คิดอะไรได้ก็เขียน ๆ เดินทางไปตาม "คำสัญญาที่หาดใหญ่"


แต่ในข้อเท็จจริง ก็ต้องมีอะไรบางอย่างที่ Block นักลงทุนหน้าใหม่ เพราะเท่าที่ทราบ ไม่มีเจ้าใหม่เปิดให้บริการ ทั้ง ๆ ที่ Demand เพียบ

     ก่อนจากกันไป เหลือไว้เพียงคำสัญญา... (คลิ้ก หากจะฟังต่อ)

     เมื่อวาน (9 มิ.ย.52) มีเหตุให้ต้องเดินทางกลับมาร่วมประชุมกับทีมงานภาคประชาชนที่กำลังเตรียมการประกาศเจตนารมย์ในการต่อสู้กับปัญหายาเสพติดที่หาดใหญ่ เสร็จแล้วก็เลยเข้าไปที่ มรภ.สงขลา เพื่อทำธุระในการลงนามสัญญาลาศึกษาต่อที่ยังค้างอยู่หลังจากได้รับอนุมัติมาแล้ว บ่าย ๆ จึงเดินทางกลับมายังสนามบินหาดใหญ่ เพื่อกลับไปหา Advisor (ไม่เชื่อมโยงกับเพลงข้างต้นที่เน้นการเดินทางโดยรถไฟ...เลย)

     เดินทางกลับตอนบ่ายสามโมงครึ่ง (10 มิ.ย.52) ด้วยรถตู้โดยสารสายสงขลา-หาดใหญ่ สนนในราคา 27 บาท สายเก่าจะเข้าทางหน้าค่ายคอหงส์ (หากสายใหม่จะราคา 30 บาท แต่ไปเข้าทาง Big-C) ลองนับดูแล้วทั้งหมดที่นั่งมาแบบแถวละ 4 คน 4 แถว รวม 16 ข้างหน้าข้าง ๆ คนขับอีก 2 รวมเป็น 18 เมื่อคูณด้วย 27 บาท จึงเท่ากับ 256 บาท ต่อเที่ยวเต็ม ในระยะทางประมาณ 18 กม. ซึ่งเป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปว่าเต็มเกือบทุกเที่ยวทั้งเช้า บ่าย เย็น ไม่เต็มเที่ยวบ้างก็ช่วงเที่ยง ๆ แต่รถก็จะมีห่าง ๆ เที่ยวในช่วงเวลาดังกล่าว โดยหลักเศรษฐศาสตร์ การลงทุนประกอบอาชีพนี้น่าสนใจ แต่ในข้อเท็จจริง ก็ต้องมีอะไรบางอย่างที่ Block นักลงทุนหน้าใหม่ เพราะเท่าที่ทราบ ไม่มีเจ้าใหม่เปิดให้บริการ ทั้ง ๆ ที่ Demand เพียบ และนับวันก็ยิ่งเพียบขึ้นทุกวัน ตามปริมาณการเปิดรับนักศึกษาของมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ในเขต อ.เมือง จ.สงขลา ที่เพิ่มขึ้นทุกปี

     ในที่คับแคบ คนนั่งเต็มแบบเบียดกัน แอร์ไม่เพียงพอ ร้อนอบอ้าวพอควร ดีที่ระยะทางไม่ไกล ใช้เวลาไม่นานนักก็ถึงที่หมาย สถิติการเกิดอุบัติเหตุรุนแรงของรถตู้สายนี้ก็น้อยมาก จึงเป็นทางเลือกที่พอใช้ได้อยู่ แต่ก็เป็นเพียงเที่ยวเดียวและเที่ยวแรกที่ได้นั่ง ก่อนนี้เพียงได้ข้อมูลมาจากนักศึกษา ส่วนรถสาธารณะอื่น ๆ ก็มีเช่นสองแถว และรถเมล์โพธิ์ทอง ส่วนตัวยังไม่เคยลองนั่ง มีแต่เพียงข้อมูลบอกเล่า จึงไม่เล่าแบบเปรียบเทียบไว้ ณ ที่นี้ 

หมายเหตุ: "เพียบ" ในภาษาถิ่นใต้ จะหมายถึง "มาก ๆ" นิยมเอามาพูดปน ๆ กันเวลาใช้ภาษากลาง ซึ่งเคยมีเพื่อนทักว่า เพียบในภาษากลาง จะใช้กับการเดินทางด้วยเรือและมีการบันทึกเต็มลำเรือ --> ผิดถูกประการใด ก็ควรจะได้ชี้แนะมาด้วยจะเป็นพระคุณยิ่ง

     

หมายเลขบันทึก: 267763เขียนเมื่อ 12 มิถุนายน 2009 23:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มีนาคม 2015 08:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

สวัสดีค่ะ

  • สบายดีนะคะ
  • งานยุ่งมากไหมคะ
  • เป็นกำลังใจให้ค่ะ  หวังว่าคงได้พบกันอีก

แวะมาเยี่ยมครับ...
บางทีจำนวนมากๆ ที่รับเข้ามา ผู้หลักผู้ใหญ่ก็บอกว่าเป็นการให้โอกาสทางการศึกษา - ผมเข้าใจดีครับ แต่ก็ยังถกคิดไม่ได้ว่า คุณภาพการศึกษา ได้รับการลงแรงในกระบวนการอย่างที่สุด หรือยัง

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับครูคิม

  • เรื่อย ๆ นะครับ งนก็พอดีมือครับ
  • คิดว่าคจะได้เจอ ก็จะได้เจอ นะครับ

สวัสดีครับคุณแผ่นดิน

  • การให้โอกาสทางการศึกษาแก่ทุกคน เป็นสิ่งที่ดีครับ เห็นด้วย 
  • แต่การให้โอกาสแล้วเป็นการลดคุณภาพการศึกษาลง ก็ต้องพัฒนากันต่อไปอย่างเร่งด่่วน
  • ในภาพรวมต่อไปในอนาคต เด็กจะลดน้อยลงนะครับ ต้องคิดเผื่อด้วย 
  • การวางแผนการศึกษา คงต้องใช้นักประชากรศาสตร์ ร่วมด้วยอีกแรงหนึ่งครับ จะได้ช่วยฉายฉากทัศน์ในอนาคตได้ชัดแจนขึ้นครับ

อีกมุมมองหนึ่งที่น่าคิดมากๆๆครับอาจารย์

สวัสดีครับคุณเสียงเล็ก ๆ

  • ในบันทึเจตนาที่จะโผล่ประเด็นเล็ก ๆ ที่น่าจะศึกษาไว้หลายประการ
  • เช่น สภาพความปลอดภัย และการแบกรับภาระเสี่ยงทางด้านสุขภาพของผู้โดยสารรถสาธารณะ สายหาดใหญ่-สงขลา เพราะตอนเย็น ๆ ผมเห็นรถเมล์ฯ วิ่งผ่านไป และด้วยจำนวนผู้โดยสาร รวมถึงสภาพรถ --> ผมว่าน่าสนใจทีเดียว 
  • ตลอดเส้นทางมีสถานศึกษาที่มีศักยภาพทำวิจัย แต่เท่ที่ทราบยังไม่มีใครทำ 
  • เผลอ ๆ คห.นี้อาจจะช่วยให้ นศ.ป.โท ได้หัวข้อวิจัย หากท่านใดสนใจ ยินดีจะแลกเปลี่ยนต่อครับ 

สวัสดีค่ะคุณชายขอบ

  • อืย...ไม่อยาบอกว่า  เมื่อวาน 12 มิ.ย. ครูแอนไปอบอรมที่โรงแรมวีว่า  สงขลา ค่ะ
  • ที่เจ๋งเด็ดกว่านั้น...ตอนพักทานอาหารกลางวันเสร็จ ก็เลยขอตัวแว๊บ...มาจ่ายเงินค่าหนังสือที่ทางราชภัฎส่งไปให้ที่โรงเรียนเทพาจำหน่าย...ที่ตึก 9 ชั้น น่ะค่ะ
  • เมื่อเดินป่ายไปมาแถวตึก 9 ชั้น...ยังนึกถึงว่า...เอ๊...อ.ชายขอบอยู่ที่นี่นี่นา....ถ้าเจออาจารย์ล่ะ  เก่งเลยนะนี่
  • เพราะเข้าใจว่าอาจารย์ไปเรียนต่ออยุ่ไม่ใช่หรือคะ
  • หลังจากอบรมเสร็จก็ไปหาดใหญ่ค่ะ...แต่ใช้บริการรถป้าครูที่โรงเรียน  เคยใช้บริการรถตู้  27  บาทอยู่บ้างเหมือนกันค่ะ  หากไม่เอารถส่วนตัวไป
  • ว่าแต่มีความสุขดีอยู่นะคะ....Happy กับชีวิตนะคะ

สวัสดีครับคุณครูแอน (Lioness ann)

  • ครับ อาคาร 9 ชั้น ชื่ออาคาร 48 ครับ ผมอยู่ที่อาคาร 8 ตรงกันข้ามกับทางขึ้นหอประชุมเฉลิมพระเกียรติฯ พอดี แต่ช่วงนี้ไม่ได้อยู่ครับ
  • เจ้าของรถคันที่ครูแอนไปด้วยจะว่าไหมนะ หากท่นรู้ว่ามีคนเรียกครูป้า... แต่หากเรียกผมว่าครูลุง... บอกได้เลยตอนนี้ว่าโกรธ (อิๆๆ)
  • มีความสุขดีครับ ก็เรื่อย ๆ ไปตามประสาครับ หนัก ๆ ก็ถอนหายใจอย่าให้ใครเห็น ก็หายหนักแล้ว 

สวัสดีคะ

  • ยังโชคดีพี่ชายขอบได้สัมผัสความร้อนของรถตู้ วันก่อนก้ามปู ใช้บริการรถบัสประจำทาง ด้วยไม่ได้ตั้งใจจึงไม่ได้เตรียมพร้อม และใส่รองเท้าส้นสูงพร้อมถือกระเป๋า คนก็เต็ม ขึ้นรถช้า จึงโดนลูกน้องรถดุเอา แถมไม่มีที่นั่ง ยืนโอนเอนไปก็โอนเอนมา แต่โชคดีมีน้องนักเรียนลุกให้นั่ง ไม่งั้นแย่แน้แน่เลยคะ

สวัสดีค่ะคุณชายขอบ

  • เอาล่ะสิคะ....."เจ้าของรถคันที่ครูแอนไปด้วยจะว่าไหมนะ หากท่านรู้ว่ามีคนเรียกครูป้า... แต่หากเรียกผมว่าครูลุง... บอกได้เลยตอนนี้ว่าโกรธ (อิๆๆ)"
  • ไม่อยากบอกเลยค่ะว่า  เจ้าของรถคันที่ครูแอนไปด้วย  ยินดีปรีดามากๆ ที่ให้ครูแอนเรียกชื่อท่านแบบนี้  เพราะดูจะสนิทกันเป็นป้า-หลานไปเลยน่ะค่ะ  ท่านเองแทนชื่อท่านว่า "ป้า"ค่ะเมื่อคุยกับครูแอน  สามีของท่านก็แทนว่าลุง  น่ารักดีค่ะ
  • อาจารย์ อาจจะไม่ค่อยเจอแน่ๆ เลย  เพราะในระดับมหาวิทยาลัยคงไม่เจอแบบที่ครูแอนเจอเป็นแน่....
  • ที่โรงเรียนครูแอนมีเด็กกลุ่ม ม.5,ม.6 ค่ะ  เค้าตะโกนมาแต่ไกลเพื่อเรียกครูแอน  แล้วเค้าทั้งกลุ่มก็สวัสดีครูแอนกันหลังจากสิ้นเสียง "ป้าครับป้า...สวัสดีครับ" เอากะมันสิคะ  เลยต้องเล่นกันทุกรูปแบบแหละค่ะ .... แค่ให้ได้ใจเค้ามาก็คงต้องยอมๆ ไปบ้าง แต่ครูแอนก็ไม่โกรธที่เค้าเรียกซะแก่ขนาดนั้นนะคะเนี่ย...เพราะเหมือนจะน่ารักดีค่ะ...กับการใช้คำเหมือนจะให้ความเคารพทั้งๆ ที่ในใจในอีกกรณีนึงของความคิด (ที่แอบคิดไปว่า ...รึเราจะแก่แล้ววะเนี่ย)ก็แอบค้านกับตัวเอง5555
  • บางครั้งครูแอนยังโดนเด็กๆ บางกลุ่มแกล้งๆ ตีซี้กับครูแอน แล้วดันมาเรียกครูแอนว่า "เจ๊แอน"  เลยค่ะ  ฮาๆๆๆ ไปเลย
  • ครูแอนเป็นได้ทุกอย่างเลยค่ะกับเด็กๆ  ทั้งป้า น้า เจ๊ นางฟ้า นางสวรรค์  หรือแม้กระทั่งต้องเป็นนางยักษ์บ้างในบางเวลา คิคิ
  • สนุกดีออกค่ะ...อ้อ....มีความสุขกับชีวิตนะคะ
  • ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีครับคุณก้ามปู

  • ยังดีนะครับที่น้องนักเรียนลุกให้นั่ง นั่นแสดงว่าการศึกษาในละแวกนั้นน่าจะยังมีส่วนทำให้มีส่วนดี ๆ อย่างนี้อยู่บ้างนะครับ

สวัสดีครับครูแอน

  • ประธานโปรแกรมที่ผมสังกัดอยู่เขาก็เรียกกันว่าอาจารย์พ่อ อาจารย์แม่ ครับ
  • มีบ้างเหมือนกันที่เด็กเรียกอาจารย์น้า อาจารย์ลุง แต่เรียกอาจารย์ท่านอื่น ๆ ครับ
  • สำหรับผมเองก็มักจะเป็นอาจารย์พี่ หรือบางทีก็อาจารย์น้อง เพราะยังดูเด็ก ๆ อยู่นะครับ
  • อาจารย์หนูไม่ทราบว่าอาจารย์นั่งรถลำบากขนาดนั้นทำไมไม่บอกค่ะ
  • ขอโทษนะที่ทำให้อาจารย์ลำบากขนาดนั้น
  • ขอบคุณอีกครั้งสำหรับการช่วยเหลือค่ะ
  • อีกประการ อาจารย์ยังไม่ส่งสิ่งที่หนูขอให้เลยนะค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท