วมเรียนรู้และช่วยให้ผมผ่านพ้นบททดสอบบทแรกกับการเดินทางในครั้งนี้ครับ...

ในชีวิตของคนเรามีบททดสอบมากมายให้เราได้พบ ได้เรียนรู้ อยู่ที่ตัวเราว่าเราจะสามารถผ่านพ้นบททดสอบเหล่านั้นไปได้อย่างไร การเดินทางเพื่อเรียนรู้ของผมในครั้งนี้ก็เหมือนกัน ผมได้เจอกับบททดสอบบทแรกทันทีที่ผมไปถึง "วังเวียง" ครับ...

บททดสอบบทนี้ของผมก็คือ การทำหนังสือเดินทางหายครับ ทันทีที่พวกเรามาถึงวังเวียง ยังไม่ทันที่จะเข้าที่พัก เราก็แวะทานอาหารมื้อแรกของเรากันก่อนที่ร้านอาหารร้านหนึ่งครับ และเมื่อทานอาหารเสร็จ ในขณะที่พวกเรากำลังเดินเพื่อจะไปหาที่พัก ผมก็พบว่าหนังสือเดินทางของผมหาย...

พวกเราก็เลยเดินย้อนกลับมาหา เพราะเราเพิ่งเดินผ่านจุดที่ผมคิดว่าหนังสือเดินทางของผมหล่นหายไปเพียงไม่ถึงหนึ่งร้อยเมตร แต่เมื่อพวกเราเดินย้อนกลับมาหากลับไม่เจอ เลยลองถามคนแถวนั้นดู โดยเฉพาะเจ้าของร้านอาหารที่พวกเราเพิ่งทานอาหารเสร็จและเจ้าของร้านขนมที่พวกเราแวะซื้อขนมแต่ก็ไม่มีใครเห็น...

ผมพยายามทบทวนเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไป เผื่อว่าจะระลึกได้ว่า หนังสือเดินทางของผมน่าจะหล่นหายไปตรงบริเวณไหน หรือผมอาจจะลืมวางไว้ตรงไหนสักที่หนึ่ง แต่มันเหมือนความทรงจำในช่วงเวลาตรงนั้นของผมไปหายไป ผมจำได้แค่ว่าผมกำลังจะเอามันใส่ในกระเป๋าเดินทางหรือกระเป๋ากางเกงสักอย่างนี่แหละ...

ณ เวลาตรงนี้ของผม ผมไม่ได้วิตกอะไรมากนัก ผมรู้สึกแค่ว่าเกรงใจเพื่อนร่วมเดินทางของผมทั้งสามว่า พวกเขาอุตสาห์ใช้เวลาตั้งหลายชั่วโมงเพื่อเดินทางมาที่นี่ แต่ยังไม่ทันจะได้ไปเดินเที่ยวชมอะไร ก็ต้องมาเจอกับเรื่องยุ่งยากของผมซะก่อน...

ดร.กะปุ๋ม บอกกับผมว่าไม่ต้องเป็นห่วงในเรื่องนั้น เพราะสำหรับกะปุ๋มทุกเรื่องราว ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นถือว่าเป็นการเรียนรู้ เพื่อนเอก ก็บอกให้ผมสบายใจได้ ไม่ต้องกังวลกับเรื่องนี้ ส่วนความรู้สึกของผมในตอนนี้คืออยากจะไปที่พักเพื่อเก็บสัมภาระ และเริ่มต้นการท่องเที่ยวที่วังเวียงอย่างที่พวกเราได้ตั้งใจกันไว้...

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสำหรับผมแล้วมันก็เป็นเพียงหนึ่งเรื่องราวในหลาย ๆ เรื่องราวของชีวิตที่เราไม่คาดคิดและก็ไม่อยากจะให้มันเกิดขึ้น แต่ในชีวิตจริง ๆ ของเรา เราก็ย่อมที่จะหลีกเลี่ยงเรื่องราวเหล่านี้ไม่ได้ ขอเพียงเราเปิดใจและยอมรับที่จะเรียนรู้ และมี "สติ" ในการคิดแก้ปัญหา...

เพราะผมว่าไม่มีบททดสอบใดในชีวิตที่จะยากเกินกว่าที่เราจะผ่านมันไปได้ หากตัวเรามีกำลัง "ใจ" ที่เข้มแข็งพอ ขอบคุณเพื่อนร่วมเดินทางของผมที่ร่วมเรียนรู้บทเรียนชีวิตบทนี้ด้วยกัน และช่วยให้ผมผ่านพ้นบททดสอบบทแรกกับการเดินทางในครั้งนี้ของผมไปได้อย่างดีครับ...

เขียนใน GotoKnow โดย Direak
ใน เกร็ดชีวิตการเดินทาง

คำสำคัญ (Tags): #ชีวิต#ท่องเที่ยว#วังเวียง#เดินทาง#เรียนรู้

หมายเลขบันทึก: 182464เขียนเมื่อ 15 พฤษภาคม 2008 16:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (46)

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

เขียนเมื่อ 15 พฤษภาคม 2008 16:31 น. ()

มาเก็บค่าลิขสิทธิ์รูปครับ อิอิ

Direak