ได้เข้าไปเยี่ยมชมบล็อกของอาจารย์หมอวิจารณ์ เรื่องโรงเรียนชาวนานครสวรรค์ ขอเล่าเรื่องข้าวที่พบเห็นหน่อยค่ะ
คือว่าได้มีโอกาสไปที่นาข้าวของน้าชายในอำเภอบรรพตพิสัย นครสวรรค์ ซึ่งน้ำกำลังจะท่วมแปลงข้าวประมาณ 100 กว่าไร่ ที่สวยงาม..ออกรวงใหญ่หนาเสมอกันทั้งแปลง คุยกับเจ้าของว่าถ้าน้ำท่วมน่าเสียดายต้องขาดรายได้เยอะเลย เพราะดูแล้วถ้าเกี่ยวคงได้ผลผลิตมากน่าดู น้าชายก็วิตกกังวลเรื่องน้ำอยู่เหมือนกัน แต่ก็เล่าว่าข้าวแปลงนี้ลดต้นทุนไปประมาณ 5หมื่น ไม่ต้องเสียค่าข้าวปลูก เพราะใช้ย่ำตอข้าวที่เกี่ยวจากครั้งที่แล้วซึ่งมีเมล็ดข้าวติดอยู่ใช้รถเกี่ยวมันเก็บได้ไม่หมด
เพิ่งรู้ว่าเดี๋ยวนี้เองว่าชาวนาเขามีความคิดกว้างไกลไปอีกเยอะรู้จักพัฒนาตัวเอง ลองผิดลองถูก ใช้ภูมิปัญญา โดยเฉพาะ แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว วิธีคิดดีๆแบบนี้น่าจะรวบรวมเป็นแนวคิดใหม่ได้นะคะและหาแนวทางพัฒนากันต่อไป...เห็นความสำคัญของชาวนาให้มากๆๆค่ะ
แต่โชคดี ที่มีพระบารมีของในหลวง สุดท้ายนาแปลงนี้ และนาใกล้เคียงน้ำไม่ท่วมพสกนิกรของพระองค์ท่านเลยไม่ได้รับความเดือดร้อน
เป็นตัวอย่างพลังปัญญาของผู้ปฏิบัติอย่างแท้จริง นวัตกรรมที่เกิดจากการวิจัย แบบ ประชาพิจัย แบบนี้ นำออกมาเผยแพร่อีกนะครับ
น่าสนใจมากครับ
-----
ให้กำลังใจในการเขียนบันทึกด้วยครับ
สวัสดีค่ะ
เห็นหน้าขึ้นบล็อกแทบทุกวัน ดีจังเลยค่ะบันทึกสั้นๆ ที่ได้ใจความเกิดการเรียนรู้ คุณครูมักมีสำนวนถ้อยคำให้คนอ่านเข้าใจง่าย แตกต่างจากอาชีพอื่น เขาเรียกทะลุกำแพงใจคนได้ค่ะ
สีสรรสวยงามแล้ว ตามประสาคนแก่ เพิ่มขนาดอักษรเสียหน่อย อ่านง่ายมากๆเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากค่ะที่แสดงความคิดเห็น
คุณ
คุณ
ช่วงปิดเทอมมีเวลาพักผ่อนนิดหน่อยแต่ก็ต้องเตรียมทำงานไว้ตอนเปิดเทอม เลยมีโอกาสไปเที่ยวตามท้องทุ่งและได้เข้ามาในg2kแต่ยอมรับรับว่ายังไม่ค่อยเก่งในบล็อกนี้ ก็เข้าทำนองพลัดหลงนั่นแหละ อยากมีเพื่อน แลกเปลี่ยนความรู้ /ข้อคิดเห็นดีๆซึ่งกันและกัน เป็นวิธีแก้เหงาได้ดีที่สุดเลย(ขอบอกยังไม่แก่เลย แค่ 40 ปีกับ35เดือนเท่านั้นแหละค่ะ)
ขอโทษค่ะ
ดิฉันหมายถึงตัวเองที่แก่ มองหนังสือตัวเล็กไม่ค่อยชัดค่ะ เจ้าของบันทึก 40 ต้นๆ ผู้ต่อกระทู้ 40 ปลายแล้วค่ะ