กลับบ้าน.....ชมท้องฟ้า....ชมนา......ชมสวน.....


ทุกสิ่งในโลกล้วนมีการเปลี่ยนแปลง ทั้งขึ้นและลง แล้วแต่ว่าเราจะมองมุมไหน บางอย่างบางคนคิดว่าไม่ดี แต่ถ้ามองอีกมุมอาจมีดีในส่วนที่ไม่ดีก็ได้ เอ......เกี่ยวอะไรกับบันทึกนี้นะ
คงเป็นอิทธิพลของอาจาร์ย์ชิว  บัญชา ธนบุญสมบัติ  และผองเพื่อนแห่ง ชายผู้หลงรักมวลเมฆ  แน่เลย ที่ทำให้เรา กลายเป็นคนมองสูงไปด้วย

ตอนนั่งรถกลับบ้านช่วงปลายฝนต้นหนาวท้องฟ้าค่อนข้างสดใส
ช่วงขอนแก่น-เมืองเลย ถนนราบเรียบ ต้นไม้เขียว ขจี บ่งบอกถึงฝนที่ผ่านมาต้นไม้ได้รับน้ำอย่างเต็มที่ ชดเชยกับหน้าแล้ง ที่น้ำน้อย  คงเหมือนคน ที่บางครั้งก็ขาด  บางครั้งก็มีพอดี  บางครั้งก็มีเกินพอ

เส้นทางวังสะพุง - ภูเรือ  มองท้องถนนจะเห็นเศษกระจก เศษโลหะกระจายเป็นช่วงๆ ความไม่ระวังย่อมนำมาถึงความสูญเสียหลายๆ อย่าง
 

ก่อนถึงด่านซ้าย ท้องฟ้าที่สดใสเริ่มกลายเป็นหม่นมัวเพราะเมฆฝน    คงเหมือนชีวิต ที่มีทั้งช่วงสดใสและช่วงอึมครึม

พาเด็กไปดูนา ที่เคยปลูกข้าว ตอนนี้จากนาข้าว กลายเป็นสวนไปแล้ว  นาไม่มีคนทำ เลยกลายเป็นสวนสัก สวนกล้วย ข้าวโพด ลำใย  ลิ้นจี่ มะละกอ และอีกสารพัดเท่าที่จะมี และเติบโตได้

ไปตัดใบตองเพื่อให้ยายใช้สำหรับห่อขนมใส่ไส้ และทำกระทงใส่ขนมถ้วย  เสียดาย ที่ช่วงนี้ยายไม่ได้ทำขนม  เลยอด
พ่อกำลังสอนลูกถึงวิธีการเรียง  เก็บใบตองให้ดูสวยงามและไม่แตก
 

ตูบน้อย  ที่พ่อมาทำไว้สำหรับพักผ่อน พ่อชอบมาขุดหน่อไม้ไปต้มกินมื้อเที่ยง
ลูกกรงหน้าต่างเอามาจากบ้านหลังเก่าเมื่อกว่า 40 ปีก่อน  ยังใช้งานได้ดี
ต้นลิ้นฟ้าข้างตูบ  เราเห็นตั้งแต่เป็นเด็ก  ยังคงอยู่ 

     ทำไมต้นไม้อายุยืน  ทำไมเจ้าของที่นาจึงจากไปเร็วจริงหนอ    คิดถึงพ่อค่ะ  

       หลังตูบน้อย มีลำน้ำไหลผ่าน น้ำช่วงหน้าฝนจะขุ่น เพราะมีการพัดพาเอาโคลนตมจากภูเขาลงมาด้วย  หน้าแล้งจะมีแก่งหิน ตอนเด็กๆ ชอบมาเล่น ช่วงมานา (อู้งาน)

                                                                 

ต้นไผ่ในที่นา

มองเห็นภูเขาอยู่ลิบๆ พื้นที่ส่วนมากจะเป็นภูเขา มีที่ราบไม่ค่อยมาก
เมฆ   แม่กับลูกกำลังหยอกล้อกัน
                                                      

ที่นา อีกแปลง  พ่อมาปลูกตูบน้อยไว้อีกแล้ว
ตอนถ่ายภาพนี้ คนถ่ายยืนอยู่ริมถนน  มองดูชายหนุ่ม(เหลือน้อย) เดินชมวิว   ต้นข้าวกำลังเขียว  งาม
                                                            

มอเตอร์ไซค์ฮ่าง  คันนี้ ซื้อช่วงอยู่  ม. 3 หลังจากขายหมูที่เลี้ยงไว้   พี่คนโตขับไปส่งน้อง 2 คน ที่โรงเรียนประถม แล้วจึงไปโรงเรียนตัวเอง ขากลับ  ต่างคนต่างกลับ 
  ช่วงนั้นแม่เริ่มทำขนมตั้งแต่เช้าเพื่อขายให้กับแม่ๆ  ที่ซื้อไปฝากลูก   (ขนมรังผึ้ง : เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นแล้ว ส่วนมากจะเห็นเป็นวอฟเฟิล แม่พิมพ์ขนมเป็นของโบราณ  ไม่แน่ใจว่ายังอยู่หรือไม่  กลับบ้านครั้งหน้าต้องค้นหาหน่อย)  ก่อนไปโรงเรียนจะทำขนมรอแม่ไปตลาด  เสร็จแล้วกินข้าว ไปโรงเรียนพอดีเคารพธงชาติ
        รถจักรยาน  พ่อซื้อให้ตอนไปเรียน ม. 4 ที่หล่มเก่าพิทยาคม จ. เพชรบูรณ์  ตอนนี้แม่ใช้ขี่ไปตลาด
มอเตอร์ไซค์ พ่อใช้ขับไปทำงาน ไปสวน ตอนนี้พ่อไม่อยู่  ก็ยังใช้งานเหมือนเดิม

 

ก่อนกลับขอนแก่น  หลานๆ  บอกตา  และน้า ที่อยู่บ้านน้อย หลังบ้านใหญ่  ให้คุ้มครอง เดินทางด้วยความปลอดภัย ปิดเทอมหน้า หรือปีใหม่ จะกลับมาหาอีก
        
หมายเลขบันทึก: 309064เขียนเมื่อ 28 ตุลาคม 2009 05:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (69)

สวัสดีค่ะ แดงก็ได้รับอิทธิพลเหมือนกันค่ะ ตอนนี้ไปไหนต้องหัวสูง...ไว้ก่อน เผื่อเจอเมฆสวยๆ...เก่งมากนะคะ ดร. ชิว ทำให้หลายๆรักมวลเมฆ...แต่เราคงไม่ยกเมฆนะคะ

พี่กระติกว่าไหมคะ เวลาที่เรากลับบ้านไปหาอดีตเดิมๆ มันมีความสุขมากๆๆๆ

 

สวัสดีค่ะ

  • บรรยากาศคุ้นตาค่ะ 
  • ปลุกอดีตมาสัมผัสกับปัจจุบันที่งดงามมากนะคะ
  • ชอบอ่านบันทึกแบบนี้จังค่ะ

สวัสดี ครับ

เป็นบันทึกแรก ของเที่ยงวัน...เห็นบรรยากาศทางนี้...แล้ว

ยอมรับครับว่า... น่าหลงไหล...ไม่แพ้ที่ไหน ๆ

บรรยากาศ  ทิวทัศน์มองได้สุดตา  ...

การได้กลับบ้านเก่า...มีความสุขอย่างนี้นี่เอง....

ใคร ๆ หลายคน ที่เขียนบันทึกนี้แล้ว ผมรู้ครับว่ามีความสุข

อิ่มเอม..ในอารมณ์

ขอบพระคุณ ครับ

 

 

ช่วงเวลากลับบ้าน ช่วงเวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอนะคะ

เห็นปุ๊บ ปิ๊งปั๊บชอบภาพนี้มากมายค่ะ ...  ภาพที่มีชีวิต ชีวา ความหมาย

 ทำเลดีด้วยนะคะเนี่ย บ้านหลังน้อย ท่ามกลางขุนเขา หมอกคลอเคลีย ... อิ่มเอม ยามได้มอง ... ชอบคุณค่ะพี่กระติก

พี่กระติกขา

  • เป็นเส้นทางสายเดียวกัน
  • พ่อบ้านอยู่บ้านน้ำทบ ต.เขาหลวง อ.วังสะพุง จ.เลย
  • ต้องผ่านเส้นทางวังสะพุง -ภูเรือ แยกที่บ้านขอนแก่น ประมาณนั้น
  • สะใภ้เลยเจอคนเลย เลยคุ้นเคยจังค่ะ
  • ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม คนพิเศษ อิ ๆ

อิ่มเอม...ในอารมณ์

เลยถือโอกาส...ชวนเจ้าของบ้านทานข้าว ซะเลย

ชวนสมาชิก ที่มาเยี่ยมด้วยนะครับ

กับข้าวบ้านคุณ sila  ทำเอาไว้ให้ ครับ

Myfood2

ชวนเจ้าของกับข้าวมาทานด้วย ครับ

Silaphuchaya11

 

น้องแดง  

P
ใชแล้วค่ะ   มีความสุขทุกครั้งที่ได้กลับบ้าน  แม้ว่าจะลงหลักปักฐานอยู่ที่ขอนแก่นแล้วก็ตาม  ก็ยังถือว่า ด่านซ้ายเป็นแหล่งพักพิงเสมอค่ะ

พี่กระติกจ๋า....พอลล่าขอซื้อที่สักไร่ สิคะพี่สาว

ชอบมากๆ ค่ะ อิอิ

สวัสดีค่ะพี่กระติก..

   มาตามคำชวนค่ะ

(กำลังจะไปอาบน้ำแล้วมานั่งทำงานพอดีเห็นคำชวนเลยตามมาชมความงามของธรรมชาติก่อนค่ะ)

  หนูก็กลายเป็นคนมองสูงไปแล้วเหมือนกันค่ะ ถ่ายถาพท้องฟ้าไว้เยอะมากๆๆๆๆๆยังไม่มีโอกาสนำมาลงในบันทึก อิ...อิ..

 

  ชอบภาพนี้ค่ะพี่กระติก หอมกลิ่นธรรมชาติ..

  ขอบคุณพี่กระติกค่ะ ..^__^..

ขอบคุณค่ะ

P
ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee
ท้องฟ้าสวยครับ

คนถ่ายภาพก็หน้าตาดูดี ค่ะ   555555

พี่คิมค่ะ

P

ความจริงวางแผนไว้ว่า ช่วง 3 วันนี้  ต้องหาทางไปเยี่ยมพี่คิม ที่โรงเรียน  แต่ไม่แน่ใจว่ากลับมาแล้วหรือยัง อีกอย่างคือ กิจกรรมเยอะมาก เลยอดไปกอดค่ะ

เบอร์โทรของพี่คิมที่เคยบันทึกไว้ ก็ไม่มีแล้วค่ะ   หาย

 

ผมชอบจังหวัดเลยครับ คล้ายๆทางภาคเหนือ ที่ผมชื่นชอบ อิอิ แต่มาอยู่อีสาน

วางแผนไว้ว่าจะมาเที่ยวนอนที่ เชียงคาน เหตุผลเพราะโฆษณาว่าเป็นมรดกของประเทศและกลุ่มชาวเชียงคานตื่นขึ้นมาอนุรักษ์อย่างเข้มแข็ง

นอกเหนือจากนั้นต้องการมาศึกษาการเชื่อมกับลาว เพราะผมไปลาวมาส่วนมากกล่าวว่าเชียงคานคือประตูการค้าที่มีระหว่างไทยกับลาวทางเรือในสินค้าหลายชนิด...อยากศึกษาครับ

สวัสดีค่ะ

P

ตอนอยู่บ้าน  ก็ งั้นๆ

แต่พอกลับมาขอนแก่น เห็นภาพ อดคิดไม่ได้ว่า สวย ได้บรรยากาศ เหมือนที่มวลมิตรบอกจริงๆ 

บางครั้ง การมองเห็นจุดดี ก็ต้องอาศัยคนข้างนอกมองช่วยนะค่ะ (อาจเป็นเพราะเราคุ้นชินกับมันแล้ว  เลย  เฉยๆ)

 

ขอบคุณค่ะ ที่ชอบ

P

สารภาพว่า  ตอนถ่ายก็ไม่รู้ว่าภาพจะออกมาในมุมไหนบ้าง  เพราะพออยู่ในสถานที่ ที่เราคุ้นชิน  ก็เฉยๆ  เลยถ่ายไปเรื่อยๆ ที่เอาภาพนี้ลง เพราะมีหนุ่ม(เหลือน้อย) คนข้างใจอยู่ด้วยค่ะ  อิ  อิ

 

ครูค่ะ

P

พี่กระติกว่า ครูต้องคุ้นเคยกับบรรยากาศแถวๆ นั้น แน่ๆ 

สวยนะค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ

แสงแห่งความดี

Myfood2

กระติกได้กินช่วงเย็น   อร่อยค่ะ  ต้องขอบคุณ คุณ sila  ที่สรรหามาให้ 

แวะมาส่งความรักและปรารถนาดีนะคะ

สบายดีนะคะ..เห็นรูปแล้วสดชื่นด้วยจริงๆ

น้องนัท

P

ซักวัน ป้ากระติก ต้องมีโอกาส ไปเยี่ยมน้องนัทและเพื่อนๆ ที่นครไทยนะค่ะ

 

บรรยากาศที่บ้านสวยงามจับใจ สงบ เยือกเย็นมากค่ะ

มิน่า...น้องกระติกถึงได้ยิ้มหวานอย่างนี้

กลับจากบ้านมาคงชุ่มฉ่ำและอบอุ่นหัวใจนะคะ

แม้คุณพ่อจะไม่อยู่แล้ว...แต่ท่านจะอยู่ในดวงใจของลูกไปตลอด

พี่ครูอรวรรณก็เสียท่านไปได้ 1 ปีนี้เองค่ะ  ให้กำลังใจนะคะ

นั่นแน่...หัดมองสูงซะด้วย...เมฆสวยนะคะ

พอลล่าขาาาาาาาาาาาาาา

P

 

ยังมีที่ สำหรับรับไหว้ลูกตะใภ้อยู่นะค่ะ

สนมั้ยเอ่ย  อิ  อิ

ครูตุ๊กแก

P

สักวันต้องหาโอกาสไปเยี่ยมท้องทุ่งของเมืองสุพรรณ บ้างแล้ว

อยู่ที่ราบสูงมานาน ไปหาที่ราบต่ำบ้าง  อิ  อิ

คุณกระติก สวัสดีครับ

        ภาพก็สวย เรื่องก็งดงาม แถมมีปรัชญาชีวิตอีกต่างหาก คุณกระติกมองได้หลายแง่มุมดีจัง

        ติดใจจักรยานคันเก่ง ดูแลดีจริงๆ สภาพยังแจ๋วอยู่เลย ^__^

        ชอบภาพท้องฟ้าภาพนี้ที่ส่งไปให้ดูเป็นพรีวิวครับ มีครบทั้งต้นไม้ ฟ้าสีสวย เมฆ ดวงอาทิตย์ขี้อาย(หลบหลังเมฆและต้นไม้) อีกต่างหาก

               

       มีภาพต้นฉบับไหมครับ จะขออนุญาตนำไปลงในหนังสือเพื่อเป็นเกียรติซะหน่อย ส่งมาได้ที่นี่เลยครับ : [email protected]  ขอบคุณครับ

ท่านพี่

P

ด่านซ้ายในอดีต  คล้ายๆ กับเชียงคาน  ปัจจุบัน บ้านไม้โบราณถูกรื้อสร้างตึกใหม่แล้ว  สภาพตลาดห้องแถวไม้ หายใป  รวมถึงบ้นกระติกเอง เมื่อก่อนประตูเป็นไม้แผ่นหนา แบบบานพับหลายๆบาน เปิดกว้างเท่าตัวบ้าน  ตอนนี้กลายเป็นประตูแบบดึงขึ้นลง  ส่วนแผ่นไม้ถูกนำมาวางไว้ที่หลังบ้าน

ที่ด่านซ้าย เป็นเมืองชายแดนเล็กๆ ลำน้ำเล็กๆ กั้นเขตแดน  สามารถเดินข้ามไปฝั่งนั้นได้สบายค่ะ  สินค้าชายแดนเป็นสินค้าเล็กๆ น้อยๆ สำหรับยังชีพ

 

สวัสดีค่ะพี่ กระติก~natachoei ที่ ~natadee

  • ภาพสวยทุกภาพเลยค่ะ
  • ท้องฟ้าสดใส
  • สวนเขียวขจี
  • บรรยากาศอบอุ่นของครอบครัว
  • และข้อคิดดี ๆ ในการดำเนินชีวิต
  • ชอบ ๆ ๆ ค่ะ
  • พี่กระติ๊กสบายดีนะคะ
  • ขอบคุณค่ะ

พี่แอ้ด

ขอบคุณมากคะ

เป็นกำลังใจให้กันและกัน

พี่ครูค่ะ

P

อยู่ที่บ้าน ไม่ต้องใช้พัดลม  กลับขอนแก่น เปิดพัดลม เปลืองไฟจังค่ะ

บางพื้นที่ของกาฬสินธุ์ ที่คล้ายกับที่บ้านนะค่ะ  โดยเฉพาะถิ่นไดโนเสาร์

P

จัดการตามคำขอแล้วนะค่ะ

 

จักรยานคันเก่า  คนยังไม่แก่

ยังใช้งานได้ ประหยัดน้ำมัน ลดโลกร้อน

 

  • บันทึกนี้น่าจะชื่อว่า
  • บันทึกถึงพ่อนะจ๊ะ
  • คิดถึงและให้กำลังใจน้องสาวคนนี้เสมอค่ะ
  • ธรรมชาติที่ด่านซ้ายสวยจังค่ะ
  • ปชส

Dsc03680

ถ้าต้องการสติกเกอร์แจ้งที่พี่เกดนะคะ

สวัสดีค่ะ

P

กลับบ้าน คิดถึงอดีต คิดถึงปัจุบัน  คิดถึงอนาคต

เชื่อว่าทุกคนต้องมีความสุขเมื่ออยู่ในสถานที่ที่คุ้นเคย

 

 

พี่เขี้ยวเจ๊า

P

พ่อ ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ

 

สรุปได้หรือยังค่ะ ว่า พี่เขี้ยวจะเต้น BB หรือ จี้กง   อิ  อิ

 

มาร่วมรำลึกถึงความวดวามในอดีต

และยังงดงามถึงปัจจุบัน

สืบต่อไปถึงรุ่นต่อๆไป

ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะน้องกระติก

มาอีกรอบค่ะ

เพิ่งรู้จักว่าอย่างนี้เรียกว่าตูบ

ขอบคุณค่ะ

พี่ครูค่ะ

แถวอิสานจริงๆ เรียกเถียงนา

แถวอิสานพอกะเทิน แบบบ้านกระติก เรียก ตูบ

โดยไม่เกี่ยงว่าสร้างด้วยอะไร

เป็นสิ่งปลูกสร้างที่ทำไว้สำหรับพักพิง (เอ.....เอามะพร้าวห้าวมาขายสวนหรือเปล่าหนอ)

 

 

ตามคุณกระติกมาเที่ยวบ้านค่ะ

บ้านที่อบอุ่นและมีความทรงจำ

  • ฝีมือการถ่ายรูปของพี่พัฒนาไปมาก
  • แต่น้องชอบตูบน้อย
  • อยากสร้างสักหลัง
  • เอาไว้เฝ้าไร่
  • ท่าจะดีนะครับ
  • ขอกลับหวนคืนไปสู่อดีตร่วมกับน้องกระติกด้วยค่ะ
  • บรรยากาศรื่นรมย์ดีนะคะ...
  • เสียอย่างเดียวที่ทำให้คิดถึงคนที่จากไป...
  • แต่บางครั้ง การที่เราได้ไปใกล้ชิดสิ่งที่คนที่เรารักเคยอยู่ เคยใช้
  • ก็ทำให้สุขใจได้เหมือนกันนะคะ...
  • บางคืนพี่แจ๋วฝันถึงอดีตเมื่อพี่และน้อง ๆ ยังเป็นเด็ก คุณพ่อยังมีชีวิตอยู่
  • ตื่นขึ้นมา แม้จะคิดถึง แต่ลึก ๆ ในใจก็มีความสุขค่ะ
  • น้องกระติกและครอบครัวสบายดีนะคะ

คุณตุ่น

P

ปีหน้าฟ้าใหม่ เชิญไปเยี่ยมชมอีกครั้งนะค่ะ

 

พี่เกศ

P

แล้วติกจะแจ้งหัวหน้า เพื่อดำเนินการนำมาใช้

ขอบคุณพี่มากค่ะ

อ. ขจิต  ผู้เป็นมิตรกับคนทั้งโลก

P

สนใจตูบน้อยคอยรักของพี่มั้ยค่ะ

ไม่สงวนลิขสิทธิ์

ถ้ามีโอกาสเชิญไปเที่ยวด่านซ้ายบ้างค่ะ

พี่แจ๋ว

P

ขอบคุณมากค่ะ ที่มาร่วมรับแบ่งปันความสุข

อดีต มีค่าแก่การจดจำ โดยเฉพาะ อดีตที่มีร่วมกับคนที่เรารักและรักเรา

พี่แจ๋ว ยังแข็งแรง ทั้งกายและใจนะค่ะ

สวัสดีค่ะ

มาทักทายและขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยือนที่บ้นทึกคนไม่มีรากค่ะ

ธรรมชาติยาวยืน แต่ชีวิตคนสั้น...

ขอบคุณภาพงดงามค่ะ

(^___^)

มาขอเยี่ยมชมท้องไร่ ท้องนา ชมสวนและได้รับธรรมะดีดีไปพร้อมกัน

มีความสุขมาก น่าอยู่จัง สุขสันต์วันลอยกระทงครับ

สวัสดีค่ะพี่กระติก

สุขสันต์วันลอยกระทงนะคะ

สวัสดีทุกท่านค่ะ

P
P
P
P
P
P
P

 

กระติกพึ่งกลับจากเมืองกรุง ไปร่วมประชุม ตั้งแต่ 1-4 พ.ย.

ไม่ได้ลอยกระทง  เสียดาย...............

ปีหน้าฟ้าใหม่ คงมี

สวัสดีครับคุณ กระติก

ตามมาดูวิถีชาวนา

สีสรรค์ ชนบท

และบุพการี

คนที่มีบุพการีอยู่โปรดทำความดีกับท่านให้มากๆ อย่าปลล่อยให้จากแล้วคิดถึง

เรื่องพูดให้คนมีโอกาสฟงบ่อยๆ แต่ก็มักไม่ค่อยได้ทำกันครับ

ขอบคุณ ที่นำภาพบุพการีมาให้รำลึก

สวัสดีครับ

ธรรมชาติ ชีวิต คิดถึง เข้าใจ รับรู้ เป็นส่วนหนึ่งของความสุขเล็กบ้าง ใหญ่บ้างในใจคนเรา ครับ

ยินดีต้อนรับค่ะ

P

ชาวนา ที่กลายเป็นอดีต  ไม่ใช่ขายที่นานะค่ะ

แต่เพราะ ไม่มีใครทำนา เนื่องจากสังคมเปลี่ยนไป

หาแรงงานยาก จ้างแพง ไม่รู้คุ้มทุนหรือเปล่า

แต่ก่อน ใช้วิธี เอาแฮงกัน  วันนี้ไปนาคนโน้น  วันต่อไป ไปนาคนนี้  เจ้าของนา มีหน้าที่ทำอาหารไว้เลี้ยง

เดี๋ยวนี้ จ้าง อย่างเดียวค่ะ

 

อาจารย์ค่ะ

P

 

อยู่ที่ไหน ก็สุขได้ ถ้าใจยินดี   ค่ะ

 

อดีตที่สวยงาม ตามต่อกับปัจจุบัน

..

ธรรมชาติยังสวยตามที่ยังเป็นอยู่ สวยแบบไม่ปรุงแต่ง ใครในยุคไหนเห็นก็เป็นสุข

..

มะพร้าวห้าว เหรอคะ

อิอิ พี่นะเชยแหลกเลยเรื่องแบบนี้ ดีใจเสียอีกที่ได้เรียนรู้เรื่องราวดีๆ

เอาเมฆแห่งความรักมาฝาก จริงซิเมฆบอกรักเราวันละกี่ครั้ง..

แต่เราจะมีโอกาสรับรู้ไหมหนอ หากเราไม่แหงนหน้ามองฟ้า

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีคะแวะมาเยี่ยม สบายดีนะคะ

สวัสดีค่ะพี่กระติก

ขอเวรไว้อยู่นะคะ ไม่ทราบว่าจะได้เวรไหม

ดีใจแทนน้องเดย์จัง พี่ๆจะไปกันหลายคน เหมือนชาวโกทูโนจะไปพบปะกันยังไงยังงั้น

 

ขอบคุณที่แวะมาเยือน

P

มีความสุขทุกครั้ง ได้ไปเยือนอดีต ที่มีปัจจุบันและมีอนาคต

 

 

สวัสดีค่ะ พี่ต้อย

P

ใชแล้วค่ะ บางครั้ง เราก็ลืมเหลียวมองความสุขที่มีอยู่รอบกาย ที่พร้อมจะให้เราได้ทุกเมื่อ

 

ครูค่ะ

P

สบายบ้าง ไม่สบายบ้าง ตามอัตภาพ ค่ะ

 

น้องแดง

P

ถ้ายังไง ส่งข่าวถึงคุณลดา ด้วยนะค่ะ

             

                           ภาพสวยๆมอบให้น้องกระติกนะคะ  ธรรมชาติคะ

ขอบคุณคะน้องกระติกที่เข้าไปเยี่ยมพี่สุคะ น้องเล่าบรรยากาศที่สงบเงียบในความเป็นอยู่ของชาวบ้าน ถึงจะธรรมดา แต่ช่างมีความสุขกับ ความหลังเสียเหลือเกิน  บรรยากาศแบบนี้ ไปไกลแค่ไหน ก็อดคิดถึงบ้านไม่ได้ใช่ไหมคะ อบอุ่น อบอวน กลิ่นไอแห่งความสุขคะ  ชอบมองสูง หลักจากที่หลงรักหมู่มวลเมฆ พี่สุก็หลงรักหมู่มวลเมฆเหมือนกันคะ แต่หารูปสวยๆ แปลให้ออก ตีความไม่ได้คะ เลยไม่โชว์ แต่ก็ยังมองสูงเหมือนกันคะ

-พี่สุชอบอากาศที่เมืองเลยมาก เมื่อ 30 ปีที่แล้ว พี่สุเป็นทั้งนักเรียนและเป็นครูอยู่ที่จังหวัดเลยคะ  อากาศเย็นสบายๆ แต่พอถึงหน้าหนาว หนาวจริงๆ ไม่รู้ว่าตอนนี้อากาศหรือความเป็นอยู่ของเมืองเลยเป็นอย่างไรบ้าง คงเต็มไปด้วยตึกรามบ้านช่องที่สร้างใหม่ หรูหราทันสมัย  แต่ก่อนเขารับจ้างเก็บฝ้ายกันด้วยนะ ทุกวันนี้ยังปลูกฝ้ายกันหรือเปล่า

-น้องกระติดพูดถึงความหลังที่สงบ น่าอยู่ พี่สุเคยสัมผัสมาแล้ว ด่านซ้ายก็ไปแล้ว ท่าลี่ก็ไปแล้ว เชียงคานก็ไปแล้ว  แต่มันนานมากแล้วคะ ตอนนั้นเป็นวัยรุ่นอยู่คะ ความหลัง

-น้องกระติดเห็นบรรยากาศแบบนี้อดคิดถึงพ่อไม่ได้ใช่ไหมคะ

-พี่สุ ถ้าทานอะไรอร่อย ก็อดคิดถึงแม่ผู้ที่จากไปไม่ได้เหมือนกันคะ ถ้าพูดถึงแม่คราใด อดร้องไห้ไม่ได้เช่นกันคะ สะท้อนใจคะ เคยอยู่ใกล้กัน แล้วไม่มีวันนั้นอีกแล้วคะ

 

  • สวัสดีค่ะ
  • กลับบ้านไปเติมกำลังใจ
  • บรรยากาศดีจังเลยค่ะ
  • แต่เพิ่งเคยได้ยิน "ตูบน้อย"
  • ตอนแรกคิดว่าน้องหมาน้อย อิ อิ
  • ไปเปิดดูในเน็ตพบว่า ตูบ คือเรือนที่สร้างขึ้นชั่วคราว
  • ที่บ้านเรียก "หนำ" หรือ "ขนำ"
  • ได้ความรู้ใหม่อีกแล้วค่ะ
  • มีความสุขกับครอบครัวนะคะ

ขอบคุณพี่สุมากค่ะ  ที่แวะมาเยี่ยม

P

เลย....ตอนนี้ไม่หนาวเท่าเดิมแล้ว (ความรู้สึกของติกเอง) แต่หนาวกว่าขอนแก่นมาก

แต่ผู้คนยังเป็นมิตร เหมือนเดิมค่ะ

คาดว่าจะได้เจอกันในงานน้องเดย์  แน่ค่ะ

สวัสดีค่ะ

P

ที่บ้าน (ลาวแบบเลย)เรียก ตูบ

ที่อิสานส่วนมาก  เรียก  เถียงนา

กลับบ้าน ไปเติมพลังใจ  ได้มามากมายค่ะ

 

สวัสดีค่ะอาจารย์

  • น้องซิลเวียแวะมาชมภาพบรรยากาศดีๆค่ะ...
  • ถนนหนทางและท้องฟ้าช่างโปร่ง.. โล่ง..ดีจังค่ะ...ทำให้จิตใจสดชื่นได้ไม่น้อยเลยค่ะ

สวัสดี ค่ะ พี่กระติก

คิดถึงค่ะ ไม่ได้เข้าไปหาพี่ที่blog นานแล้ว พี่และครอบครัว สบายดีนะคะ

อ่าน เรื่องนี้ ทำให้นึกถึงคนที่จากเราไปนานแล้ว เหมือนกัน เพราะการกลับบ้าน เหมือนกลับไปหาพวกเขา ที่อยู่ในความทรงจำของเราเสมอ

คิดถึงนะคะ ดูแลสุขภาพค่ะพี่

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท