กรณีศึกษา "จดหมาย เข็มขัดสั้น นิสิตถึงอาจารย์" ... ต่อยอดความคิดจากบันทึกของคุณ Poo ;)


เมื่อวานนี้ (13 ม.ค.53) คุณ poo ได้เข้ามาชวนไปอ่านบันทึก !!!! จดหมาย เข็มขัดสั้น นิสิตถึงอาจารย์ ... !!!! ... ที่คุณ poo ได้นำขึ้นสู่บันทึกเอาไว้ เป็นเรื่องของ "การต่อรองของเกรด A จากนักศึกษาถึงอาจารย์ โดยการขโมย Notebook ของอาจารย์เป็นตัวประกัน เพื่อแลกกับเกรด A"

แหม ! ถือว่าเป็นกรณีศึกษาที่เจ๋งมาก ผมล่ะ ชอบสุด ๆ จึงขอต่อยอดความคิดไว้ในบันทึกนี้ บล็อกนี้เสียเลย

 

เริ่มจาก "นักศึกษาเขียนจดหมายรัก (ลัก) ถึง อาจารย์มหาวิทยาลัยท่านหนึ่ง"

 

 

แล้วคุณ poo ก็ถามผมว่า ถ้าเป็นผม ผมจะทำอย่างไร ?

 

ผมก็คิดคำตอบไว้ในใจที่แน่นอนว่า "คงไม่สามารถทำตามการขอได้ เพราะมันไม่ถูกต้องทุกการกระทำ"

 

 

"คำตอบต่อมาที่อาจารย์ท่านนั้น ตอบนักศึกษากลับไป"

 

 

คำตอบก็ถูกใจอีก "โดยเฉพาะไม่มีการต่อรองกับผู้ก่อการร้าย" ;) ชอบ ๆ

 

 

หาเรื่องวิเคราะห์ "จดหมายจากนักศึกษาถึงอาจารย์"

จากประเด็นที่นักศึกษาได้กระทำการขโมยของรักของอาจารย์ แล้วเขียนจดหมายเรียกค่าไถ่เป็นเกรด A นั้น คิดอย่างจริงจังก็ไม่ใช่สิ่งควรกระทำแน่ ๆ เพราะคือขโมย มีโทษทางอาญา ซึ่งยอมความกันไม่ได้ จับได้ล่ะ นักศึกษาต้องโทษแน่นอน พร้อมต้องถูกไล่ออกจากสถาบันการศึกษา

ประเด็นที่นักศึกษาบอกว่า กำลังถูกรีไทร์ทั้งหมดนั้น นักศึกษากำลังโทษมายังอาจารย์ที่ต้องเรียนด้วยเป็นคนล่าสุดว่า หากไม่ให้ A ผมจะต้องรีไทร์ นี่ แสดงว่า คิดถึงแต่ผลประโยชน์ของตัวเองเป็นหลัก ไม่ได้คิดถึงว่า หากตัวเองขยันตั้งแต่แรก คงไม่เกิดเหตุว่า ถ้าติด E ติด F ในวิชานี้แล้วจะรีไทร์หรอก (แต่อาจจะไปรีไทร์เอาวิชาอื่น) ทำเหมือนวิชานี้เป็น "ฟางเส้นสุดท้าย"

หากทุกวิชาเป็น "ฟางเส้นสุดท้าย" นี่ไม่ขโมยของรักของอาจารย์ทุกคนที่สอนไอ้หมอนี่ เลยหรือนี่ โฮ๊ะ โฮ๊ะ กรรมที่เอ็งทำแหละ หุ หุ ดันทะลึ่งมาโทษคนอื่นเค้าได้ไง

 

ประเด็นต่อมาที่น่าสนใจ คือ อยากให้อาจารย์สอนหนังสือนักศึกษาให้เข้าใจ และแจกแจงคะแนนให้ละเอียดกว่านี้

ประเด็นนี้เป็นข้อเท็จจริงที่สุดที่อาจารย์ผู้สอนควรมองตัวเองมากที่สุด

หลายครั้งอาจารย์ที่สอนหนังสือในมหาวิทยาลัยมาทำหน้าที่สอน คือ สอนไปตามหน้าที่ เด็กจะรู้เรื่องหรือไม่รู้เรื่องก็เรื่องของเด็กเอง เป็นกันเยอะ วิญญาณของครูไม่ค่อยเข้าสิง อาจารย์บางคนยิ่งแย่ เข้าสอน 5 - 10 นาที แบบสั่งงานแล้วเลิก ไม่สอนต่อ หากเป็นตามกระบวนการเรียนก็ว่าไปอย่าง แต่บางคนเป็นทุกคาบที่สอน

การนำทางความรู้ให้กับอนาคตของชาตินั้นเป็นหน้าที่ของครูด้วยจิตสำนึก ไม่ว่าจะสอนวิชาใด ก็ต้องตั้งวัตถุประสงค์หลักไว้ว่า "ฉันจะสอนลูกศิษย์ของฉันให้เข้าใจที่สุด ดีที่สุด" เพราะเราคือครู ไม่ใช่ คนที่ทำหน้าที่ครูเพื่อหาเช้ากินค่ำ ที่ไหนกันเล่า

ปัญหาแบบนี้คงไม่เกิดขึ้นแน่ ๆ ไม่ว่าจะจริงหรือเท็จก็ตาม

ส่วนการแจกแจงคะแนนให้เด็กเข้าใจ ต้องกระทำตั้งแต่การสอนคาบแรกแล้ว ต้องแจ้งให้เขาทราบว่า มีสิ่งใดที่ต้องเขาต้องเรียนรู้ ต้องปฏิบัติในวิชานี้บ้าง คะแนนเก็บเป็นเท่าไหร่ (บอกแนวการสอน) หากเด็กรับไม่ได้ ก็ให้ไปถอนรายวิชานี้ออก ไม่ต้องเข้ามาเรียนให้เสียเวลา (เดี๋ยวจะมาหาทางขโมยของกันอีก อิ อิ)

เคยเห็นอาจารย์หลายคนที่เก็บเงียบ คะแนนได้เท่าไหร่ก็ไม่รู้ แต่พอเกรดออกมาที เกรดมันไม่ยุติธรรมในความรู้สึกของเด็ก ทำงานส่งและดี กลับได้เกรดแย่กว่า คนที่ไม่ค่อยเข้าเรียน

หากไม่ต้องการให้เด็กสงสัย ก็ต้องทำทุกอย่างให้ยุติธรรม โปร่งใส วัดได้ ประเมินตามจริง แต่หลายคนที่มีปัญหาคือ มีการใช้ "อคติ" เข้ามาจับที่คะแนน ไม่ได้ เอาผลงานของเด็กมาใช้ หรือพฤติกรรมที่ดีหรือไม่ดีของเขามาใช้

 

 

หาเรื่องวิเคราะห์ "จดหมายตอบกลับจากอาจารย์ถึงนักศึกษาที่ก่อเหตุ"

ประเด็นเด็ดขาด คือ "การไม่มีนโยบายต่อรองกับนักศึกษาที่ทำผิดในเรื่องนี้ เพราะเกรดที่ออกมามีคุณค่ามากกว่าสิ่งอื่นใด ในฐานะของคนที่เป็นครู"

อ่านแล้วก็อารมณ์ดีเพราะคำว่า "ผู้ก่อการร้าย" ช่างเหมาะสมกับสถานการณ์นี้ดีจริง

ส่วนอีกประเด็นที่สะท้อนถึงความเป็นครูของอาจารย์ท่านนี้ คือ "ความเสียใจที่ไม่สามารถสอนให้นักศึกษาเป็นคนดี มีคุณธรรมได้"

ถึงมีคำกล่าวว่า "อยากให้สอนนักศึกษาให้เป็นคนดีแต่ไม่เก่ง มากกว่า เป็นคนเก่งแต่ไม่ดี"

แต่ถ้าโชคเข้าข้าง ก็อยากได้ทั้งสองอย่าง คือ เป็นคนเก่ง และเป็นคนดี

เป็นคนเก่งแต่ไม่ดี ไม่ต่างอะไรกับการสอนนักศึกษาให้เป็นโจรเลย ออกไปในสังคมก็พลอยแต่จะเอาเปรียบคนอื่นอยู่ร่ำไป ทำให้สังคมเสื่อมทรามลง ถ้าจะสอนควรสอนเขาตั้งแต่ยังอยู่ในสถาบันการศึกษา

อาจารย์แบบนี้ผมเคยเห็น อาจารย์จะมีลักษณะเมตตา กรุณา สูง เป็นที่น่าเคารพ แต่มักจะเลือกใช้วิธีการเมตตาไม่เหมาะสมและถูกกาละเทศะ

นักศึกษาทำงานมาแบบผ่าน ๆ ก็ไม่ค่อยจะตรวจ ปล่อยผ่านให้เกรดไปง่าย ๆ โดยนักศึกษาเองก็ไม่เคยรู้ข้อบกพร่องที่ตนเองจะแก้ไขก่อนจบออกไปสู่โลกภายนอก

ไม่มีอาจารย์เตือน ก็นึกว่า ถูกแล้ว ดีแล้ว ...

นักศึกษาก็บอกว่า อาจารย์ใจดีจัง จริง ๆ ผมว่า อาจารย์ให้ยาพิษแบบสะสมกับลูกศิษย์ของตัวเองมากกว่า

ส่วนอาจารย์ด้วยกันก็จะบอกว่า "ปล่อย ๆ นักศึกษาไปเถอะ สงสารเขา ให้เขาไปฝึกฝนเองในโลกภายนอก" (อ้าว มีโอกาสจะสั่งสอนให้เขาในสิ่งที่ถูกที่ควร ทำไมถึงไม่ทำ ไม่ลงมือเสียแต่ตอนนี้ แบบนี้จะเป็นครูไปทำไม ลาออกไปทำพ่อพระอยู่ข้างนอกดีกว่านะ มีหน้าที่ ไม่ทำหน้าที่ เอาเมตตา กรุณา มาสร้างภาพลักษณ์ทำไมกัน สังคมถึงได้แย่เหมือนเดี๋ยวนี้ อุ้ย ลืมตัว อิ อิ)

 

ไม่น่าเชื่อนะครับ จดหมายสองฉบับนี้ ทำให้ผมสามารถเขียนบันทึกออกมาได้เยอะแยะมากมายขนาดนี้ ถือเป็นแรงกระตุ้นต่อมคุณธรรมของครูออกมาได้เยอะเลยครับ คุณ poo  ;)

 

คำตอบของผมในกรณีศึกษานี้คือ

 

"ผมไม่มีนโยบายต่อรองกับผู้ก่อการร้าย ครับ"

 

 

ขอบคุณบันทึกเริ่มต้นจาก !!!! จดหมาย เข็มขัดสั้น นิสิตถึงอาจารย์ ... !!!! ... ของคุณ poo มากมายครับ ;)

 

หมายเลขบันทึก: 327937เขียนเมื่อ 14 มกราคม 2010 16:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (34)

สวัสดี ครับ อาจารย์wasawat

ผมลองเสี่ยงเข้ามาเป็นคนแรกของบันทึกอาจารย์ดูสักครั้ง

ขออนุญาติ...จองคิว

พรุ่งนี้ จะรีบเข้ามาอ่าน นะครับ

ขอบพระคุณครับ

มาต่อคิว แล้วจะมาอ่านต่อค่ะ

เพราะเราไม่มีข้อมูลมากกว่านี้ อาจจะมีปัจจัยอื่นๆแวดล้อมมากมาย ...

ดังนั้นก็ต้องคิด วิเคราะห์แบบฟังความทั้งสองฝ่าย เห็นตรงเหมือนกันเลยค่ะ

โดนและตรงใจมากมายค่ะอาจารย์เสาเรือของแฟนพันธุ์แทะ รับโล่ห์ไปเลย

... อย่าลืมอิ่ม และรำ เมนูอร่อยๆ แถวเฌองดอยเผื่อนำกะเจ้า ... ขอบคุณค่ะ  

ปล. ท่านเสือคะ ... "... เพราะมันถูกต้องทุกการกระทำ" น่าจะเติม ไม่ รึเปล่าเจ้า

  • สวัสดีค่ะ
  • ระลึกถึงวันไหว้ครู
  • ระลึกถึงความดีของครูอาจารย์ทุกท่านค่ะ

ยินดีที่คุณ แสงแห่งความดี ได้เข้ามาเสี่ยงภัยในบันทึกนี้ครับ ;)

สวัสดีครับ คุณ poo ;)

จดหมายมันมี "นัย" ที่ทำให้ต้องคิดต่อน่ะครับ เลยขออนุญาตมาต่อยอดหนุก ๆ ในบันทึกนี้นะครับ ;)

ใช้วิธีวิเคราะห์ โดยยึดทางสายกลาง และความเป็นเหตุเป็นผล ครับ

ตรงใจด้วยอ่ะ ???

จุดที่แก้ไข เข้ามาตะกี้เห็นพอดี จึงแก้ไขแล้วครับ เพลิดเพลินไปหน่อย อิ อิ

เดี๋ยวรอสอนเด็กอยู่ ข้าวเย็นทานค่ำ ๆ แน่นอน

ขอบคุณครับ ;)

มาอมยิ้มกับคห.๑ ค่ะ การเข้ามาเป็นคนแรกในบันทึกท่านเสือ ถือเป็นความเสี่ยงภัยที่ควรถูกกำหนดไว้แล้วฤา Risk Area ;) สงสัยว่าคุณแสงกลัวถูกอ.เสือฮ้าย จับเป็นตัวประกันรึคะ อิ อิ

... ตรงใจที่มองอย่างเป็นกลาง มีจุดยืน หลักการ ไงอะ ?

อยากให้บทสรุปในโลกจริงที่เกิดขึ้น คือทั้งสองฝ่ายเปิดใจคุยกันค่ะ คาดว่า หนุ่มๆเค้าคงสุภาพบุรุษพอ แค่เอฟวิชาเดียวคงไม่เป็นไร

แลกกับการต้องเสียเกียรติ ไม่แมนเลย นี่คงแบบไม่มีทางเลือกจริงๆ หากเค้าได้โอกาสดีๆ คิดว่าคงตั้งใจเรียนนะคะ เอ รึเปล่าหนอ ;)

... เพิ่งทราบว่าเดี๋ยวนี้ ภาคเรียนปกติ เรียนเย็นขนาดนี้เชียวรึคะ ... ขับรถปลอดภัยค่ะ

นั่นดิ คุณ poo ;) ... คุณแสงทำผมซะกลัวตัวเองเลยเนี่ย 555

การเปิดใจคุยและยอมรับความคิดเห็นเป็นเรื่องสำคัญในทุก ๆ ระดับ

จะทำให้ความขัดแย้งและความไม่เข้าใจกันมลายหายไปได้เร็วขึ้น

ประเทศเราก็จะได้พัฒนาไปได้ไกลกว่าที่เป็นอยู่ โดยเฉพาะด้านจิตใจ

แต่ก็นะ เด็ก ๆ เดี๋ยวนี้สมาธิสั้น วันนี้บอกว่าตั้งใจ เพราะพรุ่งนี้ก็เปลี่ยนไปแล้วล่ะ

ลืมในสิ่งที่ให้สัญญาไว้กับอาจารย์หมดสิ้น

วันพฤหัสของเทอมนี้ ผมต้องสอนต่อพี่อาจารย์อีกคนหนึ่งครับ เพราะเลือกห้องสอนเฉพาะวิชาไว้ ไม่งั้นต้องใช้ห้องสอนที่ไม่ตรงที่ต้องการ ;)

บางพฤหัสก็เกือบ 2 ทุ่มก็มีครับ แบบว่า ผมทำเป็นคุณครูคนขยันน่ะ 555

ขอบคุณครับ คุณ poo ;)

สวัสดีค่ะ

ตามน้อง poo เข้ามาค่ะ 

อ่านแล้ว...หลากหลายความคิดที่ประดังเข้ามา   โห... ทำกันขนาดนี้เลยหรือเนี่ย!... คิดอะไรอยู่..ทำเหมือนเด็กเล่นขายของ...(จะว่างี่เง่าก็เกรงใจ  อ้าว!.... ว่าไปแล้ว..ฮิ ฮิ )  ไม่ออกความเห็นมากไปกว่านี้  เพราะครูใจดีไปบันทึกไหนเม้นท์ยาว มากๆ  เย็นแล้วด้วย กลับบ้านดีกว่า...

ขอบคุณเรื่องที่นำเสนอค่ะ

มีความสุขทุกวันนะคะอาจารย์

สวัสดีค่ะท่านอ. Wasawat Deemarn

  • การสอนให้คนเป็นคนดี มีคุณธรรมนี่เป็นงานที่หนักหนาเอาการอยู่นะคะ
  • แต่เรื่องนี้ก็เป็นกรณีศึกษา เรียนรู้ที่ดี สำหรับอาจารย์และนักศึกษาในสังคมปัจจุบันทีเดียวค่ะ
  • ที่สอ. มีนักศึกษาฝึกงาน อยู่ในความดูแลหลายรุ่น (มีเรื่อย ๆ ทั้งปีค่ะ)
  • ขอปริ๊นไว้ให้นักศึกษาอ่านเป็นบทเรียนรู้นะคะ
  • มองอีกมุมนึงก็น่ารักดีค่ะ นักศึกษาอาจจะอ่านนิยายหรือดูหนังประเภทจารกรรม จอมโจร อะไรมากเกินไปอ่ะเปล่า..อิ อิ
  • นับถือในจิตวิญญาณของความเป็นครูของอาจารย์ท่านนั้นค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ...^_^

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์

ตามมาอ่านต่อยอดจากบันทึกของพี่ปูค่ะ...

เป็นจดหมายที่อ่านแล้ว ไม่ว่าใครก็ต้องอมยิ้ม

แต่ไม่รู้ว่าคนที่อยู่ในเหตุการณ์จริงๆ จะยิ้มออกหรือเปล่า แหะ แหะ

ดูขำๆ แต่แฝงอะไรไว้ให้คิดมากมายเลยนะคะ

ขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีครับ คุณ ครูใจดี ;)

แสดงความคิดเห็นยาว ๆ แสดงว่า มีความใส่ใจต่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เป็นที่สุดครับ

ขอบคุณมากครับ ;)

ขอบคุณมากครับ คุณพยาบาล สีตะวัน ;)

สะท้อนภาพระบบการศึกษาได้เด่นชัดเลยล่ะครับ อิ อิ

ขอบคุณมากครับ คุณ blue_star ;)...

อารมณ์ดีทำให้อายุยืนยาว ครับ

สวัสดีครับอาจารย์

เป็นอาจารย์ (ดี ๆ ) นี่ยากเหมือนกันนะครับ

เด็ก ๆ เดี๋ยวนี้สมาธิสั้น วันนี้บอกว่าตั้งใจ เพราะพรุ่งนี้ก็เปลี่ยนไปแล้วล่ะ ลืมในสิ่งที่ให้สัญญาไว้กับอาจารย์หมดสิ้น 

สงสัยว่าประสบการณ์ตรงใช่ไหมคะกรณีนี้ .. อาจารย์จำอะไรแม่นไปหมด แต่เด็กๆก็มักจะโกรธง่าย หายไวอย่างนี้แหละคะ ท่านอ. ก็ช่วยเตือนและบอกไปตรงๆ เลยสิคะ ... เชื่อว่าเค้ายอมรับ เผลอๆจะ เปิดใจ เข้าใจกันมากขึ้นก็ได้นะคะ ;) อารมณ์ดีทำให้อายุยืนยาว

มาบอกเล่าเก้าสิบว่า ช่วยปชส. บันทึกนี้ลงคห. ๕๖ แล้วค่ะ และได้ไปอ่าน เก้าลีลาครู ... http://gotoknow.org/blog/kohyor/328055  จึงเรียนเชิญไปชมดู อ.เสือลีลา? สี่รึคะ พรุ่งนี้เจอกันค่ะ

เป็นครูเฉย ๆ ไม่ยากครับ แต่เป็นครูดี ๆ ยากสุดฤทธิ์สุดเดช ยกเว้น หัวใจของคน ๆ นั้น คือ ครูแท้จริง เท่านั้น

ขอบคุณมากครับ ท่าน หนานเกียรติ ;)

ประสบการณ์ตรงเป๊ะครับ คุณ poo ;) ... อันเป็นลักษณะของเด็กในปัจจุบัน

หากเผลอแล้วเตือน เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำสำหรับเด็กโตครับ เพราะเด็กจะรู้สึกรำคาญแล้วพาลหาเรื่อง ทำให้เสียบรรยากาศสำหรับเด็กที่ตั้งใจด้วย

เด็กโตต้องบอกกล่าว หรือ ดักคอ ตั้งแต่เรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น แต่เราใช้ประสบการณ์ดัก

อีกทั้งการบอกกล่าวก่อน ถือเป็นวิธีการให้เกียรติและปฏิบัติกับเด็กที่กำลังจะต้องออกไปรับผิดชอบต่อสังคม และต้องบอกบทลงโทษและผลที่เกิดขึ้นกับตัวเขาเองด้วย

เด็กโตเขาจะคิดถึงความสำเร็จของเขาก่อน ดังนั้น ความสำเร็จ หรือไม่สำเร็จในวิชา คือ เงื่อนไขสำคัญที่ครูมหาวิทยาลัยต้องเลือกใช้ให้เหมาะสมครับ

ถือเป็นการสอนให้เขารู้จักรับผิดชอบตนเองอีกด้วย เรื่องนี้สำคัญนักสำหรับการทำงาน

และหากไม่พร้อมที่จะเรียนให้สำเร็จ ก็เปิดหนทาง หาข้อแนะนำการหลีกหลบให้ (เช่น ถอนออกไป เรียนใหม่เทอมหน้า) แต่การตัดสินใจต้องให้เขาเป็นผู้ตัดสินใจเอง ครูจะไม่สรุปให้ว่า ควรทำอย่างไร

ใจร้ายไหมเนี่ย แต่ทำจริงครับ

อารมณ์ดี แต่ยิ้มน้อย ๆ พอให้เกรงใจครับ

หุ หุ

มาทายทักวันครูค่ะ อ.เสือ วันนี้ไปดุแถวไหนมาคะ

ชื่นชมครูเสาเรืออีกคนค่ะ ... ครูแปลก แหวกแนว

หากแต่ เหมือนเดิม เสมอ เช่นเคย ... ฝันดีค่ะ

 

 

ขอบคุณครับ คุณ poo ;) ... แหวกแนวเสมอครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์..เค้ากล้าที่เขียนต่อรองขนาดนี้เลยนะสมัยนี้น่ากลัวจัง..ขอบคุณค่ะ

การต่อรองของเด็กสมัยนี้มีวิธีการมากกว่านี้ และซับซ้อนกว่านี้ครับ

มีการหลอกล่อให้ครูเข้าใจว่าเขาควรได้เกรดดี ๆ ด้วย

นี่แค่ตัวอย่างน้ำจิ้ม ๆ ครับ อิ อิ

ขอบคุณครับ คุณครู rinda ;)

สวัสดีค่ะ

อ่านเรื่องนี้ทำให้หนูถึงถึงหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาค่ะ

เรื่อง "มิติใหม่ทางการศึกษา เพื่อความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์"

คนเขียนให้แนวคิดเกี่ยวกับการศึกษามานานแล้วหมือนกันค่ะ [คนเขียนลาโลกไปใน พ.ศ. ที่หนูเกิดพอดี]

ให้แนวคิดเกี่ยวกับเรื่องการศึกษา ว่าครูควรคิดให้ดีกว่าแท้จริงการศึกษาที่ถูกต้องนั้น มุ่งเน้นไปที่สิ่งใด การแข่งขันเปรียบเทียบความเป็นเลิศทางวิชาการและเทคโนโลยีหรือว่าการพัฒนาเบ่งบานทางจิตใจ

หนูคิดว่าทุกวันนี้แต่ละสถานศึกษามักจะมุ่งเน้นให้เด็กเก่งวิชาการและเทคโนโลยี....ก็คงจริง เพียงเพื่อให้สถานศึกษาของตนเองผ่านการประเมินและติดอันดับต้นๆของประเทศหรืออันดับต้นๆของเขตฯ แต่ลืมนึกถึงอนาคตของชาติว่าจะดำรงชีพได้อย่างปรกติสุขในสังคมอย่างไรหากมีแต่การแข่งขันเห็นแก่ตัว

ทำให้พาลนึกไปอีกว่า  เด็กที่โตในสมัยนี้น่าสงสาร ( หนูก็โตในสมัยนี้ค่ะ )

การเรียนของเค้าส่วนมากถูกครูตัดสินให้มีคุณค่าเพียงแค่เกรดที่ได้มา

ทำให้เด็กบางส่วนมีวิีธีคิดถึงวิธีการซึ่งให้ได้มาด้วยเกรดอันสูงสุดมากมาย

จนลืมนึกถึงคุณธรรมจริยธรรมบางประการไป

เอาง่ายๆค่ะ ทุกวันนี้เคยได้ยินเรื่องนักศึกษาเอาตัวแลกเกรดไหมคะ

เคยได้ยินเรื่องการโกงข้อสอบ สอบเข้ามหาวิทยาลัยไหมคะ

หนูคิดว่ามันน่าอายมาก ที่พวกเค้าถูกสอนมาให้เป็นแบบนั้น

การแก้ไข คงต้องแก้ตั้งแต่ตัวบุคคลที่จะไปเป็นครู สอนเขาให้มีจิตสำนึกก่อนไปสอนเรื่องจิตสำนึกกับคนอื่นค่ะ

เขียนยืดยาวอีกแล้วค่ะ ถูกบ้างผิดบ้างโปรดให้อภัยค่ะ

- ด้วยจิตคารวะ -

ปล. ขออนุญาตนำข้อความส่งและ Link บันทึกนี้ส่งเข้าเมล์ให้เพื่อนๆของหนูอ่านนะคะ...มีประโยชน์มากค่ะ

ชอบๆ  สถานการณ์เรื่องจริง กับข้าวเมนูแรก เริ่มมาเข้าทางแล้ว ขอบคุณค่ะ ;)

... หากก่อนจะทำอะไร คิดถึงคุณพ่อ คุณแม่ คนที่รักสักนิด หรือรักตัวเองสักหน่อย จดหมายนี้คงไม่มี เอ ?

 

 

อิ อิ ไม่น่าเชื่อ ท่านเสือใหญ่พลาด คห. ๒๘ นี้ไปได้ไงกัน ;) เคสจริงมาแล้วค่ะ ๕ ๕

มาถามว่า น้องกล้องอาจารย์นี่ เข้าโรงบาลนานหลายนะคะ ไม่ได้ชมภาพฝีมือเซียนนานมากแล้ว ;) ... บรรยากาศช่วงนี้ทางโน้น ก็เป็นใจซะ

สวัสดีครับ (รุ่น) น้อง Orasa ;)

อยากให้คนที่จะเป็นครูในอนาคตมีวิธีคิดดี ๆ แบบน้องครับ

จุดเริ่มต้นของการสร้างคุณธรรม นอกจากครอบครัวแล้ว ก็ยังมีคนที่เป็นครู

ครูต้องไม่ใช่แค่คนที่ "ประกอบอาชีพครู" เท่านั้น

ครูจะต้องมีความเป็นครูอยู่ในหัวใจ

กรณีศึกษาที่น้องได้ยินมา ล้วนมีข้อเท็จจริงที่หลาย ๆ คนพยายามจะปกปิดไม่ให้มีผลกระทบต่อตำแหน่งของตัวเองเท่านั้น

ความจริงลักษณะที่ค่านิยมของ "เกรด" ที่มาก่อน "ความรู้" กำลังแพร่ระบาดไปทั่ว สังคมการศึกษาเริ่มย่ำแย่ลง

ครูที่เป็นเพียงผู้ประกอบอาชีพ ปล่อยเกรด ให้ตัวเองรอดพ้นความผิดพลาด

วิทยฐานะและผลประโยชน์ที่ได้รับมีค่ามากกว่าเด็กที่มีคุณธรรมสักคน

ตอนนี้เพียงหวังจะเห็นครูดี ๆจบออกไปสู้กับครูที่ทำให้ความเป็นครูหมองลง

ขอบคุณครับ ;)

 

สวัสดีครับ คุณ poo ;)

กล้องผมคงจะกู่ไม่กลับแล้วกระมังครับ

ผมนั่งหน้าเซ็งมานานแล้วเนี่ย อยากไปบันทึกภาพ

ก็ไม่มีอาวุธ แย่จังครับ

อิ อิ ;)

ระบบ "เกรด" นิยม จริงๆ เดี๋ยวนี้ มันระบาด ไปทั่วเลย ^^

สิ่งที่เราทำได้คือ การสอนเรื่อง คุณค่าความเป็นคน ย่อมสำคัญว่า สิ่งสมมติที่มีค่าเป็นตัวเลข หรือตัวภาษาอังกฤษ ... สอนยากหน่อยนะครับ แต่เราสามารถทำได้

ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์ตี๋ ครูgisชนบท ;)...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท