บอกไม่ถูกเหมือนกันค่ะ ว่าทำไมหนูต้องเขียนเรื่องนี้ และต้องรีบเขียน เพราะหนูว่า หนูคงอายุ 29 ย่าง 30 ปี ได้ไม่นาน สิ่งที่เขียนก็เป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นในตนเองและเรียนรู้จากการสังเกต ซึ่งมันก็เปลี่ยนแปลงตลอด ก่อนที่จะพ้นวัยนี้จึงขอเขียนถอดบทเรียนในตนเองซะหน่อยค่ะ

          ขณะที่หนูไปวิ่งออกกำลังกายเช้านี้ ความคิดก็ปรากฏขึ้นมาว่า

ทำไมช่วงนี้ใจหนูมีความเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับเรื่องความใคร่นะ 

หนูใช้คำถูกไหมนะ  (ขอติดไว้ก่อนค่ะ ใช้คำนี้ไปก่อน)

มีความรู้สึกว่ามันเป็นแรงบีบมาจากข้างใน

หนูถามตนเองว่ามันคืออะไร

ไม่ใช่ความเหงา เพราะรู้สึกได้ว่าการใช้ชีวิตคนเดียวทำอะไรคล่องตัว จะกิน จะเดิน จะนั่งจะนอน ไม่ต้องห่วงอะไร ไม่ต้องห่วงใคร

หรือว่าต้องการใครสักคน แต่ความรู้สึกไม่ปรารถนาที่จะจองจำใจ ไว้ที่ใคร แต่รู้สึกมีความสุขที่เห็นคนอื่นมีความสุข

อืมจริงเหรอ

บางทีก็มีความรู้สึกอิจฉาอยู่นะ

แสดงว่า ยังยินดีกับความสุขของคนอื่นไม่เป็นหน่ะซิ ถึงสุขไม่จริงสักที

อืมเหมือนหนูไม่ได้ต้องการใครสักคน เพราะมีความรู้สึกว่า ความต้องการนี้ไม่มีตัวตน หรือ ตัวคนมารองรับ  แต่เป็นความอยากที่ออกมาจากภายใน

พิจารณาปัจจัยในช่วงนี้ หนูเองอายุยี่สิบเก้าปี จะว่าไปก็ใกล้ ๆ จะสามสิบปี ดูเหมือนว่าผู้หญิงอายุช่วงนี้จะมีความหวั่นไหว ตอนแรกหนูสังเกตว่าเป็นช่วงของฮอร์โมนตามรอบประจำเดือนหรือไม่ คำตอบก็ดูเหมือนว่า มีบ้างแต่ไม่ทั้งหมด เพราะมีความรู้สึกว่า แรงดึงรั้งแบบนี้ครอบงำอยู่ตลอดเวลาอยู่ที่ว่าจะหนักหรือจะเบา

ปัจจัยอีกอย่างในช่วงนี้ บางทีหนูก็นั่งดูละครหลังข่าวย้อนหลัง ซึ่งเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้หนูเกิดความคิดมากมายเกี่ยวกับเพศตรงข้าม อืม อันนี้ไหมนะ สื่อนี่รึเปล่านะ ที่ส่งผลในมีค่านิยม ชิงสุกก่อนห่าม เพราะดูเหมือนกี่เรื่อง ๆ ก็ ไม่ค่อยจะเว้นเรื่องแบบนี้กันสักเท่าไหร่

อืม........หนูเป็นหนึ่งในเหยื่อของสื่อหรือนี่ หรือว่า สื่อเป็นเหงื่อของหนูกันแน่นะ

กับความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจ หนูพยายามพิจารณาหา สาเหตุ หาอะไรมาอธิบาย

แต่ยิ่งพิจารณายิ่งเห็นใจตนเองชัดว่า เพ่งโทษ หาเหยื่อ หาคนรับผิด โดยไม่ได้มองย้อนเข้ามาที่ใจตนเองเลยว่า ขาดการเจริญสติ อารมณ์จึงเข้ามาครอบงำจิตได้

ความรู้สึกที่ปะทุเข้ามาในใจ บีบคั้นให้ทำสิ่งต่าง ๆ แต่ก็ไม่เห็น ปล่อยให้อารมณ์ครอบงำจนเลยเถิด อย่างนี้หรือค่ะครูที่ครูเตือนหนูเสมอว่า

“ถ้าไม่ภาวนาหน่ะ มันจะทุกข์หนักมาก”

โดยสรุปสำหรับตนเองในเช้านี้เกี่ยวกับความรู้สึกที่ปรากฏสาเหตุคือ

1. ไม่มีสติ อ่อนภาวนา ปล่อยให้อารมณ์ครอบงำ
2. ระดับของฮอร์โมนเปลี่ยน สังเกตจากทางกาย มีอะไรแสดงถึงความเป็นเพศหญิงชัดขึ้นตามช่วงวัย เช่น ช่องอกขยายขนาด หน้าท้องเริ่มปรากฏชัด สะโพกเปลี่ยนรูป หรือทางอารมณ์ คือ ขึ้น ๆ ลง ๆ วูบวาบ น้อยใจง่าย
3. การดูละครทำให้หลงและมีความคิดปรุงแต่งเรื่องเพศและความรัก
4. อายุ 29 ย่าง 30 ปี เป็นช่วงวัยของผู้หญิงที่หวั่นไหว หรือเป็นการกระตุ้นของธรรมชาติมนุษย์ในการดำรงเผ่าพันธุ์นะ

 ตอนแรกว่าจะไปหางานวิจัยมายืนยัน แต่ขอเก็บไว้ก่อน ขอสังเกตไปก่อน เพราะงานวิจัยไหน ๆ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการเจริญสติแล้วสังเกตตนเอง เพราะหนูเชื่ออย่างยิ่งว่า มันอยู่ไม่นาน  ถ้าเป็นก่อนหน้าที่รู้จักครู หนูคงรับไม่ได้และผลักไสความรู้สึกนี้อย่างทุกข์ทรมาร ประกาศไม่ ไม่ ไม่ ฉันไม่เป็นอย่างใครว่า แล้วมาแอบนอนร้องไห้คนเดียว แต่ตอนนี้ยอมรับว่า สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นธรรมดาของการเกิดเป็นมนุษย์ตามช่วงวัย เป็นสิ่งที่หนูต้องเรียนรู้