พิจารณาตน ... ค้นหาความสุข


ช่วงชีวิตของแต่ละคนย่อมมีทั้งความสุขและความทุกข์คละเคล้ากันไป กราฟชีวิตมีทั้งขึ้นและมีทั้งลง เวลามองกราฟขึ้นก็อยากให้ขึ้นถึงจุดสูงสุด แต่เวลามองกราฟเวลาลง ก็เฝ้าอธิษฐานว่า อย่านะ อย่าลงไปสุดขนาดนั้น

โลกนี้ไม่มีอะไรที่ดีก็ดีไปเลย หรือแย่ก็แย่ไปเลย มันมักจะแฝงกาย ซ่อนเร้นอยู่ด้วยกันเสมอ ขึ้นอยู่กับว่า เราจะมีวิธีคิดหรือวิธีมองที่เห็นหรือไม่ เท่านั้นเอง

คนเราทุกคนมีความสุขที่ไม่เหมือนกัน ไม่เท่ากัน เราไม่สามารถเอาความสุขของแต่ละคนมาเปรียบเทียบกันได้ เพราะมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักคำว่า "พอ" ได้เท่านี้ก็ยังอยากได้มากกว่านี้ พอได้เท่าที่เคยคิดว่า ก็ยังอยากให้ได้มากกว่านี้อีก เป็นเช่นนี้ไปตลอดชีวิต จนบางครั้งไม่เคยพบความสุขที่จริงแท้กับเค้าสักที

ผมเองก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน และลองตั้งคำถามกับตัวเองว่า "ทุก ๆ วันนี้ อะไรคือสิ่งที่ตัวเราเอง เมื่อกระทำลงไปแล้วมีความสุข"

ความสุข ความสุข ความสุข คิด ๆ ๆ อยู่ในหัว

ความสุขของผมในทุก ๆ วันนี้ ก็มี ...

 

 

๑. ผมมีที่ซุกหัวนอน

ผมเคยถามตัวเองว่า ระหว่าง "บ้าน" กับ "รถยนต์" ผมเลือกอะไร หลายคนคงอยากมีรถหรู ๆ สักคน ดูดีมีชาติตระกูล อีกทั้งเป็นเครื่องวัดฐานะทางสังคมเด่นชัดกว่าสิ่งอื่น ๆ แต่ผมเลือก "บ้าน" บ้านสำหรับผม จะใกล้คำว่า "ที่ซุกหัวนอน" เข้าไปทุกวัน คงเป็นเพราะผมอยู่ที่ทำงานมากกว่าอยู่ที่บ้าน พระอาทิตย์ไม่ตกดินก็ไม่ได้กลับบ้านสักที บ้านผมที่ต้องผ่อนทุกเดือน ๆ ซื้อไว้ให้ไอ้หมาจิ้ม หรือ แมวนอนเท่านั้น

ถึงแม้ว่า "ที่ซุกหัวนอน" ไม่ได้ใหญ่โต ไม่ได้หรูหรา แต่ก็เป็นที่ ๆ หนึ่งที่นอกจากที่ทำงานแล้วทำให้ผมมีความสุข โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อครอบครัวผมอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเมื่อใด ยิ่งสุขใจที่สุด

 

 

๒. การได้มีโอกาสเป็นครูในชาตินี้

กว่าผมจะเดินทางมาถึงจุดนี้ คือ การได้มีโอกาสเป็น "ครู" กับเขาสักคนหนึ่งในประเทศแห่งนี้ ผมใช้เวลาหลายปี อุปสรรคและขวากหนามมันทิ่มตำผมอยู่ทุกคราที่เดินผ่านมา

เมื่อผมได้เป็น "ครู" แล้ว ผมก็จะทำหน้าที่ครูให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้

ผมไม่ใช่อาชีพครูไปทางทุจริต เอาเปรียบคนอื่นอย่างแน่นอน

หากครูทำตนเลวฉันใด ลูกศิษย์ของเราก็เลวฉันนั้น

หากครูเป็นคนอยากได้ อยากมี อยากเป็น ลูกศิษย์ของเราก็เป็นเช่นนั้น

หากครูเป็นคนที่คอยเอารัดเอาเปรียบคนอื่นอยู่ร่ำไป ไม่สมกับคนที่ได้ชื่อว่า "ครู" ได้ชื่อว่าเป็นแม่พิมพ์ ลูกศิษย์เราก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน

ครูอย่างผม ไม่ใช่ Lecturer แต่ผมเป็น Teacher คือ สอนใครก็สอนด้วยหัวใจ ไม่ใช่สอนแค่เป็นเพียงหน้าที่ ที่รับเงินเดือนแล้วสอน หรือรับเงินเยอะสอนดี รับเงินน้อยสอนเลว แบบนี้ไม่ใช่ผม แต่ผมก็ทำไม่ได้

ผมไม่สนใจหรอกว่า ครูที่อยู่กันในที่ทำงาน เป็น ด๊อก ผศ. รศ. แต่หากเลว ไร้ซึ่งคุณธรรมแล้ว ผมไม่รู้จะไปศรัทธาไปทำซากอะไร

ความสุขของผม คือ การได้สอนลูกศิษย์ให้เป็นคนดี เป็นครูดี สามารถออกไปช่วยพัฒนาสังคม พัฒนาการศึกษาชาติได้อย่างมีคุณภาพ

ผมขอแค่นี้พอแล้ว

ดังนั้น การเป็นครู คือ ความสุขของผม

และผมจะเป็นครูไปเรื่อย ๆ จนกว่าฟ้าจะบอกผมว่า ครูดีไม่ควรจะยืนอยู่ในประเทศนี้

 

 

๓. ความรักของผมที่มีต่อหมา ต่อแมว ต่อสัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์

เรื่อง หมา แมว นี่ ผมว่า มันคือส่วนหนึ่งในชีวิตผมไปแล้ว ผมคิดว่า การที่เลี้ยงสัตว์มาตั้งแต่เด็ก ทำให้เราเป็นคนขี้สงสาร มีเมตตากรุณาต่อเพื่อนร่วมโลกโดยไม่คิดรังเกียจ ถึงแม้เขาไม่ใช่คน แต่ผมก็รักพวกเขาทุกตัว ผมว่า หากเขาเลือกเกิดได้ เขาคงไม่เลือกเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานหรอก เราเป็นมนุษย์ ควรทำตนให้สมกับเป็นสัตว์ที่ประเสริฐจริง ๆ เถิด

ถ้าจำได้ ผมเคยเล่าเรื่องความเสียใจที่ผมไม่สามารถการช่วยชีวิตหมาถูกรถชนไว้ไม่ทัน หรือหลายเรื่องที่ผมยังไม่ได้เล่าให้ฟัง เช่น ไอ้หนอง แมวที่ถูกคนเขาตีมาจนตาห้อยร่องแร่งออกมา แล้วหนีมาร้องอยู่ที่บ้านผม กว่าผมจะพาไปหาหมอ รักษามันหาย ผมใช้เงินเก็บทั้งหมดที่มีอยู่รักษามัน ใจผมตอนนั้นคือ เท่าไหร่ก็ไม่เป็นไร แต่ขอให้ไอ้หนองมันหายก็พอ อิ อิ ค่าสอนเท่าไหร่ในเทอมนั้น ก็หมด เกินหมื่นแน่ ๆ ครับ แต่ไม่เคยเสียดายเงินเลย ถึงแม้ผมจะแทบไม่เหลือ

หรือ ไอ้หมาจิ้มที่เลี้ยงไว้ ณ ปัจจุบัน ก็คือ แมวหลงตามวาสนามาอยู่ด้วยกัน ปัจจุบัน เป็นแมวบ้านที่น่าอิจฉาที่สุด เพราะเลี้ยงยังกะลูก หน๊อย ๆๆๆ

หรือ แมวที่ทำงานผม ทุก ๆ วัน ผมจะเอาเงินตัวเองไปซื้ออ่างอาหารแมวไว้หน้าห้องทำงาน ซื้ออาหารแมวมาใส่ไว้ให้ทุกวัน เอาน้ำมาใส่ให้กินด้วย แถมยังมีเพื่อนร่วมงานที่ดูมีเมตตา ทำเป็นเอาอาหารแมวของผมไปให้ตอนมันมาเรียก (แต่ไม่เคยซื้อเองสักที เงินเดือนมากกว่าผมอีก เหอ เหอ)

ไม่ว่าผมจะเสียเงินไปเท่าไหร่ แต่คุณรู้ไหม เนี่ยล่ะ ความสุขของผม ผมเห็นมันมีความสุข ผมก็มีความสุขไปด้วย

 

ฯลฯ ต้องมีอีกแน่ ๆ เลย ความสุขเนี่ย ;)

 

คุณรู้ไหม ชอบมีคนมาคิดแทนผมเสมอ ๆ ว่า หากทำอย่างโน้น ผมจะมีความสุข หากทำอย่างนี้ ผมจะมีความสุข แล้วเขารู้ได้ไงว่า หากผมทำตามที่เขาบอก แล้วผมจะมีความสุขเช่นนั้นจริง ๆ

อย่ามาคิดแทนผมเลย ผมว่า คิดหาความสุขของตัวเองให้ได้ก่อนดีไหม

เช่น

 

คุณรู้ได้อย่างไรว่า หากผมไปเรียนปริญญาเอก แล้วผมจะมีความสุข

คุณรู้ได้อย่างไรว่า หากผมจบด๊อกเตอร์มา แล้วผมจะมีความสุข

คุณรู้ได้อย่างไรว่า หากผมได้สองขั้นปีนี้ แล้วผมจะมีความสุข

คุณรู้ได้อย่างไรว่า หากผมได้เป็น ผศ. รศ. หรือ ศ. แล้วผมจะมีความสุข

คุณรู้ได้อย่างไรว่า หากผมมีรถยนต์ขับแทนขี่มอเตอร์ไซค์เก่า ๆ แล้วผมจะมีความสุข

คุณรู้ได้อย่างไรว่า หากผมสอนให้เด็กรักตอนนี้ ให้เกรดดี ๆ แล้วมีเด็กมาเรียนกับผมเยอะ ๆ (แต่อนาคตเด็กโง่ ไร้คุณธรรม) แล้วผมจะมีความสุข

 

คุณรู้ได้ยังไงกัน คุณเป็นผมหรือไง ?

 

ผมน่าจะประมาณตนได้ว่า ผมมี "ต้นทุนชีวิต" แค่ไหน และอะไรคือ "ความสุข" ของผม อะไรคือสิ่งที่ผมทำได้ หรือทำไม่ได้

ความสุขของผม ไม่ต้องใหญ่โต มโหฬารอะไร ไม่จำเป็นต้องเป็นคนรวยที่ไม่รู้จักพอ หรือ คนอับปัญญาแล้วบอกว่าตนฉลาดเหนือใคร หรือเป็นครูแล้วต้องคิดว่า คนอื่นโง่กว่าตัวเอง

ความสุขของผม คือ ทางที่ผมเลือกไป ทางที่ผมสุขใจอย่างไม่มีเงื่อนไขต่างหาก

 

แล้วความสุขของคุณล่ะ คุณเคยถามตัวเองหรือเปล่าครับว่า "ทุก ๆ วัน อะไรคือความสุขของคุณ ?"

ผมไม่รู้ด้วยหรอก คุณต้องหาคำตอบด้วยตัวเอง ;)

ขอให้โชคดี

บุญรักษา ทุกท่าน ครับ ;)

หมายเลขบันทึก: 346611เขียนเมื่อ 24 มีนาคม 2010 02:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 13:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (54)
  • การพิจารณาตน
  • ทำให้เราเข้าใจตนเองมากขึ้นจริงๆค่ะ
  • ขอให้มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ

สวัสดีครับอาจารย์

แบบพิจารนาตน ค้นหาความสุข

ทุกคนต้องค้นหา ทั้งสุขส่วนตนและสุขสาธาณะ

ขอบคุณคุรุผู้รู้สุขครับ

สวัสดีครับท่านอาจารย์

  • ความสุขในตนเอง เป็นสิ่งที่ตนเองต้องค้นหา
  • หาให้ได้ว่า อะไรคือความสุขของเรา

ขอบพระคุณสำหรับบทความดีๆ ที่ให้แง่คิดและมุมมองที่ดีครับ

สวัสดีค่ะ

หลายคนพยายามจะเป็นเรา..แล้วให้เราเป็น..จริงด้วย

มีลูกชาย 1 คน บ้านเล็กๆ แมว 1 ตัว เป็นครูธรรมดา

ก็คือความสุขที่เราเลือกแล้วและพอใจ สุขใจค่ะ

สวัสดีค่ะ

  • ชอบประโยคนี้จัง

ผมไม่สนใจหรอกว่า ครูที่อยู่กันในที่ทำงาน เป็น ด๊อก ผศ. รศ. แต่หากเลว ไร้ซึ่งคุณธรรมแล้ว ผมไม่รู้จะไปศรัทธาไปทำซากอะไร

  • แวะเข้ามาบ้านนี้บ่อย ๆ ค่ะ แต่ไม่ค่อยได้ทิ้งร่องรอย
  • แต่บันทึกนี้โดนใจ  โดนตัว  จนอดไม่ไหว
  • จริง ๆ ค่ะ ความสุขของคนเรา  จะเอาอะไรกันนักหนา
  • แค่ที่ว่ามาก็สุขพอแล้ว

สวัสดีค่ะ

  • โดนใจทุกข้อค่ะ
  • การที่เราทำอะไรลงไปแล้วเราพอใจ  แต่มันอาจจะไม่เหมือนที่คนอื่นคิด ซึ่งเราก้ไม่เคยคิดแทนใคร แต่ทำให้มีคนมาคิดแทนเรา น่าแปลกนะคะว่า...ใครมีความสุขกว่ากัน
  • ครูบางคนโอ๋เด็ก ต้องการให้เด็กรัก เด็กหลงตนเอง แต่เด็กไม่มีความรู้ พี่คิมก็เคยเจอค่ะ
  • ความสุข..เมื่อถึงเวลาเราก็ทราบได้นะคะว่า...มันน่าจะใช่แล้ว เราทำไมไม่โกรธ เราทำไมรู้สึกสงสาร  เราทำไมรู้สึก...อยากยิ้มอยู่ในใจ..และเราไม่น่าทุกข์แล้วนะหรือหากจะทุกข์บ้างเราก็บอกตัวเองได้
  • ขอขอบพระคุณมากค่ะ  ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์นะคะ 

;)...  วันนี้ครูเสืออารมณ์ดี ไม่มีบ่นเนาะ เพิ่งเห็นตรงกันก็ประโยคเด็ดนี้ล่ะคะ อิ อิ 

ผมไม่สนใจหรอกว่า ครูที่อยู่กันในที่ทำงาน เป็น ด๊อก ผศ. รศ. แต่หากเลว ไร้ซึ่งคุณธรรมแล้ว ผมไม่รู้จะไปศรัทธาไปทำซากอะไร

ปูก็ไม่เคยแม้คิดจะสนใจว่า ไผแม่นสิยศ ฐานะ มีอันหยังมากมาย หากแต่แค่เค้ามีมุมความคิดดีๆ เป็นคนดี เพราะมนุษย์ทุกผู้นามล้วนเท่าเทียมกัน บนโลกอันน่ามหัศจรรย์ใบนี้

และผมจะเป็นครูไปเรื่อย ๆ จนกว่าฟ้าจะบอกผมว่า ครูดีไม่ควรจะยืนอยู่ในประเทศนี้

เอาล่ะสิ งั้นอ.เสือก็ต้องเป็นครูไปชั่วกาล นานเลย ๕ ๕ เพราะฟ้าก็คงไม่มีวันที่จะได้พูดประโยคนั้นค่ะ

...  ชีวิตแม้อาจไม่ใช่เรื่องง่ายๆ หากแต่ความสุขที่เรียบง่าย คงหาได้ไม่ยากนัก ? คะ

ความสุขก็อยู่ที่มุมมองนี่ล่ะ ... สุขนิยม ... หมอกควันทางเหนือคงบางเบาลงแล้วนะคะ ;)

เข้าหลักธรรม ของท่านพุทธทาสภิกขุค่ะ

ความอยากมี 3อย่าง

กามตัณหา

ภวตัณหา

วิภวตัณหาค่ะ

........

ลดความอยากก็จะทำให้มีความสุขได้ค่ะ

แล้วก็ขอแสดงความยินดีกับ อ.วัต ที่ได้ค้นพบความสุขที่แท้จริงด้วย

เพราะ อ. ลดความอยากได้อย่างเยอะ ทำให้ อ.เข้าใจชีวิตและมีความสุขค่ะ

ขอให้น้องอาจารย์ พิชชา มีความสุขในการเป็นครูทุก ๆ วันนะครับ :)

ขอบคุณมากครับ ;)

ขอให้ท่าน วอญ่า-ผู้เฒ่า มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงทุก ๆ วันครับ :)

ขอบคุณมากครับ ;)

ขอบคุณมากครับ คุณ ณัฐวรรธน์ ;)

ความสุขอยู่ในเรา เพียงแต่เราค้นหาให้เจอครับ :)

ความสุขของเรา คือ ทางที่เราเลือกแล้วไม่ได้เบียดเบียนใคร ทั้งกายและใจ

ขอบคุณครับ คุณ ครู ป.1 ;)

ขอบคุณมากครับ คุณครู อิงจันทร์ ที่ได้แวะมาทิ้งร่องรอย (จนได้) อิ อิ

ความสุขคนเราต้องการเท่านี้ เพียงค้นหาให้เจอ ;)

สวัสดีครับ คุณ ครูคิม ;)

ผมได้เขียนบันทึกนานแล้วเนาะ ...

คนที่ชอบคิดแทนคนอื่น มัก "หลง" คิดว่า คนอื่นจะมีความสุขดั่งที่ตนคิด แล้วตนจะมีความสุข น่าจะเรียกว่า "หลง" นะครับ

ครูโอ๋เด็กนี่ ... ที่ผมเห็นคือ นอกจากกลัวไม่ได้รับความรัก ความเชื่อถือจากเด็กแล้ว ยังมีเรื่องของ "ค่าตอบแทน" การสอนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยครับ ยิ่งจำนวนหัวเด็กเยอะ ก็จะได้เรทค่าสอนเยอะ น่ารังเกียจครับ ทำลายวิชาชีพครูอย่างมาก

ขอให้กำลังใจคุณ ครูคิม เช่นกันนะครับ

อย่าเพิ่งคิดลาออก หากฟ้าไม่บอกว่า ครูดีไม่มีที่ยืนในประเทศนี้นะครับ ;)

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ คุณ poo แฟนพันธุ์แทะตัวจริง ;)

แทะมาซะประโยคแรก อิ อิ การเขียนมันพาไปน่ะครับ อิ อิ ไม่ได้บ่น ๆ

ลาภ ยศ สรรเสริญ มันหอมหวนครับ เห็นคนหลงอยู่ในวังวนแบบนี้ทุกวัน

ผมว่า สิ่งใดควรได้ ก็ได้ สิ่งใดไม่ควรได้ ก็ไม่ได้ ไม่เห็นต้องไปอยาก ๆๆ เลย

ผมคิดว่า ผมเลือกแล้วล่ะครับ สำหรับการเป็นครู ความสุขเกิดขึ้นทุกครั้งครับเมื่อมองเห็นความสำเร็จของครูดีในอนาคตของลูกศิษย์ผม

อยากให้เขาเป็นครูดีครับ

หมอกควันภาคเหนือก็เบาลงนิดหน่อย หลังฝนตกนะครับ แต่อากาศร้อนระอุเหมือนเดิม

ขอบคุณนะครับ ;)

สงสัยว่า กว่าจะเข้าใจชีวิตขนาดนี้ คงผ่านประสบการณ์อันทุกข์ระทมมาเยอะน่ะครับ น้อง berger0123 ;)

เพียงแต่โชคดีที่คิดได้ก่อนคนอื่น ๆ ที่กำลังหลงลาภ หลงยศ หลงสรรเสริญ เท่านั้นเองครับ

ขอบคุณนะครับ ;)

สงสัยว่า กว่าจะเข้าใจชีวิตขนาดนี้ คงผ่านประสบการณ์อันทุกข์ระทมมาเยอะน่ะครับ

งงค่ะ อ.วัต หมายถึงตัวหนูหรือตัว อ.ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ผมไม่ได้เข้ามานานคิดถึงครับ

สวัสดีค่ะคุณครูพี่เสือ

"ต้นทุนชีวิต" แค่ไหน และอะไรคือ "ความสุข"

ความสุขของผม คือ ทางที่ผมเลือกไป ทางที่ผมสุขใจอย่างไม่มีเงื่อนไขต่างหาก

ขอบคุณค่ะ...แล้วความสุขของเทียนน้อยคืออะไรนะคะ

รู้อย่างหนึ่งการเห็นคนที่เทียนน้อยรักมีความสุข นั่นคืออีกหนึ่งความสุขของเทียนน้อยค่ะ

ขอบพระคุณครับ ท่าน เบดูอิน ;)

ผมก็ไม่ค่อยได้เขียนนานแล้วครับ

ขอบคุณครับ น้องคุณครู เทียนน้อย ;)

รู้อย่างหนึ่งการเห็นคนที่เทียนน้อยรักมีความสุข นั่นคืออีกหนึ่งความสุขของเทียนน้อยค่ะ

เป็นพี่ใช่ม่ะ อิ อิ

นอกจากได้พิจารณาตัวเองแล้ว...

ยังเป็นประโยชน์ให้คนอื่น ๆ ได้พิจารณาตัวเองด้วยนะครับ...

โดนเฉพาะคนที่เป็น "ครู" นะครับ...

ขอบคุณครับผม...

สวัสดีค่ะอาจารย์  P 

 

ความสุขที่แท้จริงของเรา จะเกิดขึ้นเมื่อเราค้นพบตัวเองค่ะ

ไม่มีใครรู้จักตัวเราดีเท่าตัวเราเอง  

คนที่รู้จักเราดีมากที่สุดคือตัวเรา 

ชีวิตจึงเป็นของเราทุกเรื่อง จึงเป็นเรื่องที่เราต้องกำหนดเองไม่ว่าจะทำให้สุข หรือทกข์ ล้วนอยู่ที่ใจความคิดและการกระทำของเราเองทั้งสิ้น  ทั้งนี้ ต้องบนพื้นฐานและสิ่งแวดล้อมของเราเอง และพื้นฐานของประโยชน์สุขต่อสังคมส่วยรวมด้วยค่ะ

ลักษณะชีวิตที่ดี และมีความสุข คือรากฐานของความสำเร็จที่ยั่งยืน และต้องเป็นลักษณะชีวิตที่สร้างสรรค์ประโยชน์ให้แก่สังคม เป็นต้นแบบที่ดีงาม ที่พร้อมจะถ่ายทอดสู่คนรุ่นต่อๆ ไป

** ด้วยความระลึกถึงค่ะ

 

ความคิดเห็นของคุณ ครูใจดี ;)... เยี่ยมที่สุดเลยครับ รู้สึกชื่นชมอย่างมากมาย

ลักษณะชีวิตที่ดี และมีความสุข คือรากฐานของความสำเร็จที่ยั่งยืน

ขอบคุณมาก ๆ ครับ และระลึกถึงเสมอเช่นกัน ;)

อืม ส่งเกรดภาคปรกติไปแล้ว

แต่ไม่ยักมีความสุข เพราะคิดว่ายังทำอะไรได้ไม่เต็มที่

เทอมที่ผ่านมาหยุดบ่อย กิจกรรมเพียบเด็กเลยไม่ค่อยได้เรียน

เป็นคนที่ได้ตังค์ หรืิอไม่ได้ตังค์ ทำเต็มที่ เต็มเวลาเท่ากัน

ยอมเป็นครูดุๆ ค่ะ เพราะกล้วยไม้ออกดอกช้า

ความเป็นคน ต้องวัดกันระยะยาว

ภาระกิจต้องสอนคนให้เป็นคน นี่ถือเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่ค่ะ

.....................................

เป็นกำลังใจให้ครูดีในดวงใจ สู้ๆนะคะ

พี่วัส

ลืมอีกหนึ่งความสุขรึเปล่าค่ะ (ที่ติดงอมแงมจนเลิกไม่ได้แล้ว)

;)

  • สวัสดีค่ะ
  • นำภาพสายฝนมาฝากเพื่อจะช่วยลดภาวะโลกร้อนได้บ้าง .........
  • มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ

              

ฝนกำลังจะพรำพราย มาทายแทะถามไถ่ฝั่งเวียงพิงค์เป็นไงบ้างคะ

และเป็นกำลังใจให้ครูไหวใจฮ้าย สู้ๆ ต่อไป อิ่มรำมื้อเที่ยงนะคะ;)

บันทึกนี้แวะมาอ่านอีกค่ะ

อ.วัต จะมีความสุขเพิ่ม ถ้าได้กลับไปเยี่ยมพ่อแม่ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูพี่เสือ...

เทียนน้อยแอบกลับบ้านมาค่ะ  ไปดูอีกหนึ่งความสุขของเทียนน้อย

พ่อทานข้าวได้มากขึ้น...ลุกนั่ง...ยิ้ม...พูดคุย...

ดูพ่อมีความสุขทุกครั้งที่เทียนน้อยกลับบ้าน...

ปล.  ให้พี่เป็นอีกหนึ่งความสุขของเทียนน้อยเพิ่มขึ้นอีกคนค่ะ  อิอิอิ

ขอบคุณนะคะ  ขอให้มีความสุขทุกๆวันและบันทึกให้อ่านบ่อยๆนะคะ ^_^

สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ naree suwan ;)

แหม สบายดีนะครับ ... ยังแว่บ ๆ อยู่แถว Twitter นะครับ

ผมเป็นครูดุที่มีเหตุและมีผล สมกับเชื่อมั่นในการทำความดีครับ อิ อิ

ภารกิจสอนคน คือ การทำกุศลที่ยิ่งใหญ่

ขอบคุณอาจารย์มากครับ ;)

แหม น้อง สี่ซี่ ผู้รู้จาย 555

อันนั้นเขาเข้าไปลองศึกษาดู ไม่ติดทั้งวันนะ แต่บางเวลา อิ อิ

ขอบคุณครับ ;)

ขอบคุณมากครับ คุณ บุษรา ;) ... เห็นแล้วเย็นใจขึ้นเยอะเลย

อ. วัต ได้แต่งหนังสือที่เป็นของตัวเองบ้างไหมค่ะ หรือร่วมแต่งกับผู้เขียนคนอื่น จะซื้อมาอ่านบ้างค่ะ

คุณ poo ช่วยบอกพระพิรุณ แวะมาตกแถวนี้หน่อยครับ ฮ้อนขนาด ;)

ตอบรวบเลยนะครับ น้อง berger0123 ;)

หน้าร้อนไม่ได้ไปหาพ่อกะแม่เลย

ส่วนหนังสือ คงไม่มีความสามารถขนาดนั้นหรอกครับ

เขียนได้ก๊อก ๆ แก๊ก ๆ แถวนี้

ขอบคุณครับสำหรับคำทักทาย ;)

เมื่อได้อ่านความคิดเห็นของน้องคุณครู เทียนน้อย แล้วก็หัวใจพองโตตามไปด้วย

รู้สึกดีมากครับ คุณพ่อของน้องคุณครู เทียนน้อย มีความสุข

พ่อแม่ก็เป็นแบบนี้แหละครับ อยากให้ลูกอยู่ใกล้ ๆ อยู่เสมอ

แหม มีทัก ๆ เขียนบันทึกน้อยไปหน่อยอ่ะครับ อิ อิ

จะพยายามเขียนให้มากขึ้นนะครับ

ขอบคุณมากครับ ;)

อ. ติด สอนซัมเมอร์ ใช่ไหมค่ะ

"ไม่มีอะไร ทำร้ายเรา

มากเท่ากับ จิตที่วางไว้ผิด

ในทางตรงข้าม...

ไม่มีอะไรที่จะ ทำให้เราเป็นสุข

ได้มากเท่ากับ จิตที่วางไว้ถูก"

         พระไพศาล  วิสาโล

สาธุ สาธุ สาธุ

ขอบคุณครับ คุณครู พลาย ;)

ความสุข ของพอลล่ามีสองแบบค่ะ อาจารย์

สุขกับสิ่งที่เป็นอยู่

และทำสิ่งที่เป็นอยู่ให้สุขเพิ่มขึ้น อิอิ...

มาอ่านบันทึกอาจารย์ พอลล่าก็มีความสุขค่ะ

เม้นคนอื่นก็ทำให้มีความสุขที่ได้แบ่งปันความรู้สึกดีๆค่ะ  ซึ้ง...ง่ะ อิอิ

สวัสดีคะอาจารย์

พี่พยาบาลแวะมาทักทาย คุณครูดีเพื่อศิษย์

ลุ้นให้ลูกสาวเป็นครู น้องแตมไม่เรียนครู น้องแตมไม่ชอบเป็นครู

เลยต้องให้เรียนอย่างมีความสุข

ได้อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ ขอชื่นชมและร่วมสนับสนุนความสุขด้วยคนค่ะ เพราะเราเท่านั้นที่รู้ตัวเองดีว่า ...อะไรกันนะที่เป็นความสุขของเรา... และขอบคุณที่มีคนดีๆ อีกหนึ่งคนของแผ่นดินไทยนี้นะคะ..

งั้นขออวยพรให้คุณ ♥paula .`๏'- ที่ปรึกษาตัวน้อย.`๏'- มีความสุขทุกลมหายใจ ครับ ;)

"เป็นครูไม่ยาก แต่เป็นครูที่ดีไม่ง่าย" ...

ขอบคุณพี่พยาบาล ประกาย~natachoei ที่~natadee ครับ ;)

มิบังอาจรับความเป็น "คนดีในแผ่นดิน" คนหนึ่งนะครับ ... ยังมีอะไรที่ไม่ดีอีกเยอะแยะ จนนับกันไม่ไหว แต่รู้สึกสุขใจที่ได้ทำอะไรดี ๆ เท่านั้นเองครับ

ขอบคุณ คุณ ดอกหญ้า มาก ๆ ครับ ;)

เอาภาพนี้มาฝากคนรักหมา แมวค่ะ ^____^

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านเรื่องราวในบันทึกนี้ค่ะ

ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้นะคะ

^__^

ขอบคุณครับ พี่อาจารย์นุช คุณนายดอกเตอร์ ;)

แกงค์น้ำตาลนั่นเอง ;)

ขอบคุณ ต้นเฟิร์น ที่ได้เข้ามาเยี่ยมเยือนครับ ;)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท