วันนี้ เมื่อปีที่แล้ว เป็นวันที่เศร้าที่สุด
แม่จากพวกเราไปแล้วท่ามกลางลูกสาวคนโต และพ่อเท่านั้น
ส่วนลูกคนอื่นๆไม่ได้มาอยู่กับแม่ในวาระสุดท้าย ทุกกคนไม่ได้ทอดทิ้งแม่และได้ทำหน้าที่ที่ดีที่สุดของลูกๆกันแล้ว
ใจหนึ่งก็...เสียใจ
อีกใจหนึ่ง...ก็คิดว่าแม่หมดทุกข์ไม่ต้องทรมานกับการเจ็บปวด นอนอย่างเดียว ลุกไปไหนไม่ได้เลย ก็เบาทุกข์โศกไปได้บ้างค่ะ
สัปดาห์ที่แล้วความเศร้าโศกเสียใจก็มาเยือนพวกเราอีก สูญเสียน้าชายที่เคยเลี้ยงดูและส่งเสียให้พวกเราเรียนไปอีกคน
บ้านวังเวงอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเสาหลักโค่นล้มลงอีกต้น ทุกคนมีความรู้สึกเดียวกันคือสูญเสียกำลังใจ
ในวันนี้จึงทำบุญให้แม่กันเงียบๆเฉพาะพี่น้องกัน( 5 คน บ้านน้องสาวที่ จ.พระนครศรีอยุธยา)
และน้าสาวเท่านั้น
ถ้วยจานไม่ต้องไปขอยืมวัดจัดหากันในบ้าน อาหารทำกันเองสุดฝีมือค่ะ
ทุกคนสาระวนกับงานกันแบบลองผิดลองถูก จัดกันเองตามที่เคยเห็นมาและเคยไปช่วยงานเขาบ้าง
การอาราธนาศีล บทสวดมนต์ต่างๆ หลวงพ่อท่านก็สอนให้เรากล่าวนำกันเอง ( ทายกไม่มีค่ะ)
แต่งานก็ราบรื่นไปด้วยดีอิ่มบุญกันถ้วนหน้า มีความสุขกายสบายใจจริงๆค่ะ
พระท่านพรมน้ำมนต์ ให้พวกเราอยู่เย็นเป็นสุข กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปให้แม่ เจ้ากรรมนายเวร
ทั้งหลายทั้งปวง เสร็จสิ้นไปอีกหนึ่งภารกิจ
โต๊ะหมู่บูชาจัดเองแบบกระทัดรัดค่ะ
ขันน้ำมนต์ค่ะ(ไม่มีเลขเด็ด อิอิ..)
แม่ครัวค่ะ
นิมนต์พระ 9 รูปค่ะ
รวมภาพกิจกรรมค่ะ
รับประทานอาหารเสร็จก็ช่วยกันเก็บล้างทำความสะอาด ส่งของคืนวัด เสร็จพิธีอย่างเรียบง่าย
ไม่หมดเปลืองมาก (ปัจจัยใส่ซองถวายพระได้เต็มที่ค่ะ)
สิ่งที่พวกเราทำบุญไปให้แม่ ไม่อาจรับรู้ได้ว่าจะได้แก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้วหรือไม่ แต่ที่รู้ได้คือ
เราสุขใจ มีความสุขที่ได้ทำบุญ ถวายอาหาร และปัจจัยให้แก่พระภิกษุสงฆ์ ตามกำลังศรัทธา
พี่น้องได้มีโอกาสอยู่รวมกัน ทำกิจกรรมด้วยกันค่ะ
ต่างคนต่างมีครอบครัว มีภารงานที่ต้องรับผิดชอบ หาโอกาสแบบนี้ยากค่ะ
พ่อแม่เป็นกำลงใจให้ลูกเสมอค่ะ
รักแม่....อยากให้แม่มีชีวิตอยู่กับเรานานๆ
แต่สังขารยอมล่วงโรยไปตามกาลเวลาค่ะ
ขอให้ทุกคนรักและดูแลท่านทั้งสอง(พ่อกับแม่)ให้สุขกายและสุขใจในช่วงเวลาที่ท่านยังมีลมหายใจ
ขอบคุณค่ะ
ขอแสดงความเสียใจ
วันนี้ฉันมาขึ้นเวรก็ได้รับข่าวเศร้า น้องคิงจากพวกเราไปแล้ว ขอให้ไปดีนะ
หลับให้สบาย
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะกับการสูญเสีย...
ถึงแม่จะจากเราไป แต่ท่านยังอยู่ในใจเราเสมอใช่ไหมคะ แม่ที่บ้าน จากไป 10 ปีแล้วค่ะ แต่ลูกๆยังจำภาพท่านได้ตราตรึงใจตลอดมาและตลอดไป
ยินดีต้อนรับที่มาทักทายค่ะคุณ แดง
เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดาของสิ่งมีชีวิต
แต่เมื่อเกิดการสูญเสีย เราก็เป็นทุกข์
ขอบคุณมากค่ะ
ให้กำลังใจพี่นกครับ
การจากไปของสรรพสิ่ง ล้วนเป็นเรื่องธรรมดา (พระท่านว่า) แต่ในฐานะคนธรรมดาอย่างเราก็อดเศร้าโศก กับเรื่องธรรมดาเหล่านี้ไม่ได้
ให้กำลังใจนะครับ
มาให้กำลังใจครับ
แมยังอยู่ในใจเราเสมอครับ
มาชม
เห็นภาพพิธีกรรมทำบุญกุศลส่งถึงคนที่เรารัก
เป็นภาพติดตราตรึงอยู่ในจิตใจลูก ๆ เสมอนครับ
เป็นกำลังใจให้พี่นกค่ะ ...
แม่คือคนที่รักเรามากที่สุด
"ชีวิตที่เกิดมาเพื่อทำความดี" ... ครับ
ขอบคุณครับ :)
แม่คือพรหมของลูกค่ะ ดูแลทุกข์สุขของลูกตลอดมา
ความรักของแม่ยากจะหาสิ่งใดเทียบได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
คุณเอกจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ดีใจ เสียใจ เป็นธรรมดาของมนุษย์เราค่ะ
ขึ้นอยู่ว่าเราจะรู้เท่าทันเมื่อใด และ เมื่อนั้นเราก็จะหยุดเศร้าโศรกเสียใจได้
ขอบคุณค่ะ
ขอแสดงความยินดีและเสียใจในเวลาเดียวกันครับ
สวัสดีค่ะน้องนก
อาจารย์ umi
น้อง poo
อาจารย์ Wasawat Deemarn
คุณ เบดูอิน
พี่ ครูคิม
พ่อแม่เป็นพระในบ้านค่ะ เป็นพรหมของลูก สิ่งที่ท่านให้กับพวกเรามากมายสุดพรรณา
ดูแลท่านให้ดี ก่อนที่จะไม่มีท่านให้ดูแลนะคะ
ขอบคุณทุกๆกำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะ..1 ปีที่ผ่านไป..เหมือนเราไม่ได้สูญเสียใช่ไหมคะ..แม่ยังอยู่ในใจเรา
ส่วนadd 1เดือนที่ผ่านไป..addพยายามทำใจ..เอาธรรมะเข้ามาข่ม..รู้สึกดีขึ้น
มีกำลังใจจากหลายๆคน..addขอเป็นกำลังให้นะคะ..คิดถึงเสมอ
น้องอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง
แม่ไม่ได้ไปไหน..อยู่ในใจเราค่ะ
น้องครูแอนมีความสุข พี่ๆก็ต้องดีใจซิคะ
อาจารย์จะตามไปเมื่อไร บอกได้นะคะ จะไปช่วยจัดขันหมากให้ค่ะ
รอไปงานพี่นกก่อน เป็นน้องย่อมไม่แซงพี่ๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ
พี่นกหมดสิทธิ์แล้วค่ะ
ลูกชายกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้วค่ะ อิอิ...
ตามไปดู ควมลับ ของพี่ค่ะ
แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ..หลับฝันดีค่ะน้อง
พี่ ศน. add
หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์เช่นกันค่ะ
อย่าตื่นสายนะคะ อิอิ..
พรุ่งนี้ ศน.ต้องไปทำงานค่ะ(คุณครูขอพักเดี๋ยวค่ะ)
เสียใจด้วยค่ะ