"ถึงซะที...ปาย" ... โปสการ์ดฉบับแรกจากลูกศิษย์ ;)

วันนี้ (29 มกราคม 2553) เป็นวันกำหนดส่งงานของนักศึกษาหมู่เรียนที่ 03 เพื่อให้ผมได้ตรวจก่อนที่จะเริ่มขั้นตอนต่อไป แต่สัปดาห์นี้มีสิ่งพิเศษอย่างหนึ่ง คือ ไม่เข้าห้องเรียน เนื่องจากมีนักศึกษาชั้นปีที่ 3 ทังคณะไป "ศึกษาสังเกตและทดลองสอน" 1 สัปดาห์ ดังนั้น ผมจะสั่งนักศึกษาไว้ว่า หากใครจะไปศึกษาสังเกตฯ ต้องส่งงานให้ทันตามกำหนดจะวิธีไหนก็ได้

เย็นย่ำวันนี้ แวะไปเซ็นชื่อที่คณะฯ ก็ต้องแปลกใจเมื่อเจ้าหน้าที่คณะฯ บอกว่ามีเอกสารผ่านระบบไปรษณีย์ของอาจารย์ พลิกดูชื่อผู้ส่งก็ "ฮา" เป็นชื่อลูกศิษย์ที่เรียนอยู่หมู่เรียน 03 ส่งงานจากโรงเรียนบ้านแม่ฮี้ อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน

แถมไม่พอ ยังแอบแนบโปสการ์ดมาให้แผ่นหนึ่ง

"ถึงซะที...ปาย..."

เออ จริงของมัน ... เข้าใจเล่นนะลูกศิษย์ผม

ด้านหลังของโปสการ์ดจะเขียนว่า "ส่งโปสการ์ด มาฝาก อ. ............ ครับผม" แล้วลงชื่อ

แค่นี้สั้น ๆ ...

เป็นครั้งแรกครับที่มีลูกศิษย์ส่งงานแนบโปสการ์ดมาให้ ไอ้เจ้าคนนี้มันมีอะไรดี ๆ อยู่ข้างในเหมือนกันวุ้ย

ย้อนหลังกลับไป ... ลูกศิษย์ผมคนนี้ เป็นคนเดียวในเอกสังคมศึกษาเลือกที่จะนั่งเรียนต่อกับผม ในขณะนี้เพื่อน ๆ ในเอกเดียวกัน หนีดร็อปหมด ด้วยความใจร้ายของครูอย่างผม ที่หลังจากผมบอกกติกาการเรียนไปแล้ว หากทำไม่ได้ ก็ให้ไปดร็อปซะ ไม่งั้นอนาคตอาจจะได้เกรด F ก็ได้ ใครจะไปรู้ บุญทำ กรรมแต่ง

ผมเองก็ใช้เวลาสังเกตเจ้าคนนี้มาพอสมควร โดยผ่านการประเมินทุกรูปแบบ

ผมจำได้ว่า ผมเคยถามในข้อสอบกลางภาคไว้ว่า "คุณสมบัติของคนที่เรียนวิชานี้กับผมได้ ต้องเป็นอย่างไร"

เด็กคนนี้ เขียนตอบผมว่า "ต้องใจถึง"

ผมก็นึกในใจว่า "อืมม ตอบได้ตรงดีแท้ และถูกใจผมมาก ผมจำได้แม่นยำเลยล่ะ"

หรือไม่ผมก็เคยถามว่า "ทำไมถึงยังเรียนต่อกับครูอีก ทั้ง ๆ ที่เพื่อนเธอหนีไปหมดแล้ว"

คำตอบ คือ "ผมอยากลองของว่า อาจารย์จะทำได้จริงอย่างที่อาจารย์บอกไว้ในแนวการสอนไหม"

ผมทำจริงแน่ ไม่ต้องห่วง

หลายครั้งที่เจ้าลูกศิษย์คนนี้ แต่งกายไม่เรียบร้อย ผมก็จะต้องหักคะแนนเป็นเปอร์เซ็นต์ (ไม่ใช่คะแนนดิบ)

แต่ผมจะถามก่อนว่า "เธอแต่งกายไม่เรียบร้อยใช่ไหม ครูหักคะแนนเธอแล้วนะ"

ลูกศิษย์ผมตอบว่า "หักเลยครับ ผมแต่งกายผิดระเบียบจริง ๆ ผมยอมรับผิดครับ"

เมื่อไม่มีอิดออด ผมก็ดำเนินการตามกติกานั้นทันที พร้อมกับคิดชื่นชมความเป็นคนจริงของเจ้าเด็กคนนี้ แบบนี้ผมชอบ

"ทำผิด ต้องยอมรับผิด ถึงจะเป็นลูกผู้ชายตัวจริง"

นี่ยังไม่จบภาคเรียน เหลืออีกเพียงเดือนเดียว ก็ได้รับโปสการ์ดจากปายเสียก่อน

อืมม ไอ้เด็กคนนี้มันมีอะไรดีซะแล้วล่ะ

ผมเชื่อว่า "เด็กคนนี้มีอนาคตที่ดีทีเดียว เพราะมีความรับผิดชอบในตัวเองสูง มีระบบความคิดมากกว่าเด็กในวัยเดียวกัน"

"โปสการ์ดจากปาย" ถือเป็นโปสการ์ดฉบับแรกจากลูกศิษย์ ตั้งแต่เป็นครูมา ;)

ขอบคุณครับ ;)

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน มหาวิทยาลัยชายเขาของคนชายขอบ

คำสำคัญ (Tags): #wasawatdeemarn#ปาย#ลูกศิษย#วสวัตดีมาร#โปสการ์ด

หมายเลขบันทึก: 332143เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2010 00:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (41)

Ka-Poom

เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2010 04:16 น. ()

เด็กคนนี้ "รักและศรัทธาครู" ค่ะ

เชื่อเช่นนั้น...ครูคือ คนต้นแบบของเขา

อ่านแล้วยิ้มและรู้สึกซึมซับ "ใจ" ที่เขาส่งมาถึงครูของเขาได้ค่ะ

แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2010 07:55 น. ()

ยินดีกับครูค่ะ

ยังคิดถึงปายทุกครั้ง

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2010 08:01 น. ()

สวัสดีค่ะ

อาจารย์คงสบายดีนะคะ
นึกถึงตอนพี่คิมเรียนนะคะ มีอาจารย์ท่านหนึ่งบอกว่า "เกรดของฉันมี C กับ D เท่านั้น"
เป็นกำลังใจให้น้องเจ้าของโปสการ์ดค่ะ
ขอขอบคุณค่ะ

เอก จตุพร

เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2010 08:17 น. ()

อีก ไม่กี่วันคงได้กลับไปเยี่ยมบ้าน จะเเวะทักทายนะครับ...

อย่าลืม เลี้ยงกาแฟผมด้วยครับ :)

ครูรส

เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2010 09:49 น. ()

สวัสดีค่ะอ.วสวัต

ยินดีกับโปสการ์ดที่ได้รับนะคะ
เป็นคุณครูที่ฝึกลูกศิษย์ให้ปฏิบัติตามข้อตกลงร่วมกัน เหมาะสมกับเป็นเบ้าหลอมของเอกสังคมศึกษาจริงๆค่ะ
อดเป็นห่วงการแต่งกายของวัยรุ่นที่เลียนแบบวัฒนธรรมทางตะวันตกไม่ได้ ซึ่งเปิดเผยมากเกินความงดงามตามวัยอันเหมาะสม
ท่านผอ.สมบูรณ์เปรยๆว่า ท่านจะมาเยี่ยมเมื่อไหร่หนอ จะพาไปเลี้ยงลาบสักหน่อย เคยเอ่ยกันไว้แล้วด้วย ขอบคุณ นะคะ

Wasawat Deemarn