วันเกิดของลูก คือ วันคล้ายวันตายของแม่เรา ... แล้วคุณยังเลี้ยงฉลองวันเกิดอยู่อีกหรือ ?
สืบเนื่องจากอนุทิน @67995 ... ที่ผมได้เขียนไว้ระหว่างการสอนนักศึกษาระดับ ป.บัณฑิตวิชาชีพครู รหัส 53 ซึ่งเป็นกลุ่มคุณครูโรงเรียนโปลีเทคนิคลานนา เชียงใหม่ ซึ่งจะเรียนกันทุกวันพุธ ยามค่ำเช่นนี้
การสอบกลางภาคของมหาวิทยาลัยเพิ่งผ่านมาเมื่อวาน เริ่มสอนก็ห้องนี้ทันที ทำให้ผมต้องคิดหนักว่าจะสอนเนื้อหาอะไรดี หรือใช้กระบวนการใดดี เพราะคุณครูเหล่านี้ ล้วนแต่มีประวัติและความชำนาญเกี่ยวกับวิชาทางสายเทคนิคอย่างโชกโชน เช่น จบวิศวกร สถาปัตยฯ การตลาด ท่องเที่ยว เทคโนโลยีสารสนเทศ วิทยาการคอมพิวเตอร์ ฯลฯ
สิ่งที่ผมนึกถึงมีอยู่ 2 กระบวนการ คือ พรุ่งนี้เป็นวันแม่ (12 สิงหาคม 2553) การเสริมสร้างคุณธรรมควรจะเกิดขึ้นในช่วงนี้ เรียกว่า ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน ผมควรจะเลือกใช้วีดิทัศน์คุณหมอพงศ์ศักดิ์ ตั้งคณา ดีไหม ?
หรือ ผมจะเลือกสอนเนื้อหาที่เข้มข้นในวิชานวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษานี้ไปเลย ?
แต่ก็มีเพื่อนอาจารย์มาทักว่า คุณหมอพงศ์ศักดิ์ดีกว่า เพราะพรุ่งนี้วันแม่แล้ว
ผมเองก็ไม่มั่นใจว่า จะใช้วีดีทัศน์ชุดนี้แล้วบรรลุวัตถุประสงค์ที่วางไว้หรือไม่ แต่ก็ตัดสินใจที่จะลองดูครับ อยากทราบผลที่เกิดขึ้นเช่นกัน
เริ่มเรียน 18.00 น.
ผมเริ่ม ... เก็บตกเนื้อหาและชิ้นงานที่ผ่านมาก่อน แล้วเช็คชื่อ และในระหว่างเช็คชื่อ ผมแอบเห็นคุณครูผู้หญิงคนหนึ่งใส่กางเกงยีนส์เข้ามาเรียน ซึ่งผมเคยแจ้งไว้ในแนวการสอนแล้วว่า ไม่ควรใส่ ...
ผมจึงเม้งขึ้นมาทันทีว่า ใครให้ใส่กางเกงยีนส์มา ? ใส่ได้หรือ ? แนวการสอนของครูเขียนว่าอย่างไร ?
คุณครูผู้หญิงคนนั้นหน้าเสียและไม่สบอารมณ์อย่างมาก ผมดูจากสายตาก็พอจะเข้าใจอารมณ์ถูกดุได้
ผมเลยพูดเบี่ยงประเด็นให้เบาลงว่า ท่านอาจารย์ทั้งหลายครับ เคยเห็นครูดุครูไหม นี่แหละคือครูดุครู แต่ผมก็ยังเตือนไปว่า คราวหน้าผมตัดคะแนนแน่
ผมเริ่มกระบวนการให้นักศึกษาชมวีดีทัศน์คุณหมอพงศ์ศักดิ์ ตั้งคณา โดยเกริ่นนำเรื่องราว ประเด็นหลัก ๆ ก่อนการชม และการปฎิบัติตัวในระหว่างการชม
เวลา 18.30 น. เริ่มฉาย และ จบ เวลา 20.30 น.
ความแตกต่างระหว่างนักศึกษาปริญญาตรีวัยใส กับ คุณครูกลุ่มนี้ คือ คุณครูกลุ่มนี้มีมาดและเปลือกเยอะตามวัยและประสบการณ์ หัวเราะยากกว่า หากเศร้าก็ต้องมีปกปิด เก็บกดเอาไว้
เมื่อจบ ...
ผมให้คุณครูเขียนความรู้สึกที่มาจากใจลงในแบบวิเคราะห์เนื้อหาทันที โดยเน้นการเขียนจากใจ ไม่สนใจวิชาการ และเน้นว่า ให้คุณครูทั้งหลายในห้องนี้ โปรดนำหัวโขนและเปลือกนอกออกมาไว้ก่อนเขียน ให้เขียนในฐานะคนเป็นลูก มิฉะนั้น ผลที่ได้จะไม่เป็นไปตามที่วางเอาไว้
หากผมไม่แจ้งเช่นนั้น จะมีหลายคนที่เขียนในมุมมองของคนเป็นครูที่มองสังคมในโรงเรียน หรือไม่มองในฐานะผู้บริหาร อะไรแบบนี้ แล้วจิตสำนึกจะเกิดตรงไหน จิตสำนึกต้องเกิดจากใจของตัวเองก่อนเท่านั้น
ผมให้เวลา 20 นาที แล้วจะพูดสรุป ...
ผลที่ผมสังเกตด้วยสายตาและประสบการณ์ ...
มีการแอบเช็ดน้ำตาที่เอ่อในหลาย ๆ คน เขียนไปร้องไห้ไปก็มี แต่เนื่องด้วยเขาเป็นโรงเรียนเดียวกัน ทำให้การร้องไห้ไม่เป็นที่เปิดเผยนัก เพราะอายซึ่งกันและกัน เรียกว่า เปลือกยังคงมีอยู่บ้าง
เมื่อหมดเวลา ผมให้เขาส่งแบบวิเคราะห์ฯ แล้วผมทำการพูดสรุปให้พวกเขาฟังในหลาย ๆ มิติ ไม่ว่าจะเป็น มิติของการใช้สื่อ มิติของความเป็นครูที่ต้องสอนลูกศิษย์ มิติของความเป็นลูกที่ดีที่มีความกตัญญูต่อพ่อแม่
มิตินี้ผมเล่ากรณีศึกษาที่เกิดขึ้นไว้ตามประสบการณ์ของผม ปรากฎว่า หลายคนน้ำตาซึมและไหลออกมา ผมเชื่อว่า คุณครูเขาเข้าใจในสิ่งที่ผมต้องการให้เขาได้รับรู้ว่า ผมกำลังสอนอะไรพวกเขาอยู่
ในระหว่างการนั่งอ่านอย่างคร่าว ๆ ภายในห้องพักอาจารย์ของผม ผมก็อ่านไปเรื่อย ๆ พบคุณครูท่านหนึ่ง ตั้งชื่อเรื่องว่า "11 สิงหาคม วันของใคร?"
ผมเลยลองอ่านอย่างละเอียดขึ้น เพื่อต้องการทราบเนื้อหาว่าเป็นอย่างไรบ้าง
ลองอ่านตามผมดูนะครับ ...
โดยสรุปครับ ... วันที่กำลังชมวีดิทัศน์ คือ วันที่ 11 สิงหาคม 2553 เป็นวันเกิดของคุณครูท่านนี้พอดี และนัดเพื่อนเลี้ยงฉลองวันเกิดของตัวเองหลังเลิกเรียนค่ำนี้อีกต่างหาก
ทั้ง ๆ ที่แม่กำลังป่วยมาก แต่แม่ยังปกปิดอาการป่วยนี้ไม่ให้ลูกไม่สบายใจ เธอได้นั่งร้องไห้ไปแล้วด้วยที่โรงเรียน แต่การทราบข่าวอาการป่วยของแม่นั้น ไม่ได้ทำให้คุณครูเกิดจิตสำนึกในสิ่งที่ลูกควรทำเพื่อแม่เลย จนกระทั่ง เธอได้ชมวีดิทัศน์ชุดนี้
อีกทั้ง พรุ่งนี้ยังเป็นวันแม่แห่งชาติอีก ...
ปัจจัยหลาย ๆ ด้านที่กล่าวมานี้ มันทำให้คุณครูท่านนี้ร้องไห้ออกมา และเขียนแบบวิเคราะห์มาให้ผมได้อ่าน
นี่คือ จิตสำนึก และนี่คือ ผลที่ต้องการตามวัตถุประสงค์ที่ผมวางไว้ตั้งแต่แรก
เพียงแต่ไม่นึกว่า อะไร ๆ มันจะมาประจวบเหมาะกันขนาดนี้เท่านัน
ขอเป็นกรณีศึกษาที่ประทับใจกรณีหนึ่งครับ ;)
เมื่อผมอ่านแบบวิเคราะห์นี้จบ ผมจึงอยากทราบว่า คุณครูท่านนี้คือใคร ชื่ออะไร
พอเห็นชื่อแล้วก็ต้องตกใจว่า โห กรรมติดจรวด เธอก็คือ คุณครูที่ถูกผมดุไปในเรื่องใส่กางเกงยีนส์เข้ามาเรียน และทำหน้าทำตาไม่สบอารมณ์คนตะกี้
ที่แท้คุณครูต้องการใส่กางเกงยีนส์เพื่อไปเลี้ยงฉลองวันเกิดกับเพื่อนต่อ ...
ดังนั้น คำลงท้ายในแบบวิเคราะห์ที่ว่า "ขอบคุณอาจารย์.......... ค่ะ ขอบคุณมากจริง ๆ"
มันเป็นคำขอบคุณที่มาจากหัวใจที่รักแม่ของเธอและรู้สำนึกภายในไม่ถึง 2 ชั่วโมงนี้
มิน่า ผมอยู่ข้างหลัง ผมสังเกตเห็นคุณครูท่านนี้นั่งก้มหน้าร้องไห้ ที่แท้ก็มาจากสาเหตุนี้นี่เอง
แล้วคุณล่ะครับ ... วันนี้คุณยังฉลองวันเกิดของตัวเองอยู่หรือเปล่าครับ ?
"วันเกิดของลูก คือ วันคล้ายวันตายของแม่เรา"
จำไว้ให้ดีครับ
บุญรักษา ลูกกตัญญูทุกท่าน
รักแม่ครับ ;)
ความเห็น (26)
สวัสดีค่ะwas.
อ่านแล้วเห็นภาพตามเลยค่ะ
ถ้าบ้านเขาอยู่ใกล้ๆคงยกเลิกงานเลี้ยงแล้วกลับไปหาแม่แน่ๆ
แสดงว่าวิดีทัศน์ชุดนี้บรรลุวัตถุประสงค์เกินคาดใช่ไหมค่ะอาจารย์
อีกหลายๆคนคงคิดได้กับการฉลองวันเกิดว่า จะทำอะไรดีที่เหมาะที่ควรและมีความสุขมากกว่าการสังสรรค์กับเพื่อนๆค่ะ
ขอให้อาจารย์มีความสุขกับคุณแม่ในโอกาสพิเศษวันแม่นี้นะคะ
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
วันเกิด ควรจะเป็นวันที่ลูกๆ ไปกราบเท้าคุณแม่
ไปทานอาหารกับท่าน...
ขอบคุณครับ
เห็นชื่อบันทึกนี้ คิดว่าเป็นภาค ๒ วันคล้ายวันเกิด วันนี้คุณกราบเท้าแม่รึยัง ;) อีกค่ะอ.เสือโหด ดุ ม้น ฮา ๕ ๕ ;) ... ว่าแต่คุณครูเข้มล่ะคะวันแม่ปีนี้กลับบ้านบ่คะ งานยุ่งๆ
บทกวีบทนี้มีค่ามากเลยครับ
"วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่" ไพเราะซาบซึ้งยิ่งนัก
สวัสดีค่ะอาจารย์
กว่าจะเข้ามาอ่านบันทึกของอาจารย์ได้ เข้าระบบ ๑๔ ครั้งค่ะ ยากที่สุดยากกว่าทุกครั้งเลยค่ะ
คุณค่าอยู่ที่ตรงนี้จริง ๆค่ะ "ขอบคุณอาจารย์.......... ค่ะ ขอบคุณมากจริง ๆ"
คุณครูครับ
บันทึกนี้ดีจังครับ บรรยากาศการเรียนการสอนที่คุณภาพสูง สำคัญที่สุดในการสร้างเเรงบันดาลใจบางอย่างให้กับผู้เรียน
อ่านเเล้วซาบซึ้งดีครับ...
เรื่องในห้องเรียน เอามาเล่าทำให้เราเห็นบรรยากาศจริงไปด้วย ขอบคุณครับคุณครู
------------------------------------
*** ผมอยากได้สำเนา CD ของหมอพงศ์ศักดิ์ ปลายเดือนที่เชียงใหม่สำเนาให้ผมด้วยนะ
วันเกิดของลูก คือ วันคล้ายวันตายของแม่เรา ... แล้วคุณยังเลี้ยงฉลองวันเกิดอยู่อีกหรือ ?....ประโยคนี้ก็เกินพอแล้วครับ
สวัสดี ค่ะ
อ่านจบแล้ิวซาบซึ่้งใจ ยิ่งคนเป็นแม่ที่ผ่านห้องผ่าตัดทางหน้าท้องเพื่อคลอดลูก (น้องพอ น้องเพียง )แล้วด้วย ความตาย อยู่ตรงหน้าจริงค่ะ
เห็นหน้าลูกหลังผ่าตัดแล้ว เหมือนเกิดใหม่ พร้อมลูกเลยนะคะ
รักแม่ค่ะ
ขอบคุณมากครับ พี่คุณครูจุฑารัตน์ NU 11 ;)... แวะมาเยี่ยมท่านแรกเลย
บรรลุวัตถุประสงค์จริง ๆ ครับ
คนเรามีระบบความคิด ความแตกต่างกันมากมาย หากเปลี่ยนแปลงตนเองไปในทางที่ดีขึ้น เพียงคนเดียว จากทั้งห้อง แค่นี้ถือว่า ประสบความสำเร็จแล้วครับ
ขอบคุณ ท่าน อ.นุ มากครับ ที่เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกันครับ ;)
สวัสดีครับ คุณ poo ;)...
วิธีการสอนเดียวกัน แต่คนละกรณีศึกษาน่ะครับ
แต่อารมณ์ของกรณีศึกษา ทำให้ตั้งชื่อบันทึกไม่เหมือนกันครับ
ตอนนี้กำลังคิดว่า อาจจะเพิ่มสมุดบันทึกเล่มใหม่ที่เก็บกรณีศึกษาลักษณะนี้ไว้ด้วยกัน
ไม่ได้กลับบ้านครับ ตั้งหลักไม่ทัน เพราะตอนแรกนึกว่า หยุดวันนี้วันเดียวไงครับ
คงต้องใช้วิธีการโทรหาแม่เอาครับ
ขอบคุณครับ คุณ poo ;)
ขอบคุณ ท่านอาจารย์ โสภณ เปียสนิท ครับที่ได้เข้ามาเยี่ยมเยือนบันทึกนี้ ;)
แหม ขอบคุณในความพยายามของคุณ ครูคิม นะครับ ...
ของผมน้อยกว่าแน่ ๆ เลย ประมาณ 3 - 4 ครั้งครับ 555
คำขอบคุณที่ผมได้มานั้น ถือว่า ได้ละลายความโกรธของคุณครูท่านนั้นเรียบร้อยแล้วครับ
และเธอคงได้เข้าใจว่า ผมดุเธอเพราะอะไร ทำไมผมจึงทำเช่นนั้น
ผมได้เล่าให้คุณครูฟังในห้องแล้วครับว่า ผมยอมให้เด็กเกลียดไปจนเรียนจบ หากประสบความสำเร็จเพราะการสอนของผม ค่อยกลับมาสวัสดีก็ย่อมได้
ขอบคุณมากครับ ;)
สวัสดีครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ;)
ไม่ได้เขียนบันทึกนานครับ ... มีจุดคิด เวลาที่เหมาะสม ก็จึงสามารถเขียนบันทึกนี้ออกมาได้ ... ด้วยความสุขครับ
การสอนคนเก่ง ๆ นี่ ใช้พลังงานมากพอสมควรครับ ยิ่งเฉพาะผู้มีอาชีพครูด้วยแล้ว เหนื่อยมาก เพราะ "ผิดเป็นครู" ไงครับ 555
ปกติครูเป็นคนดุนักเรียน แต่ผมต้องมานั่งดุครูอีกทีในสิ่งที่ครูทำไม่ถูก เพราะบางทีครูเองนั่นแหละที่ละเลยในหลาย ๆ เรื่อง
ผมมีเชื่ออย่างนี้ครับว่า หากผมสามารถทำให้ครูเป็นคนดีมากขึ้น เป็นครูดีมากขึ้น เด็ก ๆ นักเรียนที่เป็นลูกศิษย์ของครูเหล่านั้น ก็จะเป็นคนดีไปด้วยครับ
.................................................
ปลายเดือนนี้ ... ดำเนินการให้ครับ ;)
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากครับ ท่าน เบดูอิน ;)...
- สวัสดีครับ
- คนเราส่วนใหญ่จะคิดได้ก็ต่อเมื่อสูญเสียสิ่งที่มีค่านั้นไปแล้ว โดยเฉพาะพ่อแม่เวลาท่านมีชีวิตอยู่ก็มักไม่สนใจ พอท่านจากไปก็มักจะมาร้องให้คร่ำครวญ คิดได้เมื่อสายไป เป็นอย่างนี้จริงๆ ครับ ไม่ว่าจะอาชีพใดแม้กระทั่งคุณครู ซึ่งต้องเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ศิษย์
- การสอนที่ดีที่สุด คือการกระทำเป็นแบบอย่างที่ดีครับ เรามักได้ยินคำกล่าวที่ว่า จงเอาเยี่ยง แต่อย่าเอาอย่าง ซึ่งก็หมายความว่าความจงทำตามที่ครูสอนแต่อย่าทำตามที่ครูทำอะไรทำนองนี้ แล้วศิษย์ก็ฟังไปแต่จะเชื่อไม่ คงไม่ต้องตอบก็ครูเองยังทำไม่ได้นี่ครับ...
- สุขสันต์วันแม่ครับอาจารย์
สวัสดีครับ คุณ ชำนาญ เขื่อนแก้ว ;)
เห็นเป็นจริงตามนั้นครับว่า ไม่ทุกข์ก็ไม่คิด ทุกข์แล้วจึงคิด
หากเป็นการทำกุศลกรรม หากเตือนเขาก่อนได้น่าจะเป็นบุญกุศลนะครับ
ผมสอนลูกศิษย์ครูเสมอครับว่า หากต้องการให้ลูกศิษย์ทำอย่างไร คุณครูต้องทำก่อน มิเช่นนั้น ใครจะเป็นเชื่อ เพราะครูเองยังทำไม่ได้เลย ;)
สุขสันต์วันแม่เช่นกันครับผม ;)
สวัสดีค่ะ อ่านแล้วก็เห็นใจและเข้าใจน่ะค่ะ
เอาใจช่วยค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมทักทายครูบันเทิง
ขอบคุณครับ คุณ ครูบันเทิง.com ;)...
แว้บมาถามอ.เสือ เมื่อกี๊น้องครูเทียนตรวจคะแนนกระจุ๋มกระจิ๋ม ชอบคำศัพท์นี้ แต่ไม่แน่ใจว่าตกลงเด็กน้อยได้เยอะหรือน้อยกันแน่ เลยสงสัยต่อว่า อย่างอ.อคลม เนี่ยตรวจคะแนนเกือบพันเนี่ย ส่วนใหญ่ผลคะแนนออกมาเป็นไงบ้างเอ่ยคะ .. อ้ะ อยู่ๆ ฝนก็กระหน่ำลงมาเฉยเลย ทางโน้นน้ำท่วมไหมคะ .. ฝันดีค่ะ ;)
อย่างผมแค่หลักร้อยครับ คุณ poo ;)... เรียนไม่ต่ำว่า B ทำให้ต้องให้ I ไป 40 เปอร์เซ็นต์ครับ ... แก้ไขยังไม่เสร็จเลยเนี่ย
รอบ ๆ บ้าน ห่าง ๆ หน่อย มีข่าวน้ำท่วมครับ แต่ที่บ้านผม ยังไม่เคยท่วมเลย โชคดีอะไรขนาดนี้ อิ อิ ;)
ขอบคุณครับ
วิธีการสอนของอ.ทำให้นึกถึงคุณแม่ค่ะ
ดุ และดุ แต่เป้าหมายคือคุณภาพ
กระบวนการและบรรยากาศที่เอื้ออำนวย
ช่วยให้ผู้เรียนสะท้อนความคิดตัวเองออกมาได้
ขอนำไปศึกษานะคะ
ขอบคุณค่ะ
ยินดีครับ คุณ krutoiting ;)...
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ พี่พยาบาล เกด เกศนี บุณยวัฒนางกุล ;)