วันนี้ (12 ก.ค.53) ผมมีสอนเวลา 13.00 - 15.00 น.

ผมแวะมาเตรียมตัวก่อนสัก 2 ชั่วโมง โดยรู้ว่าวันนี้ต้องบรรยายเรื่องอะไร แล้วอะไรคือชิ้นงานที่เด็กต้องทำมาส่งในสัปดาห์หน้า

ห้องเรียนที่ใช้ในวันนี้เป็นห้องประชุมเล็ก ชั้น 2 ตึกการศึกษาพิเศษ ที่ดูปลอดภัยไร้กังวลจากเหตุทั้งปวง

ที่นั่งภายในห้องเป็นรูปตัวยู 2 ชั้น ครูและนักศึกษาหันหน้าเข้าหาฉาก LCD Projector

ห้องปูพรมเรียบร้อย นักศึกษาสักประมาณ 30 คน โดยส่วนใหญ่เป็นเอกภาษาไทย เป็นผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย

เมื่อเข้าห้อง ก็ดำเนินกิจกรรมที่คุ้นเคย

• ตั้งเครื่องคอมพิวเตอร์ Notebook ต่อสายกับ LCD Projector
• สุ่มหานักศึกษาให้บอกเข้าชั้นเรียน
• เช็คชื่อนักศึกษา
• พูดถึงเนื้อหาที่ผ่านมา

และเริ่มต้นบรรยาย เรื่อง "การศึกษาทางไกล" อันเป็นทฤษฎีเริ่มต้นของวิชา และต้องมีชิ้นงานรับกับเนื้อหาเรื่องนี้

ในระหว่างการบรรยายไปได้สักครึ่งเรื่อง

อยู่ดี ๆ ... เด็ก ๆ ที่นั่งใกล้ ๆ กับฉาก กระโดดเด้งขึ้นโต๊ะเรียนบ้าง เก้าอี้บ้าง แล้วร้องตะโกนว่า "งู งู"  นักศึกษาคนอื่นไม่รู้ว่าจริง หรือไม่จริง ก็กระโดดตามผู้นำ เหมือนโดมิโนเปี๊ยบ

ความตกใจ ห้ามกันไม่ได้ สัญชาตญาณการเอาตัวรอดมากันเป็นต่อ ๆ คนแล้วคนเล่า

ผมถือไมค์อยู่เลยถามว่า งูตัวเล็กหรือเปล่า เด็กตอบว่า "งูตัวใหญ่ครับ"

ผมเลยถามว่า "อยู่ตรงไหน" เด็กบอกว่า "อยู่หลังม่านครับ"

ผมก็พยายามจ้องดูความเคลื่อนไหว มือก็ยังถือไมค์อยู่

แล้วก็เห็นงูตัวขนาดกลาง มีพิษหรือไม่ ไม่ทราบครับ พยายามเลื้อยหาที่ซ่อนอย่างเร่งด่วน หรือไม่ก็คงพยายามหาทางออก แต่ออกไม่ได้ครับ มันเป็นหน้าต่างกระจกที่ปิดไว้เพื่อกันแอร์ออกไปภายนอก

ณ ขณะนี้ เด็กได้กรูมาอยู่ข้างหลังผมหมดแล้ว แต่ตายังเฝ้ามองความเคลื่อนไหวอยู่ เพื่องูมาจะได้วิ่งทัน

ผมบอกให้เด็กไปบอกแม่บ้านให้แจ้ง รปภ.มาเอางูออกไปที

ในระหว่างการรอ ผมจึงบรรยายต่อนิดหน่อยให้จบเนื้อหาเฟรมนี้ก่อน แล้วหลังจากนั้นก็บอกว่า ให้ไปดาวน์โหลดใบงานและอธิบายรายละเอียดของงาน แต่ตาก็ดูความเคลื่อนไหวของงูหลังฉากเช่นกัน

กะว่า ถ้าแกมาล่ะ ข้าก็วิ่งเหมือนกัน 555

เขาเรียกว่า ถึงตัวตาย ก็ยังรักษา Concept อยู่ 555

เสร็จแล้วก็เร่งเคลียร์ให้เด็กออกไปจากห้องให้หมดก่อน เพราะเดี๋ยว รปภ.เขาจะมาจัดการมัน หากอยู่กันเยอะจะจัดการลำบาก และอันตรายด้วย

สักพัก รปภ.มา 1 คน ถือเหล็กมา 1 ท่อน แล้วเอาเหล็กเข้ามาเปิดม่านว่า งูอยู่ตรงไหน เด็ก ๆ ก็พยายามบอกทิศทาง รปภ.เปิดม่านด้วยเหล็กจน "งูหล่นมากองกับพื้นพรม" และเลื้อยหนีผ่านใต้โต๊ะประชุม พยายามจะออกทางประตูอีกทาง

คราวนี้แหละ สปีดต้นใครจัดกว่ากัน ก็นำไปก่อน ;)

รปภ.อีก 2 คนตามมาสบทบ และจัดการใช้รองเท้าบูตเหยียบงูไว้ก่อน เพื่อกันมันหนีออกไป แล้วทั้ง 3 คนก็จัดการตีหัวงูให้เดดสะมอนเร่ แล้วร้องบอกว่า "งูเขียวหางไหม้"

ผมเห็นนะ หัวเล็กนิดเดียว บรื้ยยยย กลัวงู

เมื่อสำเร็จ รปภ.ก็จับหางงู แล้วเดินถือจากไป โดยไม่ทราบว่า ไปที่ไหนต่อ

โห สอนหนังสือมานาน ไม่คิดว่า จะเจอเหตุการณ์งูมานอนเล่นในห้องประชุมในเมือง ๆ แบบนี้ เอ หรือเรากำลังสอนโรงเรียนนอกเมืองอยู่เนี่ย ตลกดี

แม่บ้านก็บอกว่า ทำความสะอาดเมื่อเช้าก็ไม่เจอ

อาจารย์ที่สอนเมื่อเช้า ก็ไม่เจอ

ดันมาเจอชั่วโมงที่ผมสอน

แถมมีเด็กตะโกนมาว่า "ไปเอางูมารัดเลย จะได้มีคู่"

ผมเลยบอกว่า "เอามารัดคอเลยนะ เหอ เหอ"

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ครูที่จะเข้าห้องสอนหนังสือ กรุณาตรวจสอบสถานที่ให้ดีเสียก่อนว่า พร้อมหรือไม่ หากไม่พร้อมก็ต้องจัดการเสียก่อนลงมือสอน เขาเรียกว่า "เตรียมสถานที่" แต่หากมีงูมาเรียนด้วย ก็ให้วิ่งออกนอกห้องก่อนนักศึกษา 555

คืนนี้กลับบ้านไปคงไม่ฝันว่า "งูรัด" นะ

ไม่เอาอ่ะ "เกลียดงู" ยี้ ๆๆๆๆๆ

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)