สวัสดีค่ะ แดงก็ได้รับอิทธิพลเหมือนกันค่ะ ตอนนี้ไปไหนต้องหัวสูง...ไว้ก่อน เผื่อเจอเมฆสวยๆ...เก่งมากนะคะ ดร. ชิว ทำให้หลายๆรักมวลเมฆ...แต่เราคงไม่ยกเมฆนะคะ
พี่กระติกว่าไหมคะ เวลาที่เรากลับบ้านไปหาอดีตเดิมๆ มันมีความสุขมากๆๆๆ
ท้องฟ้าสวยครับ
สวัสดีค่ะ
สวัสดี ครับ
เป็นบันทึกแรก ของเที่ยงวัน...เห็นบรรยากาศทางนี้...แล้ว
ยอมรับครับว่า... น่าหลงไหล...ไม่แพ้ที่ไหน ๆ
บรรยากาศ ทิวทัศน์มองได้สุดตา ...
การได้กลับบ้านเก่า...มีความสุขอย่างนี้นี่เอง....
ใคร ๆ หลายคน ที่เขียนบันทึกนี้แล้ว ผมรู้ครับว่ามีความสุข
อิ่มเอม..ในอารมณ์
ขอบพระคุณ ครับ
ช่วงเวลากลับบ้าน ช่วงเวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอนะคะ
เห็นปุ๊บ ปิ๊งปั๊บชอบภาพนี้มากมายค่ะ ... ภาพที่มีชีวิต ชีวา ความหมาย
ทำเลดีด้วยนะคะเนี่ย บ้านหลังน้อย ท่ามกลางขุนเขา หมอกคลอเคลีย ... อิ่มเอม ยามได้มอง ... ชอบคุณค่ะพี่กระติก
พี่กระติกขา
น้องแดง
พี่กระติกจ๋า....พอลล่าขอซื้อที่สักไร่ สิคะพี่สาว
ชอบมากๆ ค่ะ อิอิ
สวัสดีค่ะพี่กระติก..
มาตามคำชวนค่ะ
(กำลังจะไปอาบน้ำแล้วมานั่งทำงานพอดีเห็นคำชวนเลยตามมาชมความงามของธรรมชาติก่อนค่ะ)
หนูก็กลายเป็นคนมองสูงไปแล้วเหมือนกันค่ะ ถ่ายถาพท้องฟ้าไว้เยอะมากๆๆๆๆๆยังไม่มีโอกาสนำมาลงในบันทึก อิ...อิ..
ชอบภาพนี้ค่ะพี่กระติก หอมกลิ่นธรรมชาติ..
ขอบคุณพี่กระติกค่ะ ..^__^..
พี่คิมค่ะ
ความจริงวางแผนไว้ว่า ช่วง 3 วันนี้ ต้องหาทางไปเยี่ยมพี่คิม ที่โรงเรียน แต่ไม่แน่ใจว่ากลับมาแล้วหรือยัง อีกอย่างคือ กิจกรรมเยอะมาก เลยอดไปกอดค่ะ
เบอร์โทรของพี่คิมที่เคยบันทึกไว้ ก็ไม่มีแล้วค่ะ หาย
ผมชอบจังหวัดเลยครับ คล้ายๆทางภาคเหนือ ที่ผมชื่นชอบ อิอิ แต่มาอยู่อีสาน
วางแผนไว้ว่าจะมาเที่ยวนอนที่ เชียงคาน เหตุผลเพราะโฆษณาว่าเป็นมรดกของประเทศและกลุ่มชาวเชียงคานตื่นขึ้นมาอนุรักษ์อย่างเข้มแข็ง
นอกเหนือจากนั้นต้องการมาศึกษาการเชื่อมกับลาว เพราะผมไปลาวมาส่วนมากกล่าวว่าเชียงคานคือประตูการค้าที่มีระหว่างไทยกับลาวทางเรือในสินค้าหลายชนิด...อยากศึกษาครับ
สวัสดีค่ะ
ตอนอยู่บ้าน ก็ งั้นๆ
แต่พอกลับมาขอนแก่น เห็นภาพ อดคิดไม่ได้ว่า สวย ได้บรรยากาศ เหมือนที่มวลมิตรบอกจริงๆ
บางครั้ง การมองเห็นจุดดี ก็ต้องอาศัยคนข้างนอกมองช่วยนะค่ะ (อาจเป็นเพราะเราคุ้นชินกับมันแล้ว เลย เฉยๆ)
ขอบคุณค่ะ ที่ชอบ
สารภาพว่า ตอนถ่ายก็ไม่รู้ว่าภาพจะออกมาในมุมไหนบ้าง เพราะพออยู่ในสถานที่ ที่เราคุ้นชิน ก็เฉยๆ เลยถ่ายไปเรื่อยๆ ที่เอาภาพนี้ลง เพราะมีหนุ่ม(เหลือน้อย) คนข้างใจอยู่ด้วยค่ะ อิ อิ
แวะมาส่งความรักและปรารถนาดีนะคะ
สบายดีนะคะ..เห็นรูปแล้วสดชื่นด้วยจริงๆ
บรรยากาศที่บ้านสวยงามจับใจ สงบ เยือกเย็นมากค่ะ
มิน่า...น้องกระติกถึงได้ยิ้มหวานอย่างนี้
กลับจากบ้านมาคงชุ่มฉ่ำและอบอุ่นหัวใจนะคะ
แม้คุณพ่อจะไม่อยู่แล้ว...แต่ท่านจะอยู่ในดวงใจของลูกไปตลอด
พี่ครูอรวรรณก็เสียท่านไปได้ 1 ปีนี้เองค่ะ ให้กำลังใจนะคะ
นั่นแน่...หัดมองสูงซะด้วย...เมฆสวยนะคะ
พอลล่าขาาาาาาาาาาาาาา
ยังมีที่ สำหรับรับไหว้ลูกตะใภ้อยู่นะค่ะ
สนมั้ยเอ่ย อิ อิ
ครูตุ๊กแก
สักวันต้องหาโอกาสไปเยี่ยมท้องทุ่งของเมืองสุพรรณ บ้างแล้ว
อยู่ที่ราบสูงมานาน ไปหาที่ราบต่ำบ้าง อิ อิ
คุณกระติก สวัสดีครับ
ภาพก็สวย เรื่องก็งดงาม แถมมีปรัชญาชีวิตอีกต่างหาก คุณกระติกมองได้หลายแง่มุมดีจัง
ติดใจจักรยานคันเก่ง ดูแลดีจริงๆ สภาพยังแจ๋วอยู่เลย ^__^
ชอบภาพท้องฟ้าภาพนี้ที่ส่งไปให้ดูเป็นพรีวิวครับ มีครบทั้งต้นไม้ ฟ้าสีสวย เมฆ ดวงอาทิตย์ขี้อาย(หลบหลังเมฆและต้นไม้) อีกต่างหาก
มีภาพต้นฉบับไหมครับ จะขออนุญาตนำไปลงในหนังสือเพื่อเป็นเกียรติซะหน่อย ส่งมาได้ที่นี่เลยครับ : [email protected] ขอบคุณครับ
ท่านพี่
ด่านซ้ายในอดีต คล้ายๆ กับเชียงคาน ปัจจุบัน บ้านไม้โบราณถูกรื้อสร้างตึกใหม่แล้ว สภาพตลาดห้องแถวไม้ หายใป รวมถึงบ้นกระติกเอง เมื่อก่อนประตูเป็นไม้แผ่นหนา แบบบานพับหลายๆบาน เปิดกว้างเท่าตัวบ้าน ตอนนี้กลายเป็นประตูแบบดึงขึ้นลง ส่วนแผ่นไม้ถูกนำมาวางไว้ที่หลังบ้าน
ที่ด่านซ้าย เป็นเมืองชายแดนเล็กๆ ลำน้ำเล็กๆ กั้นเขตแดน สามารถเดินข้ามไปฝั่งนั้นได้สบายค่ะ สินค้าชายแดนเป็นสินค้าเล็กๆ น้อยๆ สำหรับยังชีพ
สวัสดีค่ะพี่ กระติก~natachoei ที่ ~natadee
พี่แอ้ด
ขอบคุณมากคะ
เป็นกำลังใจให้กันและกัน
พี่ครูค่ะ
อยู่ที่บ้าน ไม่ต้องใช้พัดลม กลับขอนแก่น เปิดพัดลม เปลืองไฟจังค่ะ
บางพื้นที่ของกาฬสินธุ์ ที่คล้ายกับที่บ้านนะค่ะ โดยเฉพาะถิ่นไดโนเสาร์
จัดการตามคำขอแล้วนะค่ะ
จักรยานคันเก่า คนยังไม่แก่
ยังใช้งานได้ ประหยัดน้ำมัน ลดโลกร้อน
สวัสดีค่ะ
กลับบ้าน คิดถึงอดีต คิดถึงปัจุบัน คิดถึงอนาคต
เชื่อว่าทุกคนต้องมีความสุขเมื่ออยู่ในสถานที่ที่คุ้นเคย
พี่เขี้ยวเจ๊า
พ่อ ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ
สรุปได้หรือยังค่ะ ว่า พี่เขี้ยวจะเต้น BB หรือ จี้กง อิ อิ
มาร่วมรำลึกถึงความวดวามในอดีต
และยังงดงามถึงปัจจุบัน
สืบต่อไปถึงรุ่นต่อๆไป
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะน้องกระติก
มาอีกรอบค่ะ
เพิ่งรู้จักว่าอย่างนี้เรียกว่าตูบ
ขอบคุณค่ะ
แถวอิสานจริงๆ เรียกเถียงนา
แถวอิสานพอกะเทิน แบบบ้านกระติก เรียก ตูบ
โดยไม่เกี่ยงว่าสร้างด้วยอะไร
เป็นสิ่งปลูกสร้างที่ทำไว้สำหรับพักพิง (เอ.....เอามะพร้าวห้าวมาขายสวนหรือเปล่าหนอ)
ตามคุณกระติกมาเที่ยวบ้านค่ะ
บ้านที่อบอุ่นและมีความทรงจำ
อ. ขจิต ผู้เป็นมิตรกับคนทั้งโลก
สนใจตูบน้อยคอยรักของพี่มั้ยค่ะ
ไม่สงวนลิขสิทธิ์
ถ้ามีโอกาสเชิญไปเที่ยวด่านซ้ายบ้างค่ะ
พี่แจ๋ว
ขอบคุณมากค่ะ ที่มาร่วมรับแบ่งปันความสุข
อดีต มีค่าแก่การจดจำ โดยเฉพาะ อดีตที่มีร่วมกับคนที่เรารักและรักเรา
พี่แจ๋ว ยังแข็งแรง ทั้งกายและใจนะค่ะ
โรแมนติก ไปไหมครับ บทความนี้ 555
สุขสันต์วันลอยกระทงนะคะ
สวัสดีค่ะ
มาทักทายและขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยือนที่บ้นทึกคนไม่มีรากค่ะ
ธรรมชาติยาวยืน แต่ชีวิตคนสั้น...
ขอบคุณภาพงดงามค่ะ
(^___^)
มาขอเยี่ยมชมท้องไร่ ท้องนา ชมสวนและได้รับธรรมะดีดีไปพร้อมกัน
มีความสุขมาก น่าอยู่จัง สุขสันต์วันลอยกระทงครับ
สวัสดีค่ะพี่กระติก
สุขสันต์วันลอยกระทงนะคะ
สวัสดีทุกท่านค่ะ
กระติกพึ่งกลับจากเมืองกรุง ไปร่วมประชุม ตั้งแต่ 1-4 พ.ย.
ไม่ได้ลอยกระทง เสียดาย...............
ปีหน้าฟ้าใหม่ คงมี
สวัสดีครับคุณ กระติก
ตามมาดูวิถีชาวนา
สีสรรค์ ชนบท
และบุพการี
คนที่มีบุพการีอยู่โปรดทำความดีกับท่านให้มากๆ อย่าปลล่อยให้จากแล้วคิดถึง
เรื่องพูดให้คนมีโอกาสฟงบ่อยๆ แต่ก็มักไม่ค่อยได้ทำกันครับ
ขอบคุณ ที่นำภาพบุพการีมาให้รำลึก
สวัสดีครับ
ธรรมชาติ ชีวิต คิดถึง เข้าใจ รับรู้ เป็นส่วนหนึ่งของความสุขเล็กบ้าง ใหญ่บ้างในใจคนเรา ครับ
ยินดีต้อนรับค่ะ
ชาวนา ที่กลายเป็นอดีต ไม่ใช่ขายที่นานะค่ะ
แต่เพราะ ไม่มีใครทำนา เนื่องจากสังคมเปลี่ยนไป
หาแรงงานยาก จ้างแพง ไม่รู้คุ้มทุนหรือเปล่า
แต่ก่อน ใช้วิธี เอาแฮงกัน วันนี้ไปนาคนโน้น วันต่อไป ไปนาคนนี้ เจ้าของนา มีหน้าที่ทำอาหารไว้เลี้ยง
เดี๋ยวนี้ จ้าง อย่างเดียวค่ะ
อดีตที่สวยงาม ตามต่อกับปัจจุบัน
..
ธรรมชาติยังสวยตามที่ยังเป็นอยู่ สวยแบบไม่ปรุงแต่ง ใครในยุคไหนเห็นก็เป็นสุข
..
มะพร้าวห้าว เหรอคะ
อิอิ พี่นะเชยแหลกเลยเรื่องแบบนี้ ดีใจเสียอีกที่ได้เรียนรู้เรื่องราวดีๆ
เอาเมฆแห่งความรักมาฝาก จริงซิเมฆบอกรักเราวันละกี่ครั้ง..
แต่เราจะมีโอกาสรับรู้ไหมหนอ หากเราไม่แหงนหน้ามองฟ้า
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีคะแวะมาเยี่ยม สบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะพี่กระติก
ขอเวรไว้อยู่นะคะ ไม่ทราบว่าจะได้เวรไหม
ดีใจแทนน้องเดย์จัง พี่ๆจะไปกันหลายคน เหมือนชาวโกทูโนจะไปพบปะกันยังไงยังงั้น
สวัสดีค่ะ พี่ต้อย
ใชแล้วค่ะ บางครั้ง เราก็ลืมเหลียวมองความสุขที่มีอยู่รอบกาย ที่พร้อมจะให้เราได้ทุกเมื่อ
ภาพสวยๆมอบให้น้องกระติกนะคะ ธรรมชาติคะ
ขอบคุณคะน้องกระติกที่เข้าไปเยี่ยมพี่สุคะ น้องเล่าบรรยากาศที่สงบเงียบในความเป็นอยู่ของชาวบ้าน ถึงจะธรรมดา แต่ช่างมีความสุขกับ ความหลังเสียเหลือเกิน บรรยากาศแบบนี้ ไปไกลแค่ไหน ก็อดคิดถึงบ้านไม่ได้ใช่ไหมคะ อบอุ่น อบอวน กลิ่นไอแห่งความสุขคะ ชอบมองสูง หลักจากที่หลงรักหมู่มวลเมฆ พี่สุก็หลงรักหมู่มวลเมฆเหมือนกันคะ แต่หารูปสวยๆ แปลให้ออก ตีความไม่ได้คะ เลยไม่โชว์ แต่ก็ยังมองสูงเหมือนกันคะ
-พี่สุชอบอากาศที่เมืองเลยมาก เมื่อ 30 ปีที่แล้ว พี่สุเป็นทั้งนักเรียนและเป็นครูอยู่ที่จังหวัดเลยคะ อากาศเย็นสบายๆ แต่พอถึงหน้าหนาว หนาวจริงๆ ไม่รู้ว่าตอนนี้อากาศหรือความเป็นอยู่ของเมืองเลยเป็นอย่างไรบ้าง คงเต็มไปด้วยตึกรามบ้านช่องที่สร้างใหม่ หรูหราทันสมัย แต่ก่อนเขารับจ้างเก็บฝ้ายกันด้วยนะ ทุกวันนี้ยังปลูกฝ้ายกันหรือเปล่า
-น้องกระติดพูดถึงความหลังที่สงบ น่าอยู่ พี่สุเคยสัมผัสมาแล้ว ด่านซ้ายก็ไปแล้ว ท่าลี่ก็ไปแล้ว เชียงคานก็ไปแล้ว แต่มันนานมากแล้วคะ ตอนนั้นเป็นวัยรุ่นอยู่คะ ความหลัง
-น้องกระติดเห็นบรรยากาศแบบนี้อดคิดถึงพ่อไม่ได้ใช่ไหมคะ
-พี่สุ ถ้าทานอะไรอร่อย ก็อดคิดถึงแม่ผู้ที่จากไปไม่ได้เหมือนกันคะ ถ้าพูดถึงแม่คราใด อดร้องไห้ไม่ได้เช่นกันคะ สะท้อนใจคะ เคยอยู่ใกล้กัน แล้วไม่มีวันนั้นอีกแล้วคะ
ขอบคุณพี่สุมากค่ะ ที่แวะมาเยี่ยม
เลย....ตอนนี้ไม่หนาวเท่าเดิมแล้ว (ความรู้สึกของติกเอง) แต่หนาวกว่าขอนแก่นมาก
แต่ผู้คนยังเป็นมิตร เหมือนเดิมค่ะ
คาดว่าจะได้เจอกันในงานน้องเดย์ แน่ค่ะ
สวัสดีค่ะ
ที่บ้าน (ลาวแบบเลย)เรียก ตูบ
ที่อิสานส่วนมาก เรียก เถียงนา
กลับบ้าน ไปเติมพลังใจ ได้มามากมายค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
สวัสดี ค่ะ พี่กระติก
คิดถึงค่ะ ไม่ได้เข้าไปหาพี่ที่blog นานแล้ว พี่และครอบครัว สบายดีนะคะ
อ่าน เรื่องนี้ ทำให้นึกถึงคนที่จากเราไปนานแล้ว เหมือนกัน เพราะการกลับบ้าน เหมือนกลับไปหาพวกเขา ที่อยู่ในความทรงจำของเราเสมอ
คิดถึงนะคะ ดูแลสุขภาพค่ะพี่