ลมหนาว ความเหงา และการแบ่งปัน


ฉันลุกจากที่นอนให้ทุกส่วนของร่างกายได้รับลมหนาวพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าอีกครั้งฤดูฝนผ่านไปแล้ว ฤดูหนาวกำลังเข้ามา...

ลมหนาวโชยมาจากระเบียงชั้นเจ็ดที่พักพิงยามไกลบ้านของฉันเป็นลมหนาวที่มาพร้อมกับความคิดถึง ความเหงา และความเศร้าในโอกาสเดียวกัน

ฉันมุดตัวอยู่ในผ้าห่ม ชั่วโมงแล้ว ชั่วโมงเล่า ทั้งๆ ที่มีงานกองสุ่มอยู่รอบตัว

แต่ฉันไม่ตำหนิตัวเองเลยสักนิด

ฉันกำลังอยู่กับตัวเอง หยุดคิด หยุดทบทวน

และหยุดให้ความเศร้าได้ทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มที่ 

---------------------------

ทุกฤดูหนาวเมื่อครั้งที่ฉันยังเรียนที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

การเริ่มต้นของฤดูหนาวอาจไม่ได้รับรู้ด้วยอากาศเย็นที่มาปะทะผิวกาย

หากแต่รับรู้ด้วยเสียงจากเครื่องขยายเสียงของนักศึกษาคณะต่างๆ พากันเคลื่อนขบวนรับบริจาคเสื้อผ้าเครื่องกันหนาวมาตามบ้านพัก หอพัก หรือแม้แต่ใต้ถุนอาคารเรียนล่วงหน้าอากาศหนาวที่กำลังจะมาอย่างสม่ำเสมอ 

เป็นบรรยากาศแห่งความร่วมแรงรวมใจกันทั้งที่ไปร่วมด้วยแรง และส่งของไปช่วยงาน 

และฉันก็เป็นหนึ่งในกลุ่มนักศึกษาที่ทำกิจกรรมเช่นนี้ทุกปี  

การไปทำกิจกรรมบนดอยสูงของพวกฉัน แม้ไม่ได้ยิ่งใหญ่ ไม่ได้สร้างความเปลี่ยนแปลงใดๆ

หากแต่อย่างน้อยก็ทำให้พวกฉันซึ่งอยู่ในวัยแห่งการแสวงหาได้เรียนรู้ความสุขของการมอบ “รอยยิ้ม” ให้กับเด็กน้อยแก้มแดง ชายชราผมขาว แม่เฒ่าหลังโกง หรือหนุ่มสาวขี้อาย ในหมู่บ้านที่พวกเราหอบหิ้วข้าวของเครื่องใช้กันหนาว และกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ ไปเรียกเสียงเฮฮาด้วยความตั้งใจ 

ช่วงเวลาในการมอบรอยยิ้มให้กับผู้คนที่เผชิญลมหนาวของฉันห่างหายไปด้วยกาลเวลาและบทบาทหน้าที่ของตนเอง 

การเปลี่ยนจากนักศึกษามาเป็นคนทำงานทำให้เรื่องราวเหล่านั้นเหลือเพียงความทรงจำไปเสีย

ฉันคิดถึงบรรยากาศเหล่านั้นเหลือเกิน 

ขอบคุณ โครงการจิตอาสาโกทูโน

ที่ทำให้ฉันได้มีโอกาสได้มอบรอยยิ้มและไออุ่นให้กับผู้อื่นอีกครั้ง 

ได้เติมเต็มช่วงเวลาแห่งความประทับใจในวันวานอีกครั้ง

และฉันยิ่งปรีดาขึ้นเมื่อได้มีโอกาสได้ต้อนรับคณะจิตอาสาโกทูโน ณ บ้านสุขใจของฉันในคืนวันแรกแห่งเมืองล้านนา

อยากให้วันนั้นมาถึงเร็วๆ จัง...  

----------------------------------

ฉันนอนมุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มมานานแค่ไหนแล้ว

ฉันปล่อยให้ความคิดตัวเองล่องลอยไปถึงไหนแล้ว

ฉันจมอยู่กับความเศร้ามากพอหรือยัง...

ฉันลุกจากที่นอนให้ทุกส่วนของร่างกายได้รับลมหนาวพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าอีกครั้ง

ฤดูฝนผ่านไปแล้ว ฤดูหนาวกำลังเข้ามา...

ฤดูหนาวแห่งรอยยิ้ม และการแบ่งปัน   

หมายเลขบันทึก: 221925เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2008 12:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (35)
  • แวะมาเยี่ยมพร้อมสายลมหนาวค่ะ
  • ชื่นชมกิจกรรมจิตอาสาที่ทำร่วมกับน้องเอกนะคะ

-สวสดีค่ะ

-

P

พิมพ์ดีด

ลมหนาวกำลังมา 

อ่านบทความทำให้เห็นภาพลมหนาวชัดเจน

นึกถึงเพลง เพลงหนึ่ง  ..พอย่างเข้าเขตหน้าหนาว..ลมหนาวก็โชยพัดกระหน่ำ เสียงเรไรร้องก้องสนั่น....

ไปปลูกป่าแก้หนาวกันไม๊ ที่นี่คะ   ขอบคุณค่ะ

มีอีกเพลงหนึ่งค่ะ

หนาวกายผิงไฟค่อยยังชั่ว หนาวตัวห่มผ้าพอให้หาย

หนาวใจทำอย่างไรจะมีแรง (ไม่รู้ร้องถูกป่ะ)

  • เย้ๆๆ
  • ตามพี่นารีมา
  • คิดว่าไวแล้วนะเนี่ย
  • ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
  • ขอชื่มชมเด็กน้อยเสื้อหลืองในการทำความดี
  • ดีใจๆๆ

เดือนยี่แล้วนั้น มันเข้าหน้าหนาว กล๋างคืนมันยาว ยิ่งหนาวนานแจ้ง
ยามหนาวบ่าวหนาว สาวซ้ำมาแกล้ง บ่เหลียวกอยแยง พี่จั๊น
ห่มผ้าหลายผืน เมื่อคืนก่อนนั้น ก็อุ่นเปียงอั้น ก๋าโย
ปายในนี้เจ็บ หนาวเหน็บอักโข อันหนาวมโน โผซบใผได้ โผซบใผได้.

สวัสดีคะ อาจารย์ naree

เห็นอาจารย์ใส่เสื้ออุ่นๆ แล้วค่อยรับกับบรรยากาศหน่อยคะ

กิจกรรมดีๆ ทำแล้วก็มีความสุขเสมอนะคะ

ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจคะ

---^.^---

สวัสดีคะ คุณ krutoi

ขอบคุณนะคะที่แวะมารับลมหนาวด้วยกัน

แวบไปปลูกป่ากับครูแล้วนะคะ

หนาวเนื้อห่มเนื้อจึงหายหนาว อิอิ

---^.^---

น้องพิมพ์

ต้องขอบคุณมากครับ...ที่ช่วยประชาสัมพันธ์

 

:)

เอาภาพ "บ้านสุกใจ๋" มาฝากด้วยครับ

สวัสดีค่ะ ตามพี่ชายมาค่ะP

อากาศเริ่มหนาวอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ

สวัสดีคะ คุณเสือผู้หญิง

ขอบคุณที่แวะเวียนมาร้องเพลงแก้หนาวกันนะคะ

ยินดีต้อนรับสู่ค่ำคืนแห่งลมหนาว

---^.^---

สว้สดีค่ะน้องพิมพ์ดีด

ดีใจที่วันนี้ได้พบและเจอกัน หลังจากได้คุยกันนานมากแล้ว

ชื่นชมกับ โครงการจิตอาสา ค่ะ เพราะการตั้งใจทำอะไรก็ตามที่เป็นไปเพื่อเกื้อกูลผู้อื่นนั้น...ย่อมมีเจตนาดีเป็นที่ตั้งมั่น เป็นฐานอันแข็งแกร่งของ "ความดี"

ฉันนอนมุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มมานานแค่ไหนแล้ว

ฉันปล่อยให้ความคิดตัวเองล่องลอยไปถึงไหนแล้ว

ฉันจมอยู่กับความเศร้ามากพอหรือยัง...

อ่านแล้วหายหนาว หายเศร้า ... ^_^...

อ่านสำนวน ภาษา แล้ว...เพลิดเพลิน จำเริญใจเป็นอย่างยิ่ง

พี่ไปพลิกอ่าน หนังสือ เรื่อง "หน่อไม้" ของเหล่านักเขียนที่เดินทางไปชนบท ๑๐ วัน เขียนเรื่องราวได้เป็นหนังสือหนึ่งเล่ม ...

ไปคราวนี้ เขียนหนังสือกันสักเล่มดีมั้ยครับ

สวัสดีคะ พี่ชาย อ.ขจิต

เดี๋ยวนี้เสือปืนไวท่าทางความเร็วจะลดลงนะคะเนี้ยะ โดนแซงหลายทีแล้วนา...แต่ยังไงก็ดีใจที่พี่ตามมาให้กำลังใจกันสม่ำเสมอนะคะ

ชื่นชมเฉยๆ ไม่ค่อยอยากรับเท่าไรคะ พี่ต้องมาด้วยกันถึงจะโอเค...

ขอบคุณนะคะ

---^.^---

ปล. ชื่อพี่ชายเนี้ยะ ยาวได้อีกนะคะ...อิอิ

สวัสดีเจ้า อาจารย์ทนัน

หน้าหนาวคราวนี้เจอบ่าวใจฮ้าย
ขอเปลี่ยนโคลงกลอน ฮื้อสอดคล้องการณ์...
เดือนยี่แล้วนั้น  มันเข้าหน้าหนาว
กล๋างคืนมันยาว ยิ่งหนาวนานแจ้ง
ยามหนาวสาวหนาว บ่าวซ้ำมาแกล้ง บ่เหลียวกอยแยง น้องนาง
ห่มผ้าหลายผืน เมื่อคืนก่อนนั้น ก็อุ่นเปียงอั้น ก๋าโย
ปายในนี้เจ็บ หนาวเหน็บอักโข อันหนาวมโน
โผซบใผได้ โผซบใผได้.

ขอบคุณเจ้า

---^.^---

อ้ายเอกเจ้า

จัดรูปบ้านสุขใจเวอร์ชั่นสองปีก่อนเน้อเจ้า ตอนนี้ต้นไม้เยอะขึ้นกว่าจมเลยเจ้า

เขียนหนังสือ...ความคิดชั้นเอกเลยเจ้า...
ตกลงตามนั้น เขียนหนังสือกัน เขียนหนังสือกัน

---^.^---

สวัสดีคะ kittyjump

ขอบคุณที่ตามพี่ชายมาทักทายกันนะคะ

---^.^---

"เขียนหนังสือกัน เขียนหนังสือกัน"

แล้วจะมีเวลาไหมเนี่ยะ??

สวัสดีคะ พี่คนไม่มีราก

งานสัปดาห์หนังสือผ่านไปแล้ว แสดงว่าเราเจอกันครบหนึ่งปีแล้วใช่ไหมคะ...นานโขเลยที่เดียว แล้วเมื่อไรหนอจะได้เจอกันอีก

โครงการจิตอาสา หากพี่พอมีเวลาไปด้วยกันนะคะ ไปสร้างรอยยิ้มและทำความดีร่วมกันคะ

ความเศร้าไม่ได้เกาะกินเรา
หากแต่เราต่างหากที่ไม่ยอมปล่อยให้มันจากไป...

แต่กว่าจะคิดและทำได้ก็หมดเวลาไปหลายเลยคะ

ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจกันนะคะ

---^.^---

แหม อ้ายเอก

แซวน้องหรือว่าแซวตัวเองเจ้า

ผ่านสัปดาห์วิกฤตนี้ไปได้ ก็สบายละจ้า...

---^.^---

พิมพ์ดีดหลานจั๊น เติงตันอักขร๋า แปล๋งค่าวตอบมา ไขจ๋าบอกแจ้ง
ยามหนาวสาวหนาว บ่าวซ้ำมาแกล้ง บ่เหลียวกอยแยง นางน้อง
สาวสันปูเลย ต๋ามเกยยินฮ้อง บ่หมีใผข้อง เคิ้นเลย
ขอหื้อหลานไท้ อย่าได้อยู่เฉย ปะคนปันเกย เวยเวยเน้อเจ้า เวยเวยเน้อเจ้า.

สวัสดีหนูพิมพ์

               ชุมนุมชาว G2K เที่ยวนี้ นึกว่าจะได้เจอหนูพิมพ์...ไม่มีร่องรอย...อิอิ

       เมื่อยามเด็ก...แม่ห่มผ้าให้...หายหนาว...ถึงยามนี้...หน้าหนาวทีไร...ฉันจึงอยากให้...กลับไปเป็นเด็ก

                                                             โชคดีจ้า

สวัสดีครับ

อยากนั่งเล่นข้างกองไฟ

ถ้าหนาวนาน คงได้ออกนอกเมืองไปเจอหนาวช่วงปีใหม่

สวัสดีครับ ลูกช้างเหมือนกัน ..อ่านความคิดผ่านตัวอักษรของน้องทำให้รู้สึกว่า ฤดูหนาวนี่ไม่เลวเลยน่ะ เป็นทำให้คนเรา เกิดความรู้สึกแบ่งปัน ซึ่งกันและกัน ... หนาวกายแต่ไม่หนาวใจ...

มีดอกไม้มาฝาก แต่ไม่รู้จักชื่อน่ะครับ ถ่ายที่ทำงาน

สวัสดีค่ะ แวะมาสัมผัสความอบอุ่น ที่แอบแฝงในความหนาวค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ที่บันทึกเรื่องราวให้ได้อ่าน ชอบมากๆค่ะ

"บ้านสุขใจ" อยู่ส่วนไหน ณ ดอยสะเก็ด กันหนอ

ถ้าผมขี่รถเครื่องผ่านไป ผมจะเข้าไปถูกไหมนะ :)

น้องพิมพ์

ขอบคุณบ้านสุขใจ อบอุ่นมาก น้ำเต้าหู้อร่อยมากๆๆ

ขอบคุณคุณปู่ คุณพ่อและคุณแม่ด้วยนะคะ

ขอบคุณ บ้านสุขใจ และฝากคิดถึงทุกคนในบ้านนะคะ หลับสบาย อาหารอร่อย คนในบ้านใจดีทุกคน น่ารักมากๆค่ะ ขอบคุณค่ะ

น้องพิมพ์คะ พี่จำชื่อ ใบสมุนไพร ที่น้องบอกไม่ได้แล้วค่ะ ช่วยตามไปบอกที่ บันทึก http://gotoknow.org/blog/dt10/228271 ด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้ามากๆค่ะ

ที่จริงแล้วงานนี้ผมเองอยากเดินทางไปด้วยมากเลยครับ เสียแต่ว่าติดงานเยอะมาก ผมเคยไปภาคเหนือเพียงครั้งเดียวเมื่อเกือบยี่สิบปีที่แล้วครับ ถ้ามีโอกาสคราวหน้าผมต้องขอร่วมทีมไปด้วยแน่ๆ ครับ

สวัสดีเจ้า อาจารย์ทนัน

ขอบคุณจ้าดนักสำหรับกลอนม่วนๆ

ขอหื้อสมพรคำครูกำเตอะ...

-------------

สวัสดีคะ นายช่างใหญ่

ช่วงนั้นไม่ได้เข้ามาใน g2k เลยไม่ได้ทราบข่าวการรวมพล...เสียดายเหมือนกันคะ

สบายดีนะคะ หนาวนี้รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

-------------

สวัสดีคะ คุณ ธ วั ช ชั ย

อากาศหนาว

นั่งมองดาวสวย

ผิงไฟอุ่น

จิบเครื่องดื่มคลายหนาว

คุยกับคนคุ้นเคย

...คงเป็นหนาหนาวที่สุขใจน่าดู

สุขสันต์วันอากาศเย็นนะคะ

-------------

 

 

สวัสดีคะ อาจารย์เอกราช

ลูกช้างเหมือนกัน คงจำบรรยากาศหน้าหนาวของ ม.เชิงดอยได้ดีนะคะ...หนาวกาย แต่ไม่หนาวใจคะ...

ขอบคุณสำหรับดอกไม้คะ ถึงไม่รู้ชื่อแค่ส่งมาให้ก็ขอบคุณมากมายแล้วคะ

---^.^---

สวัสดีคะ คุณพอลล่า

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน

ในความหนาวจะมีความอบอุ่นแทรกตัวอยู่เสมอคะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

----------

สวัสดีคะ อาจารย์ Wasawat

บอกไม่ถูกเหมือนกันว่า บ้านสุขใจอยู่ตรงไหนของดอยสะเก็ด

แต่เท่าที่ฟังเสียงทุกท่านที่ไปมา...ถ้าปล่อยให้มาเองหลงทางแน่นอนะ

หากอาจารย์อยากแวะเวียนไปชิมอาหารเหนือรำๆ แจ้งได้คะ ยินดีบริการเต็มที่...ไม่อิ่มไม่ให้กลับคะ

----------

---^.^---

สวัสดีคะ พี่แก้ว อุบล และพี่ใบบุญ

ยินดีจ้าดนักเจ้า...

ขอบคุณแขกแก้วที่มาเยี่ยมเยือน

ดีใจที่มีความสุขนะคะ

เพิ่งกลับมาถึงกรุงเทพได้สองวัน...แอบหนีไปพักผ่อนเสียนาน พอกลับมาก็เลยต้องรีบมาสะสางงานที่กองไว้นิดหน่อย...ก็เลยนานเชียวกว่าจะได้มาอ่านบันทึกของตัวเองและสหายท่านอื่นๆ

ยินดีที่ได้พบ และดีใจที่มีความสุข..กับบ้าน "สุขใจ" นะคะ

โอกาสหน้าแวะเวียนไปเชียงใหม่...บ้านสุขใจยินดีต้อนรับเสมอคะ

---^.^---

 

สวัสดีคะ อาจารย์ธวัชชัย

เสียดายที่อาจารย์ไม่ได้มา แต่ถึงยังไงก็ส่งหนุ่มน้อยต้นกล้ามาให้ชื่นใจแทน อิอิ

หวังว่าคงได้ร่วมเดิมทางกันในโอกาสต่อไปนะคะ

ภาคเหนือสวยงามและมีเสน่ห์ที่ต้องมาค้นหาด้วยตัวเองคะ

---^.^---

  • P
  • คุณปู่ คุณพ่อ คุณแม่ และน้องพิมพ์น่ารักมากค่ะ
  • ขอบคุณที่ให้อาหารอร่อย ที่ที่พักกับชาวจิตอาสาgotoknow
  • ขอให้คุณแม่ชนะเลือตั้งในวันที่ 21 ธค. ที่จะถึงนี้ค่ะ

เชียร์ๆค่ะ คุณแม่

อากาศ ที่เหนือคงหนาว แต่อุ่นใจ นะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท