เมื่อเล่าให้ฟัง........Tag ความลับ


บางครั้งสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเรา ไม่ใช่ว่าจะเก็บเป็นความลับ เมื่อถึงเวลาก็นำมาเล่าสู่กันฟังได้ บางทีเป็นเรื่องเศร้า เรื่องตลก ประทับใจ ความน่ากลัว ความหวาดเสียว และอีกหลายๆความรู้สึก เมื่อหลายๆท่านได้รับรู้แล้ว มองเห็นภาพ หรือไม่ก็ได้อารมณ์ไปด้วยเลย

เมื่อเล่าให้ฟัง--------

จึงไม่ใช่ความลับ---อีกต่อไป

 

       ได้รับ  Tag ความลับจาก น้องครูมิม แต่ด้วยภารกิจยุ่งเหยิงเลยไม่มีโอกาสได้เปิดเผยเรื่องต่างๆซักที  บางครั้งสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเรา  ไม่ใช่ว่าจะเก็บเป็นความลับ เมื่อถึงเวลาก็นำมาเล่าสู่กันฟังได้  บางทีเป็นเรื่องเศร้า เรื่องตลก ประทับใจ ความน่ากลัว ความหวาดเสียว  และอีกหลายๆความรู้สึก  เมื่อหลายๆท่านได้รับรู้แล้ว มองเห็นภาพ หรือไม่ก็ได้อารมณ์ไปด้วยเลย และเช่นกันเรื่องราวที่จะเล่าให้ฟังต่อไปนี้เป็นอดีตที่ยังอยู่ในความทรงจำค่ะ

 

เรื่องเล่า(จริงๆ)ที่ 1  จุดเริ่มต้นของชีวิต

        คนปีมะโรง  23 พ.ย.2507  เป็นลูกสาวคนโต  มี สองน้องสาว  กับสองน้องชาย  เป็นลูกหลานชาวนาโดยกำเนิด  ชอบไปนา..แต่...ทำนาไม่เป็น  เลี้ยงควายเป็น เพราะได้เล่นกองฟาง...แต่...ไม่เคยขี่ควาย  มีเพื่อนเล่นเป็นชายมากกว่าผู้หญิง  ชอบขึ้นต้นไม้ เพื่อหาของกิน โดยเฉพาะต้นมะละกอ  จนผู้คนหวาดเสียวเพราะกลัวยอดหักแล้วตกลงมา  

       เมื่อเข้าเรียนได้เรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 7 เป็นรุ่นสุดท้าย  ต่อมาก็มีถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6  ม.ต้น  ม.ปลาย  เดี๋ยวนี้เปลี่ยนมาเป็นการศึกษาขั้นพื้นฐาน ช่วงชั้นที่ 1 - ช่วงชั้นที่ 4

 

เรื่องเล่า(จริงๆ)ที่ 2   มีกิเลสในใจมาก เพ้อฝันหลายเรื่อง..อยากได้ & อยากมี

 

        ในสมัยก่อน ใครมีรถจักรยานใหม่ๆขี่ไปโรงเรียนก็หรูหราแล้ว ดีใจแทบแย่  ได้กับเขา 1 คัน แต่ราคาไม่แพงเช็ดทุกวันเลย  สมัยเรียนอนุปริญญาไปเยี่ยมคุณย่า  ที่อ.ตะพานหิน จ.พิจิตร  นั่งเล่นที่โรงเรียนก็วาดฝันว่า  ถ้าได้เป็นครูบรรจุไกลบ้านก็ต้องไปอยู่บ้านพักครู ตอนเย็นๆมีเวลาว่างก็คงได้นั่งเล่นเพลินๆ มีความสุขอยู่กับชาวบ้านในชนบทแบบนี้ มั้ง   เหลือบไปเห็นรถยนต์อีกชาตินี้เราจะมีรถยนต์ขับกับเขาหรือเปล่าเนี่ย..เฮ่อ..นี่แหละความคิดของคน

        การที่ใจเรามุ่งหวังสิ่งต่างๆ  ทำให้เรามีพลังและพยายามสรรหามาให้ได้  เหมือนกับที่ได้อ่านบันทึกของพี่ศศินันท์  เวลาผ่านไปความฝันก็เป็นจริงทุกประการ  ได้บรรจุที่โรงเรียนกันดาร ได้เบี้ยกันดารทุกเดือน(น้ำไหล..ไฟสว่าง)ซื้อรถมอเตอร์ไซด์ใช้ ไม่นานรถล้มขาหัก เลยมีรถเก๋งเก่าๆขับไปทำงาน   เท่านั้นยังไม่พอ อยากได้บ้านใหม่เป็นของตัวเองอยู่เฉพาะครอบครัว  รถยนต์ป้ายแดง(ปัจจัยที่ 5)เพราะคันเก่าถึงเวลาซ่อมแล้ว....พี่ๆเล่าให้ฟัง  พระท่านบอกว่าคนที่ไม่รู้จักพอ..อยากได้ไม่มีที่สิ้นสุด เป็นเปรต..อิ...อิ...แต่ก็ขวนขวายหามาจนได้ด้วยน้ำพักน้ำแรง ไม่ได้โกงกินหรือลักขโมยใครมา

               

เรื่องเล่า(จริงๆ)ที่ 3  ชอบของสวยๆงามๆ มองผู้หญิง(สวย)มากกว่าหนุ่มหล่อๆ

 

      อย่าเพิ่งแปลกใจนะคะที่ชอบมองผู้หญิงสวย เพราะเป็นคนชอบแต่งตัวค่ะ  โดยเฉพาะผู้หญิงที่แต่งตัวสวยๆ ทุกวัย บุคลิกดีแบบสาวมั่น ชอบแต่งตัวเพราะอยากแต่ง  ไม่ใช่อยากสวย  แค่พอไปวัดตอนสายๆได้ก็แค่นั้นเอง  แต่งเองนะคะไม่ใช่ถึงขนาดต้องจ้างเค้า  เสื้อผ้าก็ตัดใส่เอง รับจ๊อบบ้างเมื่อมีเวลาว่าง ชอบผ้าไทย ทั้งฝ้ายและไหม   คงเป็นเพราะสิ่งต่างๆในโลกนี้สร้างมาให้เป็นของคู่กัน   นิสัยขัดกับบุคลิก  ผู้ใหญ่และเพื่อนๆมักจะบอกว่าเป็นคนเรียบร้อยแต่ใจร้อนมาก  ชอบเย็บปักถักร้อย  งานประดิษฐ์ทุกอย่าง  ดอกไม้แห้ง  ดอกไม้สด จบ ปวส. (ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ) คหกรรมศาสตร์ จากวิทยาลัยอาชีวศึกษานครสวรรค์ ซึ่ง ณ ที่นี้เป็นจุดเริ่มต้นอยากเป็นครู เพราะได้รับอานิสงส์จากอาจารย์มากเหลือคณานับ  แต่.. อิอิ..ร้องรำทำเพลงไม่เป็น  ฟังและดูอย่างเดียวค่ะ อาจารย์ให้มาแต่ไม่รับ

              

เรื่องเล่า(จริงๆ)ที่ 4 ชีวิตครอบครัว หวานชื่นและเศร้าหมอง

 

        เปลี่ยนจากนางสาว เป็นนางเมื่อปี พ.ศ. 2533 มี สองลูกชาย  สูงยาวแต่ไม่ขาว..ผิวเหมือนแม่ กำลังเข้าสู่วัยรุ่น ม.4 และ ม.6 บ่อยครั้งที่นั่งเฝ้ามอง  แอบเป็นทุกข์อยู่ในใจว่าจะรอดปากเหยี่ยวปากกา เรียนจบปริญญาตรีได้หรือเปล่า เพราะสิ่งแวดล้อมต่างๆในสังคมน่ากลัวจริงๆ  แต่ก็ต้องพยายามเฝ้าเลี้ยงดูให้ดีที่สุด ใกล้ชิดให้มากๆเป็นทั้งพ่อ แม่ และ เพื่อน 

           หลานๆไม่มียายอีกแล้ว ยายจากไปไม่มีวันกลับเมื่อเดือนมีนาคมนี้เอง แม่เคยพูดว่า  ขาดแม่เหมือนแพแตก..ขาดพ่อเหมือนถ่อหักเป็นเหมือนแม่พูดจริงๆ ทุกวันนี้ยังเฝ้าคิดถึงแม่อยู่ตลอดเวลา  พี่ต้องเข้มแข็งเป็นที่พึ่งให้น้องๆ ดูแลซึ่งกันและกันต่อไป

                                         

                                 หลานๆของป้านก

เรื่องเล่า(จริงๆ)ที่ 5  เคยโดนรถสิบล้อเหยียบแต่ไม่เป็นอะไร..... แค่แขนขาถลอกเขียวช้ำไปทั้งตัว

 

        เมื่อปี46 ประมาณ 6โมงเย็น เกือบเอาชีวิตไม่รอด  นอนดูทีวีอยู่ดีๆเหมือนมีอะไรมาดลใจให้ต้องออกจากบ้าน  ลุกพรวด..ขับรถมอเตอร์ไซด์จะไปซื้อของที่ตลาดในตัวอำเภอซึ่งอยู่ห่างจากบ้าน 3 กม. พอไปถึงทางโค้ง รถสิบล้อบรรทุกอ้อยเต็มคัน แหกโค้งออกมาด้วยความเร็ว  รีบหลบลงข้างทางแล้วแต่ไม่พ้น จึงตัดสินใจกระโดดทิ้งรถเลย พอดีวันนั้นสวมชุดพละยังไม่ได้เปลี่ยน ในใจคิดว่าคงไม่รอดแน่  แต่คุณพระช่วย พอพ้นตัวรถ สิบล้อก็เหยียบมอเตอร์ไซด์ เละทั้งคันใช้ไม่ได้เลย อ้อยล่วงกระจายเต็มไปหมด ชาวบ้านไปมุงดูเสียงพูดกันว่าสงสัยศพอยู่ใต้ท้องรถแน่ๆ  พอได้สติก็หยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงโทรไปบอกคนที่บ้านให้ไปแจ้งตำรวจหน้าปากซอย   ตำรวจไปเร็วมาก  ซึ่งในช่วงชุลมุนคนขับสิบล้อเตรียมจะหนีชาวบ้านช่วยกันจับไว้ทัน สอบถามได้ความว่า  เพิ่งขับครั้งแรก  วันแรก ยังไม่รู้เส้นทาง  .... แล้วทำไมพ่อเจ้าประคู้ณขับซะเบรคไม่ทันเลย

          ที่สำคัญทุกครั้งลูกๆจะซ้อนท้ายรถไปด้วย ถ้าวันนั้นลูกไปด้วย  อะไรจะเกิดขึ้น...???  มองเห็นภาพได้ชัดเจนเลยค่ะ   หวาดผวามาจนบัดนี้

                                                       

          อยากฟังเรื่องเล่า(จริง) Tag ความลับ ของท่านนี้ต่อค่ะ

 

1.   น้องชาย หนุ่มเมืองปาย คุณเอก จตุพร

2.  Mr.Direct

3.   ดร. Ka-poom

4.   น้องสาวเชียงใหม่  ครูเอ

5.   ท่าน ผอ.ประจักษ์ ค่ะ

                

                            ปรารถนาดีเสมอค่ะ 

หมายเลขบันทึก: 196072เขียนเมื่อ 23 กรกฎาคม 2008 20:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:20 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (27)

ชอบผ้าไทย ตัดเสื้อใส่เองเหมือนพี่เลย

 

  • มาเจออีกคนแล้วที่ชอบมองผู้หญิง(สวย)มากกว่าหนุ่มหล่อๆ
  • จากบันทึกของคุณ นุ้ย มมส. ก็ชอบแบบนี้ละครับ 
  • ขืนผู้หญิงส่วนใหญ่ชอบมองแบบนี้น้องชายผมชื่อ นายขจิต ต้องอยู่บนขื่ออีกนาน  ฮ่าๆๆ 

สวัสดีค่ะ มาอ่านความลับค่ะ

* เรื่องที่ 2 เหมือนกันเลยค่ะ .. แต่ของปูหนักกว่าเป็นเจ้าแม่โปรเจคท์ แต่ไม่ได้เริ่มทำสักที .. เฮ้อ ...  กำลังจะๆ ค่ะ อิ อิ

* เรื่องที่ 3 เหมือนกันค่ะ จนบางที สงสัยเอ เราผญ. หรือเปล่าหนอ 5 5 ...

* เรื่องที่ 5 อ่านไปลุ้นๆ ไปค่ะ ... คนดีพระคุ้มครองค่ะ

- - ขอบคุณเรื่องเล่า น่ารักและน่าชื่นชมค่ะ มีความสุขกับคนที่รักและรักเราค่ะ ...

พี่แก้ว

  • อยู่กับของสวยๆแล้วมีความสุข
  • เคยไปเที่ยวที่หาดเสี้ยว  จ.สุโขทัย   ดูเขานั่งทอผ้าตีนจกได้เป็นวันๆเลยค่ะ
  • ใส่เสื้อผ้าแบบไทยๆตัดเองด้วย  รู้สึกภูมิใจ
  • ขอบคุณมากค่ะ

แอบมาอ่านความลับ ปรากฏ ท้ายๆมีชื่อคุ้นๆ

ขอตั้งหลักก่อนครับ

มาแอบอ่าน บันทึก ความลับของน้องสาว

น่ารักจริงๆ

ตามพี่อ้อยมาอ่านความลับค่ะ

อ้อ...ไม่ลับเสียแล้ว

(^__^)

ความลับตรง ๆ ของนายตรง เคยโดน tag แล้วครับ ที่นี่ ...

          

ขอบคุณครับผม...

สนุกสนุก....อ่าน Tag ความลับเดิมเดิมไปก่อนนะคะ...5555

ขอตั้งหลักเหมือนคุณเอกก่อนค่ะ

(^____^)

เป็นความลับที่อ่านแล้วได้ประโยชน์ ได้บทเรียน เป็นประสบการณ์ที่ได้แง่คิดครับผม...

ขอบคุณสำหรับความลับที่ไม่ลับครับผม...

  • ในสมัยก่อน ถ้ามองแต่หนุ่มหล่อๆ ป่านนี้คงอยู่บนขื่อแน่ๆเลยค่ะ ต้องรีบคว้าไว้ก่อน
  • ขอบคุณ พี่ สะ มะ นึก มากค่ะ

                              

คุณ poo

 ***อิอิ..เจ้าแม่โปรเจคท์ ***อยู่แถวไหนคะ..เริ่มทำเร็วๆก็ดีนะคะ  น้ำมันแพง  เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย

ขอบคุณมากค่ะ

                   

                    

มารายงานตัวแล้วค่ะ ขอกลับไปตั้งหลักนะคะพี่สาว

ช่วงนี้วุ่นๆค่ะ พอดีโรงเรียนข้างเคียง งานกีฬาของท่านองค์มนตรีค่ะ ก็ไปร่วมหลายวันค่ะ ขอเวลาตั้งตัวสักพักค่ะ คิดถึงเช่นกันค่ะ

  • แอบไปดูความลับคุณเอกมาแล้วค่ะ
  • แต่สงสัยว่า ที่ชิมน้ำทะเลน่ะ ตั้งใจชิม หรือว่า สำลักน้ำกันแน่คะ
  • ขอบคุณค่ะ

 

  • ไปอ่านความลับพี่อ.อ้อยมาแล้วค่ะ
  • ขอชื่นชมค่ะ
  • ขอบคุณมากนะคะ

                                        

สวัสดีค่ะ คนไม่มีราก

  • ไม่ใช่ความลับ ค่ะ แค่เก็บไว้ยังไม่ได้เปิดเผยที่นี่เท่านั้นเอง
  • อ่านเล่น เพลินๆ กับอดีตค่ะ
  • ขอบคุณมากค่ะ

                         

สวัสดีค่ะ คุณดิเรก

  • ไปอ่านความลับของนายตรงๆมาแล้วค่ะ
  •  ใครจะรู้บ้างครับว่า "นายตรง" คนนี้ร้องเพลงไม่เป็นเพลง...

         ดีกว่าคนร้องเพลงไม่เป็นเลยนะคะ  ฟัง  ดู ได้อย่างเดียว

  • ขอบคุณค่ะ

ดร.Ka-poom

  • การที่เรามีเพื่อนสนิทและรู้ใจ ดูแลห่วงใยซึ่งกันและกันตลอดเวลา มีความสุขค่ะ  เหมือนเราเก็บดอกไม้ไว้ในใจ ซึ่งยังคงความสวยงามอยู่ในใจเรา ตราบเท่านานแสนนาน
  • ขอบคุณค่ะ

                                 

พี่นกขา...มิมมาช้าอีกแล้ว ช่วงนี้ยุ่งมากจนไม่มีเวลาส่วนตัวเลย มาอ่านความลับของพี่นกช้ามาก แต่ก็มานะคะ...

เหมือนกันหลายอย่างค่ะ ชีวิตในวัยเด็ก และความอยาก อิอิ เห็นอะไรก็อยากได้อยากมีไปหมด แต่ตอนนี้ลดลงได้มากแล้วค่ะ เพราะทุกอย่างย่อมเป็นสิ่งของนอกกาย ความสุข สงบ ในจิตใจเราต่างหากละคะสำคัญกว่าทุกสิ่ง ..ตอนนี้พยายามหาความสุข สงบ แม้ว่ามันจะเป็นไปได้ยากซักหน่อย แต่ก็ดีกว่าไม่พยายามเลยจริงไหมค่ะ..

คิดถึงพี่นกค่ะ..เสียดายโอกาสไปเที่ยวด้วยกันจังค่ะ ...โอกาสหน้ามิมจะไม่เบี้ยวนัดอีก..ว่าแต่ว่าพี่นกมีเวลาให้น้องสาวคนนี้หรือเปล่า (ล้อเล่นค่ะ)

ช่วงนี้ยุ่งมากค่ะทั้งงานและชีวิตส่วนตัว..แล้วจะเล่าให้ฟังค่ะ

คิดถึงมากค่ะ

น้องครูเออย่าตั้งหลักไกลนะคะ..รออยู่ค่ะ

เป็นครูก็ อย่างนี้แหละค่ะ..งานอะไรที่ทำได้ก็ร่วมด้วยช่วยกันค่ะ

ขอบคุณค่ะ

น้องครูมิมขา มาช้าดีกว่าไม่มา...คำฮิตติดปาก

ชีวิตเป็นของเรานะคะ เลือกทำในสิ่งที่เรามีความสุขและไม่ให้คนรอบข้างเดือดร้อน

ใช้ชีวิตให้สวยงามนะคะ

ว่างๆไปนั่งคุยกันสนุกๆ ...มีเวลาว่างและรอน้องอยู่เสมอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ท่าน ผอ.ประจักษ์

  • ไปอ่านบันทึกขนมครกมาแล้วค่ะ
  • ขอบคุณมากค่ะ

        

 สวัสดีครับ

          เข้ามาเยี่ยมชมการเปิดตัวของศิลปินคนใหม่ครับ

          อ่านแล้วได้ทั้งความรู้และข้อคิด

  • ขอบคุณท่านรองฯ small man ที่เข้ามาเยียมเยียนกันสม่ำเสมอ
  • เพิ่งเริ่ม  ...ก้าว...ค่ะ

 

  • หลานๆๆสำนาถูกต้อง
  • โดยเฉพาะพี่ไนน์ครับ

พี่ไนน์ เป็นลูกสาวคนโต  ของน้องชายคนเล็กเป็นทหารอากาศค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท